Λίγα λόγια για το πως η 1η Σεπτεμβρίου καθορίστηκε ως αρχή της εκκλησιαστικής χρονιάς
Επί Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγινε επισήμως χρήση της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας και από τότε η εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι σήμερα γιορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου ως αρχή του εκκλησιαστικού έτους. "Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δι' ανθρώπους νέε". Στην περιοχή της Ανατολής τα περισσότερα ημερολόγια είχαν ως πρωτοχρονιά την 24η Σεπτεμβρίου, ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας. Επειδή όμως η 23η ήταν η γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, η πρωτοχρονιά μετατέθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, η οποία και καθορίστηκε ως αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή της περιόδου του ρωμαϊκού διατάγματος για τον φόρο που ίσχυε για 15 έτη. Έτσι Ίνδικτος κατάντησε να σημαίνει αργότερα το έτος και αρχή της Ινδίκτου την Πρωτοχρονιά. Αυτή την Πρωτοχρονιά βρήκε η Εκκλησία και της έδωσε χριστιανικό περιεχόμενο, αφού τοποθέτησε σ' αυτήν την εορτή της συλλήψεως του Προδρόμου, που αποτελεί και το πρώτο γεγονός της Ευαγγελικής Ιστορίας. Αργότερα, το 462 μ. Χ., για πρακτικούς λόγους και για να συμπίπτει η πρώτη του έτους με την πρώτη του μηνός, η εκκλησιαστική πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου. Απαραίτητη διευκρίνιση: Η πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου έχει Ρωμαϊκή προέλευση και ήρθε στην Ορθόδοξη Ανατολή κατά τα νεότερα χρόνια. Πριν από λίγα χρόνια η Εκκλησία μας όρισε την 1η Σεπτεμβρίου ως ημέρα αφιερωμένη στο φυσικό περιβάλλον. Στη Εκκλησία της Κύπρου μετά από απόφαση της Ιεράς Συνόδου η εν λόγω ακολουθία για το περιβάλλον ψάλλετε την πρώτη Κυριακή του μηνός Σεπτεμβρίου.
*** *** *** ***
1η Σεπτεμβρίου μνήμη των Αγίων μ΄ (τεσσαράκοντα) μαρτύρων γυναικών: Αδαμαντινής, Καλλιρόης, Χαρίκλειας, Πηνελόπης, Κλειώς, Θάλειας, Μαριάνθης, Ευτέρπης, Τερψιχόρης, Ουρανίας, Κλεονίκης, Σαπφώς, Ερατώς, Πολύμνιας, Δωδώνης, Αθηνάς, Τρωάδας, Κλεοπάτρας, Κοραλίας, Καλλίστης, Θεονόης, Θεανώς, Ασπασίας, Πολυνίκης, Διόνης, Θεοφάνης, Ερασμίας, Ερμηνείας, Αφροδίτης, Μαργαρίτας, Αντιγόνης, Πανδώρας, Χάιδως, Λάμπρως, Μόσχως, Αριβοίας, Θεονύμφης, Ακριβής, Μελπομένης και Ελπινίκης.
