Ό Γέροντας, Δαμασκηνός με τις πνευματικές αισθήσεις που διέθετε, είχε την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται ακόμη και τις επερχόμενες επιθέσεις του εχθρού. Έτσι, όρθωνε την προσευχή του ως προπύργιο και εξουδετέρωνε τις εχθρικές εφόδους.
Λίγο καιρό πρόσβαση του θανάτου του κάλεσε ξαφνικά μία αδελφή και της είπε: «Έλα εδώ να σε σταυρώσω, να σου φύγει ό πειρασμός». Εκείνη απόρησε, μην γνωρίζοντας τί εννοούσε με την λέξι «πειρασμός», αλλά με ευχαρίστηση έσπευσε να εδέχθη την ευλογία, γιατί ήξερε ότι ό Πάππους ενεργούσε με κάποιο απώτερο σκοπό. Την νύκτα, λοιπόν, ή μοναχή βλέπει στο παράθυρο του κελιού της ένα τεράστιο αγριάνθρωπο, που τρίζοντας τα δόντια προσπαθούσε να μπει μέσα, αλλά δεν μπορούσε. Τον θέαμα ήταν πολύ γελοίο. Ένας γίγαντας να στέκεται ανήμπορος και αποσβολωμένος από κάποια αόρατη δύναμη! Αμέσως ή αδελφή θυμήθηκε την πρόρρηση του Παππού θαύμασε την προόρασί του, αλλά και την χάρι που είχε λάβει από τον Θεό να απομακρύνει τους δαίμονες. Πράγματι, από εκείνη την ημέρα, έπαυσε ένας πολυχρόνιος πόλεμος της αδελφής.
Σαν αλεξικέραυνο τραβούσε επάνω του ό Παππούς τους πειρασμούς όλης της αδελφότητος και των πνευματικών του παιδιών, επειδή σχεδόν όλη την νύκτα αγρυπνούσε προσευχόμενος, φυλάσσων «φυλακάς της νυκτός επί την ποίμνην αυτού» . Και έλεγε: «Κοιμάμαι πάντα ξυπνός. Έχω έννοια για τις ψυχές, για τον ένα, για τον άλλο, για τον παρά- άλλο! Και έχω όλη την νύκτα μάχη».
Πηγή: ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΠΑΤΗΡ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΑΚΡΥΝΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ
Αναδημοσίευση από: Άπαντα Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου