Δεν έχω χρόνο...;

Ξύπνησα ένα πρωί και βιάστηκα ν'αρχίσω τη μέρα μου.
Είχα τόσα πολλά να κάνω που δεν είχα χρόνο να προσευχηθώ.
Τα προβλήματα που με βρήκαν ήταν πολλά και τα καθήκοντά ασήκωτα.

Γιατί δεν με βοηθά ο Θεός; Αναρωτήθηκα.
Και μου απάντησε: " Μα δεν μου το ζήτησες; "

Προσπάθησα να έρθω κοντά Στο Θεό. Χρησιμοποίησα όλα τα κλειδιά στη κλειδαριά.
Ο Θεός με επέπληξε με ηρεμία: " Παιδί μoυ δεν μου κτύπησες την πόρτα. "
Ξύπνησα νωρίς αυτό το πρωί και σταμάτησα πριν αρχίσω τη μέρα μου.
Είχα τόσα πολλά να κάνω, που έπρεπε να βρω χρόνο να προσευχηθώ.

09/10: Όσιοι Ανδρόνικος και Αθανασία η συμβία του

Σύσκηνον Aνδρόνικος Aθανασίαν,

Kόσμω τ’ εν ασκήσει τε καν πόλω έχει.

Βιογραφία

Οι Όσιοι Ανδρόνικος και Αθανασία η συμβία του έζησαν κατά το έτος 540 μ.Χ. και ήταν σύζυγοι ενάρετοι, που κατάγονταν από την Αντιόχεια της Συρίας. Ήταν εύποροι και ζούσαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ο Ανδρόνικος έκανε το επάγγελμα του αργυραμοιβού στην Αντιόχεια και απόκτησε από τον γάμο αυτό δύο παιδιά, που όμως πέθαναν. Αυτό κατέθλιβε τους δύο γονείς και για να βρουν παρηγοριά κατέφυγαν για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Από εκεί πήγαν στην Αίγυπτο, όπου με κοινή απόφαση έγιναν μοναχοί και μπήκαν σε μοναστήρι. Ο μεν Ανδρόνικος πήγε στη Μονή του αββά Δανιήλ, η δε γυναίκα του Αθανασία στη γυναικεία Μονή των Ταβεννησιωτών. Εκεί, αφού ασκητικά πέρασαν το υπόλοιπο της ζωής τους, απεβίωσαν ειρηνικά.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Σωφροσύνης τὴν χλαῖναν τὴν θεούφαντον, κατεποικίλατε χρόαις τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, ὁμοφρόνως ἐν σπουδῇ ἄμφω ἀσκήσαντες, ὅθεν ὑμῶν τὴν σιωπήν, ἡ τρισάγιος ᾠδή, ἐδέξατο ἐν ὑψίστοις, Ἀνδρόνικε σὺν τὴ θεία, Ἀθανασία τὴ Θεόφρονι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Τῆς ἐρήμου πολίτης, καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε πατὴρ ἡμῶν Ἀνδρόνικε, νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ, προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχάς των πίστει προστρεχόντων σοι· Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

08/10: Οσία Πελαγία

Ζοῦσε στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀνῆκε στὴν τάξη τῶν ἐλαφρῶν γυναικών. Ἦταν πόρνη. Ἡ ζωή της ἦταν βουτηγμένη μέσα στὸν οἶστρο τῶν ἁμαρτωλῶν ἡδονῶν. Ἡ ἀκολασία εἶχε πωρώσει τόσο τὴν συνείδησή της, ὥστε καμιὰ ἔννοια μετανοίας νὰ μὴ μπορεῖ νὰ εἰσχωρήσει στὴν ψυχή της. Ἑπομένως, θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανείς, ἦταν καταδικασμένη ἀπὸ τὴν ἐπίγεια ζωή της στὸ πῦρ τῆς κολάσεως. Ὅμως ὄχι! Ὁ πολυεύσπλαχνος Κύριός μας διαβεβαίωσε ὅτι «αἱ τελώναι καὶ αἱ πόρνοι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Δηλαδή, οἱ τελῶνες καὶ οἱ πόρνες, ποὺ στὴν ἀρχὴ ἔδειξαν ἀπείθεια στὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ κατόπιν εἰλικρινὰ μετάνιωσαν, προλαμβάνουν στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐσᾶς, ποὺ μόνο μὲ τὰ λόγια δείξατε ὑπακοὴ στὸν Θεό, στὴν πράξη ὅμως ὑπήρξατε ἀπειθεῖς καὶ ἄπιστοι.

Πράγματι ἡ Πελαγία τυχαῖα σὲ κάποια σύναξη χριστιανῶν ἄκουσε θερμὸ κήρυγμα περὶ ἁγνότητας, τοῦ ἐπισκόπου Νόννου. Τὰ λόγια του ἤλεγξαν καὶ συγκλόνισαν τὴν ψυχή της. Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀπαρνήθηκε τὴν ἄσωτη ζωή της, πούλησε τὰ διάφορα κοσμήματά της καὶ τὰ χρήματα τὰ διαμοίρασε στοὺς φτωχούς.

Ἀφοῦ κατηχήθηκε καὶ βαπτίσθηκε, μετὰ ὀκτὼ ἡμέρες πῆγε στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου μὲ σκληρὴ ἄσκηση πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή της.

Η μνήμη της Οσίας Πελαγίας τιμάται στις 8 Οκτωβρίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ἐξ ἀκανθῶν καθάπερ ῥόδον εὐῶδες, τῇ Ἐκκλησίᾳ Πελαγία ἐδείχθης, ταῖς ἐναρέτοις πράξεσιν εὐφραίνουσα ἡμᾶς· ὅθεν καὶ προσήγαγες, ὡς ὀσμὴν εὐωδίας, τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, τὸν σὸν βίον Ὁσία. Ὃν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἡμᾶς, παθῶν παντοίων, ψυχῆς τε καὶ σώματος.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.

Πελάγει ἀρετῶν, ἀληθῶς ἰσαγγέλων, τὸ πέλαγος τῶν σῶν, ἐγκλημάτων Ὁσία, πανσόφως ἐβύθισας, καὶ δακρύων τοῖς ῥεύμασιν, ἐναπέπνιξας, τὸν πολυμήχανον ὄφιν· ὅθεν ἤστραψας, ὥσπερ λαμπὰς μετανοίας, τὴν κτίσιν φαιδρύνουσα.

Μεγαλυνάριον.

Φερωνύμως πέλαγος γαληνόν, πλεύσασα Ὁσία, μετανοίας τῆς ἱερᾶς, Μῆτερ Πελαγία, τοῖς ἐν πελάγει βίου, λιμὴν σωτηριώδης, ὤφθης καὶ ἄκλυστος.

Αγάπη χωρίς διακρίσεις

Ν'αγαπάς κάθε άνθρωπο αδιάκριτα. Μη λογαριάζεις αν είναι αδύναμος κι αμαρτωλός. Μη σκέφτεσαι την αμαρτία, αλλά την προέλευση του ανθρώπου, που είναι η ίδια η εικόνα του Θεού.

Σε ενοχλούν οι αδυναμίες των άλλων ανθρώπων, η κακία τους, η υπερηφάνειά τους, ο φθόνος, η απληστία κι η κοιλιοδουλεία τους. Μα και σένα δε σου λείπουν οι κακίες, ίσως μάλιστα να'χεις περισσότερες από τους άλλους.

Στο κάτω κάτω σε σχέση με την αμαρτία όλοι οι άνθρωπο είναι ίδιοι. «Πάντες γαρ ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ. γ' 23) Όλοι είμαστε ένοχοι ενώπιον του Θεού και όλοι ζητούμε εξίσου το έλεος Του.

Γι΄αυτό , εκτός από το να αγαπάμε τους άλλους, πρέπει να τους ανεχόμαστε και να τους συγχωρούμε, για να συγχωρήσει και μας ο ουράνιος Πατέρας μας. Πρέπει με όλη σου την ψυχή να τιμάς και να αγαπάς σε κάθε άνθρωπο την εικόνα Του Θεού, να μη λογαριάζεις τις αμαρτίες του. Μόνο ο Θεός είναι άγιος και αναμάρτητος.

Και πρόσεξε πόσο μας αγαπά, πόσα δημιούργησε κι εξακολουθεί να δημιουργεί για μας! Μας τιμωρεί με αγάπη και μας συγχωρεί πλούσια. Να σέβεσαι τον άνθρωπο έστω κι αν είναι αμαρτωλός, γιατί έχει πάντα ελπίδα να διορθωθεί.

Πηγή: Από το βιβλίο Αγίου Ιωάννου Κροστάνδης "Η εν Χριστώ ζωή μου" 

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξο Ιστολόγιο

06/10: Όσιος Κενδέας ο θαυματουργός

 Ο Όσιος Κενδέας είναι άγνωστος στους Συναξαριστές, γνωστός όμως στην Εκκλησία της Κύπρου και ήταν ένας από τους Αλαμάνους αγίους. Γερμανός στην καταγωγή, πήγε να προσκυνήσει τους Άγιους Τόπους, όπου έγινε μοναχός στην έρημο του Ιορδάνη. Από 'κει πήγε στην Κύπρο και μόνασε σε κάποια Μονή κοντά στην Πάφο, όπου οσιακά αφού έζησε απεβίωσε ειρηνικά.

05/10: Ο Άγιος Ερμογένης

Βιογραφία
Ο Άγιος Ερμογένης αγνοείται από τους Συναξαριστές. Είναι γνωστός όμως στην Κύπρο σαν τοπικός Άγιος.

Ο Άγιος Ερμογέννης ήταν επίσκοπος της Σάμου και τα ιερά του λείψανα έφτασαν με θαυματουργικό τρόπο, μέσω της θάλασσας στην Κύπρο. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.



Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τοῦ Φοίνικος ὁ κλάδος, καὶ Σαμίων τὸ στήριγμα, φύλαξ καὶ φρουρὸς τῶν Κυπρίων, Ἐρμόγενες Πατὴρ ἠμῶν ἀναδειχθεῖς τὴν Θάλασσαν διῆλθες ὥσπερ ζῶν, καὶ ταύτης τρικυμίας χαλινῶν, θαυμασίως λάρνακά σου Ἐπισκοπῇ τὴ πόλει κατεστήριξας, δόξα τῷ οὕτως εὐδοκήσαντι Θεῶ, δόξα τῷ σὲ ὁδηγήσαντι. Δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα.


Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν Σαμίων καύχημα καὶ τῶν Κυπρίων τὸ κλέος, Ἐρμογένη ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν ὕμνοις οὗτος γὰρ τὴν τῆς Τριάδος ἔλαβεν αἴγλην, καὶ ὡς ἥλιος φωτίσας τὴν Οἰκουμένην ὂν προθύμως ἀνυμνοῦμεν καὶ προσκυνοῦμεν, λέγοντες χαῖρε, θαυματοφόρε Ἐρμόγενες Ὅσιε.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

04/10: Ο Άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής

Ο Θαυμαστός και εξαίσιος αυτός Ιωάννης καταγόταν από το χωριό Λαμπαδού ή Λαμπαδιστός κοντά στα σημερινά χωριά Μιτσερό και Γαλάτα. Ο πατέρας του ήταν ιεράς και ονομαζόταν Κυριάκος και η μητέρα του ονομαζόταν Άννα. Και οι δυο γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς χριστιανοί. Δεν είχαν άλλο παιδί γι΄αυτό και φρόντισαν να μάθει τα ιερά γράμματα και να έχει χριστιανική μόρφωση.

Όταν ενηλικιώθηκε, οι γονείς του τον πάντρεψαν με νέα κόρη πλουσίων γονέων. Όμως ο Ιωάννης προτιμώντας την παρθενία και την ολική αφοσίωσή του στον Θεό, απέφευγε να εκτελεί τα συζυγικά του καθήκοντα. Ο δε πενθερός του ο οποίος ήταν δολιόφρωνας και φθονερός, προσκάλεσε κάποιο Μάγο και αφού κατασκεύασε με μαγική τέχνη δηλητήριο, το έβαλε στο πιάτο με το ψάρι που επρόκειτο να φάει ο Ιωάννης. Και έτσι τυφλώθηκε. Ο Ιωάννης ο Λαμπαδιστής υπέμεινε με καρτερία και χωρίς παράπονο τη φοβερή αυτή δοκιμασία. Συγχώρησε αυτούς που τον τύφλωσαν, παρηγόρησε τους γονείς του, και αφιέρωσε τη ζωή του στο Θεό.

Ο ωραίος σαν άγγελος, ο αγνός στη ψυχή και το σώμα έφηβος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, συμπλήρωσε το 18 έτος της ηλικίας του, φέροντας το ακάνθινο στεφάνι της κακίας των ανθρώπων και τη στέρηση του φωτός των ματιών του. Αυτό όμως δεν τον ενόχλησε. Πήρε λοιπόν τον πιστό υπηρέτη του ως οδηγό, που και εκείνος ονομαζόταν Ιωάννης, και ανεχώρησε από την Λαμπαδού και ήλθεν στη κοιλάδα της Μαραθάσας και ίδρυσε ασκητήριο στη Μονή του Αγίου Ηρακλειδίου. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι και ο Άγιος Ηρακλείδιος καταγόνταν από το χωριό του Ιωάννη, τη Λαμπαδού.

Η ιερή και αγνή ζωή του νεαρού ασκητή έλαμψε στη περιοχή εκείνη φωτίζοντας όλους τους ανθρώπους. Ο Ιωάννης ο Λαμπαδιστής υπέβαλε τον εαυτό του σε σκληρή ασκητική αγωγή. ζώντας μια αγγελική ζωή. Έζησε προσευχόμενος ακατάπαυστα, διδάσκοντας το λόγο του Θεού και κάνοντας το θέλημά του Θεού. Έζησε με νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές, δεήσεις, και αγοθοεργίες. Έζησε διδάσκοντας σε όλους, μέσα από την αγία και άσπιλη ζωή του, πως είναι δυνατόν να ζήσουν όλοι κατά Χριστό, εάν το θελήσουν. Νήστευε συνεχώς και έτρωγε μόνο κάθε τριες ή τέσσερεις μέρες.

Ζώντας με αυτό το τρόπο, αξιώθηκε από τον Θεό να γίνει θαυματουργός. Ο Άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής κοιμήθηκε στην νεαρή ηλικία των 22 ετών. Τρεις μέρες πριν κοιμηθεί, είδε τρεις γύπες (ατούς στα κυπριακά) να περιτριγυρίζουν από πάνω του, κατάλαβε ότι ήρθε ο ώρα να φύγει από αυτό τον κόσμο, προσευχήθηκε, και παρέδωσε τη ψυχή του στον Θεό. Το άγιο του λείψανο ενταφιάστηκε από τον ίδιο τον πατέρα του, έντιμα και με πολυτέλεια.

Ο Όσιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής έζησε κατά τον δέκατο αιώνα. Ο Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει για τον Άγιο αυτό: «Και ο μέγας Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, εις την Μαραθάσαν όπου διώχνει τα δαιμόνια. Αυτός ήτο διάκος εις την ενορίαν της Μαραθάσας».

Η μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή εορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου.

Απολυτίκιο Αγίου Ιωάννη Λαμπαδιστή

Της Λαμπάδος το κλέος και Κυπρίων αγλάϊσμα και θαυματουργός όντως ώφθης, Ιωάννη Πατήρ ημών Όσιε. Νηστεία κατατήξας της σαρκός, άλόγους ενθυμήσεις πανσθενώς, όθεν χάριν ίαμάτων εξ ουρανού εδέξω, θεόπνευστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι δόξα τω ένεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αναδημοσίευση από: NOCTOC