Αναθέστε όλα τα προβλήματα σας στον Θεό... Μην κάνετε τίποτα που να αποβλέπει στη δόξα των ανθρώπων, αλλά μόνον ό,τι είναι ευάρεστο στο Θεό.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος - Περὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ

Ἐγὼ πατήρ, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ Νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφεύς, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος. Πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ. Μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ δουλεύσω. Ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος καὶ ξένος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφὸς καὶ μήτηρ. Πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ, καὶ ἀλήτης διὰ σέ, ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ διὰ σέ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ, ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρί, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος.

Τί πλέον θέλεις;

Ἁγίου Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου
ἀπόσπασμα ἐκ τῆς οστ´ (76) ὁμιλίας αὐτοῦ εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον (24,16-31)

ΘΥΜΟΣ

Ένα άπό τά πάθη πού ταλαιπωρούν τόν άνθρωπο και όσους ζουν και εργάζονται μαζί του είναι ό θυμός. Πάθος τρομερό και βασανιστικό. Όταν κυριεύσει τόν άνθρωπο, αυτός γίνεται έκτος εαυτού. Δεν υπολογίζει τίποτε, δέν σκέπτεται λογικά, δέν ελέγχει τά λόγια του και γίνεται αίτια νά πληγώνονται, νά στενοχωρούνται, νά πονούν και νά υποφέρουν πολλοί συγγενείς και φίλοι του.
Ό Μέγας Βασίλειος γράφει ότι ό θυμός είναι «μανία ολιγοχρόνιος», τρέλα δηλαδή πού διαρκεί λίγο χρονικό διάστημα (PG 31, 356). Ό δέ ιερός Χρυσόστομος λέει ότι ό θυμός είναι «μέθη τις... μάλλον δέ μέθης χαλεπωτέρα και δαίμονος ελεεινότερα» (PG 59, 156). Είναι ένα είδος μέθης και χειρότερος μάλιστα άπό μέθη και παρουσιάζει τόν άνθρωπο πιό ελεεινό κι άπό κάποιον δαιμονισμένο.
Όσο κι άν φαίνονται βαρείς αυτοί οί χαρακτηρισμοί των ιερών Πατέρων, ανταποκρίνονται πλήρως στήν αλήθεια. Γιατί όταν δεις έναν άνθρωπο καθώς εξάπτεται και ξαφνικά θυμώνει, νά έχει γίνει κατακόκκινο τό πρόσωπο του, νά έχουν πεταχθεί οί φλέβες του λαιμού του και νά κινδυνεύουν νά βγουν τά μάτια του άπό τις κόγχες τους και νά βάζει τις φωνές, φοβάσαι και δέν ξέρεις τί μπορεί νά επακολουθήσει.
Υποφέρει ασφαλώς ή οικογένεια, όταν ένα μέλος της έχει κυριευθεί άπό τό πάθος του θυμού. Είναι σταυρός γιά τή σύζυγο νά υπομένει ένα θυμώδη και νευρικό σύζυγο, πού της κάνει αβίωτο τόν βίο και ντροπιάζει μέ τις φωνές του τό σπίτι τους ατή γειτονιά. Τό ίδιο βέβαια ισχύει αντιστρόφως όταν είναι νευρική και θυμώδης ή σύζυγος.
Όμως στήν ουσία εκείνος πού υποφέρει και βασανίζεται είναι ό ίδιος ό θυμώδης άνθρωπος. Όταν σέ ήρεμες στιγμές σκέφτεται τό πάθος του, μέ τό όποιο τόν έχει σκλαβώσει ό Πονηρός, δέν μπορεί παρά νά καταλαβαίνει! τήν κατάσταση του.
Καταλαβαίνει μάλιστα και αυτό πού πιθανόν νά άκουσε και άπό κάποιον ιατρό ότι ό θυμός βλάπτει σοβαρά και τήν υγεία του σώματος. Τό γράφει άλλωστε και ή αλάθητη Αγία μας Γραφή ότι ή ζή-λεια και ό «θυμός έλαττοΰσιν ημέρας» (Σ. Σειρ. λ' 24). Λιγοστεύει δηλαδή ό θυμός τις ήμερες της ζωής μας. Δέν είναι λίγοι αυτοί πού επάνω στήν έξαψη του θύμου τους έπαθαν εγκεφαλικό επεισόδιο και συγκοπή καρδιάς. Και αντιθέτως πάλι ή Αγία Γραφή μας λέει ότι ό άνθρωπος ό πράος, πού δέν οργίζεται, είναι «καρδίας ιατρός» (Παρ. ιδ' 30). Τό καλύτερο δηλαδή φάρμακο γιά νά είναι υγιής ή καρδιά μας είναι νά μή θυμώνουμε, νά είμαστε πράοι.
Πώς όμως δέν θα θυμώνουμε; Πώς θα αποκτήσουμε αυτή τήν ωραία αρετή της πραότητος, τήν όποια έμακάρισε ό Κύριος στήν «έπί του όρους ομιλία» του; (Ματθ. ε' 5).
Βέβαια ορισμένοι είναι έκ φύσεως χαρακτήρες ήρεμοι και πράοι. Έχουν λάβει χάρισμα άπό Θεού τήν πραότητα. Αλλά και αυτοί πρέπει νά προσέχουν, διότι δέν αποκλείεται κάποτε νά έλθουν περιστάσεις που νά τούς κάνουν νά θυμώσουν. Οί περισσότεροι όμως είμαστε ορμητικοί και νευρώδεις χαρακτήρες και πρέπει νά παλέψουμε γιά νά δαμάσουμε μέ τή βοήθεια του Θεού τήν ορμητικότητα μας και νά τή στρέψουμε στή φυσική της ροή.
Ό άγιος Ιωάννης, ό ηγούμενος της Μονής Σινά και συγγραφεύς της «Κλί-μακος», γράφει ότι ή φυσική ροή του θυμού, τόν όποιο έβαλε μέσα μας ό πλάστης μας Κύριος, είναι «κατά του όφεως», εναντίον δηλαδή του Σατανά (Λόγ. ΚΣΤ' (β), § μα'). Γι' αυτό μας χάρισε τόν θυμό ό Θεός, γιά νά πολεμούμε μέ θυμό εναντίον τού Διαβόλου και των δαιμόνων, πού θέλουν νά καταστρέψουν τήν ψυχή μας. Αυτοί όμως μάς παρασύρουν νά θυμώνουμε εναντίον των άλλων, γιά νά μάς σκλαβώσουν.
Ό πόλεμος εναντίον του θυμού και γιά τήν απόκτηση της πραότητος δέν είναι οπωσδήποτε εύκολος. Διότι έκτος άπό τις επιθέσεις τών δαιμόνων έχουμε και τήν λεγομένη «πέμπτη φάλαγγα», τόν εσωτερικό εχθρό, πού τόν φέρουμε πάντα μαζί μας, τόν παλαιό άνθρωπο μέ τόν εγωισμό του, πού είναι ή κυρία αίτια του θυμού. Άν καλοεξετάσουμε τά πράγματα, τις περισσότερες φορές ό εγωισμός μας είναι αυτός πού παίρνει φωτιά, και ανάβει έπειτα όλο τό πρόσωπο και βγαίνουν σάν φλόγες άπό τά χείλη μας τά θυμωμένα λόγια μας. Θιγόμαστε άπό κάτι πού είπαν εις βάρος μας και θυμώνουμε κλπ. κλπ.
Επομένως πρέπει νά χτυπήσουμε τό κακό στή ρίζα του, βαθιά μέσα στήν καρδιά μας, όπου φωλιάζει και θρονιάζεται ό εγωισμός μας. Πρέπει νά χτυπηθεί δηλαδή τό έγώ μας. Νά μή θέλουμε νά γίνονται όλα τά πράγματα όπως νομίζουμε εμείς. Νά μήν έχουμε τήν απαίτηση νά μάς άκοΰν όλοι και νά επικρατεί ή γνώμη μας πάντοτε και παντού. Νά σεβόμαστε και τις απόψεις τών άλλων, νά τις ακούμε και νά τις λαμβάνουμε ύπ' όψη μας. Μή θεωρούμε τόν εαυτό μας αλάθητο. Και νά τιμωρούμε πότε - πότε τόν εαυτό μας, όταν διαπιστώνουμε έκ τών υστέρων ότι θυμώσαμε, διότι επιμέναμε στή γνώμη μας και γίναμε αιτία άναστατώσεως.
Και προπάντων νά ζητούμε τή Χάρη του Θεού. Όσοι καταφεύγουν ταπεινά και ομολογούν ειλικρινά τό πάθος τους στόν Πνευματικό, χωρίς νά δικαιολογούν τόν εαυτό τους και χωρίς νά επιρρίπτουν ευθύνες σέ άλλους γιά τή διαγωγή τους και συμμορφώνονται πρός τις οδηγίες του εκπροσώπου του Θεού, σιγά - σιγά διορθώνονται. Μ τή Χάρη του ίεροΰ Μυστηρίου τής'Εξομολογήσεως και έν συνεχεία, του Μυστηρίου της θείας Κοινωνίας γίνονται άλλοι άνθρωποι. Νικούν τόν θυμό και φέρονται ταπεινά, μέ γλυκύτητα και πραότητα πρός όλους.
Αποδεικνύονται έτσι άριστοι μαθητές του Θεανθρώπου, ό Όποιος διεκήρυξε και ή φωνή του αντηχεί στούς αιώνες: «Μάθετε άπ'έμοϋ,ότι πράος ειμί καί τα-πεινός τή καρδία, και εύρήσετε άνάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών» (Ματθ. ια' 29). Πάρτε παράδειγμα και μάθετε άπό Εμένα ότι είμαι πράος και ταπεινός και μιμηθείτε με. Τότε μόνο θά ειρηνεύσουν οί ψυχές σας αληθινά και θα ηρεμήσει ή ζωή σας.

Επαναδημοσίευση από η σελίδα : http://orfeasfm.googlepages.com/

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑ ΠΑΘΟΣ

"Ο εγωισμός είναι ίσως η φονικότερη αρρώστια".

Και είναι αρρώστια, αφού αχρηστεύει τον άνθρωπο, τον γεμίζει με ανόητη φιλαυτία και έπαρση, τον κάνει επικίνδυνο και άμυαλο, του σκοτεινιάζει το νου και την καρδιά, δεν μπορεί ούτε να δει, ούτε να ακούσει, ούτε να αντιληφθεί, ούτε να συναισθανθεί την κατάστασή του. Αυτά είναι τα κύρια συμπτώματα της αρρώστιας του εγωισμού και της έπαρσης. Η κατάληξή της; Αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα και γρήγορα, σκοτώνει. Νικάει τον άνθρωπο και τον σκοτώνει με αιώνιο θάνατο χωρίς τη χάρη και το έλεος του Κυρίου στη ζωή του. Υπάρχει ένα ακόμα σοβαρό σημείο. Πρέπει να τον σκοτώσεις τον εγωισμό σου, γιατί αν δεν τον σκοτώσεις, θα σε σκοτώσει εκείνος. Και υπάρχει το σωστό και αποτελεσματικό όπλο που συντρίβει τον εγωισμό, ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να μας δεχθεί ο Κύριος και να κάνει Βασίλειό Του την καρδιά μας. Είναι ο σταυρός του Ιησού Χριστού. Είναι "φονικό μέσο" ο σταυρός του Ιησού Χριστού. Όταν τον πιστέψεις, όταν τον αγκαλιάσεις με ταπείνωση και γνήσια εκζήτηση, τότε αμέσως ο εγωισμός σωριάζεται στο πάτωμα, γιατί νιώθεις ανάξιος, άχρηστος, ελεεινός αλλά και ελεημένος. Οι άνθρωποι της έπαρσης, του εγωισμού, της φιλαυτίας, δεν κατάλαβαν τίποτα από το σταυρό και τον σταυρωμένο Ιησού Χριστό. Έστω κι ας μπαινοβγαίνουν σε μια εκκλησία και ας ακούνε κηρύγματα με τα οποία συμφωνούν, εάν δεν συσταυρωθεί ο εγωισμός τους μαζί με τον Ιησού Χριστό, δεν θα συναναστηθούν μαζί Του καινούριοι, λυτρωμένοι, ξαναχτισμένοι, αναγεννημένοι χριστιανοί, πραγματικά παιδιά του Ουράνιου Πατέρα μας. Ο εγωισμός θεραπεύεται όταν εντοπισθεί έγκαιρα, όταν διαγνωσθεί σωστά με ειλικρίνεια και απλότητα καρδιάς, όταν αντιμετωπισθεί με ταπείνωση και πίστη μπροστά στο σταυρό και την ανάσταση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Αν δεν αντιμετωπισθεί έτσι, τότε σκοτώνει και την ψυχή και το σώμα. Ο άνθρωπος της φιλαυτίας και της έπαρσης είναι ένα περιφερόμενο μόλυσμα, είναι επικίνδυνος και δυστυχισμένος, και στις μέρες μας, τις έσχατες, του Τέλους, ο αριθμός τους θα θεριεύει, δυστυχώς και ανάμεσά μας, με απρόβλεπτες προεκτάσεις.

Ας μείνουμε στην απλότητα, την ταπείνωση, την πίστη, την αγάπη στον Κύριό μας. Απ' αυτά ας είναι γεμάτη η ζωή μας, η ψυχή μας και η μέρα μας. Είναι η μόνη βεβαιότητα, η μόνη σιγουριά και ασφάλεια.

ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ...

Μια ομάδα ειδικών έκανε μια έρευνα ανάμεσα σε παιδάκια 4 έως 8 ετών με θέμα την ερώτηση: « Τι εννοούμε όταν λέμε αγάπη;» Οι απαντήσεις που πήραν και επεξεργάστηκαν ήταν πολύ βαθύτερες, ώριμες και σοβαρές και ξεπερνούσαν και τις καλύτερες προβλέψεις τους.

«Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα, δεν μπορούσε να σκύψει να κόψει τα νύχια των ποδιών της. Έτσι ο παππούς μου σκύβει και της κόβει τα νύχια όταν χρειάζεται, ακόμα και τώρα που και ο ίδιος έχει πάθει αρθρίτιδα στα χέρια του. Αυτό για μένα είναι αγάπη.» (Ρεβέκκα, 8 ετών)

«Όταν κάποιος σε αγαπάει, ακόμα και ο τρόπος που λέει το όνομά σου είναι διαφορετικός από τους άλλους. Όταν το ακούς, καταλαβαίνεις ότι σου το λέει με αγάπη.» (Βασίλης, 5 ετών)

«Αγάπη είναι όταν διαλέγεις και φοράς την κολόνια, όχι που αρέσει σε εσένα, αλλά αρέσει σε αυτόν που αγαπάς και βγαίνετε μαζί βόλτα.» (Ισμήνη, 6 ετών)

«Αγάπη είναι όταν βγαίνεις έξω να φας και δίνεις σε κάποιον τις περισσότερες από τις τηγανιτές σου πατάτες, χωρίς να κάνεις τον άλλο να κάνει το ίδιο σε σένα.» (Χρύσα, 6 ετών)

«Αγάπη είναι να προσπαθεί κάποιος να σε κάνει να χαμογελάσεις όταν είσαι πολύ κουρασμένος.» (Θοδωρής, 3 ετών)

«Αγάπη είναι όταν η μαμά μου φτιάχνει καφέ στον μπαμπά μου και ρουφάει λίγο από το φλιτζάνι του για να δει αν είναι εντάξει.» (Δανιήλ, 7 ετών)

«Αγάπη είναι όταν χαιρετάς κάποιον που μισείς.» (Νίκος, 6 ετών)

«Αγάπη είναι να πεις στο φίλο σου πόσο σου αρέσει το μπλουζάκι που φοράει και τότε εκείνος να το φοράει κάθε μέρα.» (Ίμα, 7 ετών)

«Όταν έδινα εξετάσεις πιάνου και είχα να παίξω μπροστά σε ακροατήριο, φοβόμουν πολύ μόλις αντίκρισα τον κόσμο να με κοιτάζει. Έτσι καθώς τους κοίταζα, είδα τον μπαμπά μου να μου κουνάει το χέρι και να μου χαμογελάει. Ήταν ο μόνος που το έκανε αυτό. Όλος ο φόβος μου έφυγε αμέσως.» >(Καίτη, 8 ετών)

«Η μαμά μου με αγαπάει όσο κανένας άλλος στον κόσμο. Δεν θα δείτε κανέναν άλλο να έρχεται κάθε βράδυ στο κρεβάτι μου να με φιλάει και να μου λέει καληνύχτα » (Κλαίρη, 6 ετών)

«Αγάπη είναι όταν η μαμά μου βλέπει τον μπαμπά να γυρίζει από τη δουλειά του ιδρωμένο, κουρασμένο, με τα μουτζούρικα ρούχα του που μυρίζουν άσχημα και λέει σε όλους μας ότι είναι ο πιο όμορφος άντρας πάνω στη γη.» (Χρήστος, 7 ετών)

«Πιστεύω ότι δεν πρέπει να λες “σ’ αγαπώ”, παρά μόνο όταν το νιώθεις. Αλλά όταν το νιώθεις, πρέπει να το λες στους άλλους. Συνήθως ο κόσμος το ξεχνάει.» (Κωνστάντια, 8 ετών)

Και τώρα κάτι μοναδικό, που θα κάνει όποιον το διαβάσει κυριολεκτικά να λιώσει. Κάποτε το διαγωνισμό για το πιο ευαίσθητο παιδάκι τον κέρδισε ένα 4χρονο αγοράκι, που ο γείτονας της διπλανής πόρτας είχε μόλις χάσει τη γυναίκα του. Όταν τον είδε το μικρό αγοράκι να κλαίει μόνος του έξω στη βεράντα, άφησε το παιχνίδι του, πήγε κοντά του, σκαρφάλωσε στην αγκαλιά του και κάθισε στα γόνατά του. Όταν η μητέρα του το ρώτησε τι έλεγε στο γείτονα ενώ καθόταν στην αγκαλιά του, το αγοράκι είπε: «Τίποτα, τον βοήθησα μόνο να κλάψει.»

ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ

Ρητά από το Γέροντα Πορφύριο

ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ...

Αν σιωπάς, να σιωπάς από αγάπη...

Αν μιλάς ,να μιλάς από αγάπη...

Αν διορθώνεις κάποιον, να τον διορθώνεις από αγάπη...

Αν συγχωρείς, να συγχωρείς από αγάπη...

Στο βάθος τις καρδιάς να έχεις τη ρίζα της αγάπης,
από μια τέτοια ρίζα μόνο καλό μπορεί να προέλθει.

ΑΓΑΠΑ ΤΟ ΘΕΟ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΝΕ!!!!

Υπομονή

Να πονάς αλλά,
να μην καταβάλλεσαι.

Να πονάς αλλά,
να μην παραφέρεσαι.

Να πονάς αλλά,
να μην μεμψυμοιρείς.

Να πονάς αλλά να μην γκρινιάζεις.

Να πονάς αλλά,
να μη γίνεσαι αντικοινωνικός.

Να πονάς αλλά,
να μη γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.

Να πονάς αλλά, να μένεις όλορθος.

Να πονάς αλλά, να χαμογελάς.

Να πονάς αλλά, να δοξολογείς.

Να πονάς αλλά, να προσφέρεις.

Να πονάς αλλά να αγαπάς και να προσεύχεσαι.