Ο άνθρωπος που φεύγει μακρυά από τον Θεό, κάνει πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό του.
Όταν ο άνθρωπος δεν παρακολουθεί τον εαυτό του και δεν ξεσκονίζει τη συνείδηση του, η συνείδησή του πιάνει σιγά-σιγά πουρί και γίνεται αναίσθητος. Αμαρτάνει και είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Εάν ο άνθρωπος δεν προσπαθεί να γνωρίσει τον παλαιό του άνθρωπο, για να ταπεινωθεί φυσιολογικά βλέποντας τις ασχήμιες του, η ταπείνωση δεν μπορεί να του γίνει κατάσταση, για να παραμένει η Θεία Χάρις.
Με την εξομολόγηση ο άνθρωπος πετάει από μέσα του ό,τι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου