Γιατί κλαις, πάτερ Παίσιε; Σε πονάει κάτι;
Όχι αγαπητέ μου. Επειδή εσείς δεν κλαίτε, κλαίω εγώ φια σας, διότι είναι πολύ δύσκολο να φθάσει κανείς στον παράδεισο. Ώ πόση αγωνία, πόση δυσκολία και φόβο έχει τότε η ψυχή! Και, εάν δεν κλάψεις εσύ για τον εαυτό σου εδώ, ποιος θα κλάψει τότε εκεί μετά θάνατον; Διότι μόνο αυτός που έχει πόνο στην καρδιά και έχει καθαρή συνείδηση, ημπορεί να κλάψει. Βλέπεις πως περνάει ο καιρός! Αλλοίμονο, αλλοίμονο, μην αφήνετε να περνάει ο καιρός ανώφελα, διότι δεν θα τον βρείτε πάλι. Ό,τι μπορείτε κάνετε σήμερα και μην αφήνετε για αύριο, διότι δεν γνωρίζετε, αν αύριο θα ξημερώσετε.
Εάν ημπορείς και δεν το κάνεις, έχεις μεγάλη αμαρτία και από τα μάτια του Θεού τίποτε δεν ημπορεί να κρυφθεί…. Ό,τιδήποτε κάνεις, εξέτασε τον σκοπό για τον οποίο το κάνεις. Επιθυμείς να αρέσεις στον Θεό ή στους ανθρώπους; Έχε στο νου σου ότι είναι πολύ ακριβός ο παράδεισος και πολύ δύσκολα φθάνει κάποιος εκεί! Φρόντισε πολύ για την ψυχή σου, διότι θ’ απολογηθείς για κάθε έργο και κάθε λογισμό σου. Δεν μας βοηθούν τα χρόνια αλλά τα έργα, αγαπητέ μου.
Γέροντας Παΐσιος
« Ορθόδ. Κυψέλη»
Αναδημοσίευση από: Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου