Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1881 στο χωριό Σέμπινο της Ρωσίας από γονείς ευλαβείς, χωρικούς, φτωχούς. Ήταν το τέταρτο παιδί τους και από θαυματουργική επέμβαση οι γονείς της την κράτησαν και δεν την έδωσαν σε ορφανοτροφείο όταν αυτή γεννήθηκε.
Βαπτίστηκε Ματρώνα προς τιμήν της Οσίας Ματρώνας της εν Κωνσταντινουπόλει και η αγία, η οποία γεννήθηκε αόμματη (χωρίς δηλαδή οφθαλμούς, με κενές τις κόγχες) έδειξε από νωρίς την θεία της εκλογή.
Αγωνιζόταν από μικρή στην προσευχή και γρήγορα φάνηκε και το διορατικό-προορατικό αλλά και το θεραυπευτικό της χάρισμα. Γνώριζε αμαρτίες, σκέψεις και πράξεις των ανθρώπων. Ένοιωθε και προγνώριζε συμφορές και καταστροφές. Με τις ευχές της, η ευλογία του Θεού, θεράπευε πλήθος αρρώστων που συνέρρεαν από την ευρύτερη περιοχή.
Στην εφηβική της ηλικία πήγε σε αρκετά προσκυνήματα συχνά συνοδευόμενη από την κόρη ενός πλούσιου ευγενούς της περιοχής.
Λέγεται ότι σε μία επίσκεψή της στην Κροστάνδη, στον ναό όπου λειτουργούσε ο Άγιος Ιωάννης, εκείνος μετά από την Θ. Λειτουργία παρεκάλεσε τον κόσμο να παραμερίσει για να περάσει η δεκατετράχρονη τότε Ματρώνα λέγοντας:
"Έλα Ματρώνουσκα, έλα σε μένα. Ιδού έρχεται η αντικαταστάτριά μου, ο όγδοος στύλος της Ρωσίας!" προμηνύοντας την αποστολή της Αγίας για την Εκκλησία και τον πολυπαθή Ρωσικό λαό.
Λίγα χρόνια αργότερα η Αγία καθηλώθηκε εξαιτίας μόνιμης παράλυσης στα πόδια.Παρέμεινε έτσι, καθιστή έως το τέλος της οσιακής ζωής της.
Με την κομμουνιστική επανάσταση, το 1925, μετακόμισε στη Μόσχα όπου και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της, περιπλανόμενη από σπίτι σε σπίτι, κατατρεγμένη, βοηθώντας πλήθη βασανισμένων ψυχών, με ψυχικές και σωματικές ασθένειες, τους οποίους έσωσε με την προσευχή και καθοδήγησε στη σωτηρία. Όπου και αν πήγαινε, σε όποιο σπίτι και αν φιλοξενούνταν, έφερνε την ειρήνη και την ηρεμία στις ψυχές.
Άλλοτε χαριτολογούσε με τους ανθρώπους και άλλοτε τους έλεγχε με δριμύτητα και τους νουθετούσε. Ήταν επιεικής, θερμή και ευσπλαχνική, δεν έκανε κηρύγματα και διδασκαλίες, ήταν ολιγόλογη, λακωνική.
Δίδασκε τον κόσμο να αποφεύγει την κατάκριση και να εμπιστεύεται το θέλημα του Θεού. Να κάνουν θερμή προσευχή και συχνά το σημείο του Σταυρού, θωρακίζοντας έτσι τον εαυτό τους. Συνιστούσε συχνή μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων και αγάπη στους ασθενείς και ηλικιωμένους.
Η Αγία δίδασκε όχι με τα λόγια αλλά με τον βίο της.
Η αρετή της συνίστατο στην μεγάλη της υπομονή και καρτερία και την απόλυτη αγάπη της και εμπιστοσύνη στο Θεό.
Αυτή ήταν η Αγία Ματρώνα η αόμματος. Τρεις ημέρες πριν την κοίμησή της ο Κύριος της απεκάλυψε την τελείωσή της, ώστε εκείνη να προετοιμαστεί.
Προείπε και τα εξής :
"όταν πεθάνω, στον τάφο μου θα έρχονται λίγοι, μόνο οι οικείοι μου, και όταν θα πεθάνουν και εκείνοι θα ερημώσει ο τάφος μου, σπάνια θα έρχεται κανείς. Μα μετά από χρόνια ο κόσμος θα με γνωρίσει και θα έρχονται σαν κοπάδια για να βοηθηθούν. Και εγώ θα τους ακούω και όλους θα τους βοηθώ."
Είπε ακόμη :
" όλους που ζητάνε βοήθεια από μένα θα τους συναντώ μετά τον θάνατό τους".
Έτσι και γίνεται. Κοιμήθηκε στις 2 Μαΐου 1952 και έκτοτε χιλιάδες πιστούς ορθοδόξους από όλο τον κόσμο έχει η Αγία βοηθήσει και πολλοί είναι εκείνοι που επικαλούνται την παρρησία της στον Κύριο.
Στις 8 Μαρτίου 1998 έγινε η ανακομιδή των ιερών λειψάνων της που μεταφέρθηκαν στην Ι. Μονή της Αγίας Σκέπης στη Μόσχα, όπου χιλιάδες προσκυνητές περιμένουν υπομονετικά καθημερινά για να τα προσκυνήσουν.
***********************
Στις 2 Μαΐου, επίσης η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Αθανασίου αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και των μαρτύρων Εσπέρου, Ζωής και των τέκνων τους.
Η οικογένεια των μαρτύρων Εσπέρου και Ζωής και των παιδιών τους Κυριανού και Θεοδόλου ήσαν δούλοι και έζησαν τον 2ο αιώνα μ.Χ.. Αποφάσισαν να δηλώσουν στον κύριό τους ότι πιστεύουν στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, ο οποίος δια του θανάτου Του θανάτωσε τον θάνατον και ανέστη τριήμερος. Τότε ο αφέντης τους προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τους φέρει σε δίλημμα δημιουργώντας τους πολλές δυσκολίες ένεκα της ομολογίας τους ότι είναι χριστιανοί.
Ακολούθως, βλέποντας την σταθερότητα και των γονέων και των παιδιών, αποφάσισε να βασανίζει την μητέρα και τα παιδιά με σιδερένια νύχια. Στο τέλος, άναψαν φούρνο και τους τοποθέτησαν μέσα. Όταν άνοιξαν το φούρνο αντί να τους βρουν καμένους, ήσαν κοιμώμενοι ζωντανοί χωρίς να έχουν καεί.
Τους κράτησε τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά τους, η δύναμη της πίστεως και της αγάπης στον Λυτρωτή Ιησού Χριστό.
Ευλογημένοι οι γονείς που αγωνίζονται να ζήσουν το ορθόδοξο χριστιανικό φρόνημα και στη ζωή τους και στην οικογένειά τους. Ευτυχισμένα τα παιδιά που υπακούουν, σέβονται και αγαπούν τους γονείς τους. Τρισευτυχισμένες οι οικογένειες που έχουν θεμέλιο τον Αναστημένο Ιησού Χριστό.
Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου