Ήταν από το έθνος των Γότθων, που είχε εγκατασταθεί πέραν του Ίστρου ποταμού, στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Από παιδί ο Νικήτας είχε διδαχθεί την αγία πίστη από το γότθο επίσκοπο Θεόφιλο, ο οποίος συχνά υπενθύμιζε στο Νικήτα τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «μένε ακλόνητος σʼ εκείνα που έμαθες. Από μικρό παιδί γνωρίζεις τις αγίες Γραφές, που μπορούν να σου μεταδώσουν την αληθινή σοφία, που οδηγεί στη σωτηρία διά μέσου της πίστεως στον Ιησού Χριστό». Και έτσι έγινε.
Όταν ο ηγεμόνας Αθανάριχος συνέλαβε το Νικήτα και τον απείλησε για να αρνηθεί το Χριστό, αυτός έμεινε αμετακίνητος σʼ αυτά που έμαθε από παιδί. Ομολόγησε με θάρρος το Χριστό μπροστά στον ηγεμόνα, ο οποίος όταν τον άκουσε εξαγριώθηκε πολύ. Διέταξε αμέσως και του έσπασαν τα κόκκαλα με τον πιο φρικτό τρόπο. Αλλά το μίσος των απίστων ήταν τόσο, ώστε μετά τον έριξαν στη φωτιά, όπου βρήκε το θάνατο. Η φωτιά όμως, με τη θεία θέληση, σεβάστηκε το λείψανό του. Το πήρε κάποιος ευσεβής χριστιανός και το διαφύλαξε σε θήκη.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 15η Σεπτεμβρίου.
Απολυτίκιο
Νίκην έστησας κατά την πλάνης, νίκην είληφας άφθαρτον γέρας επαξίως Νικήτα φερώνυμε. συ γαρ νικήσας εχθρών την παράταξιν, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστό.
Αναδημοσίευση από: Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου