Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Μάρτιο

1. Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας
Ευχαριστούμε όλους όσοι καθημερινά συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και υπενθυμίζουμε στην αγάπη σας ότι εισφορές μπορούν να γίνονταικαι στον πιο κάτω λογαριασμό:
Αρ. Λογαριασμού: 357034157613, ΙΒΑΝ: CY38 0020 0195 0000 3570 3415 7613 SWIFT/BIC: BCYPCY2N - ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ Αριθμός τηλεφώνου για υπηρεσία QuickPay: 99999122
Όλες οι εισφορές διατίθενται για την αγορά και διάθεση τροφίμων, φαρμάκων, ρουχισμού και ειδών καθαριότητας για άπορες οικογένειες καθώς και για την στήριξη αρρώστων αδελφών μας.

2. Θεμέλιος λίθος στο κοιμητήριο Αγίας Νάπας
Όσοι επιθυμούν να γίνουν κτήτορες της εκκλησίας και να γραφτούν τα ονόματα τους και των δικών τους για την ακολουθία της κτητορικής πράξης μπορούν να αποταθούν στον κ.Μάριο Πέροικο (τηλ. 23721465, 99637877).

3. Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Λόγοι σοφίας και χάριτος Γέροντος Παϊσίου


Όσοι επιζητούμε την ταπεινοφροσύνη ας μην παύσουμε να εξετάζουμε και να ανακρίνουμε τους εαυτούς μας. Και όταν αισθανθούμε με την καρδιά μας ανώτερον σε όλα τον πλησίον μας, τότε είναι κοντά το δώρο του Θεού, η ταπεινοφροσύνη.

Όπου υπάρχει ταπείνωση, φεύγει η υπερηφάνεια, όπου υπάρχει ο Χριστός, φεύγει ο διάβολος. Η ταπείνωση είναι που σακατεύει τον διάβολο. Είναι το πιο δυνατό σοκ γι’ αυτόν.

Να ενταφιαστείς στον τάφο της ταπείνωσης για να αναστηθείς εν Χριστώ με την απάθεια. Αυτός που έχει ταπείνωση δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο• ακούει, και όταν του ζητηθεί η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει: «εγώ» αλλά «ο λογισμός μου, λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι ικανός να διορθώνει τους άλλους, έχει πολύ εγωισμό.

Η δύναμη της ταπεινοφροσύνης: - Είδα όλες τις παγίδες του εχθρού απλωμένες πάνω στη γη. Στέναξα και, είπα: Ποιος άραγε τις ξεπερνάει και γλυτώνει απ’ αυτές; Και άκουσα φωνή που μούλεγε: - Η ταπεινοφροσύνη!

Τι να ζητάμε από το Θεό...


Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας.
Δεν είπε ο Κύριος:
«Ζητείτε δε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού... και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»;
Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε.
Και κοιτάξτε το μυστικό.
Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα.
Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με τον Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ’ μου τούτο, εκείνο...».
Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού, ελέησόν με».
Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας.
Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από εμάς και μας παρέχει την αγάπη Του.
Το θέμα είναι ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του.
Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού• αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε.
Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια.
Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα. 

Γέροντας Πορφύριος

Αναδημοσίευση από: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Θυρανοίξια και ο καθαγιασμός της Αγίας Τραπέζης Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Γεωργίου

Ἕνα βίντεο-ἀφιέρωμα γιά τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ Μεγαλομάρτυρος Ἁγίου Γεωργίου, τοῦ ὁποίου τά θυρανοίξια καί ὁ Καθαγιασμός τῆς Ἁγίας Τράπεζης θά γίνουν τήν Κυριακή 3 Ἀπριλίου 2011 καί ὥρα 6:00μ.μ.

Στο λιμάνι της Αγίας Νάπας υπήρχε ένα εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, το οποίο κτίστηκε από τους κατοίκους της Αγίας Νάπας. Λόγω πολλών στατικών προβλημάτων κρίθηκε αναγκαίο να κατεδαφιστεί και στη θέση του να ανεγερθεί ένα καινούριο.

Στις 8 Φεβρουαρίου 2007, παρόντος του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κύριου Γλαύκου Κληρίδη και επί δημαρχίας της κυρίας Βαρβάρας Περικλέους και Προϊσταμένου Ιερέως Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Νικολάου, εντάχθηκε η ανέγερση του εξωκκλησίου στο πολεοδομικό έργο της Κυβερνήσεως.

Στις 3 Νοεμβρίου 2007 κατετέθη ο Θεμέλιος Λίθος από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κωνσταντίας - Αμμοχώστου κ. Βασίλειο.

Την Κυριακή 3 Απριλίου 2011 θα τελεστούν τα θυρανοίξια και ο καθαγιασμός της Αγίας Τραπέζης τελεταρχούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας - Αμμοχώστου κ. Βασιλείου.

Τους Ύμνους του Μεγαλομάρτυρος ψέλνει ο πατήρ Παντελεήμων Κάρτσωνας.


Σκότωσα το παιδί μου


Στη δεκαετία που ήμουν στον Άγιο Βασίλειο Πειραιώς, γύρω στα 1975-76, σε μιά Μαιευτική κλινική, μεταβαίνει μιά νεαρά κυρία, 27 περίπου ετών, και συναντά τον Διευθυντή της κλινικής, που ήταν γνωστός Γυναικολόγος, και του ζητά να κάμει τη γνωστή επέμβαση της εκτρώσεως έναντι μεγάλης αμοιβής. Ο γιατρός-μαιευτήρας, που ήταν άνθρωπος του Θεού, αρνήθηκε και της είπε:
Κυρία μου, η κλινική μου είναι φωλιά ζωής και δεν θα την κάνω σήμερα «σφαγείο». -Είναι δικαίωμά μου, εγώ το ορίζω και εγώ θα το ρίξω.. Άλλωστε, σεις θα πληρωθείτε καλά. Μου φτάνει το ένα παιδί, άλλο δεν χρειάζομαι. -Δεν γίνομαι συνένοχος στην αμαρτία σας. Μου το απαγορεύει ο όρκος που έδωσα ως γιατρός και η συνείδησίς μου! Ανταπάντησε ο ευσυνείδητος Γυναικολόγος. Και η ευκατάστατη κυρία έφυγε νευριασμένη, για να βρει άλλο γιατρό για την άμβλωση. Από τότε πέρασαν δύο χρόνια. Ένα πρωϊνό ο γιατρός δέχθηκε στο ιατρείο του την επίσκεψι μιάς μαυροφορεμένης γυναίκας. Του φάνηκε γνωστή και την θυμήθηκε. Μαζί της ήταν και ο σύζυγός της, γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας. -Γιατρέ, με θυμάστε; Είπε αργά και με πόνο η κυρία. -Ναι, σας θυμάμαι. Αλλά γιατί φοράτε μαύρα και είστε τόσο καταβεβλημένη; -Γιατρέ, με τιμώρησε ο Θεός! Μετά την έκτρωση, που έκανα τότε σε άλλη κλινική, ύστερα από ένα δίμηνο έχασα το μονάκριβο παιδί μου, τριών ετών, από καλπάζουσα λευχαιμία. Και που δεν πήγαμε, μέχρι την Αμερική φθάσαμε χωρίς κανένα αποτέλεσμα.. Αργότερα είδα και τα χειρότερα. Λόγω της εκτρώσεως, υπέστη ζημιά η μήτρα μου και τώρα δεν μπορώ να κάνω παιδί, γι’ αυτό και ήρθα σε σας, για να με βοηθήσετε. Έσκυψε το κεφάλι της και άρχισε να κλαίει. -Μη κλαίς κυρία μου. Θα προσπαθήσω ως γιατρός να σας βοηθήσω. Επιθυμώ όμως να κάνετε κάτι, που είναι σοβαρό και που θα βοηθήσει αποτελεσματικά στην ψυχοσωματική σας θεραπεία. -Ό,τι θέλετε γιατρέ! -Θα πάτε εντός της εβδομάδος πρώτα σ’ ένα καλό Πνευματικό, Εξομολόγο και μετά θα κάμετε αυτές τις ιατρικές εξετάσεις. Πράγματι η κυρία πήγε (τότε ήταν ο Πνευματικός πατήρ Γεώργιος Πικριδάς, πολύ γνωστός και με κύρος) και τους έβαλε «κανόνα» : με την κληρονομιά που θα έδιναν στο τρίχρονο αγοράκι που έχασαν, θα έκτιζαν μια νέα πτέρυγα σ’ ένα νοσοκομείο, όπου ήθελαν. Θα έκαναν όσα παιδιά θα τους χάριζε ο Θεός, χωρίς αναστολές και δισταγμούς. Θα εκκλησιάζονται, θα προσεύχονται, θα μελετούν την Αγία Γραφή, και θα μετέχουν στα μυστήρια της εκκλησίας, επίσης θα κάνουν αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων στις επιχειρήσεις τους. Πράγματι τήρησαν τις υποδείξεις του Πνευματικού και ύστερα από πέντε μήνες έμεινε έγκυος η κυρία και γέννησε ένα αγοράκι που πήρε το όνομα του πρώτου παιδιού της. Ακολούθησαν και άλλα τέσσερα. Συνολικά τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Και από τότε η κυρία αυτή κλαίει.. από χαρά και ευτυχία!
π. ΣΤΕΦ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Πηγή:Από το βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΥΣ» σελ.150

Αναδημοσίευση από: Όπου Γης

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Λόγοι σοφίας και χάριτος Γέροντος Παϊσίου


Το θεμέλιο όλων των αρετών είναι η ταπείνωση και η υπομονή. Χωρίς ταπείνωση το παν γίνεται μηδέν. Με την ταπείνωση το μηδέν γίνεται το παν.

Όρος της ταπεινοφροσύνης είναι το να φροντίζει κανείς να λησμονεί όλα τα καλά του έργα.

Η ταπεινοφροσύνη είναι ένας ουράνιος ανεμοστρόβιλος που μπορεί να ανεβάσει την ψυχή από την άβυσσο της αμαρτίας στα ύψη του ουρανού.

Η αληθινή ταπεινοφροσύνη κρύβει όχι μονάχα όλες τις άλλες αρετές, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό της.

Μερικές φορές πετάει ψηλά …αγωνίζεται και… ξεχνάει


Ο άνθρωπος έχει από την φύση μια βαθειά ευγένεια. Αγαπάει την καλωσύνη και κάθε αρετή. Και θέλει να προσφέρεται θυσία γι’ αυτές, ακόμη και όταν, η αγάπη του για το Θεό και η πίστη του, έχουν παγώσει.
Κάθε πράξη, που γίνεται έξω από τους προβληματισμούς των αρετών, του χτυπάει στα νεύρα είτε την κάνει ο ίδιος, είτε -πολύ περισσότερο- όταν την κάνει κάποιος άλλος. Το δυνατό μάτι της διανοίας του, τις βλέπει όλες τις πράξεις αυτές. Και η ακοίμητη συνείδησή του, τις τοποθετεί. Και πώς τις τοποθετεί; Προσπαθεί να τις τοποθετεί σωστά. Όμως, δεν το κατορθώνει πάντοτε.
Γιατί;
Αυτό συμβαίνει, γιατί προσκρούει σε ένα απροσδόκητο και απίθανο παρεμβατισμό. Παρεμβαίνει ο «εαυτούλης» του υπέρ των πράξεων του που, ενώ είναι κακές, και στο πρόσωπο των άλλων, τις καταδικάζει κατηγορηματικά και απόλυτα, για τις δικές του, όχι μόνο δεν κάνει κάτι τέτοιο, αλλά τις εκτρέφει και τις θάλπει! Είναι τα αγαπημένα του παιδάκια. Και όχι απλώς αγαπημένα, αλλά και παραχαϊδεμένα! Για χάρη τους, τσακώνεται καθημερινώς με τη συνείδησή του! «Σιωπή», της λέει, «είναι καλά τα παιδάκια μου, είναι χαριτωμένα»!
Ναι. Έτσι γίνεται συνήθως. Γι’ αυτό ακριβώς ο ιερός Αυγουστίνος λέει: «Μη γίνεσθε συνήγοροι των παθών σας. Να είσθε οι ανεπηρέαστοι δικαστές τους». Αν τα χαϊδεύεις, θα αποθρασυνθούν. Και ποιός τότε θα την πληρώσει; Πρώτος και καλύτερος συ! Μετά και άλλοι…
Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης κάνει την εξής παρατήρηση: «Ο Φαραώ σκότωνε τα αγόρια των Εβραίων και άφηνε να ζουν τα κορίτσια. Γιατί όμως άφηνε τα κορίτσια; Είναι ευνόητο. Τα αγόρια είναι σκληρά. Τα κορίτσια μαλακά και ευκολομεταχείριστα. Τα αγόρια συμβολίζουν τις αρετές. Τα κορίτσια τις ηδονές. Και συμπεραίνει ο άγιος. Μη μιμείσαι τον Φαραώ. Φρόντισε για τα αγόρια σου, ας είναι και σκληρά. Αγωνίσου για τις αρετές».
Πώς όμως; Ο άνθρωπος δεν βρίσκεται πάντοτε στην ίδια πνευματική κατάσταση. Μερικές φορές πετάει ψηλά, αγωνίζεται μόνο για τις πνευματικές αρετές, και ξεχνάει εντελώς τα πάθη και τις ηδονές. Άλλοτε παραδίνεται σ’ αυτές κατά τρόπο απελπιστικό, και τότε δεν μπορεί ούτε ο ίδιος να αναγνωρίσει τον εαυτό του. Αυτή είναι η τραγωδία του ανθρώπου.
Μέσα του η αγάπη και το μίσος, η θυσία και η φιλαυτία, η ιδιοτέλεια και η ελεημοσύνη, η αγνότητα και η ακολασία, είναι ισοδύναμες. Νικάει εκείνη, με την οποία ο ίδιος θα συνταχτεί. Συντάσσεται με τον Χριστό; Νικάει ο Χριστός. Συντάσσεται με τον Σατανά; Μέσα σου νικάει ο Σατανάς.
Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος. Και η ελευθερία του πραγματώνεται κάθε στιγμή. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, είμαστε «τρεπτοί»! Δηλαδή μπορούμε κάθε λεπτό, να «τρεπόμαστε», να αλλάζουμε γνώμη και απόφαση. Γι’ αυτό, κάθε στιγμή καλούμαστε να δίνουμε απάντηση στο ερώτημα: «Συντάσσει τω Χριστώ»;
Κάθε στιγμή μπορούμε να δώσουμε σαν απάντηση εξίσου το «ναι» ή το «όχι». Αυτός είναι ο λόγος, που στη ζωή του ο άνθρωπος έχει απέραντη ευθύνη για την κάθε του στιγμή. Μια στιγμή μπορεί να τον μεταβάλει από τον χειρότερο παλιάνθρωπο σε αληθινό άγγελο. Και αντίθετα, από άγγελο σε τέρας.
Η στιγμή αυτή λέγεται «μετάνοια», δηλαδή αλλαγή γνώμης. Μετάνοια λέγεται η αλλαγή γνώμης από το κακό στο καλό. Το αντίθετο δεν λέγεται μετάνοια· λέγεται ξεπεσμός.
Η περίοδος του καλοκαιριού δεν είναι περίοδος πνευματικής περισυλλογής, αλλά κινδύνων, λόγω διακοπών και ζέστης. Χρειάζεται λοιπόν νήψη: άγρυπνο βλέμμα στην άμυνα για διατήρηση των επιτευγμάτων μας. Η λέξη ξεπεσμός είναι τρομερή. Για τα πνευματικά ζητήματα είναι πολύ πιο τραγική. Γιατί τότε ο άνθρωπος παθαίνει μια φοβερή σεισμική δόνηση, που φέρνει αποτελέσματα οδυνηρά.
Ακούστε, τί γράφει ο όσιος Ισαάκ ο Σύρος. «Η αναθυμίαση των σαρκικών ηδονών δεν αφήνει το νου να αποκτήσει επίγνωση του αληθινού Θεού. Όπως η πάχνη, που βγαίνει από την υγρή γη, κάνει την ατμόσφαιρα αδιαφανή, έτσι και η αναθυμίαση αυτή, δεν μας αφήνει να δούμε το Θεό. Όποιος αυτά δεν τα προσέχει, δεν μπορεί να το αντιληφθεί, ότι περπατά στο σκοτάδι -και γι’ αυτό, όχι μόνο δεν έχει αρετές, αλλά και δεν καταλαβαίνει, ούτε τί σημαίνουν τα ονόματα τους! Και όμως, φαντάζεται τον εαυτό του σαν τον πιο σπουδαίο και έξυπνο άνθρωπο του κόσμου, ενώ
δεν είναι παρά ένας τιποτένιος» (Λόγος ΙΓ’).
Το θεμέλιο όλων των αρετών είναι η ταπείνωση. Αυτή μας οδηγεί στις αρετές· και μέσω αυτών στην επίγνωση του Θεού. Και αντίθετα, η ιδέα ότι τα ξέρουμε όλα, ότι τα κρίνουμε σωστά και ενεργούμε ορθά, μας χωρίζει από τις αρετές και από το Θεό.

Πηγή: Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, «Δίψα για ζωή», εκδ. Ι.Μ. Νικοπόλεως. Πρέβεζα 2010

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας στο κοινωνικό δίκτυο Facebook

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Πείνα και δίψα

"Νηστεία σημαίνει πείνα για το Θεό"
π.Αλέξανδρος Σμέμαν


Όταν διψάσεις, θα ανακαλύψεις τη γεύση του νερού που αγνοούσες λόγω της συνήθειας. Βάλε το στόμα σου στο τρεχούμενο νερό και γεύσου τις σταγόνες που σου έκαναν τη χάρη να μείνουν για να σε δροσίσουν.

Όταν πεινάσεις, θα ανακαλύψεις τη γεύση του ψωμιού που αγνοούσες λόγω της συνήθειας. Φάε το ψωμί σου αργά και ταπεινά. Δέξου του με ευγνωμοσύνη ως δώρο και θα σου είναι πιο γλυκό κι από το μέλι.

Με τη νηστεία που μας διατηρεί σε κατάσταση πείνας ασκούμαστε να λαμβάνουμε την τροφή και τη ζωή ευχαριστιακά. Να τη λαμβάνουμε ως δώρο από τα χέρια του Θεού.

Η νηστεία -ως πείνα και δίψα- ανοίγει άλλες προοπτικές άγνωστες παντελώς στον κορεσμένο άνθρωπο. Το ψωμί, τα φρούτα, το νερό έχουν γίνονται ξαφνικά τόσο όμορφα... εμπνέουν τόσο σεβασμό που θέλεις να τα φιλήσεις... Τα απλά ακτινοβολούν μια αγνή ομορφιά που τα κάνει πιο ποθητά από τα πολυποίκιλα και επιτηδευμένα...

Η νηστεία -ως πείνα και δίψα- δίνει στην τροφή και τη ζωή τη γεύση της ευλογίας και της ευχαριστίας. Βλέποντας το ψωμί και το νερό ως δώρο του Θεού, ανακαλύπτεις τελικά παντού γύρω σου τα κρυμμένα Του δώρα... Έχει δίκιο ο π. Αλέξανδρος "Μόνο αυτός που ευχαριστεί ζει αληθινά"!

Η πείνα και η δίψα της νηστείας είναι στο βάθος της πείνα και δίψα για τον Θεό. Αυτό το ζεις πραγματικά στην εσπερινή λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, όταν όλη μέρα πεινάς και διψάς τον Άρτο και τον Οίνο της Ευχαριστίας.
π. Η. Κ.

Αναδημοσίευση από: Το Εκκλησάκι της Παναγίας

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Τέστ γνησιότητος ἀγάπης


Ἡ ἀγάπη δέν εἶναι οὔτε λόγια οὔτε συναισθήματα. Ἡ γνήσια ἀγάπη ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν διάθεση θυσίας καί ἀπό τό μέγεθος τῆς θυσίας.

Ἡ ἐπίγνωση καί ἡ ἀναγνώριση τῆς ἱερότητας τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ· τῶν ἐντολῶν καί τῶν θεσμῶν τῆς Ἐκκλησίας· καί ἡ τήρηση τους μέ ἔμπρακτη θυσία, εἶναι τό ἀσφαλέστερο τέστ γιά τό πόσο ἀληθινά καί γνήσια πιστεύουμε καί ἀγαπᾶμε τόν Θεό.

Μιά τέτοια ἀφορμή γιά νά ἀξιολογήσουμε τήν γνησιότητα τῆς πίστης μας καί τῆς ἀγάπης μας στό Θεό εἶναι ἡ ἱερή περίοδος τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων, πού ἀρχίζει στίς 15 Νοεμβρίου.


* * *

Ἕνα φωτεινό παράδειγμα ἡρωϊκοῦ φρονήματος στήν τήρηση τῆς νηστείας βρίσκουμε στό μικρό βιβλίο «ΙΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ» (σελ. 75-76):

«Ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Τόν ἔλεγαν Μιχάλη Ζιάκα. Τό 1948-49 ἦταν στρατιώτης. Καί βρισκόταν στίς ἐπιχειρήσεις τοῦ Γράμμου.

Ἐκεῖ ὁ λόχος του εἶχε μείνει μιά ἑβδομάδα ὁλόκληρη χωρίς ἀνεφοδιασμό. Ὑπόφεραν πολύ τά παιδιά ἀπό πεῖνα, ἀσιτία καί ἐξάντληση. Μά κάποτε ἔφθασαν καί τά τρόφιμα. Ψωμί καλό, κουραμάνα· καί κρέας μαγειρεμένο, ἕτοιμο. Μπῆκαν στήν σειρά, ἕνας-ἕνας, καί ἔπαιρναν πρῶτα τήν κουραμάνα καί μετά τό κρέας στήν καραβάνα!

Ἦρθε καί ἡ σειρά τοῦ Μιχάλη νά πάρει τό φαγητό. Πλησιάζει στό διανομέα καί τοῦ λέει:

-Μπορεῖς νά μοῦ δώσεις ἀντί γιά κρέας λίγες ἐλιές;

-Τί; Ἐλιές; Γιατί ἐλιές; Ἀφοῦ ἔχει κρέας!

Ἀπάντησε ὁ Μιχάλης.

-Νά φάω κρέας, νά μαγαρίσω τήν Παρασκευή;

Κάθεται λοιπόν ὁ Μιχάλης ἀνάμεσα σέ ἄλλους στρατιῶτες. Ἐκεῖνοι τρῶνε κρέας. Ὁ Μιχάλης ἐλιές. Καί τόν κοροϊδεύουν. Γιατί ἔκαμε τόν σταυρό του. Γιατί εἶναι κουτός. Γιατί, ἐνῶ μπορεῖ νά φάει κρέας -καί μάλιστα μετά τέτοια πεῖνα-, τρώει ἐλιές! Λένε πολλά. Ὁ Μιχάλης σιωπᾶ.

Ξαφνικά ὅμως, ἐνῶ ἔτρωγε καί συνέχιζαν νά τόν κοροϊδεύουν, πέφτει λίγα μέτρα πιό πέρα μιά ὀβίδα! Σηκώθηκε σύννεφο ἡ σκόνη στόν ἀέρα! Ἔτρεξαν ἄλλοι στρατιῶτες νά ἰδοῦν, τί εἶχε συμβῆ. Καί εὑρῆκαν τούς δύο στρατιῶτες νεκρούς. Καί τόν Μιχάλη νά σηκώνεται ἀπό χάμω καί νά τινάζει τά ροῦχα του ἀπό τά χώματα!


* * *

Πέρασαν χρόνια. Ὁ Μιχάλης Ζιάκας εἶναι ἕνας φτωχός τσοπάνης στό χωριό του. Ζεῖ, ὅπως πάντα, μέ εὐσέβεια.

Μιά Παρασκευή, παρέα μέ ἄλλους φτωχούς τσοπάνηδες, κάθησαν νά φᾶνε. Ἔβγαλε ἀπό τό σακκούλι του λίγο ψωμί καί ἔτρωγε. Καί ἀπό τό παγούρι του ἔπινε λίγο νερό νά μαλακώνει τό ψωμί στό στόμα του.

Ἕνας ἀπό τούς τσοπάνηδες προσφέρθηκε τότε νά τοῦ δώσει λίγο τυρί γιά προσφάϊ. Τοῦ λέει ὁ Μιχάλης:

-Δέν μαγάρισα τήν Παρασκευή, μιά ἑβδομάδα νηστικός στόν Γράμμο, καί θά τήν μαγαρίσω τώρα;

Καί διηγήθηκε τήν ἱστορία.


* * *

Θέλει συζήτηση, ὅτι τόν Μιχάλη τόν ἔσωσε ὁ Χριστός, ἐπειδή σεβάστηκε τήν ἡμέρα πού σταυρώθηκε γιά μᾶς;

Ὤ Χριστέ μου, πόσο εὔκολα μαγαρίζουν μερικοί τήν ψυχή τους!

Μακάρι τέτοια παραδείγματα νά μᾶς ἐμπνέουν ἦθος καί φρόνημα...

Σάββας Δημητρέας (Ἀρχιμανδρίτης)

Αναδημοσίευση από: Αγία Ζώνη

Η γή της επαγγελίας (για παιδιά)


Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου



Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου, ποὺ σήμερα ἑορτάζουμε, εἶναι τὸ εὐαγγέλιο τῆς χαρᾶς καὶ τῆς ἐλπίδας στὸν κόσμο. Γιατὶ ἡ προσδοκία καὶ ἡ ἀναμονὴ τῶν ἀνθρώπων τόσους αἰῶνες γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία, γίνεται πραγματικότητα.
Ἔτσι ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία δέχεται τὸ ἀγγελικὸ «χαῖρε» καὶ μένει ἄφωνη μπροστὰ σ᾿ αὐτὸ τὸ μοναδικὸ οὐράνιο γεγονός. Ἀνακαλύπτει τώρα τὴ θεϊκὴ προσφορὰ τῆς θυσίας καὶ ἀπολαμβάνει τὸν ἀσπασμὸ τῆς ἀγάπης.
Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ εὐαγγελίζεται στὴν «Κεχαριτωμένη» Μαρία τὴν χαρά. Εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ σωτῆρα Χριστοῦ στὸν κόσμο καὶ ἡ χαρὰ γιὰ τὴ δική μας σωτηρία καὶ λύτρωση.
Ἐπάνω σ᾿ αὐτὰ τὰ δεδομένα θὰ σταθεῖ ὁ ἐκκλησιαστικὸς ποιητής, γιὰ νὰ ἐκφράσει τὴ βεβαιότητα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο. «Ὁ χρόνος ἔφθασε λοιπόν, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ἐμφανιστεῖ ἡ ἐλπίδα ὅλων τῶν ἐθνῶν, ὁ Χριστός», λέγει μὲ ἐνθουσιασμό.
Ἔχουμε ἤδη εἰσέλθει στὴν ὑλοποίηση τοῦ θεϊκοῦ σχεδίου καὶ ἀτενίζουμε τὸ Θεὸ νὰ κατεβαίνει στὰ ἐγκόσμια καὶ νὰ ἱστορεῖται μέσα στὰ ἀνθρώπινα πράγματα. Καὶ ἀρχίζουμε ἀπὸ σήμερα, στὸν εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου, νὰ ἑτοιμαζόμαστε νὰ γευτοῦμε τὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, ποὺ φέρει τὴν καινούργια καὶ καλὴ ἀγγελία τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὴν ἀνθρωπότητα.
«Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην...».
Ἡ σωτηρία μας προσφέρεται ἀπὸ τὸ Θεὸ ὡς δωρεὰ καὶ χάρη. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Θεὸς χαιρετίζει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν χαιρετισμὸ τῆς χαρᾶς. Εἶναι ὁ πρῶτος λόγος Του μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν ἐκδίωξή του σὲ τόπο πόνου, ὀδύνης, φθορᾶς καὶ θανάτου.
Καὶ εἶναι συγκλονιστικὸ γιὰ τὸν χαμένο καὶ ξενιτευμένο ἄνθρωπο, ποὺ τὸν πλακώνει ἡ ἀπελπισία, ν᾿ ἀνοίγεται τὸ παράθυρο τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς σωτηρίας. Ὁ Θεὸς τοῦ προσφέρει τὴν ἀγάπη καὶ τὴ στοργή Του, ποὺ εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο σιγουριά. Τοῦ προσφέρει τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων Του καὶ ἀποκαλύπτει τὸ θέλημά Του. Καὶ ζητεῖ μονάχα τὴν ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου, γιατὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ γι᾿ αὐτόν.
Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου εἶναι τὸ ἄνοιγμα τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης καὶ σκοπὸ ἔχει τὴν σύναψη τῶν σκορπισμένων ἀνθρώπων στὴν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ. Εἶναι στὴ συνέχεια ἡ ἀποτίναξη τοῦ ἐφιάλτου τοῦ κακοῦ καὶ ἡ συνταύτιση μὲ τὸ χῶρο τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ ἁγίου.
Γι᾿ αὐτὸ ὁ Θεὸς ξεκινάει πρῶτος καὶ προσκαλεῖ πρῶτος. Ἀποστέλλει τὴν πρόσκλησή Του δίχως χρονολογία λήξεως, γιατὶ σκοπός Του εἶναι νὰ περιμένει τὸν ἄνθρωπο νὰ καταλάβει, νὰ ἀποφασίσει, νὰ ἀνταποκριθεῖ.
Ὁ ἄνθρωπος, ἀποδέκτης τῆς πρόσκλησης αὐτῆς τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸ προνόμιο τῆς ἐλευθερίας του καὶ μὲ τὴν μοναδικὴ εὐκαιρία ἐπιλογῆς, κρατάει στὸ χέρι του τὸ κλειδὶ γιὰ τὴν πραγματικὴ εὐτυχία του.
Στὴν ἐποχή μας, ποὺ παρατηρεῖται σύγχυση καὶ ἀποπροσανατολισμὸς τῶν ἀνθρώπων· ὅπου οἱ ἀξίες ἔχουν χάσει τὴν σημασία τους καὶ οἱ ἀσημαντότητες φαντάζουν ὡς σοφία καὶ γνώση, οἱ ἄνθρωποι ψάχνονται νὰ βροῦν τὴν ἀλήθεια ποὺ θὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴν εὐτυχία.
Μὰ ἡ πραγματικὴ ἀλήθεια εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καθὼς ἀποτυπώνεται στὸν χαιρετισμὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Προσφέρεται μέςῳ αὐτοῦ ἡ εὐκαιρία βίωσης τοῦ μυστηρίου τῆς ἀγάπης. Καὶ ἀποκαλύπτεται ἡ ἐπιθυμία σύναξης σχέσεων τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἄνθρωπο.
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, μὲ τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου ποὺ σήμερα ἑορτάζουμε, ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτει ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ διακονήσει τὸν ἄνθρωπο. Καὶ συνάπτει συμφωνία μαζί του. Ζητεῖ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο νὰ μένει μαζί Του καὶ τοῦ ὑπόσχεται τὴ σωτηρία του.
Ἔτσι, ἐὰν ὁ ἄνθρωπος, δηλαδὴ ὁ κάθε ἕνας μας, τοποθετεῖ θετικὰ καὶ ἀνταποκριθεῖ στὴν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ, τότε διαγράφει μιὰ τροχιὰ εὐτυχίας καὶ χαρᾶς, ποὺ τὸν ὁδηγεῖ στὴν «περίσσεια τῆς ζωῆς».
Αὐτὴ λοιπὸν ἡ χαρὰ καὶ ἡ ζωή, ποὺ ἄλλωστε εὐαγγελίζεται ὁ ἄγγελος, γίνεται τρόπος ὕπαρξης. Γιατὶ εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή, ἀφοῦ ζωὴ δίχως Χριστό εἶναι ὡσὰν τὸ σῶμα δίχως πνοή. Ἄρα «ζοῦμε καὶ κινούμαστε καὶ εἴμαστε στὴ ζωή... ἐπειδὴ εἴμαστε στὸ δικό του γένος...».


Πηγή: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Χριστιανιική Γωνιά

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Φύση, δώρο Θεού

Η φύση είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός, ένα δώρο του Θεού!

Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για να την δείτε σε μεγέθυνση.


Πηγή: Εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος"

Τρέχουν στες στράτες οι βροσιές
ποτάμια ούλλον λύπες
τρέχουν ξωπίσω τους χαρές
τζαι σβήνουν τες ομίχλες.

Στέκει στην πόρταν η καρκιά
με δάκρυν εις τα μάθκια
βλέπει στο βάθος 'μυγδαλιά
μ' αμύγδαλα καράτια.

Σαν πανωραία 'μυγδαλιά
στον κήπον ανθισμένη
εν τ' ουρανού η γειτονιά
μ' αστέρκα στολισμένη.

Βλέπουν τα μάθκια τζαι γελούν
λευκά τζι' αγνά μπουμπούκια
τζι' αγγέλοι δίπλα ψαλμωδούν
για τον Θεόν τραούθκια.

Βλέπει που τα 'ψη ο Θεός
τζαι σχιέρεται μαζίν μας
ο κόσμος ούλλος εν καλός
άμαν μιλά η ψυσιή μας.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Η νηστεία και η εγκράτεια

Η νηστεία και η εγκράτεια τις μεν επαναστάσεις του σώματος τις κοιμίζουν, την λύσσα του θυμού και της επιθυμίας την μαραίνουν, φέρνουν αιθρία καθαρή και ανέφελη στην διάνοια, καθαρίζοντάς την από τους ατμούς που βγαίνουν από το πλήθος των βρωμάτων και από την αχλύ που προκαλούν αυτοί.
Με την νηστεία και την εγκράτεια, φθείρεται ο εξωτερικός άνθρωπος. Και όσο φθείρεται αυτός, τόσο ανακαινίζεται ο εσωτερικός, κατά τον Απόστολο.
Είπε κάποιος, «παχιά κοιλιά δεν γεννά λεπτό νου». Ενώ αυτή που λεπτύνεται με νηστεία και εγκράτεια λεπτύνει οπωσδήποτε τον νου. 

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

20 απλές συμβουλές για να αποκτήσουμε ταπείνωση


"Θέλετε να σας πω μερικούς τρόπους; Απλούς θα σας πω. Απλούς.
Να σας τους πω για να έλθουμε στο πρακτικό μέρος."

1.Σε ξέχασαν; Δε σε πήραν ούτε ένα τηλέφωνο; Δεν πειράζει. Και προπαντός μην παραπονείσαι.
2.Σε αδίκησαν; Ξέχασέ το.
3.Σε περιφρόνησαν; Να χαίρεσαι.
4.Σε κατηγορούν; Μην αντιλέγεις.
5.Σε κοροϊδεύουν; Μην απαντάς.
6.Σε βρίζουν; Σιωπή και προσευχή.
7.Σου αφαιρούν το λόγο; Σε διακόπτουν; Μη λυπάσαι.
8.Σε κακολογούν; Μην αντιμάχεσαι.
9.Σου μεταδίδουν ευθύνες τα παιδιά σου; Οι συγγενείς σου, οι δικοί σου οι άνθρωποι; Μη διαμαρτύρεσαι.
10.Θυμώνουν μαζί σου; Να παραμένεις ήρεμος.
11.Σου κλέβουν φανερά; Κάνε τον τυφλό.
12.Σε ειρωνεύονται; Να μακροθυμείς.
13.Δεν ακούνε τις συμβουλές σου; Ιδίως δεν ακούνε τις συμβουλές σου τα παιδιά σου; Πέσε στα γόνατα και κάνε προσευχή.
14.Εκνευρισμός στο αντρόγυνο; Εσύ φταις. Κι εσύ φταις. Όχι ο άλλος.
15.Έφταιξες; Ζήτησε συγγνώμη.
16.Δεν έφταιξες; Πάλι ζήτησε συγγνώμη.
17.Έχεις υγεία; Δόξαζε τον Θεόν.
18.Έχεις αρρώστια; Έχεις καρκίνο, ταλαιπωρείσαι, υποφέρεις, βασανίζεσαι, πονάς; Δόξαζε τον Θεόν.
19.Γκρίνια, ανεργία, φτώχεια μέσα στο σπίτι; Νήστευσε. Αγρύπνησε. Κάνε προσευχή.
Για όλους και για όλα προσευχή. Πολλή προσευχή. Πολλή προσευχή. Νηστεία και προσευχή διότι "τούτο το γένος των παθών και των δαιμόνων ουκ εκπορεύεται παρά μόνο με νηστεία και προσευχή".

"Είθε αδελφοί μου, να ακολουθήσουμε όλοι μας, και πρώτος εγώ, τις ταπεινές αυτές συμβουλές, και να είστε βέβαιοι ότι θα σωθούμε."

πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος Κ. Αναγνωστόπουλος

Αναδημοσίευση από: Θείος τόπος

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Νηστεία


Μερικοί προσέχουν πολύ την είσοδο των φαγητών ,αλλά αδιαφορούν για την έξοδο των λόγων. Δεν έχουν μάθει να διώχνουν την οργή από την καρδιά τους, και την επιθυμία από την σάρκα τους, όπως λέει ο Εκκλησιαστής, όμως έτσι μόνο κτίζεται η καθαρή καρδιά από το Πνεύμα που ανακαινίζει.

Όσιος Ηλίας

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Αυτά όλα , είναι από Μένα . .


" Παιδί μου , έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα;
Διότι αυτά που αφορούν εσένα, αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος σαν το ποτάμι,
θέλω να ξέρεις οτι απο Μένα ηταν αυτό.

Θέλω να ξέρεις οτι η αδυναμία σου έχει ανάγκη απο τη δύναμη Μου
και η ασφάλεια σου βρίσκεται στο να Με αφήσεις να σε προστατεύσω.

Θέλω να ξέρεις οτι όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες
μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν,
δεν λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα και σε απομακρύνουν,
από Μένα ήταν αυτό.

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια Μου.
Δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.

Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση ;
Και να ! Σε έβαλα σ΄αυτό ακριβώς το περιβάλλον, που διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Το περιβάλλον σου και αυτοί που ζούν γύρω σου μόνο εκτελούν το θέλημα Μου.

Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα;
Να ξέρεις οτι απο Μένα ήταν αυτό.
Θέλω να ξέρεις οτι Εγώ διαθέτω τα χρήματα σου
και να καταφεύγεις σε Μένα και να γνωρίζεις οτι εξαρτάσαι απο Μένα.
Θέλω να ξέρεις οτι τα αποθέματα Μου είναι ανεξάντλητα
και να βεβαιωθείς οτι είμαι πιστός στις υποσχέσεις Μου.

Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη απο τους συγγενείς σου,
τους ανθρώπους που αγαπάς ;
Σου το επέτρεψα, για να στραφείς σε Μένα
και σε Μένα να βρείς την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση.

Σε ξεγέλασε ο φίλος σου ή κάποιος που του είχες ανοίξει την καρδιά σου;
Από μένα ήταν αυτό. Εγώ επέτρεψα να σε αγγίξει αυτή η απογοήτευση,
για να μάθεις ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο Κύριος.

Θέλω να τα φέρνεις όλα σε Μένα και όλα να Μου τα λές.

Σε συκοφάντησε κάποιος ; Να το αφήσεις σε Μένα, σε Μένα να προσκολληθείς.
Εγώ είμαι η καταφυγή σου, για να κρυφτείς απο την αντιλογία των πάντων.
Θα κάνω την δικαιοσύνη σου να λάμψει σαν το φώς, και την ζωή σου σαν μέρα μεσημέρι.

Καταστράφηκαν τα σχέδια σου και η ψυχή σου είναι εξαντλημένη;
Απο Μένα ηταν αυτό.
Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς.
Τα σχέδια σου τα έφερες να τα ευλογήσω ;
Θέλω να αφήσεις σε Μένα να τα κατευθύνω
και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου .

Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες
και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου;
Να ξέρεις, απο Μένα ηταν αυτό.
Διότι μ΄αυτή την κούραση και το άγχος
δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποσχέσεις Μου
και την παρρησία σου στην προσευχή για όλα τα ζητήματά σου.
Δεν ήσουν εσύ που εμπιστεύτηκες τις φροντίδες για όλα και όλους στην δική μου αγάπη ;
Δεν είσαι εσύ που και τώρα τα αφήνεις όλα στην προστασία της Πανάγνου Μητέρας Μου ;

Σε βρήκε σοβαρή ασθένεια που μπορεί να γιατρευτεί ή είναι αθεράπευτη και σε κάρφωσε στο κρεβάτι σου ;
Απο Μένα ήταν αυτό.
Επειδή θέλω να Με γνωρίσεις πιο βαθιά, μέσω της σωματικής ασθένειας .
Να μην γογγύζεις γι΄ αυτήν τη δοκιμασία που σου στέλνεται και να μην προσπαθείς να καταλάβεις τα σχέδια Μου , για τη σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων με διάφορους τρόπους, αλλά αγόγγυστα και ταπεινά να σκύψεις το κεφάλι σου μπροστά στο Θέλημά Μου.

Ονειρευόσουν να κάνεις κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο για Μένα και αντί να το κάνεις έπεσες στο κρεβάτι του πόνου ; Από Μένα ήταν αυτό.
Διότι τότε θα ήσουν βυθισμένος στα δικά σου έργα και Εγώ επέτρεψα να σου συμβεί αυτό για να προσελκύσω τις σκέψεις σου σε Μένα.
Θέλω να σου διδάσκω τις βαθύτατες σκέψεις και τα μαθήματα Μου, για να Με νοιώσεις πατέρα σου.
Θέλω να σε μάθω να συναισθάνεσαι πως είσαι τίποτα χωρίς Εμένα.

Να θυμάσαι πάντοτε οτι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις,
κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση,
κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητας σου, θα χρίεται με το έλαιο της Αγάπης μου .

Απο Μένα είναι αυτό , δώρο για την δική σου αδυναμία να κυβερνήσεις τη ζωή σου .

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία απο τον Θεό.
Και να βάλεις στην καρδιά σου αυτόν τον λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή.

Από Μένα ήταν αυτό.

Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα, όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί, θα αμβλυνθεί... μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα...

Όλα σου στάλθηκαν απο Μένα για την τελείωση της ψυχής σου.

Όλα αυτά ήταν απο Μένα , για σένα αγαπημένο μου παιδί ".


Το πιο πάνω κείμενο αποτελεί ενα γράμμα που στάλθηκε απο τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα σε ενα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στην φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας, που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου.

Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο " Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής "

Αναδημοσίευση από: Θείος Τόπος

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Γιατί και πώς η Κατάνυξη;

Οι ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής, στις οποίες έχουμε ήδη εισέλθει, θεωρούνται από την Ορθόδοξη Πνευματικότητα ως ημέρες κατανυκτικές. Έχουμε όμως ποτέ εμβαθύνει στον όρο "κατάνυξη"; Ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα "νύσσω" ή "νύττω", που σημαίνει τρυπώ, κεντώ, τσιμπώ. Με την πρόθεση "κατά-" θα μπορούσε να μεταγραφεί σε απλά ελληνικά ως "κατατρύπημα" ή "κατατσίμπημα". Περί τίνος πρόκειται λοιπόν;

Επιτρέψατέ μου, αγαπητοί φίλοι, να πω ότι αφορά στο τρύπημα - τσίμπημα της ανθρώπινης καρδιάς, που πραγματοποιεί το Άγιο Πνεύμα, εάν και εφόσον τού επιτραπεί κάτι τέτοιο από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Κέντημα αφυπνιστικό, τυπτικό, παιδευτικό, ιαματικό, αναστατικό! Όχι μόνον τσιμπάει ενοχλητικά την πολλάκις τσιμεντωμένη ραθυμία μας το Άγιο Πνεύμα, αλλά κατατρυπάει σύγκορμη την ύπαρξή μας, εκπαιδεύοντάς μας κατά κύριο λόγο στην ανάμνηση των Εσχάτων. Άλλωστε, όλα όσα θα βιώσουμε κατά τις Μεγάλες Ημέρες που έρχονται δεν (πρέπει να) αποτελούν μονάχα μιαν εθιμική θύμηση ή έστω λατρευτική επανάληψη κορυφαίων ιστορικών στιγμών, αλλά βίωση των Μελλόντων και της μακαριότητας, την οποία προσδίδει στον πιστό η μετοχή στη θεία Δόξα. Αυτή η πραγματικότητα δεν είναι απλώς εγγύς, αλλά εδώ και τώρα!

Πολλές φορές συγκινούμαστε πολύ κατά την λειτουργική αναπαράσταση των Παθών του Κυρίου, κάποτε μάλιστα έως δακρύων. Αρκεί όμως αυτό; Ασφαλώς όχι! Σκοπός μας είναι η Κατάνυξη, όπως εν συντομία την αναλύσαμε παραπάνω: Άφεση του όλου εαυτού μας στο τόξο του θείου Έρωτα, ώστε εντέλει να βρεθεί μέσα στην "ετοίμη καρδία" μας (Ψαλμ 56, 8) και το βέλος και ο εράσμιος Τοξότης!

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας

Αναδημοσίευση από: νυχθημερόν

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Λόγοι σοφίας και χάριτος Γέροντος Παϊσίου

Ο καλός Θεός μας δίνει άφθονες ευλογίες και ενεργεί πάντα για το καλό μας. Όλα τα αγαθά που έχουμε είναι δώρα του Θεού. Όλα τα έκανε, για να εξυπηρετούν το πλάσμα Του, τον άνθρωπο, και να θυσιάζονται γι’ αυτόν, από ζώα και πτηνά, μικρά και μεγάλα, μέχρι φυτά, - ακόμη και ο ίδιος ο Θεός θυσιάστηκε, για να λυτρώσει τον άνθρωπο. 

Ας μην αδιαφορούμε για όλα αυτά και Τον πληγώνουμε με τη μεγάλη μας αχαριστία και αναισθησία, αλλά να Τον ευχαριστούμε και να Τον δοξολογούμε. Οι δοκιμασίες που μας έρχονται είναι μερικές φορές η αντιβίωση που δίνει ο Θεός για τις αρρώστιες και τα πάθη της ψυχής μας. Πολύ μας βοηθούν πνευματικά. Τρώει ένα μαλακό σκαμπίλι ο άνθρωπος από τον καλό Θεό και μαλακώνει η καρδιά του.

Πολλές φορές ο καλός Θεός επιτρέπει να συμβεί κάτι σε κάποιον, ώστε να αναγκαστούμε εμείς να τον βοηθήσουμε για να μας γλιτώσει από κάτι κακό.

Η παράδοση των εντολών στο Μωϋσή (για παιδιά)


Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Σαν θα ραγίσει η καρδιά...


Ρώτησε μια φορά ένας άνθρωπος κάποιον ασκητή:

"Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του πάνω στις καρδιές μας;
Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας, εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;"

Ο ασκητής απάντησε:

"Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον έχουν στην καρδιά τους.
Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά, ώστε όταν αυτή ραγίσει, τότε Εκείνος πέφτει μέσα!"

Αναδημοσίευση από: Ο Θεός Αγάπη Εστί

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Ο ξένος

«Λίγους μήνες πριν γεννηθώ, ο πατέρας μου γνώρισε έναν ξένο, που ήταν καινούριος στην περιοχή μας.
Ο πατέρας μου εντυπωσιάστηκε από την πρώτη στιγμή μαζί του και σύντομα τον προσκάλεσε να έρθει να μείνει μαζί μας.
Ο ξένος έγινε γρήγορα αποδεκτός από την οικογένειά μου και μάλιστα ήταν εκεί για να με υποδεχτεί την ημέρα που ήρθα στον κόσμο.
Καθώς μεγάλωνα, ποτέ δεν αμφισβήτησα τη θέση του ανάμεσά μας.
Η μητέρα μου μου δίδαξε να αγαπώ τον Λόγο του Θεού και ο πατέρας μου να τον υπακούω, αλλά ο ξένος ήταν αυτός που μας διηγιόταν ιστορίες. Έπλεκε τις πιο συναρπαστικές διηγήσεις. Περιπέτειες, μυστήρια και κωμωδίες ήταν θέματα της καθημερινής μας κουβέντας.

Μπορούσε να κρατάει γύρω του όλη την οικογένεια μαγεμένη για ώρες ολόκληρες κάθε απόγευμα.
Ήταν σαν φίλος για όλους μας.
Πήγε τον πατέρα μου, τον αδερφό μου κι εμένα στον πρώτο μας μεγάλο ποδοσφαιρικό αγώνα. Πάντα μας ενθάρρυνε να βλέπουμε ταινίες και μάλιστα τα κανόνισε έτσι ώστε να γνωρίσουμε κάποια από τα μεγάλα κινηματογραφικά αστέρια.
Ο ξένος μιλούσε ακατάπαυστα. Τον πατέρα δε φαινόταν να τον νοιάζει ιδιαίτερα, η μητέρα μου όμως κάποιες φορές σηκωνόταν ήσυχα και έφευγε, ενώ όλοι εμείς ήμασταν απορροφημένοι σε κάποια ιστορία του για τόπους μακρινούς.
Πήγαινε στο δωμάτιό της, διάβαζε την Αγία Γραφή της και προσευχόταν. Τώρα αναρωτιέμαι μήπως προσευχόταν για να φύγει ο ξένος αυτός από το σπίτι μας…
Βλέπετε, ο πατέρας μου είχε θέσει στο σπίτι κάποιες ηθικές αρχές, αλλά ο ξένος ποτέ δεν ένιωσε την υποχρέωση να τις σεβαστεί. Για παράδειγμα, η βλασφημία δεν επιτρεπόταν στο σπίτι μας, ούτε από εμάς, ούτε από τους φίλους μας, ούτε από τους μεγάλους.
Ο μακροχρόνιος επισκέπτης μας, ωστόσο, χρησιμοποιούσε μερικές φορές κάποιες λέξεις που έκαναν τα μάγουλά μου να κοκκινίζουν και τον πατέρα μου να στριφογυρίζει στην καρέκλα του.
Απ’ όσο ξέρω, τον ξένο κανείς ποτέ δεν τον μάλωσε.
Ο πατέρας ήταν εναντίον του ποτού και δεν επέτρεπε καθόλου οινόπνευμα στο σπίτι, ούτε καν για τη μαγειρική, αλλά ο ξένος προφανώς πίστευε ότι χρειαζόμασταν να εκτεθούμε και σε άλλα πράγματα και έτσι αποφάσισε να μας μάθει τη ζωή.
Μας πρόσφερε μπίρα και άλλα αλκοολούχα ποτά συχνά, και έκανε το κάπνισμα του τσιγάρου να μοιάζει αντρικό πράγμα και το κάπνισμα της πίπας κάτι το ξεχωριστό. Μιλούσε ελεύθερα (κάπως υπερβολικά ελεύθερα) για το σεξ.
Τα σχόλιά του ήταν κάποτε χυδαία, κάποτε μας έδιναν καινούριες ιδέες, αλλά γενικά μας έφερναν σε αμηχανία. Ξέρω τώρα ότι οι αρχικές μου απόψεις πάνω στα θέματα των σχέσεων των δύο φύλων ήταν επηρεασμένες από τον ξένο αυτόν.
Καθώς κοιτάζω προς τα πίσω, πιστεύω ότι ήταν μόνο η χάρη και το έλεος του Θεού που ο ξένος δε μας επηρέασε ακόμα πιο πολύ. Κατά καιρούς αντιτασσόταν στις αξίες που είχαν θέσει οι γονείς μου, αλλά κανείς δεν τον επέπληττε παρά σπάνια και ποτέ δεν άκουσα να του ζητήσουν να φύγει.
Πάνω από τριάντα χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την ημέρα που ο ξένος πρώτη φορά μπήκε στο σπίτι μας. Ακόμη και τώρα, όταν μπαίνω στο σπίτι των γονιών μου, τον βρίσκω πάντα εκεί, καθισμένο στη γωνιά του, να περιμένει κάποιον να ακούσει τις ιστορίες του ή για να του δείξει τις εικόνες του.
Μα τόση ώρα δε σας είπα το όνομα του ξένου.
Εμείς απλώς τον αποκαλούσαμε τηλεόραση».
Λίγα, πολύ απλά σχόλια στην πιο πάνω γλαφυρή διήγηση. Η τηλεόραση έχει μπει στη ζωή μας, δε μας κάνει εντύπωση πια, όμως τα θύματά της συνεχώς αυξάνουν και μέσα στα ίδια μας τα σπίτια, στις εκκλησίες μας.
Η τηλεόραση διευκολύνει την εισβολή της αμαρτίας στη ζωή μας, αμβλύνει τα αισθητήριά μας, μειώνει την ευαισθησία μας στο αρρωστημένο, στο αμαρτωλό, στο σαρκικό, στο κοσμικό.
Η τηλεόραση μάς επιβάλλεται με την έντονη επίδραση επάνω μας της εικόνας και ταυτόχρονα μας επιβάλλει εγωιστικά και με αυθάδεια τις απόψεις, τις θέσεις, τα πιστεύω όσων κρύβονται πίσω της και τη χρησιμοποιούν.
Η θέση μας παραμένει αμετακίνητη εδώ και 10ετίες. Η τηλεόραση δεν έχει θέση στο χριστιανικό σπίτι, στη χριστιανική οικογένεια.
Ό,τι καταλαμβάνει στην καρδιά μας, στη σκέψη μας η τηλεόραση, το χάνει ο Κύριος.
Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ότι δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της ζημιάς που μπορεί να κάνει στη ζωή μας, στη λογική μας, στα συναισθήματά μας, στις σχέσεις μας, στην καρδιά μας η δύναμη της εικόνας που εμφυτεύεται μέσα μας και μπορεί να μας δηλητηριάζει επί χρόνια ή μετά από πολλά χρόνια χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε ή να μπορούμε να το ελέγξουμε.
Όμως η ζημιά γίνεται και θα γίνεται και οι συνέπειες είναι βαριές και απρόβλεπτες για εμάς και το περιβάλλον μας. Το πρόβλημα άλλωστε δεν είναι η τηλεόραση, αλλά ο αμαρτωλός νους που κρύβεται πίσω απ’ αυτήν και που εργάζεται την ανομία και την υπηρετεί συστηματικά κι εμείς ενδίδουμε στα επικίνδυνα παιχνίδια της αμαρτίας.
Και κάτι ακόμα πιο συγκλονιστικό.
Η διήγηση για τον ξένο που διαβάσατε πιο πάνω είναι πέρα για πέρα αληθινή, γράφτηκε από Αμερικανό στην Αμερική. Εκεί που ίσως νομίζουμε πως όλα επιτρέπονται και όλα χωνεύονται. Πιστεύουμε ότι η τηλεόραση εκεί έχει αφομοιωθεί πλήρως απ’ όλους και δεν προβληματίζει κανέναν. Και όμως! Να επαναλάβω την πολύ σημαντική ομολογία, «καθώς κοιτάζω πίσω πιστεύω ότι ήταν μόνον η χάρη και το έλεος του Θεού που ο ξένος δε μας επηρέασε ακόμα πιο πολύ».
Κι εγώ να συμπληρώσω, είναι η χάρη και το έλεος του Θεού που ακόμα υπάρχουν τέτοιες φωνές, τέτοιες θέσεις, τέτοιες καρδιές, τέτοιες ζωές χωρίς συμβιβασμό, χωρίς συνθηκολόγηση, με άκρατη και απόλυτη απόρριψη του κόσμου της ανομίας, της αμαρτίας.
Είναι η χάρη και το έλεος του Κυρίου και μεγάλη ευλογία που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας χωρίς τηλεόραση.

Αναδημοσίευση από: Ευωδίας Οσμήν

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Μάθε με, Κύριε να προσεύχομαι


« Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα.
Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.

Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου.

Πατέρα, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ.

Δεν τολμώ να σου ζητιανέψω ούτε πάθη ούτε απόλαυση παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοικτή απέναντί Σου.

Εσύ βλέπεις τις ανάγκες που εγώ δε βλέπω,
κοίταξέ με και πράξε κατά το έλεός Σου.

Χτύπησε και θεράπευσε, ρίξε με και ανύψωσέ με.
Πάλλομαι και σιωπώ μπροστά στην άγια θέλησή Σου
και μπροστά στις κρίσεις Σου για μένα.

Προσφέρω τον εαυτό μου ως θυσία προς Εσένα.

Δεν υπάρχει μέσα μου άλλη επιθυμία παρά μόνο να εκπληρώσω το θέλημά Σου.

Μάθε με να προσεύχομαι. Έλα Εσύ ο Ίδιος μέσα μου να προσεύχεσαι. Αμήν! »

Μητροπολίτης Μόσχας Φιλάρετος

Αναδημοσίευση από: Θείος Τόπος

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Παράθυρο στο αύριο, με χρώματα απ' το χθες

Όταν το χθες ανοίγει παράθυρο στο αύριο... μόνο ένας ήλιος χρειάζεται για να φωτίσει το τοπίο, η αγάπη!

Μόνο η αγάπη μπορεί
καρδιές να χρωματίζει
και στης ζωής την πληγή
χαμόγελα ν' ανθίζει.

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να την δείτε σε μεγέθυνση.


Της Μαριλένας Παναγή

Πηγή: Εφημερίδα ο "Φιλελεύθερος της Κυριακής", 14 Ιουνίου 2009

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Λόγοι σοφίας και χάριτος Γέροντος Παϊσίου


Ο άνθρωπος που φεύγει μακρυά από τον Θεό, κάνει πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό του.
Όταν ο άνθρωπος δεν παρακολουθεί τον εαυτό του και δεν ξεσκονίζει τη συνείδηση του, η συνείδησή του πιάνει σιγά-σιγά πουρί και γίνεται αναίσθητος. Αμαρτάνει και είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Εάν ο άνθρωπος δεν προσπαθεί να γνωρίσει τον παλαιό του άνθρωπο, για να ταπεινωθεί φυσιολογικά βλέποντας τις ασχήμιες του, η ταπείνωση δεν μπορεί να του γίνει κατάσταση, για να παραμένει η Θεία Χάρις.

Με την εξομολόγηση ο άνθρωπος πετάει από μέσα του ό,τι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Ορθοδοξία


Η Ορθοδοξία δεν είναι μία θρησκεία που δημιουργεί οπαδούς με συγκεκριμένα τυπικά, με συγκεκριμένες και αυστηρά προσδιορισμένες συνήθειες και εξωτερικούς τρόπους. Η Ορθοδοξία δεν είναι μία βαθιά δοκιμασμένη, ιστορική, κοινωνική, πολιτιστική και φιλοσοφική παράδοση, αυτό που συνήθως περνάει μέσα από τα υπουργεία πολιτισμού και από τους πολιτιστικούς συλλόγους και έχει να κάνει με τα εξωκκλήσια, με τη λαογραφία, με τα ήθη και τα έθιμα, με τις συνήθειες που έχουμε σε αυτόν τον τόπο, και που είναι τόσο ευλογημένες, τόσο βαθιά ριζωμένες και τόσο καλές, αλλά δεν αποτελούν την πεμπτουσία της πίστεως και της Ορθοδοξίας.

Θα πω και κάτι άλλο. Συχνά λέμε ότι ο σωστός όρος δεν είναι Ορθοδοξία αλλά Ορθοπραξία. Έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν είναι σωστό, διότι υπονοεί ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι ελλιπές που απαιτεί το συμπλήρωμα αυτής της όρθοπραξίας. Ο όρος Ορθοδοξία περιλαμβάνει και την ορθοπραξία. Και αυτό έχει να κάνει με το βαθύτερο αίσθημα που νιώθουμε ως πιστός λαός του Θεού, γιατί Λαϊκό Πανεπιστήμιο νομίζω δεν είναι για την Εκκλησία ένα Πανεπιστήμιο με την έννοια του λαϊκού, όπως το εννοούν οι δημοκρατίες, αλλά με την έννοια του λαού όπως την εννοεί η Εκκλησία μας.

Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος
 
Στην Ορθοδοξία πάντοτε ελπίζουμε, μυστικά χαιρόμαστε, δεν μπορούμε να μην αισιοδοξούμε. Ζούμε για ν’ αγαπάμε. Όποιος νομίζει ότι η Ορθοδοξία θέλει εχθρούς, μόνο πολεμά, είναι για να εξουσιάζει και να καταδικάζει, αστοχεί σοβαρά. Για ν’ αναστηθούμε θα πρέπει πρώτα να σταυρωθούμε. Η σταύρωση θέλει προετοιμασία. Η σταύρωση θέλει την ώρα της. Η Ορθοδοξία είναι σταυρωμένη, τεταπεινωμένη και αναστημένη.

Ορθοδοξία σημαίνει ορθοπραξία. Ορθή και αληθινή γνώση και καθαρή ζωή. Η Ορθοδοξία είναι παρεξηγημένη. Ίσως φταίμε κι εμείς που την παρουσιάσαμε λαθεμένα. Η Ορθοδοξία περισσότερο βιώνεται και λιγότερο διδάσκεται. Η Ορθοδοξία είναι μια στοργική μητρική αγκαλιά, που γνωρίζει ν’ αναπαύει τα τέκνα της εξαίσια.

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Θυσία


Πατὴρ Παϊσιος:
Ἔλειψε τὸ πνεῦμα τῆς θυσίας

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα δὲν γεύτηκαν τὴ χαρὰ τῆς θυσίας καὶ δὲν ἀγαποῦν τὸν κόπο. Μπῆκε ἡ τεμπελιά, τὸ βόλεμα, ἡ πολλὴ ἄνεση. Ἔλειψε τὸ φιλότιμο, ἡ θυσία. Θεωροῦν κατόρθωμα, ὅταν καταφέρνουν χωρὶς κόπο νὰ πετύχουν κάτι, ὅταν βολεύωνται. Δὲν χαίρονται, ὅταν δὲν βολεύωνται. Ἐνῶ, ἂν ἀντιμετώπιζαν τὰ πράγματα πνευματικά, θὰ ἔπρεπε τότε νὰ χαίρωνται, γιατί τοὺς δίνεται ἡ εὐκαιρία γιὰ ἀγώνα.

Ὅλοι τώρα μικροὶ-μεγάλοι κοιτάζουν τὴν εὐκολία. Οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι κοιτάζουν πῶς νὰ ἁγιάσουν μὲ λιγότερο κόπο. Οἱ κοσμικοὶ πῶς νὰ βγάλουν περισσότερα χρήματα χωρὶς νὰ δουλεύουν. Οἱ νέοι πῶς νὰ περνοῦν τὶς ἐξετάσεις, χωρὶς νὰ διαβάζουν. Πῶς νὰ πάρουν πτυχίο, χωρὶς νὰ φεύγουν ἀπὸ τὴ καφετέρια. Καὶ ἂν εἶναι δυνατόν, νὰ τηλεφωνοῦν ἀπὸ τὴν καφετερία, γιὰ νὰ τοὺς δώσουν τὰ ἀποτελέσματα! Ναί, ἐκεῖ φθάνουν! Ἔρχονται πολλὰ παιδία στὸ καλύβι καὶ μοῦ λένε: «Κᾶνε καμιὰ προσευχὴ νὰ περάσω». Δὲν διαβάζουν καὶ λένε: «Ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ μὲ βοηθήση». «Διάβασε τοῦ λέω καὶ κᾶνε καὶ προσευχή». «Γιατί, μοῦ λέει, δὲν μπορεῖ νὰ μὲ βοηθήση ὁ Θεός;» Δηλαδὴ τὴν τεμπελιά του νὰ εὐλογήση ὁ Θεός; Δὲν δίνεται αὐτό. Ἂν τὸ παιδὶ διαβάζη, ἀλλὰ δὲν πιάνη τότε θὰ τὸ βοηθήση ὁ Θεός. Εἶναι μερικὰ παιδιὰ ποὺ δὲν θυμοῦνται ἢ δὲν καταλαβαίνουν, ἀλλὰ καταβάλουν προσπάθεια. Αὐτὰ θὰ τὰ βοηθήση ὁ Θεὸς νὰ γίνουν τετραπέρατα.

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Το καλύτερο μνημόσυνο

 Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους είναι η προσεκτική ζωή μας, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας. Γιατί η δική μας ελευθερία από τα υλικά πράγμα­τα και από τα ψυχικά πάθη, έκτος από την δική μας ανακούφιση, έχει ως αποτέλεσμα και την ανακούφιση των κεκοιμημένων προπάππων όλης της γενιάς μας. Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό. Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν οι κε­κοιμημένοι γονείς μας, ο πάππους μας, ο προπάππος μας, όλες οι γενεές. «Δες τι απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται. Αν όμως είμαστε σε καλή πνευ­ματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί έγι­ναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται να τους βοηθήση. Αυτό δηλαδή που θα δώση χαρά στους κεκοιμημένους είναι να αγωνισθούμε να ευαρεστήσουμε στον Θεό με την ζωή μας, ώστε να τους συναντήσουμε στον Παράδεισο και να ζήσουμε όλοι μαζί στην αιώνια ζωή.
Επομένως, αξίζει τον κόπο να χτυπήσουμε τον πα­λαιό μας άνθρωπο, για να γίνη καινός και να μη βλάπτη πια ούτε τον εαυτό του ούτε άλλους ανθρώπους, αλλά να βοηθάη και τον εαυτό του και τους άλλους, είτε ζώντες είναι είτε κεκοιμημένοι.

Γέρων Παΐσιος Αγιορείτης

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

3ο Συνέδριο Ελληνορθόδοξης Παιδείας και Τεχνολογίας "Εμείς και οι άλλοι"


Το Πολιτισμικό Σπουδαστήριο «Άγιος Νικόλαος» Έγκωμης έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στο 3ο Συνέδριο Ελληνορθόδοξης Παιδείας και Τεχνολογίας με θέμα: «Εμείς και οι άλλοι» την Κυριακή 20 Μαρτίου 2011 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου στη Λευκωσία. (Είσοδος ελεύθερη - Θα δοθεί βεβαίωση παρακολούθησης)
Το συνέδριο θα μεταδίδεται ταυτόχρονα μέσω του διαδικτύου στη διεύθυνση: www.agiosnikolaosengomis.com/webtv
Μπορείτε να βρείτε το πρόγραμμα σε μορφή pdf εδώ.

Πρόγραμμα Σαββάτου, 19 Μαρτίου 2011
Προσυνεδριακά Εργαστήρια Νέων περιορισμένης συμμετοχής*
Συντονιστές: Ιωάννης Ζένιος, Νέαρχος Νεάρχου
9:30 π.μ. – 10:00 π.μ. - Προσέλευση συμμετεχόντων
10:00 π.μ. – 12:00 μ.μ. - Κινηματογραφικό εργαστήρι «Σημαίες και Γράμματα» Κριτική προσέγγιση δύο ταινιών του Clint Eastwood για τη σύγκρουση Αμερικανών - Ιαπώνων κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο

12:00 μ.μ. – 12:30 μ.μ. - Διάλειμμα μετά κυκεώνος

12:30 μ.μ. – 2:00 μ.μ. - Αυτοδιαγνωστικό εργαστήρι «Μνήμες και Βιώματα», Έρευνα, μελέτη και ανάλυση χαρακτηριστικών περιπτώσεων από την ελληνορθόδοξη παράδοση με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή
2:00 μ.μ. – 2:30 μ.μ. - Πορίσματα
*Η συμμετοχή στα εργαστήρια νέων γίνεται μόνο με προεγγραφή και αφορά μαθητές, φοιτητές και εργαζομένους ηλικίας 15-30 ετών. Περισσότερες πληροφορίες για προεγγραφή, επικοινωνήστε με e-mail στο info@agiosnikolaosengomis.com

Πρόγραμμα Κυριακής, 20 Μαρτίου 2011
Συνέδριο ελεύθερης πρόσβασης
10:30 π.μ. – 11:00 π.μ. - Προσέλευση και εγγραφή συνέδρων
11:00 π.μ. – 11:30 μ.μ. - Έναρξη – Σύντομοι Χαιρετισμοί

11:30 π.μ. – 12:15 μ.μ. - Πρώτη Σύνοδος
Συντονιστές: Δρ. Θεόδωρος Κυπριανού, Ιωάννης Ζένιος
«Πράγματα και Θαύματα» (Πορίσματα προσυνεδριακών εργαστηρίων)
Κοινότητα και ετερότητα στην ελληνική πολιτειακή διαχρονία, Κώστας Ζουράρις, Καθηγητής Πανεπιστημίου Παρισίων (VIII), Συγγραφέας

12:15 μ.μ. – 12:45 μ.μ. - Διάλειμμα μετά κυκεώνος

12:45 μ.μ – 1:30 μ.μ. - Δεύτερη Σύνοδος
Συντονιστές: Δρ. Γιώργος Σαμούτης, Νέαρχος Νεάρχου
Μαρτυρικού λαού συναξάρι, Γιώργος Χριστοδούλου, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Σορβόνης, Εκπαιδευτικός
Ο εθνοφυλετισμός στους βίους και τις διδαχές των Αγίων της Εκκλησίας, Αρχιμανδρίτης Βασίλειος (κατά κόσμον Γοντικάκης), Προηγούμενος Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους

1:30 μ.μ. – 2:30 μ.μ. - Τρίτη Σύνοδος
Συντονιστές: Δρ. Θεόδωρος Κυπριανού, Δρ. Γιώργος Σαμούτης
Συζήτηση εφ’ όλης της ύλης
Συμπεράσματα
Λήξη Εργασιών Συνεδρίου


Πηγή: Άγιος Νικόλαος Έγκωμης

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Μέ τίς εὐλογίες τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας κ. Βασιλείου, τήν Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011 ἔγινε ἡ φόρτωση τοῦ ἐμπορευματοκιβωτίου μέ ρουχισμό, τρόφιμα, φάρμακα καί ἄλλα εἴδη πρώτης ἀνάγκης, τά ὁποία θά ἀποσταλοῦν στήν Ἱεραποστολή στή Μαδαγασκάρη.
Οἱ ἐνορίες τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας στήν ἐλεύθερη ἐπαρχία Ἀμμοχώστου, μέ κεντρικό συντονιστή τήν Ὁμάδα Φίλων Ἱεραποστολῆς τοῦ Χριστιανικοῦ Συνδέσμου Γυναικών Παναγία Ἁγίας Νάπας, ἐδῶ καί ἕνα τρίμηνο συγκέντρωναν ὑλικό, τό ὁποῖο στή συνέχεια μεταφερόταν στό χῶρο συγκέντρωσης στή Ἁγία Νάπα, ὅπου ἀπό ἐξειδικευμένο συνεργεῖο διαχωρίζονταν καί συσκευάζονταν καταλλήλως.
Στήν διαδικασία φόρτωσης συνέβαλαν ἐθελοντικά ὁπλίτες τοῦ στρατοῦ, ἐνῶ τίς εὐχαριστίες καί εὐχές ἐκ μέρους τοῦ Πανιερωτάτου μετέφερε ὁ κ. Ἀναστάσιος Σπύρου.


Γνωστοποιοῦμε ὅτι σέ 2 ἑβδομάδες περίπου θά γίνει καί ἡ φόρτωσις τοῦ δευτέρου ἐμπορευματοκιβωτίου.


''ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ'',
του Πρώτ. Βασιλείου Νικολάου, Ἱερατικῶς προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Παναγίας Ἁγίας Νάπας.

Ἡ Ἐκκλησία διακονώντας τόν ὅλο ἄνθρωπο, παράλληλα μέ τό πνευματικό της ἔργο οἰκονομεῖ καί τίς καθημερινές ζωτικές ἀνάγκες του. Ἡ ποιμαντική αὐτή διακονία ἀφορᾶ διάφορους τομεῖς ὅπως τήν παιδεία, τήν ὑγεία, τήν ἐξασφάλιση τῶν βασικῶν εἰδῶν διατροφῆς καί καθαροῦ πόσιμου νεροῦ, τά γεωργικά – κτηνοτροφικά προγράμματα, τήν τεχνολογική ἀνάπτυξη καί γενικότερα τή φιλανθρωπία καί κοινωνική πρόνοια.

Η ‘‘ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ’’ σέ στενή συνεργασία μέ τόν Μητροπολιτικό Ι. Ναό Ἁγίου Γεωργίου Παραλιμνίου, τίς ἐνορίες Σωτήρας, Φρενάρους , Βρυσούλλων καθώς καί μέ ἄλλες ἐνορίες καί Χριστιανικούς Συνδέσμους τῆς Μητροπόλεώς μας, ἀλλά καί ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Κύπρου, δραστηριοποιεῖται ὡς ἑξῆς:

• Μέ τήν ἀνοικοδόμηση, τήν ἀνακαίνιση καί ἐπέκταση ἀρκετῶν ἐκκλησιῶν καί σχολείων στήν Οὐγκάντα καί Τανζανία.

• Δόθηκαν οἰκονομικές βοήθειες γιά ἀγορά φαρμάκων καί ἄλλων ἀναγκῶν.

• Στάλθηκαν ἰατροφαρμακευτική βοήθεια, τρόφιμα, ρουχισμός, μαγειρικά σκεύη, πιάτα, ποτήρια, σερβίτσια, γραφική ὕλη, μηχανήματα καί ἄλλα εἴδη.

• Στάλθηκαν ἐπίσης λειτουργικά σκεύη, λειτουργικά βιβλία καί γενικά ἐκκλησιαστικά εἴδη.

• Ὑπάρχει πρόγραμμα ὑποτροφιῶν γιά φτωχά καί ὀρφανά παιδιά.

Ὁ πνευματικός ἐμπνευστής καί καθοδηγητής τῆς ‘‘ΟΜΑΔΑΣ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ’’ εἶναι ὁ ἀγαπητός συμπρεσβύτερος καί Ἰατρός, π. Ἀναστάσιος Πογιατζής, ὁ ὁποῖος μαζί μέ πολλούς κληρικούς καί λαϊκούς ἐργάζονται γιά νά φέρουν εἰς πέρας τό ἅγιο αὐτό ἔργο.

Ὁ π. Ἀναστάσιος διακόνησε: Στήν Κένυα, γιά κάποιο χρονικό διάστημα, τά ἔτη 1993 καί 1995. Στήν Ἱερά Μητρόπολη Καμπάλας καί πάσης Οὐγκάντας ἀπό τό 1998 μέχρι τό 2004. Στή συνέχεια, παρεκλήθη ἀπό τόν Μητροπολίτη Μουάνζα (τότε Ἐπίσκοπο Μπουκόμπα) κ. Ἱερώνυμο νά προσφέρει τίς ὑπηρεσίες του στήν ἐπαρχία τοῦ (Τανζανία). Ἐργάσθηκε ἐκεῖ ἀπό τό 2005 ἕως καί τό 2009. Πρέπει νά τονίσουμε ὅτι, ὁ π. Ἀναστάσιος ὅταν προσκαλεῖται νά ἐργασθεῖ σέ κάποιο μέρος τῆς ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς, πηγαίνει μέ σκοπό νά παραμείνει ὅσο τοῦ ἐπιτρέπουν ἡ ὑγεία του καί οἱ δυνάμεις του. Ὅταν ἀναχωρεῖ ἀπό κάποιον τόπο, ἀναγκάζεται νά τό κάνει παρά τήν θέλησή του, λόγω προβληματικῶν καταστάσεων καί δυσκολιῶν οἱ ὁποῖες δημιουργοῦνται. Θεωροῦμε καλό, νά ἔχουν οἱ ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, μία εἰκόνα τοῦ πολύ μεγάλου καί ἐξαιρετικά κοπιαστικοῦ ἔργου τοῦ π. Ἀναστασίου. Γι’ αὐτό τό σκοπό θά χρησιμοποιήσουμε ἀριθμούς. Ἐξέταζε κάθε μέρα κατά μέσο ὄρο 25-30 ἀσθενεῖς ὅλων τῶν ἡλικιῶν, ἀπό βρέφη μέχρι γέροντες, «ἀπό φυλακῆς πρωίας μέχρι (βαθείας) νυκτός». Σέ ἐρώτησή μας, πόσους ἀσθενεῖς ὑπολογίζει ὅτι ἔχει δεῖ ὅλα αὐτά τά χρόνια, μᾶς ἀπάντησε• «μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ περίπου 25.000 (εἴκοσιπεντε χιλιάδες)».

Τώρα, διά τοῦ δραστηρίου Ἐπισκόπου Μαδαγασκάρης κ. Ἰγνατίου, ὁ Θεός, καλεῖ τόν π. Ἀναστάσιο, στή Μεγαλόνησο αὐτή τῆς Νοτιοανατολικῆς Ἀφρικῆς καί σύντομα ἀναχωρεῖ πρός τά ἐκεῖ, μέ τίς εὐχές καί προσευχές ὅλων μας. Τήν ὅλη ἱεραποστολική του προσπάθεια στηρίζουν καί βοηθοῦν ποικιλοτρόπως πολλοί ἀδελφοί μας ἐκ τῶν μετόπισθεν μέ οἰκονομική ἐνίσχυση γιά ἀνέγερση ἐκκλησιῶν, ὑποτροφιῶν παιδιῶν, λειτουργία σχολείων κ.τ.λ..

Ἡ ὀργάνωση καί ἡ ἀποστολή οἰκονομικῆς καί ἄλλης βοήθειας πρός τούς Ἀφρικανούς ἀδελφούς μας δέν εἶναι ἄμεση εὐθύνη τοῦ πατρός Ἀναστασίου. Τόσο ἡ ‘‘ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ’’ καί ὁ Ι. Μ. Ναός Ἁγίου Γεωργίου Παραλιμνίου, ὅσο καί οἱ ἄλλοι συνεργάτες (ἐνορίες, Χριστιανικοί Σύνδεσμοι) ἀναλαμβάνουν τή συλλογή τῆς οἰκονομικῆς καί ἄλλης βοήθειας καί αὐτοί ἔχουν τήν πλήρη εὐθύνη γιά τήν ἀποστολή της.

Ὅλα τά οἰκονομικά της ‘‘ΟΜΑΔΑΣ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ’’ τά ἐλέγχει οἰκονομική ἐπιτροπή, ἡ ὁποία ἀναλαμβάνει ὅλες τίς συναλλαγές (εἰσπράξεις εἰσφορῶν καί δωρεῶν, ἀπαραίτητες πληρωμές, ἀποστολή χρημάτων στίς Ἱεραποστολές). Ὅλες αὐτές οἱ ἐνέργειες γίνονται πάντα μέ τήν ἔκδοση τῶν ἀπαραίτητων ἀποδεικτικῶν ἐγγράφων.

Ὅλοι οἱ δωρητές πού προσφέρουν χρήματα ἀποφασίζουν οἱ ἴδιοι γιά ποιό συγκεκριμένο σκοπό θά ἤθελαν νά διατεθοῦν τά χρήματά τους (πάντα γιά τίς ἀνάγκες τῆς Ἱεραποστολῆς) καί οἱ ἀποδείξεις εἴσπραξης ἐκδίδονται ἀνάλογα, ἀναγράφοντας ἐπακριβῶς τό σκοπό.

Θέλουμε νά εὐχαριστήσουμε ὅλους ὅσοι μέ τόν ὁποιονδήποτε τρόπο ἔχουν συνεισφέρει στό Ἱεραποστολικό μας ἔργο. Ἀκόμη καί ἡ πιό μικρή εἰσφορά σώζει ζωές!

Πηγή: Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Επικοινωνία μέσω κοινωνικού δικτύου Facebook

Σεβόμενοι τήν ἐπιθυμία κάποιων, νά μήν δημιουργήσουν λογαριασμό στήν ὑπηρεσία κοινωνικῆς δικτύωσης Facebook, ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει προχωρήσει στή δημιουργία Σελίδας στήν ἐν λόγω ὑπηρεσία, ὅπου εἶναι δυνατή ἡ ἐλεύθερη πρόσβαση γιά ἀνάγνωση τῶν ἀναρτήσεων.
Μπορείτε να τη βρείτε στην εξής διεύθυνση: www.facebook.com/churchofayianapa1

Ἐνόψει τῆς εἰσόδου μας στήν Κατανυκτική περίοδο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, εὐχόμαστε σέ ὅλους, καί στόν καθένα προσωπικά, Καλό Στάδιο, μέ μετανοια, προσευχή καί νηστεία, νά ἀξιωθοῦμε νά ζήσουμε τό μεγάλο γεγονός τῆς πίστεώς μας.

Οικογένεια: Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε σήμερα την οικογένεια να παραμείνει υγιής και ζωντανή



Λόγοι Αγίων Πατέρων για την νηστεία και την εγκράτεια

Νηστεία αληθινή είναι η αποξένωση από το κακό, η εγκράτεια της γλώσσας, η αποχή από το θυμό, ο χωρισμός από τις επιθυμίες, την κατάκριση, το ψέμα και την ψευδορκία.
Μην περιορίζεις το καλό της νηστείας μόνο στην αποχή από τα φαγητά. Διότι αληθινή νηστεία είναι η αποξένωση από τα κακά.
Εγκράτεια ονομάζουμε όχι την παντελή αποχή από τις τροφές, διότι αυτό είναι βίαιος θάνατος, αλλά αποχή από τις απολαύσεις, με σκοπό να συντρίψουμε το φρόνημα της σαρκός και να πετύχουμε τον σκοπό της ευσέβειας.
Η μετάνοια χωρίς τη νηστεία είναι αργή.
Η αυστηρή εγκράτεια απαιτεί μέτρο στη γλώσσα, περιορισμό στους οφθαλμούς και έλλειψη περιέργειας στ’ αυτιά.
Η εγκράτεια καταργεί την αμαρτία, απομακρύνει τα πάθη, νεκρώνει το σώμα μαζί με τα φυσικά πάθη και τις (καταστρεπτικές) επιθυμίες.
Μέγας Βασίλειος

Εγκρατής είναι αυτός που ζει μέσα στους πειρασμούς και τις παγίδες και τους θορύβους του κόσμου και αγωνίζεται με όλη του τη δύναμη να μιμηθεί τη ζωή εκείνων που είναι απαλλαγμένοι από τους θορύβους του κόσμου.
Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Λόγοι σοφίας και χάριτος Γέροντος Παϊσίου

Να συγχωρείς για να σε συγχωρήσει περισσότερο ο Θεός.
Συγχωρείτε τους πάντες, συγχωρείτε κι όταν σας φταίξουν λίγο και όταν σας φταίξουν πολύ. Η συγχώρηση δείχνει όχι μόνο ευγένεια ψυχής αλλά και μεγάλη καρδιά.
Αν δεν συγχωρέσουμε τους εχθρούς μας και το αίμα μας να χύσουμε για τον Χριστό, στην κόλαση πηγαίνουμε. 

Αν δεν συγχωρούμε τους άλλους, βρισκόμαστε έξω του Παραδείσου!
Να μην δίνουμε την καρδιά μας στα μάταια και πρόσκαιρα του κόσμου τούτου και να μην σπαταλάμε άδικα τον καιρό μας σ’ αυτά, γιατί θα δώσουμε λόγο την ημέρα εκείνη.
Ο Πανάγαθος Θεός μας δίνει πλούσια τα αγαθά Του να τα μοιραζόμαστε μ΄εκείνους που έχουν ανάγκη, αλλά εμείς τα κρατάμε όλα για τον εαυτό μας. Αυτό δεν θα μας το συγχωρέσει ο Θεός, θα δώσουμε λόγο για την απονιά μας.

Οι εφτά πληγές του Φαραώ



Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Κριτήριο πνευματικής ζωής

Το κριτήριο της πνευματικής ζωής δεν βρίσκεται στην επιφάνεια, αλλά στο βάθος. Όχι σε αυτό πού φαίνεται, αλλά σε αυτό που είναι. Από το να φαίνεται κανείς δίκαιος και να είναι δίκαιος, υπάρχει συχνά αβυσσώδης απόσταση. Ή αληθινή από την ψεύτικη αγιότητα διαφέρει όσο το γνήσιο από το κάλπικο νόμισμα. Και ή αληθινή πνευματικότητα εύκολα νοθεύεται από την τυπολατρία και τον φαρισαϊσμό. Ό Φαρισαίος ενδιαφέρεται να φαίνεται, όχι να είναι. Αυτό πού χαρακτηρίζει τον φαρισαϊσμό είναι αυτό πού φαίνεται, ή επιφάνεια, ή προσποίηση, ή επιτήδευση. Αρκεί να φαίνεται δίκαιος, άγιος, ενάρετος. Να τον νομίζουν έτσι. Αυτό και μόνο του αρκεί. Αν δεν είναι, δεν τον απασχολεί. Τα χέρια να είναι καθαρά από τις σκόνες. Ή καρδιά ας ασφυκτιά από τις αναθυμιάσεις των παθών, ας πνίγεται μέσα στη λάσπη του εγωκεντρισμού, ας είναι πετρωμένη από τη σκληρότητα και την απανθρωπιά. Τον άνθρωπο του «θεαθήναι» αυτά δεν τον απασχολούν. Νομίζει πώς είναι εντάξει απέναντι στον Θεό και στην κοινωνία, γιατί φαίνεται εντάξει. Ό Φαρισαίος είναι άνθρωπάρεσκος όχι θεάρεστος.

Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Τα είδη των δακρύων


«Δεν έρχεται το πένθος από τα δάκρυα, αλλά τα δάκρυα από το πένθος».
Αββάς Βαρσανούφιος

---------------------------

Δάκρυα που προέρχονται από την αγάπη του Θεού

- Δάκρυα που προέρχονται από τον φόβο του Θεού και ταπεινώνουν τον άνθρωπο.
- Δάκρυα που προέρχονται από τη μνήμη του θανάτου και της κολάσεως.
- Δάκρυα που προέρχονται από την ενθύμηση των αμαρτιών.
- Δάκρυα που προέρχονται από τη λύπη και τον πόνο της καρδιάς, γιατί έχει λυπήσει τον Θεό.
- Δάκρυα που ούτε ωφελούν ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο.

Τα δάκρυα αυτά ωφελούν τον άνθρωπο.

Τα παρακάτω δάκρυα ανήκουν στα πονηρά και τραυματίζουν την ψυχή, όπως
- Τα δάκρυα της αλαζονείας.
- Τα δάκρυα της οργής.
- Τα δάκρυα που προέρχονται από την περιφρόνηση των άλλων και τις δοκιμασίες.
- Τα δάκρυα που προέρχονται από διάθεση εκδικήσεως.
- Τα δάκρυα που προέρχονται από το πνεύμα της ηδονής.
- Δάκρυα που προέρχονται από την κενοδοξία.
- Δάκρυα που προκαλούνται από τον διάβολο από τον χορτασμό της καρδιάς.

Τον καιρό του πένθους μπορεί ν’ αρχίσει με κακά δάκρυα και να τελειώσει με πνευματικά.

Του π. Ιωάννη Χρυσαυγή

Πηγή: Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατρών

Αναδημοσίευση από: Παναγιώτης Τελεβάντος

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Μαθήματα ζωής από ένα μικροσκοπικό γίγαντα



Δεν μπορείς πάντα να ελέγξεις το τι συμβαίνει στη ζωή σου. Μπορείς όμως να ελέγξεις το πώς εσύ θα το δεχτείς, σε ποιό βαθμό θα το αφήσεις να σε επηρεάσει ή πώς θα αντιδράσεις απέναντι σε αυτό. 

Είναι πάντα στο χέρι μας να επιλέξουμε να αντιδράσουμε με αισιοδοξία, αξιοπρέπεια και θετικότητα, γνωρίζοντας ότι όλοι μπορούν να διαχειριστούν τα εύκολα, όμως τα δύσκολα είναι αυτά που δείχνουν από τι "μέταλλο" είμαστε φτιαγμένοι.

Ο Nick Vujicic μας διδάσκει τη σημασία του να αντικρίζουμε τη ζωή με χαμόγελο, να εστιάζοουμε στα σημαντικά πράγματα και να είμαστε ευγνώνονες με αυτά που η ζωή φέρνει στον δρόμο μας...

Ψηφοφορία μηνός Φεβρουαρίου 2011

Σας ευχαριστούμε που συμμετείχατε στην ψηφοφορία του ιστολογίου μας!
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν το μήνα Φεβρουάριο 2011, παρουσιάζονται πιο κάτω.

Σημείωση: Πατήστε πάνω στην εικόνα για να την δείτε σε μεγέθυνση.
 
 

Ποιοί θα σωθούν;


«…Ο Ηγούμενος κάποιου Κοινοβίου, πολύ ευλαβής και ενάρετος άνθρωπος, έκανε κάθε μέρα αυτή την προσευχή:
- Σε παρακαλώ Κύριε, μη με χωρίσεις από τα πνευματικά μου παιδιά στην άλλη ζωή, αλλά αξίωσέ μας να απολαύσομε όλοι μαζί την Ουράνια μακαριότητα.
Κάποτε όμως τον πληροφόρησε ο Θεός, με τον ακόλουθο τρόπο, πως ο καθένας ετοιμάζει μόνος, με τα έργα του, τη μελλοντική του αποκατάσταση. Πλησίαζε η εορτή ενός Αγίου, που πανηγύριζε το γειτονικό τους Μοναστήρι. Οι Αδελφοί του Μοναστηριού εκείνου προσκαλέσανε τον Αββά του Κοινοβίου και ολόκληρη την συνοδεία του να πάρουν μέρος στην πανήγυρη. Εκείνος όμως αποφάσισε να μην πάει, αποφεύγοντας έτσι τις τιμές που συνήθως του έκαναν εκεί. Την παραμονή ακριβώς, άκουσε μυστηριώδη φωνή στον ύπνο του να τον διατάζει να πάει οπωσδήποτε στο πανηγύρι, αφού στείλει νωρίτερα τους υποτακτικούς του. Ο Ηγούμενος υπάκουσε στην θεία προσταγή...
Μόλις ξημέρωσε, πρόσταξε τους μαθητές του να ξεκινήσουν παρευθύς για το γειτονικό Κοινόβιο. Στο δρόμο τους συνάντησαν πεσμένο χάμω ένα δυστυχισμένο γέρο να βογκά. Τον ρώτησαν, τι του συνέβαινε.
- Είμαι άρρωστος, τους αποκρίθηκε με κόπο, και δεν έπαψε ν’ αναστενάζει. Πήγαινα στο γιατρό με το ζώο μου, μα σαν έφτασα σε τούτο το μονοπάτι, μ’ έριξε κάτω κι’ έφυγε. Τι έγινε, κι’ εγώ δεν ξέρω. Ούτε άνθρωπος βρέθηκε να με βοηθήσει να σηκωθώ.
Τα τελευταία λόγια τα πρόφερε με πολύ παράπονο.
- Τι να σου κάνουμε γέροντα, του είπαν οι Καλόγεροι. Είμαστε κι εμείς πεζοί και βιαστικοί.
Συνέχισαν έτσι το δρόμο τους για να φτάσουν στην ώρα τους στο πανηγύρι, αφήνοντας στη μέση του δρόμου αβοήθητο το φτωχό γέρο.
Σε λίγο να κι’ ο Ηγούμενος. Είδε τον άνθρωπο σε κακή κατάσταση. Έσκυψε πάνω του με συμπόνια. Άκουσε τα βάσανά του και τον ρώτησε με καταφανή έκπληξη:
- Καλά, δεν πέρασαν από δω πριν από λίγο κάτι νέοι Καλόγεροι. Γιατί δεν τους σταμάτησες να σε βοηθήσουν; θα έπρεπε, χωρίς άλλο, να σε είδαν.
- Με είδαν και με ρώτησαν, Αββά, είπε με λύπη ο Γέρος. Μου είπαν όμως πως ήσαν πεζοί και βιαστικοί και δεν μπορούσαν να μου κάνουν τίποτε.
Ο Ηγούμενος αναστέναξε βαθιά, ντροπιασμένος από την συμπεριφορά των μαθητών του.
- Αν στηριχτείς πάνω μου, θα μπορέσεις να περπατήσεις λίγο;
- Αδύνατο να κινηθώ, Πάτερ.
- Έλα λοιπόν να σε ανεβάσω στους ώμους μου, είπε αποφασιστικά ο γέρο Ηγούμενος, κι ο Θεός θα βοηθήσει να φτάσουμε εκεί που πηγαίνεις.
- Δεν μπορείς να με κουβαλήσεις τόσο δρόμο πάνω στους ώμους σου. Μήπως είσαι κι’ εσύ νέος; Πήγαινε, Αββά, στη δουλειά σου και μη χασομεράς άδικα για μένα. Ευχήσου μόνο να μ’ ελεήσει ο Θεός.
- Δε σ’ αφήνω έτσι, σε τέτοια κατάσταση, διαμαρτυρήθηκε ο άνθρωπος του Θεού. Θα σε πάω στην πόλη.
Με πολύ κόπο ανέβασε τον άρρωστο στους αδύνατους ώμους του ο γέρο Ηγούμενος. Το βάρος στην αρχή του φάνηκε ασήκωτο. Με μεγάλη δυσκολία κατόρθωσε να σέρνει τα πόδια του. Παράδοξο πράγμα! Σιγά-σιγά αλάφραινε, ώσπου σε μια στιγμή του φάνηκε πως του έφυγε από την πλάτη το φορτίο. Σήκωσε το κεφάλι να ιδεί τι συνέβαινε. Αντί του φτωχού γέρου, που είχε πάρει στους ώμους του, στεκόταν μπροστά του ένας πανέμορφος Άγγελος.
- Μ’ έστειλε ο Κύριος να σε πληροφορήσω, του είπε με τη γλυκιά φωνή του που έμοιαζε με υπερκόσμια μουσική, πως τότε μόνο θ’ αξιωθούν οι μαθητές σου να βρεθούν μαζί σου στη Βασιλεία Του, όταν ακολουθήσουν τα ίχνη σου. Διαφορετικά, άδικα κοπιάζεις και προσεύχεσαι γι’ αυτούς. Ο Θεός δίνει στον καθένα την αμοιβή των έργων του.
Ο Άγγελος με μιας χάθηκε στα ουράνια. Ο γέρο Ηγούμενος, συλλογισμένος, γύρισε πίσω στο Μοναστήρι του για ν’ αρχίσει καινούργιο αγώνα. Χρειαζόταν ακόμη κοπιαστική δουλειά για να μορφώσει χαρακτήρες».

Πηγή: Από το Γεροντικό

Αναδημοσίευση από: Ελληνισμός - Ορθοδοξία