Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Μάρτιο

1. Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας
Ευχαριστούμε όλους όσοι καθημερινά συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και υπενθυμίζουμε στην αγάπη σας ότι εισφορές μπορούν να γίνονταικαι στον πιο κάτω λογαριασμό:
Αρ. Λογαριασμού: 357034157613, ΙΒΑΝ: CY38 0020 0195 0000 3570 3415 7613 SWIFT/BIC: BCYPCY2N - ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ Αριθμός τηλεφώνου για υπηρεσία QuickPay: 99999122
Όλες οι εισφορές διατίθενται για την αγορά και διάθεση τροφίμων, φαρμάκων, ρουχισμού και ειδών καθαριότητας για άπορες οικογένειες καθώς και για την στήριξη αρρώστων αδελφών μας.

2. Θεμέλιος λίθος στο κοιμητήριο Αγίας Νάπας
Όσοι επιθυμούν να γίνουν κτήτορες της εκκλησίας και να γραφτούν τα ονόματα τους και των δικών τους για την ακολουθία της κτητορικής πράξης μπορούν να αποταθούν στον κ.Μάριο Πέροικο (τηλ. 23721465, 99637877).

3. Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Για την ανατροφή των παιδιών, Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας


«Οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ εὐαγγελίου, ἐὰν μὴ λάβῃ ἑκατονταπλασίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ πατέρα καὶ μητέρα καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν…, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον».
(Μκ. 10, 29-30).
Είναι αψευδής αυτός ο λόγος του Κυρίου. Σας βεβαιώνω ότι, όταν άφησα τα παιδιά μου και τα εμπιστεύτηκα στον Θεό, Εκείνος τα φρό­ντισε. Τα παιδιά μεγάλωσαν σωστά και νομίζω ότι εγώ δεν θα μπορούσα να τα φροντίσω τόσο καλά. Και ο Κύριος μου έδωσε εκατό φορές πε­ρισσότερα παιδιά. Μου έδωσε όλους εσάς. Μου έδωσε τις καρδιές σας διότι γνωρίζω πόσο με α­γαπάτε και εγώ ανταποκρίνομαι στην αγάπη σας με τη δική μου θερμή αγάπη. Τόσο πολλά παιδιά μου έδωσε ο Θεός!…
Και τα δικά σας παιδιά πρέπει να είναι μορφωμένα. Μόνο να μην περιορίζεται η μόρφωση και η αγωγή τους στην έξωθεν σοφία, στην σο­φία αυτού του κόσμου. Να μαθαίνουν ταυτόχρο­να την άνωθεν σοφία και την ανώτατη αλήθεια. Να μαθαίνουν το νόμο του Θεού και τις εντολές του Χρίστου, να μαθαίνουν την ευλάβεια, πώς να έχουν πάντα την μνήμη του Θεού και την σωστή χριστιανική οδό. Μόνο τότε δεν θα χαθούν τα παιδιά σας στις οδούς της ανθρώπινης σοφίας, μόνο τότε πάνω απ’ όλα θα έχουν πάντα την χριστιανική σοφία, την γνώση του Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο λοιπόν πρέπει να διαπαιδα­γωγούμε τα παιδιά μας.
Θα δώσετε λόγο ενώπιον του Θεού για τα κα­κά παραδείγματα πού δίνετε στα παιδιά σας, για τούς καυγάδες πού γίνονται μπροστά στα μάτια τους, για τις φλυαρίες πού ακούνε να λέτε. Αν εσείς οι ίδιοι το κάνετε αυτό τότε τα παιδιά σας τί μπορούν να μάθουν από σας;
Εξ απαλών ονύχων πρέπει να αρχίζουμε την αγωγή, διότι μόνο σε πολύ μικρή ηλικία τα παι­διά αποδέχονται με ευκολία νουθεσίες και προ­τροπές. Η ψυχή τους είναι σαν το κερί μαλακή όπου κάθε δικός σας λόγος η πράξη μένουν, και τα καλά και τα άσχημα παραδείγματα, λόγος α­γαθός η αισχρός.
«Μικρός βλαστός, όπου τον γέρνεις τέτοια κλίση θα πάρει, ένα καινούριο δοχείο αν θα εκ­πέμπει μυρωδιά η κακοσμία εξαρτάται από το με τι θα το γεμίσετε, βάζοντας μέσα είτε αρώματα είτε ακαθαρσίες» (Αγ. Τύχων του Ζαντόνσκ).
Μητέρα, το πιο αγαπημένο πρόσωπο για το παιδί, πηγή στοργής και τρυφερότητας, στέκε­ται προσευχόμενη μπροστά στην εικόνα του Χριστού. Το παιδί κοιτάζει πότε αυτήν και πότε την εικόνα και δεν έχει ανάγκη από μακρές εξηγήσεις για το τί σημαίνει αυτό. Να, αυτό είναι το πρώτο σιωπηλό μάθημα της θεογνωσίας. Αυ­τό είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό μάθημα της ευλάβειας. Τέτοια μαθήματα μπορείτε και πρέπει πάντα να δίνετε στα παιδιά σας.
Δεν υπάρχει για την μητέρα καθήκον μεγαλύ­τερο και έργο ιερότερο, για το όποιο αύτη φέρει ευθύνη ενώπιον του Θεού, απ’ αυτό της ανατροφής των παιδιών. Στον Θεό θα δώσετε λόγο αν αμελήσετε αυτό το έργο. Και από τώρα θ’ αρχίσουν τα βάσανα σας και θα ρίχνετε πικρά δάκρυα και θα αναστενάζετε βλέποντας τα παιδιά σας.
Λοιπόν, «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων». (Ματ. 18, 10) Να φροντίζετε τα παιδιά σας, να είστε γι’ αυτούς παράδειγμα της γνήσιας χριστιανικής ζωής και η ευλογία του Κυρίου στους αιώνες των αιώνων θα είναι σ’ όλους εσάς και στα παιδιά σας.

Πηγή: Διδαχές Αγίου Λουκά Κριμαίας, Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη

Αναδημοσίευση από: Άγιος Βασίλειος Πειραιώς

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Πως να ανεβάσεις το νού σου στη μελέτη του σαρκωθέντος Λόγου...


Τώρα μάθε εναν τρόπο, για να ανεβάσης το νού σου στη μελέτη του σαρκωθέντος Λόγου, σκεπτόμενος τα αγιώτατα μυστήρια της ζωής και του πάθους του.

Όλα τα αισθητά πράγματα του σύμπαντος κόσμου, μπορούν να βοηθήσουν σ αυτή την μελέτη και θεωρία, αν πρώτα συλλογισθής σ αυτά, όπως είπαμε παραπάνω, τον Κορυφαίο Θεό, ως μοναδική και πρώτη αιτία, που τους έδωσε όλο εκείνο το είναι, την δύναμι, την ωραιότητα και όλες τις άλλες τελειότητες που έχουν και αν μετά από αυτά σκεφθής, πόσο μεγάλη και άπειρη στάθηκε η αγαθότητα αυτού του ίδιου του Θεού, ο οποίος όντας μοναδική αρχή και Κύριος κάθε δημιουργήματος, θέλησε να πέση τόσο χαμηλά, να γίνη άνθρωπος, να πάθη και να πεθάνη για τον άνθρωπον, επιτρέποντας στα ίδια έργα των χειρών του, να οπλισθούν εναντίον του για να τον σταυρώσουν.
Λοιπόν όταν εσύ βλέπης ή ακούς ή πιάνης όπλα, σχοινιά, ξυλοδαρμούς, στύλους, αγκάθια, καρφιά, σφυριά και άλλα τέτοια, συλλογίσου με τον νού σου ότι όλα αυτά, στάθηκαν όργανα του πάθους του Κυρίου σου.

Πάλι, όταν βλέπης ή κατοικής σε σπίτια φτωχικά, ας έρχεται στην ενθύμησί σου το σπήλαιο και η φάτνη του Δεσπότου σου. Αν δής να βρέχη, θυμήσου εκείνη την γεμάτη αίματα βροχή του ιδρώτα, που έσταζε στον κήπο από το ιερώτατο σώμα του γλυκύτατού μας Ιησού και κατάβρεξε την γη. Αν βλέπης την θάλασσα και τα καΐκια, θυμήσου, Πως ο Θεός σου περπάτησε σωματικά πάνω σε αυτή, και Πως στεκότανε μέσα στα πλοία και δίδασκε τους όχλους από αυτά. Οι πέτρες, που θα δής, θα σου θυμήσουν εκείνες τις πέτρες, που συντρίφθηκαν στον θάνατό του" η γη θα σου θυμήση εκείνο το σεισμό, που έκανε τότε στο πάθος του.

Ο ήλιος, θα σου θυμίση το σκοτάδι, που τον σκοτείνιασε τότε" τα νερά θα σου θυμήσουν εκείνο το νερό, που έτρεξε από την αγία του πλευρά, όταν τον ετρύπησε ο στρατιώτης νεκρό στο σταυρό. Αν πίνης κρασί ή άλλο ποτό, θυμήσου το ξύδι και την χολή, που πότισαν τον Δεσπότη σου. Αν σε θέλγη η ευωδία των αρωμάτων, τρέξε νοερά στη δυσωδία, που ο Ιησούς αισθανόταν στο όρος του Γολγοθά, το οποίο ήταν τόπος της καταδίκης, στο οποίο αποκεφάλιζαν τους ανθρώπους και γι αυτό ήταν δύσοσμο και βρωμερό .

Όταν ντύνεσαι, θυμήσου, ότι ο αιώνιος Λόγος ντύθηκε σάρκα ανθρώπου για να ντύση εσένα από την θεότητά του. Όταν πάλι ξεντύνεσαι, σκέψου τον Χριστό σου, που έμεινε γυμνός για να μαστιγωθή και να καρφωθή στο σταυρό για λογαριασμό σου.

Εάν σου φανή καμμία φωνή γλυκειά και νόστιμη, μετάθεσε την αγάπη στο Σωτήρα σου, τού οποίου τα χείλη ξεχύθηκε όλη η χάρι και νοστιμάδα, κατά το ψαλμικό «εξεχύθη χάρις εν χείλεσί σου» (Ψαλμ. 44,3)" και από την γλυκύτητα της γλώσσης του κρεμόταν ο λαός, κατά τον Ευαγγελιστή Λουκά" «ο λαός όλος όταν τον άκουγε κρεμόταν από τα χείλη του» (κεφ. 19,48).

Εάν ακούσης ταραχές και φωνές του λαού, σκέψου εκείνες τις παράνομες φωνές των Ιουδαίων, «Άρον, Άρον, σταύρωσον αυτόν», που ακούστηκαν δυνατά στα θεϊκά αυτιά του. Αν δής κανένα όμορφο πρόσωπο, θυμήσου Πως ο ωραιότατος Ιησούς Χριστός, πάνω από όλους τους ανθρώπους, έγινε άμορφος, και ατιμασμένος, χωρίς καμία ομορφιά πάνω στο σταυρό για την αγάπη σου.

Κάθε φορά, που θα κτυπήση το ρολόϊ, ας έρθη στο νού σου εκείνο το λυποθύμισμα της καρδιάς, που ένιωσε ο Ιησούς, όταν άρχισε στο κήπο να φοβάται την ώρα του πάθους και του θανάτου, που πλησίασε" ή νόμισε Πως ακούς εκείνους τους σκληρούς χτύπους που ακούγονταν από τα σφυριά, όταν τον κάρφωναν στο σταυρό.

Και για να πω απλά, σε κάθε λυπηρή αφορμή που θα σε βρή ή βρή άλλους, σκέψου Πως δεν είναι μηδέν κάθε λύπη και δοκιμασία, κατ αναλογία και ομοιότητα των ανήκουστων δοκιμασιών, που καταπλήγωσαν και συνέτριψαν το σώμα και την ψυχή του Κυρίου σου.

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Kυριακή ΙΑ΄ Λουκά, Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκά 14, 16-24

Διακόνου Ανδρέα Παπαμιχαήλ
Πρωτότυπο κείμενο
16 Άνθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς˙ 17 και απέστειλε τον δούλον αυτού τη ώρα του δείπνου ειπείν τοις κεκλημένοις˙ έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστι πάντα. 18 και ήρξαντο από μιάς παραιτείσθαι πάντες. ο πρώτος είπεν αυτώ˙ αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν˙ ερωτώ σε, έχε με παρητημένον. 19 και έτερος είπε˙ ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε, και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά˙ ερωτώ σε, έχε με παρητημένον. 20 και έτερος είπε˙ γυναίκα έγημα, και διά τούτο ού δύναμαι ελθείν. 21 και παραγενόμενος ο δούλος εκείνος απήγειλε τω κυρίω αυτού ταύτα. Τότε οργισθείς ο οικοδεσπότης είπε τω δούλω αυτού˙ έξελθε ταχέως εις τας πλατείας και ρύμας της πόλεως, και τους πτωχούς και αναπήρους και χωλούς και τυφλούς εισάγαγε ώδε. 22 και είπεν ο δούλος˙ κύριε, γέγονεν ως επέταξας, και έτι τόπος εστί. 23 και είπεν ο κύριος προς τον δούλον˙ έξελθε εις τας οδούς και φραγμούς και ανάγκασον εισελθείν, ίνα γεμισθή ο οίκος μου. 24 λέγω γαρ υμίν ότι ουδείς των ανδρών εκείνων των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου.
Νεοελληνική Απόδοση
Κάποιος άνθρωπος ετοίμασε ένα μεγάλο δείπνο και κάλεσε πολλούς. Όταν ήρθε η ώρα του δείπνου, έστειλε το δούλο του να πει στους καλεσμένους: «ελάτε, όλα είναι πιά έτοιμα». Τότε άρχισαν ο ένας μετά τον άλλο να βρίσκουν δικαιολογίες: Ο πρώτος του είπε: «αγόρασα ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το δω˙ σε παρακαλώ θεώρησε με δικαιολογημένον». Άλλος του είπε: «αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω˙ σε παρακαλώ, δικαιολόγησέ με». Και ένας άλλος του είπε: «είμαι νιόπαντρος και γι’ αυτό δεν μπορώ να έρθω». Γύρισε ο δούλος εκείνος και τα είπε αυτά στον κύριό του. Τότε ο οικοδεσπότης οργισμένος είπε στο δούλο του: «πήγαινε γρήγορα στις πλατείες και στους δρόμους της πόλης και φέρε μέσα τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς και τους τυφλούς». Όταν γύρισε ο δούλος του είπε: «κύριε, αυτό που πρόσταξες έγινε και υπάρχει ακόμη χώρος». Είπε πάλι ο κύριος στο δούλο: «πήγαινε έξω από την πόλη στους δρόμους και στα μονοπάτια και ανάγκασέ τους να έρθουν, για να γεμίσει το σπίτι μου˙ γιατί σας βεβαιώνω πως κανένας από εκείνους που κάλεσα δεν θα γευτεί το δείπνο μου».
Σχολιασμός
Λίγες μόνο μέρες μας χωρίζουν από τη μεγάλη εορτή των  Χριστουγέννων. Η ψυχική μας προετοιμασία για την υποδοχή του μεγάλου αυτού γεγονότος, της ενανθρώπησης του Υιού και Λόγου του Θεού, πρέπει ολοένα και να εντείνεται. Η Εκκλησία μας, θέλοντας να μας ενισχύσει σ’ αυτή μας την προσπάθεια, όρισε να αναγιγνώσκεται σήμερα, Κυριακή των Προπατόρων, η παραβολή του Δείπνου.
Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτήν, κάποιος μεγάλος άρχοντας ετοίμασε λαμπρή δεξίωση. Όταν ήταν όλα έτοιμα, έστειλε το δούλο του να ειδοποιήσει τους καλεσμένους να ’ρθούνε. Τότε όμως όλοι, μη ξέροντας τι έχαναν και βρίσκοντας κάποιες αστείες προφάσεις και δικαιολογίες, αρνούνταν να παρευρεθούν στο Δείπνο.
Τον πρώτο, τον εμπόδιζε το χωράφι του που μόλις πριν από λίγο είχε αγοράσει, τον άλλον, πέντε ζευγάρια βόδια, και τον τρίτο ο πρόσφατος γάμος του και οι διάφορες οικογενειακές του υποχρεώσεις.
Όταν ο άρχοντας τα πληροφορήθηκε αυτά, έστειλε τον υπηρέτη του να πάει στα σοκάκια και στις πλατείες της πόλεως και να μαζέψει όλους τους φτωχούς, τους σακάτηδες και τους ανάπηρους. Όταν κι αυτό έγινε, επειδή περίσσευε ακόμα χώρος, μαζέψανε όλους τους περιφρονημένους και περιθωριοποιημένους που βρίσκονταν έξω από την πόλη, για να απολαύσουν και αυτοί το μεγάλο και υψηλό δείπνο.
Την εποχή του Κυρίου, οι περισσότεροι Ιουδαίοι αντιλαμβάνονταν τη μεσσιακή βασιλεία ως μια περίοδο μεγάλης εθνικής ευδαιμονίας, κατά την οποία οι κατά σάρκα απόγονοι του Αβραάμ θα απολάμβαναν στο έπακρο τα υλικά αγαθά. Ο Χριστός όμως επισημαίνει πως τα αγαθά είναι ουράνια και αιώνια και ότι ναι μεν οι επίσημοι προσκεκλημένοι είναι οι  Εβραίοι, αλλά αρνούνται τη μεγάλη πρόσκληση. Αντίθετα, οι πρώην ειδωλολατρικοί λαοί, δέχονται την πρόσκληση.
Εδώ όμως θα περιοριστούμε στην ευχαριστιακή ερμηνεία, σύμφωνα με την οποία το Δείπνο δεν είναι άλλο από την Θεία Ευχαριστία.
 
Ο άρχοντας που  ετοίμασε το δείπνο, είναι ο Θεός  Πατέρας. Το Δείπνο είναι η βασιλεία Του η ουράνια, αλλά και η προέκτασή της πάνω στη γη, η Εκκλησία μας, και ειδικότερα, όπως προαναφέρθηκε, το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Ο δούλος δεν είναι άλλος από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ο οποίος, όντας Θεός αληθινός, ταπεινώθηκε τόσο πολύ, που υπάκουσε στο θέλημα του Θεού Πατέρα μέχρι θανάτου.
Το δείπνο χαρακτηρίζεται μέγα, διότι Μέγας είναι αυτός που το ετοίμασε και το προσφέρει. Μέγα και τρισμέγιστο είναι κι αυτό που παρατίθεται: δεν προσφέρεται συνηθισμένη τροφή, αλλά ο θείος άρτος, το πανάγιο σώμα και το τίμιο αίμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Επίσης, το θεϊκό δείπνο είναι μέγα, επειδή οι προσκεκλημένοι του είναι πολλοί: ο Κύριος μάς προσκαλεί όλους ανεξαιρέτως, κανέναν δεν εξαιρεί, κανέναν δεν αποκλείει. 
Ας επανέλθουμε όμως στους επίσημους προσκεκλημένους της παραβολής κι ας δούμε τις προφάσεις που προβάλλουν. Αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν, απαντά ο πρώτος. Ερωτώ σε, έχε με παρητημένον. Ο δεύτερος λέγει: Ζεύγη βοών ηγόρασα  πέντε και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά. Ερωτώ ούν σε, έχε με παρητημένον, επαναλαμβάνει και αυτός.
Η καρδιά λοιπόν και των δυο είναι δοσμένη ολότελα στον αγρό και στα βόδια αντίστοιχα. Όντας αιχμάλωτοι της ύλης, κυνηγούν αγκομαχώντας τον πλούτο και την καλοπέραση. Οι μέριμνες, σαν αγκάθια, πνίγουν κάθε κίνηση της ψυχής προς τα θεία και ουράνια. Είναι κυριευμένοι από τη φιλαργυρία και τη φιληδονία. Η δουλειά γίνεται γι’ αυτούς δουλεία.  Από ιδιοκτήτες και κύριοι των βοδιών και των αγρών, γίνονται δούλοι και υποχείριά τους. Πού να περισσεύσει χρόνος για το δείπνο της Βασιλείας;
Μήπως όμως αυτά ισχύουν μόνο για τους προαναφερθέντες; Πόσες φορές  και ’μεις δε βάλαμε τις δουλειές μας πάνω από το νόμο του Θεού! Πόσες φορές για χατίρι τους μείναμε μακριά από τη Θεία Λειτουργία; Ας μη νομισθεί όμως πως αρνείται η Εκκλησία μας τη μεγάλη αξία της εργασίας. Ο λαός μας πολύ σοφά λέει πως η δουλειά είναι προσευχή. Και πράγματι είναι. Κατέχει σπουδαία, αλλά όχι πρωταρχική σημασία στη ζωή μας. Παρόλο που γίνεται το μέσο για εξασφάλιση των αναγκαίων, εντούτοις ο πραγματικός στόχος είναι άλλος, είναι ο αγώνας για κάθαρση της ψυχής από τα πάθη, η ένωση με το Θεό.
Ας δούμε και τί δικαιολογίες προβάλλει ο τρίτος προσκεκλημένος. Γυναίκα έγημα, και δια τούτο ου δύναμαι ελθείν. Ο γάμος είναι γι’ αυτόν το  εμπόδιο που δεν του επιτρέπει να γίνει συνδαιτυμόνας στο μεγάλο δείπνο. Οι κοινωνικές υποχρεώσεις που δημιουργεί ο γάμος, η φροντίδα των παιδιών και ο αγώνας για εξασφάλιση τροφής και κατοικίας δεν του αφήνουν χρόνο για το δείπνο της Βασιλείας.
Αποτελεί όμως ο γάμος εμπόδιο στην  πνευματική ζωή; Ασφαλέστατα όχι, μιας που είναι μυστήριο και μάλιστα μέγα. Η οικογένεια εξάλλου χαρακτηρίζεται ως Εκκλησία μικρά, μικρογραφία δηλαδή της ίδιας της Εκκλησίας, που ελαφρώνει τα βάρη και αφήνει άνοιγμα για να περάσει ο Θεός στη ζωή μας και να την ανακαινίσει.
Ας μη νομισθεί όμως πως ο γάμος δεν έχει τις δυσκολίες του. Ο χριστιανός, αν και δεν αδιαφορεί για αυτές, γνωρίζει να τις αναθέτει στο Θεό, αναμένοντας τη δική Του αρωγή και βοήθεια. Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα, μας προτρέπει καθημερινά η Εκκλησία.
Θα λέγαμε πως και οι τρεις  προσκεκλημένοι της παραβολής στάθηκαν ανίκανοι να υπερβούν τα διάφορα  εμπόδια, μικρά ή μεγάλα. Έτσι, για χάρη των φθαρτών έχασαν τα άφθάρτα, για τα πρόσκαιρα και γήινα  στερήθηκαν τα ουράνια και αιώνια. Το δικό τους πάθημα, ας γίνει για μας μάθημα. Ας μάθουμε να βρίσκουμε  τον τρόπο έτσι που τα υλικά αγαθά, η εργασία και η οικογένεια να μας φέρνουν πιο κοντά στον τρόπο ζωής της Εκκλησίας μας. Και ας μην ξεχνούμε κάτι πολύ σημαντικό: το δείπνο της Βασιλείας δεν είναι μια απομακρυσμένη πραγματικότητα, την οποία θα κληρονομήσουμε ή δε θα κληρονομήσουμε μετά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Η Βασιλεία του Θεού είναι παρούσα μέσα στην Εκκλησία και η Θεία Λειτουργία δεν είναι τίποτε άλλο παρά το επί γης δείπνο της.
O άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης αναφέρει χαρακτηριστικά: 
Η Θεία Λειτουργία είναι η ουράνια λατρεία του Θεού πάνω στη γη. Είναι μακαριότητα, ειρήνη, χαρά της ψυχής. Αυτή τρέφει το νου, χαροποιεί την καρδιά, προκαλεί δάκρυα κατανύξεως, ευλαβείας, ευγνωμοσύνης και ευφραίνει με τις ελπίδες της αναστάσεως και της αθανασίας;.
Στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας οι ουρανοί ανοίγουν: είναι παρόντες η Παναγία Θεοτόκος, οι Απόστολοι, οι Προφήτες, οι Ιεράρχες, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Δίκαιοι, πλήθος αγγέλων, οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι που μνημονεύθηκαν στην Αγία Πρόθεση, και προπαντός η κεφαλή της Εκκλησίας, ο Χριστός. Εμείς οι χοϊκοί άνθρωποι βλέπουμε τα άφθαρτα αγαθά της Βασιλείας των ουρανών. Παίρνουμε την προίκα μας, το Άγιον Πνεύμα, και μαθαίνουμε ότι αυτός που ζητάμε μπορεί να είναι στο χέρι μας, μπορούμε να τον πιάσουμε (Αρχ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης).
Ο Κύριος προσφέρει το σώμα και το αίμα Του για να ζήσει ο κόσμος. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον (Ιω. 6, 54). Η σωστή συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι η καλύτερη προετοιμασία για να υποδεχτούμε το μεγάλο γεγονός των Χριστουγέννων, που έχει πλησιάσει. Αμήν.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή


«Ζωή χωρίς Χριστό, δεν είναι ζωή.
Πάει τελείωσε.
Αν δεν βλέπεις το Χριστό
σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις,
είσαι χωρίς Χριστό».

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Αγία Λουκία η παρθένος


Ὡς Παρθένος μέν, ἓν στέφος ἡ Λουκία.
Ὡς δ' ἐκ ξίφους καὶ Μάρτυς, ἄλλο λαμβάνει.

Βιογραφία
Η Αγία Λουκία έζησε γύρω στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τις Συρακούσες της Σικελίας.

Μοναχοκόρη, είχε ορφανέψει μικρή από τον πατέρα της και έμεινε μόνη με τη μητέρα της, η οποία ήταν βαριά άρρωστη με μία ανίατη ασθένεια. Έχοντας απελπιστεί από την βοήθεια των γιατρών, ευελπιστούσαν μόνο στη Θεία Χάρη για την ίαση της ασθένειάς της. Γι' αυτό μετέβηκαν στην Κατάνη, όπου βρίσκονταν το λείψανο της Αγίας Αγαθής.

Το βράδυ που έπεσε να κοιμηθεί η Λουκία, αφού είχε προσευχηθεί θερμά για την υγεία της μητέρας της, είδε την Αγία Αγαθή σε όραμα. Η Αγία της είπε ότι η μητέρα της θα γιατρευτεί, αλλά η ίδια θα στεφθεί το στέφανο του μαρτυρίου. Η Λουκία περιχαρής, ξύπνησε το πρωί για την ανάρρωση της μητέρας της, αλλά και για το μαρτυρικό στέφανο που την περίμενε.

Όταν γύρισαν στις Συρακούσες την κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα Δέκιο, λόγω του φιλανθρωπικού και χριστιανικού της έργου. Επειδή δε δεν απαρνήθηκε την πίστη της στον Κύριο, διατάχθηκε ο θάνατός της. Η αγία Λουκία παρέδωσε το πνεύμα της κάτω από το ξίφος του δημίου.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Παρθενίας φοροῦσα χλαῖναν ὑπέρλαμπρον, παρθενικῶς ἐμνηστεύθης τῷ Ζωοδότῃ Χριστῷ, καὶ ἀγάπην γεηροὺ μνηστῆρας ἔλιπες ὅθεν ὡς δῶρα νυμφικά, προσενήνοχας αὐτῶ, τὰ ρεῖθρα τῶν σῶν αἱμάτων, Λούκια Παρθενομάρτυς, ὦ καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ πάντων ἠμῶν.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Ο Θεός επιτρέπει, να δοκιμαστεί ο καθένας

Ο Θεός επιτρέπει, σύμφωνα με το σχέδιο Του, να δοκιμαστεί ο καθένας με διάφορες θλίψεις, για να φανερωθούν εκείνοι που Τον αγαπούν.

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Όταν μνησικακείς...

Όταν μνησικακείς, πρέπει να καταλάβεις ότι μνησικακείς εναντίον του εαυτού σου, όχι εναντίον άλλου. Ότι σφιχτοδένεις τα δικά σου αμαρτήματα κι όχι του αδελφού σου. 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Άγιος Αμβρόριος, επίσκοπος Μεδολιάνων

Στὶς 7 Δεκεμβρίου γιορτάζει ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος, Ἐπίσκοπος Μεδιολάνων. Στὸ σημερινὸ Μιλάνο τῆς Ἰταλίας. Τοῦ 4ου αἰῶνος κι αὐτός, σπουδαῖος, νομικὸς μεγάλος, ἔγινε διοικητὴς τοῦ Μιλάνου καὶ τῆς ἐπαρχίας ἐκεῖ, ἦταν δίκαιος καὶ συνετὸς καὶ κατηχούμενος. Ἑτοιμαζόταν, δηλαδή, νὰ βαφτισθεῖ. Πέθανε ὁ ἐπίσκοπος Μεδιολάνων καὶ μετὰ οἱ ὀρθόδοξοι μάλωναν μὲ τοὺς Ἀρειανοὺς στὸ ποιὸς θὰ καταλάβει τὸν θρόνο. Καὶ ἔγινε κίνημα. Ἐπανάσταση. Κι ὡς διοικητὴς ὁ Ἀμβρόσιος ἐστάλη νὰ καταστείλει τὴν στάση καὶ τὴν ἐπανάσταση καὶ νὰ φέρει τὴν ἡσυχία καὶ τὴν εἰρήνη.

Πῆγε, λοιπόν, καὶ τοὺς μίλησε τόσο γλυκά, ἦταν ρήτορας καὶ σοφὸς καὶ ἐνάρετος, παρότι ἀκόμη δὲν εἶχε βαφτισθεῖ. Καὶ τοὺς κατάφερε καὶ τοὺς ἠρέμησε. Καὶ τότε ἕνα παιδάκι φώναξε δυνατά: «Ὁ Ἀμβρόσιος νὰ γίνει ἐπίσκοπος.» Ἦταν φωνὴ Θεοῦ. Ἦταν κλῆσις Κυρίου. Κι ἐκεῖνος, βέβαια, δὲν ἤθελε, καὶ λέει τὸ Συναξάριο πῶς, μόλις τ’ ἄκουσε αὐτὰ κι ὁ κόσμος ὅλος, αἱρετικοὶ καὶ χριστιανοί, εἶπαν ναί, ἄξιος, τί κάνει ἐκεῖνος; Φεύγει, μὲ τρόπο, καὶ καθὼς βραδίαζε, καβαλάει ἕνα ἄλογο κι ἔφυγε πρὸς ἄγνωστη κατεύθυνση, γιὰ νὰ μὴ γίνει μητροπολίτης. Καὶ μόλις ξημέρωσε, τί εἶχε γίνει; Βρέθηκε, πάλι, στὸ ἴδιο σημεῖο, ἀπὸ ὁπού ἔφυγε. Στῆς ἐκκλησίας τὴν αὐλή. Καὶ τότε κατάλαβε ὅτι ὁ Θεὸς τὸν ἤθελε σ’ αὐτὴ τὴ θέση. Στὸν Θεὸ ποιὸς μπορεῖ νὰ πεῖ ὄχι;

Κι ἔγινε, λοιπόν, ἐπίσκοπος Μεδιολάνων, ὁ μεγάλος Ἀμβρόσιος, φρόντισε τοὺς χριστιανούς, φρόντισε τοὺς αἱρετικούς, διότι ἡ Ἐκκλησία ἐταλαιπωρεῖτο ἀπὸ τὸν Ἀρειανισμὸ καὶ τὶς παραφυάδες του, καὶ προ­παντὸς μὲ τὸν Θεῖο τοῦ λόγο καὶ μὲ τὴν ἁγία χάρη, ἔφερνε ἀμέτρητους στὴν Ἐκκλησία καὶ προστάτευε πολλοὺς δυσκολεμένους καὶ ἀδύνατους. Εἶχε τόση παρρησία, ποὺ ἔβαλε ἐπιτίμιο καὶ κανόνα στὸν ἴδιο τὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιον τὸν Μέγαν. Μὲ κάποια στάση, ποὺ ἔγινε στὴ Θεσσαλονίκη καὶ μετὰ ποὺ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ φονεύσουν 7.000 στασιαστές.

Κι ὁ Θεοδόσιος, ὅταν πῆγε στὴν ἐκκλησία καὶ μπῆκε στὸ Ἱερὸ Βῆμα, τοῦ λέει ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος: «Ἔξω!» Σὲ ποιὸν εἶπε «Ἔξω;» Στὸν πλανητάρχη, παρακαλῶ. Σὲ ποιὸν εἶπε «Ἔξω;» Σ’ αὐτόν. Κι ὁ Θεοδόσιος μεγάλος κι αὐτός. Νὰ τὸ ποῦμε. Γιατί εἶναι κι αὐτὸς ἅγιος της Ἐκκλησίας. Λοιπόν. Τὸ ἐδέχθη! Ἐδέχθη ἐπιτίμιον ὀκτὼ μηνῶν. Οὔτε νὰ μεταλάβει οὔτε νὰ κάμει τίποτε ἀπ’ τὰ καθήκοντά του. Τὸ ἐδέχθη, μὲ ἄκρα ταπείνωση καὶ μεγάλη ὑπακοή. Γιατί εἶχε καταλάβει κι αὐτὸς ἕνα πολὺ σπουδαῖο πράγμα. Ὅτι δὲν μποροῦμε, μὲ κανένα τρόπο, νὰ ἐναντιωθοῦμε στὴν Ἐκκλησία. Στὴν Ἐκκλησία καὶ στὸν Θεό. Τί σπουδαῖος κι αὐτός! Λέμε ναί. Ἀλλά, ἅμα ἔχεις τὴν οἰκουμένη στὰ χέρια σου, θὰ κάμεις καὶ λάθη. Ἡ ὀμορφιὰ ποιὰ εἶναι στὸν Θεοδόσιο; Ὅτι ἐδέχθη καὶ παρεδέχθη! Καὶ μετενόησε! Καὶ τὴν ἡμέρα τῶν Χρι­στουγέννων πῆγε στὴν ἐκκλησία καὶ τί; Ἔκανε μετάνοια μπροστὰ στὸν ἐπίσκοπο καὶ σ’ ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα καὶ ζήτησε ἐπισήμως συγγνώμη, κλαίγοντας! Κλαίγοντας! Καὶ ἀποκατεστάθη. Αὐτὸς ὁ Μέγας Θεοδόσιος! Ἀποκατεστάθη!

Καὶ εἶναι κι ἐκεῖνος γραμμένος στὸ Ἁγιολόγιο. Γιατί, ἂν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἔφερε τὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία στὴν αὐτοκρατορία καὶ στὸν κόσμο, ὁ Μέγας Θεοδόσιος διάλεξε, ὡς ἐπίσημη θρησκεία τοῦ κράτους του, τὴν ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία κινδύνευε ἀπὸ Γότθους, βαρβάρους, αἱρετικούς, Ἰουδαίους, εἰδωλολάτρες, κι ἔκαμαν θραύση. Καὶ τώρα τὴν πῆρε τὴν Ἐκκλησία, τὴν ὀρθοδοξία, ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ ὁ αὐτοκράτωρ. Ἔθεσε, δηλαδή, τὸν ἑαυτό του στὴ διάθεση τῆς Ἐκκλησίας. Ἦταν, δηλαδή, ὑπερασπιστὴς τοῦ ὀρθοδόξου δόγματος. Εἶναι πολὺ σπουδαῖο κι αὐτό. Νὰ τὸ ποῦμε. Ἰσχύει μέχρι καὶ σήμερα…

Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω τὸ 397 στὸ Μιλάνο, στὰ Μεδιόλανα, τότε, ὅπου εἶχε γίνει τὸ Σύμφωνο τῶν Μεδιολάνων. Ἡ συμφωνία τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου καὶ τοῦ Λικινίου γιὰ ἀνεξιθρησκεία. Νὰ ὑπάρχει, δηλαδή, θρησκευτικὴ ἐλευθερία, ποὺ ὑπάρχει μέχρι σήμερα…

Ἀρχιμ. Ἀνανίας Κουστένης, Χειμερινὸ Συναξάρι, τ. A' , ἔκδ. Ἀκτή, Λευκωσία 2008, σ. 32-37. Ἀποσπάσματα

Αναδημοσίευση από: Ρωμαίικο Οδοιπορικό

Κοινή πνευματική ζωή τῆς οἰκογένειας


Ὁ ἐν τῷ κόσμῳ πιστός καί τά μέλη τῆς οἰκογένειας στήν ὁποία ἀνήκει θά πρέπει νά λειτουργοῦν ὡς μέλη μιᾶς «κατ’ οἶκον Ἐκκλησίας». Ἡ οἰκογένεια εἶναι μία μικρή Ἐκκλησία. Θά πρέπει τά μέλη της, κατά μίμηση τῆς μοναστικῆς Ἐνορίας, νά καλλιεργήσουν τήν κοινή λειτουργική ζωή, τήν νηστεία, τήν φιλανθρωπία, τήν ἁπλότητα καί ἀφελότητα, τήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, τήν κοινή προσευχή μέσα στό σπίτι καθώς καί τήν πνευματική συμμελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατερικῶν συγγραφῶν.

Ὁ συμπνευματισμός, ἡ φιλόθεος ἀδολεσχία καί ἡ κοινή προσευχή καλό εἶναι νά γίνονται σέ τακτά χρονικά διαστήματα καί σέ καθορισμένες ὧρες πού νά μποροῦν ὅλοι νά συμμετέχουν. Τά μικρά παιδιά ἄς συμμετέχουν γιά λιγότερο χρόνο. Ἡ νηστεία ἐπίσης προσαρμόζεται ἀπό τόν Πνευματικό ἀνάλογα μέ τίς δυνατότητες καί τήν ἡλικία τοῦ καθενός.

Πρέπει νά τονιστεῖ ὅτι ἡ κατήχηση τῶν παιδιῶν ἀπό τόν πατέρα πού ἔχει καί τήν συμπαράσταση τῆς μητέρας, καθώς καί ἡ κοινή τράπεζα τό μεσημέρι καί τό βράδυ εἶναι πρακτικές πού ἔχουν καίρια σημασία γιά.... τήν πνευματική πρόοδο τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας καί τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητά τους.

Ἡ κοινή προσευχή ἄς γίνεται τουλάχιστον τό πρωί, τό βράδυ (τό Ἀπόδειπνο) καθώς καί στό γεῦμα καί στό δεῖπνο (πρίν καί μετά). Ὑπάρχουν στά συνήθη προσευχητάρια οἱ τυποποιημένες προσευχές πρίν καί μετά τό φαγητό τίς ὁποῖες καλό εἶναι νά τίς γνωρίζουν ὅλα τά μέλη τῆς οἰκογένειας καί νά τίς ἀπαγγέλουν. Πολύ βοηθητικό γιά τήν οἰκογένεια εἶναι νά ἔχουν ὅλα τά μέλη της τόν ἴδιο Πνευματικό ὁδηγό, στόν ὁποῖον νά ἐξομολογοῦνται τακτικά.

Τό κορυφαῖο γεγονός στήν χριστιανική οἰκογένεια εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία στήν ὁποία ὅλοι, μέ τήν εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ, θά πρέπει νά μετέχουν πολύ συχνά.

«Φύλακας ἄγγελος τῆς οἰκογενείας» δίδασκε ἕνας ἁγιασμένος σύγχρονος Ἁγιορείτης «εἶναι ἡ ἄσκηση. Ὅταν λέµε ἄσκηση ἐννοοῦµε τὴ λειτουργικὴ ζωὴ τῆς οἰκογενείας. Χωρὶς τὴν Ἐκκλησία δὲν µπορεῖ νὰ διατηρηθεῖ ἡ οἰκογένεια. Ἡ οἰκογένεια πρέπει νὰ ἔχει τὸν Πνευµατικό της σὰν τὸν οἰκογενειακό της γιατρό. Ὅταν εἶναι ὑπὸ τὴν παρακολούθηση τοῦ Πνευµατικοῦ λύνονται ὅλα τὰ προβλήµατα καὶ οἱ σύζυγοι ἀλληλοκατανοοῦνται.

Ἡ πνευµατικὴ ἀγάπη ἀνέχεται καὶ τὰ ἀρνητικὰ στοιχεῖα τοῦ ἄλλου. Δὲν ἐπιµένει ἐγωϊστικὰ νὰ ἐκπληρώνονται ὅλα τὰ θελήµατά του. Ἡ νηστεία, ἡ προσευχὴ καὶ ἡ Θεία Λειτουργία ἁγιάζουν τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς συζύγους. Ἡ καλυτέρη πρακτικὴ ἄσκηση εἶναι οἱ µετάνοιες.

Ἡ µεγαλυτέρη ὅµως ἄσκηση καὶ εὐλογία στὴν οἰκογένεια εἶναι ἡ συµµετοχὴ στὴν Θεία Κοινωνία. Πρέπει νὰ ἐγκρατεύεστε καὶ νὰ ρυθµίζετε ἔτσι τὴν ζωή σας, ὥστε µἐ τὴν εὐλογία τοῦ Πνευµατικοῦ σας νὰ µπορεῖτε τακτικὰ νὰ κοινωνᾶτε Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Ὅταν τὸ ἐπιτύχετε αὐτὸ δὲν ζεῖτε σαρκικά, ἀλλὰ πνευµατικὰ καὶ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἀναπαύεται ἐπάνω σας. Τὸ πρόβληµα στὴν οἰκογένεια προέρχεται ἀπὸ τὸν σαρκικὸ τρόπο ζωῆς, διότι σκοτίζεται ὁ νοῦς καὶ ἀρχίζει ἡ ἐµπάθεια καὶ ὁ ἐγωϊσµός.

Ὅταν µᾶς κατευθύνει µόνο τὸ σῶµα κάνουµε πολλὰ λάθη.

Ἀλλάζουν ὅµως τὰ κριτήρια ὅταν ὑπάρχει ἄσκηση καὶ ἡ βίωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Τότε ὑπάρχει εὐλογία καὶ χαρὰ στὴν οἰκογένεια. Ὁ Χριστὸς µᾶς τὰ δίνει ὅλα τὰ ἀγαθὰ καὶ εἶναι ὅλα εὐλογηµένα. Εἶναι κρῖµα νὰ µήν ἀγαπᾶτε τὴν ὀµορφιὰ καὶ τὴν ζεστασιὰ ποὺ φέρνει ὁ Χριστὸς στὴν οἰκογένεια!»

Πολύ βοηθητικό γιά τά μέλη τῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας εἶναι τό νά ἐκμεταλλεύονται τίς διάφορες πνευματικές εὐκαιρίες, νά παρακολουθοῦν τίς διαλέξεις-κηρύγματα τοῦ Πνευματικοῦ τους καί ἄλλων ἁγιασμένων προσωπικοτήτων.

Ἐπίσης συντελοῦν πολύ στήν πνευματική πρόοδο οἱ ἐπισκέψεις σέ Μοναστήρια καί ὁ σύνδεσμος μικρῶν καί μεγάλων μέ Γέροντες καί Γερόντισσες. Ἰδιαίτερα τά παιδιά πολύ βοηθοῦνται ὅταν ἀναπτύξουν πνευματική φιλία μέ καλούς μοναχούς, τά ἀγόρια καί ἐξαγιασμένες μοναχές τά κορίτσια.
Ἡ ἀλληλοσυμβουλευτική πού ἀναπτύσσεται μεταξύ τῶν νέων δέν βοηθεῖ, ἀντίθετα τούς βλάπτει πολύ. Ἡ ἐπικοινωνία μέ ἁγιασμένους μοναχούς μπορεῖ νά τήν ὑποκαταστήσει πολύ ἐπιτυχημένα.

Παράλληλα μέ τήν οἰκογενειακή Πνευματική ζωή ὁ ποιμένας τῆς κοσμικῆς Ἐνορίας ὀφείλει ἰδιαίτερα νά μεριμνήσει ὥστε νά δημιουργηθεῖ στήν Ἐνορία μία ἀκμάζουσα λατρευτική ζωή.

Γράφει ὁ Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) πού σύν Θεῶ θά ἐκδοθεῖ σύντομα

Αναδημοσίευση από: Ρωμαίικο Οδοιπορικό

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικο Παζαράκι Αγάπης


Ο Χριστιανικός Σύνδεσμος Γυναικών «ΠΑΝΑΓΙΑ» Αγίας Νάπας σας προσκαλεί σε φιλανθρωπικό παζαράκι την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013 μεταξύ 4:00μ.μ. και 9:00μ.μ στην αίθουσα πολλαπλής χρήσης της εκκλησίας Παναγίας Αγίας Νάπας

Θα διατίθενται προς πώληση:

• χριστουγεννιάτικα είδη
• κοσμήματα/αξεσουάρ
• εδέσματα
• εικόνες
• και πολλά άλλα είδη

---Θα προσφέρεται κέρασμα---

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Ακολουθίες Δεκεμβρίου 2013

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Ιερό Σαρανταλείτουργο: Όταν δεν υπάρχει κάποιος εορταζόμενος Άγιος, ο Εσπερινός αρχίζει στις 4:00μ.μ. και η Θεία Λειτουργία 5:30 - 6:45π.μ. στο Μοναστήρι, νηστεία μέχρι και τις 24 του μηνός. 

1. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ, Ναούμ Προφήτου, Φιλαρέτου του ελεήμονος - Αγιασμός
4. Τετάρτη Βαρβάρας Μεγαλομάρτυρος, Ιωάννου του Δαμασκηνού, Κασσιανού του Κυπρίου
Εσπερινός και Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας (κατάλυσις οίνου και ελαίου)
5. Πέμπτη Σάββα του ηγιασμένου
6. Παρασκευή Νικολάου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού (κατάλυσις οίνου και ελαίου)
Το βράδυ 7:30 μ.μ - 1:00 π.μ θα τελεστεί Αγρυπνία στο μοναστήρι - Αμβροσίου Μεδιολάνων
7. Σάββατο Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

8. ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ, Παταπίου Οσίου, Τυχικού Αποστόλου, Σωφρονίου και Δαμιανού
9. Δευτέρα Η Σύλληψις της Αγίας Άννης
12. Πέμπτη Σπυρίδωνος Τριμυθούντος του Θαυματουργού
13. Παρασκευή Το πρωί 5:30-6:45 π.μ Θεία Λειτουργία-Μοναστήρι Ευστρατίου, Λουκίας μάρτυρος
Το βράδυ 7:30 μ.μ – 1:00 π.μ θα τελεστεί Αγρυπνία στο μοναστήρι
14. Σάββατο Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

15. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ (Των Προπατόρων), Ελευθερίου Ιερομάρτυρος, Ανθίας της μητρός αυτού
16. Δευτέρα Μοδέστου Ιεροσολύμων, Θεοφανώς της βασιλίσσης
17. Τρίτη Δανιήλ προφήτου και Αγ. 3 παίδων, Διονυσίου Αιγίνης 5:30 - 6:45π.μ. στο Μοναστήρι
18. Τετάρτη Το πρωί 5:30-6:45 π.μ. Θεία Λειτουργία στο Μοναστήρι Σεβαστιανού μάρτυρος
19. Πέμπτη Βονιφατίου μάρτυρος, Αγλαΐας της Ρωμαίας – Εκκλησιασμός Νηπιαγωγείου 7-9π.μ
20. Παρασκευή Ιγνατίου Θεοφόρου (κατάλυσις οίνου και ελαίου) - Εκκλησιασμός Δημοτικού 7-9π.μ.
Το βράδυ 7:30 μ.μ - 1:00π.μ. Αγρυπνία (Άγιον Ευχέλαιον) στο μοναστήρι, Ιουλιανής μάρτυρος
21. Σάββατο Αγρυπνία (Εσπερινός -Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

22. ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ, Μνήμη επιτελούμεν από Αδάμ μέχρι Ιωσήφ του Μνήστορος
Αναστασίας της Φαρμακολύτριας - Το απόγευμα θα τελεστεί και το Άγιον Ευχέλαιον

23. Δευτέρα Των εν Κρήτη 10 μαρτύρων, Νήφωνος επ. Κωνσταντινής
Εκκλησιασμός Γυμνασίου, Τεχνικής Σχολής 7- 8.30π.μ Θεία Κοινωνία αρρώστων
24. Τρίτη Παραμονή των Χριστουγέννων, Ευγενίας Οσιοπαρθενομάρτυρος
Η ακολουθία αρχίζει στις 6:00-9:30π.μ Τελείται ο Όρθρος, οι Μεγάλαι Ώραι των Χριστουγέννων,
ο Μέγας Εσπερινός των Χριστουγέννων και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου

25. Τετάρτη Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Δεν τελούνται μνημόσυνα σήμερα. Οι καμπάνες θα κτυπήσουν στις 5:10π.μ.,
θα τελεστεί ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων μέχρι τις 8:30π.μ
26. Πέμπτη Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου, Στεφάνου Πρωτομάρτυρος
28. Σάββατο Σίμωνος του μυροβλήτου 
Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο
29. ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ, Ιακώβου του Αδελφοθέου, Ιωσήφ του μνήστορος
31. Τρίτη 4:00μ.μ ο Εσπερινός της Πρωτοχρονιάς, 5:30μ.μ Εσπερινός στο Μητροπολιτικό ναό.
Στις 11:30μ.μ η Μεσονύκτια Δοξολογία για την υποδοχή του Νέου Έτους 2014

Ο Εσπερινός του Σαββάτου και των μεγάλων εορτών αρχίζει στις 4:30μ.μ.,
ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία τις Κυριακές στις 6:30 - 9:45π.μ.,
και τις καθημερινές μεγάλες εορτές στις 6:30 - 8:15π.μ.

Σημειώσεις:
1. Από τις 25/12 μέχρι και τις 4/1 έχουμε κατάλυση εις πάντα.
2.Την ημέρα των Θεοφανείων Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014, δεν τελούνται μνημόσυνα.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Ψηφοφορία Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 2013

Σας ευχαριστούμε που συμμετείχατε στην ψηφοφορία του ιστολογίου μας!
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν κατά τους μήνες Οκτώβριο - Νοέμβριο 2013, παρουσιάζονται πιο κάτω.

Σημείωση: Πατήστε πάνω στην εικόνα για να την δείτε σε μεγέθυνση.
 
 

Τεστ γνησιότητας αγάπης

 Η αγάπη δεν είναι ούτε λόγια ούτε συναισθήματα. Η γνήσια αγάπη αναγνωρίζεται από την διάθεση θυσίας και από το μέγεθος της θυσίας.
Η επίγνωση και η αναγνώριση της ιερότητας του νόμου του Θεού των εντολών και των θεσμών της Εκκλησίας και η τήρησή τους με έμπρακτη θυσία, είναι το ασφαλέστερο τεστ για το πόσο αληθινά και γνήσια πιστεύουμε και αγαπάμε τον Θεό.
Μια τέτοια αφορμή για να αξιολογήσουμε την γνησιότητα της πίστης μας και της αγάπης μας στο Θεό είναι η ιερή περίοδος της νηστείας των Χριστουγέννων, που αρχίσε στις 15 Νοεμβρίου.

Ένα φωτεινό παράδειγμα ηρωικού φρονήματος στην τήρηση της νηστείας βρίσκουμε στο μικρό βιβλίο «ΙΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ» (σελ. 75-76):
«Ήταν άνθρωπος του Θεού. Τον έλεγαν Μιχάλη Ζιάκα. Το 1948-49 ήταν στρατιώτης. Και βρισκόταν στις επιχειρήσεις του Γράμμου.
Εκεί ο λόχος του είχε μείνει μία εβδομάδα ολόκληρη χωρίς ανεφοδιασμό. Υπόφεραν πολύ τα παιδιά από πείνα, ασιτία και εξάντληση. Μα κάποτε έφθασαν και τα τρόφιμα. Ψωμί καλό, κουραμάνα και κρέας μαγειρεμένο, έτοιμο. Μπήκαν στην σειρά, ένας-ένας, και έπαιρναν πρώτα την κουραμάνα και μετά το κρέας στην καραβάνα!
Ήρθε και η σειρά του Μιχάλη να πάρει το φαγητό. Πλησιάζει στο διανομέα και του λέει:
-Μπορείς να μου δώσεις αντί για κρέας λίγες ελιές;
-Τι; Ελιές; Γιατί ελιές; Αφού έχει κρέας!
Απάντησε ο Μιχάλης:
-Να φάω κρέας, να μαγαρίσω την Παρασκευή;
Κάθεται λοιπόν ο Μιχάλης ανάμεσα στους άλλους στρατιώτες. Εκείνοι τρώνε κρέας. Ο Μιχάλης ελιές. Και τον κοροϊδεύουν. Γιατί έκαμε τον σταυρό του. Γιατί είναι κουτός. Γιατί, ενώ μπορεί να φάει κρέας –και μάλιστα μετά από τέτοια πείνα-, τρώει ελιές! Λένε πολλά. Ο Μιχάλης σιωπά.
Ξαφνικά όμως, ενώ έτρωγε και συνέχιζαν να τον κοροϊδεύουν, πέφτει λίγα μέτρα πιο πέρα μια οβίδα! Σηκώθηκε σύννεφο η σκόνη στον αέρα. Έτρεξαν άλλοι στρατιώτες να ιδούν, τι είχε συμβεί. Και βρήκαν τους δύο στρατιώτες νεκρούς. Και τον Μιχάλη να σηκώνεται από χάμω και να τινάζει τα ρούχα του από τα χώματα!
Πέρασαν χρόνια. Ο Μιχάλης Ζιάκας είναι ένα φτωχός τσοπάνης στο χωριό του. Ζει, όπως πάντα, με ευσέβεια.
Μια Παρασκευή, παρέα με άλλους φτωχούς τσοπάνηδες κάθησαν να φάνε. Έβγαλε από το σακκούλι του λίγο ψωμί και έτρωγε. Και από το παγούρι του έπινε λίγο νερό να μαλακώνει το ψωμί στο στόμα του.
Ένας από τους τσοπάνηδες προσφέρθηκε τότε να του δώσει λίγο τυρί για προσφάι. Του λέει ο Μιχάλης:
-Δεν μαγάρισα την Παρασκευή, μια εβδομάδα νηστικός στον Γράμμο, και θα την μαγαρίσω τώρα;
Και διηγήθηκε την ιστορία.
Θέλει συζήτηση, ότι τον Μιχάλη τον έσωσε ο Χριστός, επειδή σεβάστηκε την ημέρα που σταυρώθηκε για μας;
Ω Χριστέ μου, πόσο εύκολα μαγαρίζουν μερικοί την ψυχή τους!
Μακάρι τέτοια παραδείγματα να μας εμπνέουν ήθος και φρόνημα…

Πηγή: «Κατεύθυνον τα διαβήματά μου» του Αρχιμ. Σάββα Δημητρέα

Του Νικολάου Βοϊνέσκου

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Ανακοινώσεις του Ιερού Ναού μας για τις ακολουθίες τις εβδομάδας


Πανήγυρη για εορτη του Απ. Ανδρεου στη Αγια Ναπα
Για την εορτή του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου το ερχόμενο Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013,πανηγυρίζει το ξωκλήσι του Απ. Ανδρέου που βρίσκεται στη παραλία του ξενοδοχείου Adams στην Αγία Νάπα.

Θα γίνει κανονικά Εσπερινός και Θεία Λειτουργία το πρωί του Σαββάτου, και στο κεντρικό ναό της Παναγίας .

Αγρυπνια θα τελεστεί το βράδυ της Παρασκευής (8:00μ.μ – 00:15π.μ) για την εορτή του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου στο Μοναστήρι της Παναγίας στην Αγία Νάπα για όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν.


Νυκτερινη Κυριακατικη Θεια Λειτουργια
Το ερχόμενο Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013, βράδυ προς Κυριακή από τις 9:00μ.μ - 00:30π.μ. θα τελεστεί η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Επιφανίου στη Αγία Νάπα δρόμο κάβο Γκρέκο για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

ΕΠΙΜΟΝΗ στην προσευχή

Μάθε να προσεύχεσαι. Βίαζε τον εαυτόν σου εις την προσευχήν. Κατά αρχάς θα εύρης δυσκολίαν , ύστερον όμως όσον περισσότερον βιάζης τον εαυτόν σου , τόσον ευκολώτερον θα προσεύχεσαι.

Εις την αρχήν όμως είναι πάντοτε αναγκαίον να βιάζη κανείς τον εαυτό του.
Η καρδία μας κάθε ημέρα αποθνήσκει πνευματικώς. Και μόνον θερμή προσευχή συνοδευόμενη με δάκρυα την ζωογονεί και την κάμνει να αναπνέη πάλιν. Αν δεν προσευχώμεθα με αρκετήν πνευματικήν ζέσιν, εύκολα και ταχέως θα αποθάνωμεν πνευματικώς .
Όταν κάποια εσωτερική ανησυχία σε εμποδίζει να προφέρης της προσευχής τας λέξεις κατά την θείαν ακολουθίαν, γνώριζε ότι αυτή η ανησυχία και αδυναμία είναι απάτη του εχθρού , του δαίμονος. Ρίψε από επάνω σου την αθυμίαν ,λιποψυχίαν και δειλίαν και πρόφερε το όνομα του Κυρίου χωρίς βίαν, ηρέμως και δυνατά.

Τοιουτοτρόπως θα καταβάλης την ανησυχίαν και αδυναμίαν σου και θα κερδίσεις θάρρος και δύναμιν. Τα πάντα είναι δυνατά δια εκείνους που πιστεύουν και εις τον Θεόν ελπίζουν . Πρέπει να παλαίωμεν και να νικώμεν.
Μη φείδεσαι τον εαυτόν σου, αλλά προσεύχου με ζέσιν και αν έχης κοπιάση όλην την ημέραν. Μη παραμελής την αγίαν προσευχή. Προσεύχου μέχρι τέλους εις τον Θεόν με όλην την καρδίαν σου , διότι αυτό είναι καθήκον σου απέναντι του Θεού. Εφόσον έθεσες την χείρα επάνω εις το άροτρον, μη βλέπης οπίσω...
Αν έχης ως κανόνα ζωής να λέγης ωρισμένον αριθμόν προσευχών, είτε αυταί είναι μακραί, είτε βραχείαι, λέγε τας καλώς. Αναγίνωσκε τας προσευχάς με συναίσθησιν βαθείαν και μη κάμης αυτήν την εργασίαν του Θεόυ με την καρδίαν σου διηρεμένη εις δύο, ούτως ώστε το εν μέρος να ανήκη εις Αυτόν και το άλλον ήμισυ εις την σάρκαν σου ...

Η εν Χριστώ ζωή" Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Ψήγματα χρυσού


Όποιος δε γνωρίζει τις αδυναμίες του, στερείται ταπεινώσεως.
Ο στερημένος ταπεινώσεως, στερείται την τελειότητα.
Ο στερημένος τελειότητος, είναι πάντοτε περίφοβος, διότι δεν στηρίζεται στο Θεό.
Για το καλό μας λοιπόν επιτρέπει ο Θεός τους πειρασμούς.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ανακοινώσεις του Ιερού Ναού μας


1. Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013 θα τελεστεί Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας στη Αγία Νάπα με τη ευκαιρία της εορτής Των ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της μεγάλης εορτής της Παναγίας μας. Θ΄ αρχίσει στις 8:00μ.μ – 00:30π.μ.

2. Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 θα τελεστεί Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας στη Αγία Νάπα με τη ευκαιρία της μνήμης του αγίου Αμφιλοχίου.Θ΄ αρχίσει στις 7:30μ.μ – 00:30π.μ

3. Νυκτερινη Κυριακατικη Θεια Λειτουργια
Το Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013, βράδυ προς Κυριακή από τις 9:00μ.μ - 00:30π.μ. θα τελεστεί η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Επιφανίου στη Αγία Νάπα δρόμο κάβο Γκρέκο για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής.

Κυριακή Θ' Λουκά, Λουκ. ιβ΄ 16-21 - Γαλ. β΄ 16-20


Ο κατά Θεόν πλούτος

«Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται; Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μή εις Θεόν πλουτών».

Η σημερινή ευαγγελική παραβολή είχε σαν αφορμή τη φιλονικία δύο αδελφών πάνω σε κληρονομικά ζητήματα. Ο Κύριος γνώριζε ότι και οι δυο τους είχαν κυριευθεί από το φοβερό πάθος της πλεονεξίας. Για να βοηθήσει λοιπόν όλους μας να αποφύγουμε την αδυναμία αυτή, μάς πρόσφερε την παραβολή του άφρονος πλουσίου, με τα τόσο ζωηρά αλλά και διδακτικά μηνύματα και νοήματά της.

Η υποδούλωση στην ύλη
Στη συγκεκριμένη παραβολή βλέπουμε ότι ο Χριστός δεν κάνει λόγο για τον πλούτο, αλλά για την πλεονεξία του πλουσίου, η οποία τον οδήγησε στην αφροσύνη. Η πλεονεξία είναι πάθος φοβερό που εμπλέκει τον άνθρωπο στα πλοκάμια της αμαρτίας. Τον εγκλωβίζει στα όρια της ειδωλολατρίας και τον καθιστά εντελώς ανελεύθερο. Είναι μάλιστα το κυριότερο αίτιο όλων των κοινωνικών προβλημάτων. Ο απ. Παύλος απαριθμώντας τις διάφορες αμαρτωλές καταστάσεις του ανθρώπου σταματά ειδικότερα στην πλεονεξία, χαρακτηρίζοντάς την ως ειδωλολατρία. Αυτό σημαίνει ότι με την πλεονεξία θέτει κάποιος τον εαυτό του εκτός της πραγματικότητας της Εκκλησίας.

Και όμως, η αγάπη του Θεού έταξε τον άνθρωπος να είναι κυρίαρχος και διαχειριστής των υλικών αγαθών. Η απομάκρυνσή του όμως από αυτή την αγάπη, τον έσπρωξε να αποκόψει την ύπαρξη του από το Δημιουργό του και να εξαρτά απόλυτα τη ζωή του από τα υλικά αγαθά. Με αυτό τον τρόπο βλέπουμε πως η αμαρτία εκδηλώνεται ως ασθένεια της βουλήσεως που προκαλεί σοβαρές διαταραχές στις σχέσεις του ανθρώπου με το Θεό, με το συνάνθρωπό του, αλλά και με τα αγαθά της δημιουργίας. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ένα παράδειγμα που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε. Στα χέρια του σωστού ανθρώπου το σίδερο γίνεται αλέτρι, ένα πολύ χρήσιμο μηχάνημα για την καλλιέργεια των χωραφιών. Στα χέρια όμως του αμαρτωλού ανθρώπου μπορεί να μετατραπεί σε φονικό όργανο που σκοτώνει. Το ίδιο γίνεται με τα χρήματα και τον πλούτο. Η χρήση τους κινείται μέσα στα όρια της αγάπης του Θεού, ενώ η κατάχρησή τους συνδέεται με την αμαρτία και τα πάθη.

Πλούτος και φτώχεια
Μια σημαντική διάσταση που θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι η πλεονεξία μόνο στη σφαίρα των ψευδαισθήσεων δίνει την αίσθηση της επάρκειας και της πληρότητας. Αντίθετα, η παρουσία της αποκαλύπτει φτώχεια, κενά και ελλείψεις. Ο πλούσιος της παραβολής είχε τόσα αγαθά, αλλά ήταν ανήσυχος και ταραγμένος: «Τί να κάνω; Έχω τόσα αγαθά και δεν έχω που να τα μαζέψω». Όλες αυτές οι μέριμνες, οι ανησυχίες, οι φροντίδες και οι αγωνίες φθείρουν τελικά τον άνθρωπο και ψυχικά και σωματικά. Αντίθετα, ισχυρό είναι το παράδειγμα που μπορεί να μας δίνουν φτωχοί άνθρωποι που η καρδιά τους όμως είναι γεμάτη υπομονή και αγάπη; «Δόξα τω Θεώ», λένε εκ βάθους καρδίας. Και έτσι τους βλέπουμε με μεγάλες αντοχές να πλουτίζουν μέσα από την ολιγάρκειά τους.

Όταν μάθει ο άνθρωπος να ελέγχει τις απαιτήσεις του, τότε γίνεται αυτάρκης και αποφεύγει την πλεονεξία. Στην αντίπερα όχθη ο πλεονέκτης επιζητεί ολοένα και περισσότερα για τον εαυτό του, αφήνοντάς τον συνεχώς ανικανοποίητο. Γι’ αυτό, άλλωστε, και ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει: «Νεκρώσατε τα μέλη υμών... και την πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία».

Η αφροσύνη
Ο πλεονέκτης αναζητεί την ευτυχία στα υλικά αγαθά. Στην πραγματικότητα όμως εμφανίζεται σαν μια διαταραγμένη προσωπικότητα, που κυριεύεται ολοένα και περισσότερο από ανησυχία, φόβο, αγωνία και άγχος. Είναι εδώ ακριβώς που βλέπουμε να επιχειρείται ένα αναποδογύρισμα στην όλη πορεία της φυσική δημιουργίας. Ανταλλάσσουμε το Θεό – Δημιουργό με τα δημιουργήματα. Αυτή η αλλοίωση είναι «παρά φύσιν». Γι΄ αυτό και η λατρεία της φύσεως που συνιστά στάση ειδωλολατρίας, οδηγεί στην αυτοκαταστροφή και κυρίως σε μια απειλητική οικολογική αναστάτωση, τις παρενέργειες της οποίας γευόμαστε με τον πιο οδυνηρό τρόπο στις μέρες μας.

Η υπέρβαση
Με τη σημερινή παραβολή, ο Κύριος μας εισάγει σε μια προοπτική που τη χαρακτηρίζει η υπέρβαση. Ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει το θάνατο με τα χρήματα και τα υλικά αγαθά. Η αυτονόμησή τους παραπέμπει σε σπέρματα της φθοράς και του θανάτου. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος, όταν πεθαίνει, ούτε και αυτό το σώμα του δεν παίρνει μαζί του. Το εμπιστεύεται στη γη μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία και την ανάσταση των νεκρών.

Όλες αυτές τις αλήθειες υπενθυμίζει ο Κύριος στον πλούσιο της παραβολής, όταν του λέει: «Άφρων, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται;» Ο Χριστός με την αγάπη Του θέλει να μας κρατήσει κοντά του για να απολαμβάνουμε της κοινωνίας του Παραδείσου. Γι’ αυτό και μας προειδοποιεί: «ίνα μή υπνώσωμεν εν αμαρτίαις εις θάνατον. Γρηγορείτε ουν, ότι ούκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται».

Αγαπητοί αδελφοί, ο Κύριος μέσα από την αγάπη της Εκκλησίας του μας προσκαλεί για να εγκολπωθούμε τους αληθινούς θησαυρούς που συνιστούν τον «κατά Θεό πλούτο». Η αγάπη και η ελεημοσύνη, ως αντίδοτα της πλεονεξίας, δίδουν τη δυνατότητα και διευρύνουν απεριόριστα τους ορίζοντες για την κυκλοφορία της αγάπης του Θεού στους ανθρώπους. Σ΄ αυτήν ακριβώς την ευλογημένη προοπτική, ο άνθρωπος γεμίζει με το πλήρωμα της ζωής του Θεού. Γεύεται της μακαριότητας της αιώνιας και αληθινής ζωής.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή όταν θυμιάζουμε στο σπίτι


Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου·
ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή, εἰσάκουσόν με, Κύριε.

Θυμίαμά σοι προσφέρομεν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς·
ὃ προσδεξάμενος εἰς τὸ ὑπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον,
ἀντικατάπεμψον ἡμῖν τὴν χάριν τοῦ Παναγίου σου Πνεύματος.

Αναδημοσίευση από: Το Σταυρουδάκι