Σαν ένα κλαδάκι στο βάζο μικρό
η πίστη μου μες στην ψυχή μου
μικρή στην αρχή σαν το βασιλικό
μυρίζει μες στην προσευχή μου.
Αρώματα αφήνει χειμώνα καιρό
τα φύλλα σαν ρίχνει ο αέρας
μα έχει στις ρίζες γερό θεμελιό
κι απλώνει ξανά στους αιθέρες.
Κι αν δίχως νερό η ψυχή θα διψά
η πίστη τους σπόρους της ρίχνει
κι απλώνουν τριγύρω χιλιάδες κλωνιά
που φτάνουν στα ουράνια ύψη.
Λαμπάδες σαν μοιάζουν μικρές στο Θεό
μισόσβηστη αν έχουν φλόγα
το χέρι Του απλώνει με Φως δυνατό
κι η πίστη μου ανθίζει αιώνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου