Όταν τα μάτια μου υψώνω στον Θεό
ομολογώ για την ορθόδοξή μου πίστη
τα δάχτυλά μου σχηματίζουν τον σταυρό
και η γαλήνη στην ψυχή μου θέση βρίσκει.
Κι αν δεν μπορώ στον ουρανό να ανεβώ
από τη γη Τον προσκυνώ και Τον δοξάζω
κάθε μου σκέψη εγώ θα Του εμπιστευθώ
μονάχα πράξεις π’ αγαπά πάντα να κάνω.
«Δόξα Πατρί και τω Υιώ και τ’ Άγιο Πνεύμα»
έτσι ζεσταίνω την καρδιά με προσευχή
είν’ η ψυχή μου με χαρά γεμάτη τέρμα
και η καρδιά μου διψασμένη γι’ αρετή.
Τι κι αν σκοντάψω και για λίγο γονατίσω
πάνω σηκώνομαι και κάνω νέα αρχή
κι όταν μετάνοια απ’ το Θεό ζητήσω
θυμάμαι πάντα «ο Θεός αγάπη εστί.»
Παρηγοριά μου και βοήθεια ο Χριστός
και η ελπίδα στηριγμένη στον Πατέρα
τ’ Αγίου Πνεύματος η Χάρη οδηγός
ένας Θεός συνοδοιπόρος κάθε μέρα.
Έτσι η ψυχή μου μένει πάντα φωτεινή
στο θέλημά Του συνεχώς παραδομένη
η εξομολόγηση την κάνει ταπεινή
και Τον δοξάζει πάντα κεχαριτωμένη.
ζ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου