Έτσι όπως είσαι!

Ένας καλλιτέχνης ήθελε να ζωγραφίσει έναν πίνακα του ασώτου γιού, όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο κατά Λουκα ιε’ 11-32.

Βρήκε στο δρόμο έναν ταλαιπωρημένο ζητιάνο και του ζήτησε να έρθει την επόμενη στο ατελιέ του για μοντέλο.

Ο νεαρός λοιπόν εμφανίστηκε την επόμενη μέρα καθαρός και ξυρισμένος.

Μόλις τον είδε ο καλλιτέχνης, απογοητευμένος του είπε:Τι κρίμα! Δεν μπορώ να σε χρησιμοποιήσω τώρα, έτσι όπως είσαι!

Ο Θεός μας ζητάει να έρθουμε σ’ Αυτόν όπως είμαστε.

Να παραδεχτούμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, που αξίζουμε τη δίκαιη κρίση Του.

Αυτό είναι ταπεινωτικό για μας, που θα θέλαμε να παρουσιαστούμε φτιασιδωμένοι και καθαροί, ηθικοί και καλοί άνθρωποι.

Αλλά αν θέλουμε να λάβουμε τη συγχώρηση που εξασφάλισε ο Χριστός για μας στον Σταυρό, δεν μπορούμε να παριστάνουμε τους δίκαιους.

Οι αμαρτωλοί είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο που μπορούν να σωθούν!

Οι Φαρισαίοι την εποχή του Χριστού νόμιζαν πως ο Θεός θα τους δεχόταν, επειδή ήταν καθαροί.

Ετσι, όταν είδαν τον Ιησού να συντρώγει με κακόφημους και αμαρτωλούς ανθρώπους, δυσανασχέτησαν.

Ο Κύριος κατάλαβε τι γινόταν στις καρδιές τους και τους είπε ότι ήρθε να καλέσει αμαρτωλούς εις μετάνοια.

Οι δίκαιοι αυτοί που μόνοι τους δικαιώνουν τον εαυτό τους, δεν χρειάζονται τον Σωτήρα, δεν είναι για αυτούς η σωτηρία Του.

Ετσι χτύπησε την αυτοδικαίωσή τους.

Είχαν ανάγκη να παραδεχτούν την την αμαρτία τους και να μην κρύβονται πίσω από ένα θρησκευτικό μανδύα τύπων και κανόνων.

Η αγκαλιά του Πατέρα είναι ανοιχτή γιατον αμαρτωλό που μετανοεί, για τον άσωτο γιο που επιστρέφει.

Σας λέγω ότι ούτω θέλει είσθαι χαρά εν τω ουρανό δια έναν αμαρτωλό μετανοούντα,μάλλον παρά δια ενενηκονταεννέα δικαίους,οίτινες δε έχουσι χρείαν μετανείας.

Λουκάς ιε’ 7