Δεν έχω χρόνο...;

Ξύπνησα ένα πρωί και βιάστηκα ν'αρχίσω τη μέρα μου.
Είχα τόσα πολλά να κάνω που δεν είχα χρόνο να προσευχηθώ.
Τα προβλήματα που με βρήκαν ήταν πολλά και τα καθήκοντά ασήκωτα.

Γιατί δεν με βοηθά ο Θεός; Αναρωτήθηκα.
Και μου απάντησε: " Μα δεν μου το ζήτησες; "

Προσπάθησα να έρθω κοντά Στο Θεό. Χρησιμοποίησα όλα τα κλειδιά στη κλειδαριά.
Ο Θεός με επέπληξε με ηρεμία: " Παιδί μoυ δεν μου κτύπησες την πόρτα. "
Ξύπνησα νωρίς αυτό το πρωί και σταμάτησα πριν αρχίσω τη μέρα μου.
Είχα τόσα πολλά να κάνω, που έπρεπε να βρω χρόνο να προσευχηθώ.

09/10: Όσιοι Ανδρόνικος και Αθανασία η συμβία του

Σύσκηνον Aνδρόνικος Aθανασίαν,

Kόσμω τ’ εν ασκήσει τε καν πόλω έχει.

Βιογραφία

Οι Όσιοι Ανδρόνικος και Αθανασία η συμβία του έζησαν κατά το έτος 540 μ.Χ. και ήταν σύζυγοι ενάρετοι, που κατάγονταν από την Αντιόχεια της Συρίας. Ήταν εύποροι και ζούσαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ο Ανδρόνικος έκανε το επάγγελμα του αργυραμοιβού στην Αντιόχεια και απόκτησε από τον γάμο αυτό δύο παιδιά, που όμως πέθαναν. Αυτό κατέθλιβε τους δύο γονείς και για να βρουν παρηγοριά κατέφυγαν για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Από εκεί πήγαν στην Αίγυπτο, όπου με κοινή απόφαση έγιναν μοναχοί και μπήκαν σε μοναστήρι. Ο μεν Ανδρόνικος πήγε στη Μονή του αββά Δανιήλ, η δε γυναίκα του Αθανασία στη γυναικεία Μονή των Ταβεννησιωτών. Εκεί, αφού ασκητικά πέρασαν το υπόλοιπο της ζωής τους, απεβίωσαν ειρηνικά.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Σωφροσύνης τὴν χλαῖναν τὴν θεούφαντον, κατεποικίλατε χρόαις τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, ὁμοφρόνως ἐν σπουδῇ ἄμφω ἀσκήσαντες, ὅθεν ὑμῶν τὴν σιωπήν, ἡ τρισάγιος ᾠδή, ἐδέξατο ἐν ὑψίστοις, Ἀνδρόνικε σὺν τὴ θεία, Ἀθανασία τὴ Θεόφρονι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Τῆς ἐρήμου πολίτης, καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε πατὴρ ἡμῶν Ἀνδρόνικε, νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ, προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχάς των πίστει προστρεχόντων σοι· Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

08/10: Οσία Πελαγία

Ζοῦσε στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀνῆκε στὴν τάξη τῶν ἐλαφρῶν γυναικών. Ἦταν πόρνη. Ἡ ζωή της ἦταν βουτηγμένη μέσα στὸν οἶστρο τῶν ἁμαρτωλῶν ἡδονῶν. Ἡ ἀκολασία εἶχε πωρώσει τόσο τὴν συνείδησή της, ὥστε καμιὰ ἔννοια μετανοίας νὰ μὴ μπορεῖ νὰ εἰσχωρήσει στὴν ψυχή της. Ἑπομένως, θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανείς, ἦταν καταδικασμένη ἀπὸ τὴν ἐπίγεια ζωή της στὸ πῦρ τῆς κολάσεως. Ὅμως ὄχι! Ὁ πολυεύσπλαχνος Κύριός μας διαβεβαίωσε ὅτι «αἱ τελώναι καὶ αἱ πόρνοι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Δηλαδή, οἱ τελῶνες καὶ οἱ πόρνες, ποὺ στὴν ἀρχὴ ἔδειξαν ἀπείθεια στὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ κατόπιν εἰλικρινὰ μετάνιωσαν, προλαμβάνουν στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐσᾶς, ποὺ μόνο μὲ τὰ λόγια δείξατε ὑπακοὴ στὸν Θεό, στὴν πράξη ὅμως ὑπήρξατε ἀπειθεῖς καὶ ἄπιστοι.

Πράγματι ἡ Πελαγία τυχαῖα σὲ κάποια σύναξη χριστιανῶν ἄκουσε θερμὸ κήρυγμα περὶ ἁγνότητας, τοῦ ἐπισκόπου Νόννου. Τὰ λόγια του ἤλεγξαν καὶ συγκλόνισαν τὴν ψυχή της. Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀπαρνήθηκε τὴν ἄσωτη ζωή της, πούλησε τὰ διάφορα κοσμήματά της καὶ τὰ χρήματα τὰ διαμοίρασε στοὺς φτωχούς.

Ἀφοῦ κατηχήθηκε καὶ βαπτίσθηκε, μετὰ ὀκτὼ ἡμέρες πῆγε στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου μὲ σκληρὴ ἄσκηση πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή της.

Η μνήμη της Οσίας Πελαγίας τιμάται στις 8 Οκτωβρίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ἐξ ἀκανθῶν καθάπερ ῥόδον εὐῶδες, τῇ Ἐκκλησίᾳ Πελαγία ἐδείχθης, ταῖς ἐναρέτοις πράξεσιν εὐφραίνουσα ἡμᾶς· ὅθεν καὶ προσήγαγες, ὡς ὀσμὴν εὐωδίας, τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, τὸν σὸν βίον Ὁσία. Ὃν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἡμᾶς, παθῶν παντοίων, ψυχῆς τε καὶ σώματος.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.

Πελάγει ἀρετῶν, ἀληθῶς ἰσαγγέλων, τὸ πέλαγος τῶν σῶν, ἐγκλημάτων Ὁσία, πανσόφως ἐβύθισας, καὶ δακρύων τοῖς ῥεύμασιν, ἐναπέπνιξας, τὸν πολυμήχανον ὄφιν· ὅθεν ἤστραψας, ὥσπερ λαμπὰς μετανοίας, τὴν κτίσιν φαιδρύνουσα.

Μεγαλυνάριον.

Φερωνύμως πέλαγος γαληνόν, πλεύσασα Ὁσία, μετανοίας τῆς ἱερᾶς, Μῆτερ Πελαγία, τοῖς ἐν πελάγει βίου, λιμὴν σωτηριώδης, ὤφθης καὶ ἄκλυστος.

Αγάπη χωρίς διακρίσεις

Ν'αγαπάς κάθε άνθρωπο αδιάκριτα. Μη λογαριάζεις αν είναι αδύναμος κι αμαρτωλός. Μη σκέφτεσαι την αμαρτία, αλλά την προέλευση του ανθρώπου, που είναι η ίδια η εικόνα του Θεού.

Σε ενοχλούν οι αδυναμίες των άλλων ανθρώπων, η κακία τους, η υπερηφάνειά τους, ο φθόνος, η απληστία κι η κοιλιοδουλεία τους. Μα και σένα δε σου λείπουν οι κακίες, ίσως μάλιστα να'χεις περισσότερες από τους άλλους.

Στο κάτω κάτω σε σχέση με την αμαρτία όλοι οι άνθρωπο είναι ίδιοι. «Πάντες γαρ ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ. γ' 23) Όλοι είμαστε ένοχοι ενώπιον του Θεού και όλοι ζητούμε εξίσου το έλεος Του.

Γι΄αυτό , εκτός από το να αγαπάμε τους άλλους, πρέπει να τους ανεχόμαστε και να τους συγχωρούμε, για να συγχωρήσει και μας ο ουράνιος Πατέρας μας. Πρέπει με όλη σου την ψυχή να τιμάς και να αγαπάς σε κάθε άνθρωπο την εικόνα Του Θεού, να μη λογαριάζεις τις αμαρτίες του. Μόνο ο Θεός είναι άγιος και αναμάρτητος.

Και πρόσεξε πόσο μας αγαπά, πόσα δημιούργησε κι εξακολουθεί να δημιουργεί για μας! Μας τιμωρεί με αγάπη και μας συγχωρεί πλούσια. Να σέβεσαι τον άνθρωπο έστω κι αν είναι αμαρτωλός, γιατί έχει πάντα ελπίδα να διορθωθεί.

Πηγή: Από το βιβλίο Αγίου Ιωάννου Κροστάνδης "Η εν Χριστώ ζωή μου" 

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξο Ιστολόγιο

06/10: Όσιος Κενδέας ο θαυματουργός

 Ο Όσιος Κενδέας είναι άγνωστος στους Συναξαριστές, γνωστός όμως στην Εκκλησία της Κύπρου και ήταν ένας από τους Αλαμάνους αγίους. Γερμανός στην καταγωγή, πήγε να προσκυνήσει τους Άγιους Τόπους, όπου έγινε μοναχός στην έρημο του Ιορδάνη. Από 'κει πήγε στην Κύπρο και μόνασε σε κάποια Μονή κοντά στην Πάφο, όπου οσιακά αφού έζησε απεβίωσε ειρηνικά.

05/10: Ο Άγιος Ερμογένης

Βιογραφία
Ο Άγιος Ερμογένης αγνοείται από τους Συναξαριστές. Είναι γνωστός όμως στην Κύπρο σαν τοπικός Άγιος.

Ο Άγιος Ερμογέννης ήταν επίσκοπος της Σάμου και τα ιερά του λείψανα έφτασαν με θαυματουργικό τρόπο, μέσω της θάλασσας στην Κύπρο. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.



Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τοῦ Φοίνικος ὁ κλάδος, καὶ Σαμίων τὸ στήριγμα, φύλαξ καὶ φρουρὸς τῶν Κυπρίων, Ἐρμόγενες Πατὴρ ἠμῶν ἀναδειχθεῖς τὴν Θάλασσαν διῆλθες ὥσπερ ζῶν, καὶ ταύτης τρικυμίας χαλινῶν, θαυμασίως λάρνακά σου Ἐπισκοπῇ τὴ πόλει κατεστήριξας, δόξα τῷ οὕτως εὐδοκήσαντι Θεῶ, δόξα τῷ σὲ ὁδηγήσαντι. Δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα.


Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν Σαμίων καύχημα καὶ τῶν Κυπρίων τὸ κλέος, Ἐρμογένη ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν ὕμνοις οὗτος γὰρ τὴν τῆς Τριάδος ἔλαβεν αἴγλην, καὶ ὡς ἥλιος φωτίσας τὴν Οἰκουμένην ὂν προθύμως ἀνυμνοῦμεν καὶ προσκυνοῦμεν, λέγοντες χαῖρε, θαυματοφόρε Ἐρμόγενες Ὅσιε.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

04/10: Ο Άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής

Ο Θαυμαστός και εξαίσιος αυτός Ιωάννης καταγόταν από το χωριό Λαμπαδού ή Λαμπαδιστός κοντά στα σημερινά χωριά Μιτσερό και Γαλάτα. Ο πατέρας του ήταν ιεράς και ονομαζόταν Κυριάκος και η μητέρα του ονομαζόταν Άννα. Και οι δυο γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς χριστιανοί. Δεν είχαν άλλο παιδί γι΄αυτό και φρόντισαν να μάθει τα ιερά γράμματα και να έχει χριστιανική μόρφωση.

Όταν ενηλικιώθηκε, οι γονείς του τον πάντρεψαν με νέα κόρη πλουσίων γονέων. Όμως ο Ιωάννης προτιμώντας την παρθενία και την ολική αφοσίωσή του στον Θεό, απέφευγε να εκτελεί τα συζυγικά του καθήκοντα. Ο δε πενθερός του ο οποίος ήταν δολιόφρωνας και φθονερός, προσκάλεσε κάποιο Μάγο και αφού κατασκεύασε με μαγική τέχνη δηλητήριο, το έβαλε στο πιάτο με το ψάρι που επρόκειτο να φάει ο Ιωάννης. Και έτσι τυφλώθηκε. Ο Ιωάννης ο Λαμπαδιστής υπέμεινε με καρτερία και χωρίς παράπονο τη φοβερή αυτή δοκιμασία. Συγχώρησε αυτούς που τον τύφλωσαν, παρηγόρησε τους γονείς του, και αφιέρωσε τη ζωή του στο Θεό.

Ο ωραίος σαν άγγελος, ο αγνός στη ψυχή και το σώμα έφηβος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, συμπλήρωσε το 18 έτος της ηλικίας του, φέροντας το ακάνθινο στεφάνι της κακίας των ανθρώπων και τη στέρηση του φωτός των ματιών του. Αυτό όμως δεν τον ενόχλησε. Πήρε λοιπόν τον πιστό υπηρέτη του ως οδηγό, που και εκείνος ονομαζόταν Ιωάννης, και ανεχώρησε από την Λαμπαδού και ήλθεν στη κοιλάδα της Μαραθάσας και ίδρυσε ασκητήριο στη Μονή του Αγίου Ηρακλειδίου. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι και ο Άγιος Ηρακλείδιος καταγόνταν από το χωριό του Ιωάννη, τη Λαμπαδού.

Η ιερή και αγνή ζωή του νεαρού ασκητή έλαμψε στη περιοχή εκείνη φωτίζοντας όλους τους ανθρώπους. Ο Ιωάννης ο Λαμπαδιστής υπέβαλε τον εαυτό του σε σκληρή ασκητική αγωγή. ζώντας μια αγγελική ζωή. Έζησε προσευχόμενος ακατάπαυστα, διδάσκοντας το λόγο του Θεού και κάνοντας το θέλημά του Θεού. Έζησε με νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές, δεήσεις, και αγοθοεργίες. Έζησε διδάσκοντας σε όλους, μέσα από την αγία και άσπιλη ζωή του, πως είναι δυνατόν να ζήσουν όλοι κατά Χριστό, εάν το θελήσουν. Νήστευε συνεχώς και έτρωγε μόνο κάθε τριες ή τέσσερεις μέρες.

Ζώντας με αυτό το τρόπο, αξιώθηκε από τον Θεό να γίνει θαυματουργός. Ο Άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής κοιμήθηκε στην νεαρή ηλικία των 22 ετών. Τρεις μέρες πριν κοιμηθεί, είδε τρεις γύπες (ατούς στα κυπριακά) να περιτριγυρίζουν από πάνω του, κατάλαβε ότι ήρθε ο ώρα να φύγει από αυτό τον κόσμο, προσευχήθηκε, και παρέδωσε τη ψυχή του στον Θεό. Το άγιο του λείψανο ενταφιάστηκε από τον ίδιο τον πατέρα του, έντιμα και με πολυτέλεια.

Ο Όσιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής έζησε κατά τον δέκατο αιώνα. Ο Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει για τον Άγιο αυτό: «Και ο μέγας Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, εις την Μαραθάσαν όπου διώχνει τα δαιμόνια. Αυτός ήτο διάκος εις την ενορίαν της Μαραθάσας».

Η μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή εορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου.

Απολυτίκιο Αγίου Ιωάννη Λαμπαδιστή

Της Λαμπάδος το κλέος και Κυπρίων αγλάϊσμα και θαυματουργός όντως ώφθης, Ιωάννη Πατήρ ημών Όσιε. Νηστεία κατατήξας της σαρκός, άλόγους ενθυμήσεις πανσθενώς, όθεν χάριν ίαμάτων εξ ουρανού εδέξω, θεόπνευστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι δόξα τω ένεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αναδημοσίευση από: NOCTOC

04/10: Άγιος Αύδακτος και Καλλισθένη η θυγατέρα του

Eις τον Aύδακτον.

Ξίφει θανὼν, Αὔδακτε Μάρτυς Κυρίου,

Σὺν Μάρτυσι ζῇς καὶ Θεὸν ζῶντα βλέπεις.

Eις την Kαλλισθένην.

Θεοῦ θεωρεῖ κάλλος ἡ Καλλισθένη,

Οὗπερ τὸ θεῖον εἶχεν εἰς σκέπην σθένος.

Βιογραφία

Ο Αύδακτος (ή Άδαυκτος) ήταν από την Έφεσο και είχε τιμηθεί από τον Μαξιμίνο έπαρχος, διότι ήταν πολύ συνετός και πλούσιος. Επειδή όμως ο Μαξιμίνος ζήτησε την κόρη του Καλλισθένη για γυναίκα του, ο Αύδακτος δεν θέλησε να τη δώσει σ' έναν ειδωλολάτρη. Γι' αυτό άρπαξαν τα υπάρχοντα του και τον εξόρισαν στη Μελιτινή, όπου τον αποκεφάλισαν. Η δε κόρη του Καλλισθένη, αφού κουρεύτηκε και φόρεσε ανδρικά ρούχα, κρυβόταν κάπου στη Νικομήδεια.

Ύστερα από οκτώ χρόνια πήγε στη Θράκη. Εκεί έμενε κοντά σε μια οικογένεια, που είχε κόρη με άρρωστους τους οφθαλμούς. Η Καλλισθένη τη θεράπευσε και οι γονείς ζητούσαν να την παντρέψουν με τη θεραπευμένη κόρη τους. Τότε η Καλλισθένη φανέρωσε την αλήθεια γι' αυτή και όλοι μαζί αφού δόξασαν τον Θεό, έφυγε.

Τότε γνωρίστηκε με την αδελφή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνστάντια και κατάφερε όχι μόνο να πάρει πίσω την περιουσία του πατέρα της, αλλά και να μεταφέρει το λείψανο του Άγιου πατέρα της από τη Μελιτινή στην Έφεσο, όπου έκτισε Ναό στο όνομά του και εναπόθεσε το άγιο λείψανό του. Έτσι Αποστολικά αφού έζησε το υπόλοιπο της ζωής της η Καλλισθένη, απεβίωσε ειρηνικά.

Η μνήμη του Αγίου Αυδάκτου και της Οσίας Καλλισθένης, τιμάται στις 4 Οκτωβρίου.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

03/10: Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης

Ἔρωτι φλεγόμενος τοῦ σοῦ Δεσπότου,

τῇ φλογὶ παρέδωκας σαὐτὸν ἡδέως.

Τρίτη Ὀκτωβρίοιο θάνε Διονύσιος.

Τέμνῃ κεφαλήν· καὶ τὸ λοιπὸν ὡς μέγα!

Ἄρας γὰρ αὐτήν, Διονύσιε τρέχεις.

Τμηθεὶς Διονύσιε τρίτῃ κεφαλὴν θέες αἴρων.

Βιογραφία

Ο Άγιος Διονύσιος καταγόταν από την πόλη των Αθηνών. Έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομετιανός. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση κα τη βαθιά του καλλιέργεια.

Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη ψυχή του και βαπτίσθηκε. Αργότερα διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Επιβραβεύθηκε από το θεό για τη χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα.

Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και αργότερα αποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας της περιοχής έδωσε εντολή να μη θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με τιμές.

Ο Άγιος Διονύσιος υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων, από τα όποια παραθέτουμε σε μετάφραση ορισμένα λόγια του, σχετικά με την Αγιότητα, τη Βασιλεία και την Κυριότητα του Θεού: «Αγιότητα, λοιπόν, είναι κατά τη γνώμη μας η καθαρότητα η ασημάδευτη από οποιοδήποτε μίασμα, η πλήρης και ολότελα άσπιλη. Βασιλεία είναι η τακτοποίηση κάθε ορίου, κάθε τάξης, κανονισμού, κατάστασης . Κυριότητα δεν είναι μόνο η υπεροχή πάνω στους χειρότερους, άλλο και η συνολική των καλών και αγαθών και πλήρης ολοκτησία, καθώς και η αληθινή και αμετάβλητη βεβαιότητα. Γι΄ αυτό και η κυριότητα ετυμολογείται από το "κύρος" και το "κύριο" και το "κυρίευαν". Θεότητα είναι η πρόνοια που θεάται τα πάντα και με τέλεια αγαθότητα "περιθέει" (περιέχει) και συνέχει τα πάντα, τα γεμίζει με τον εαυτό της και υπερέχει από όλα όσα απολαμβάνουν τα δώρα της πρόνοιας της» (Διονυσίου Αρεοπαγίτου, «Περί Θείων Ονομάτων». Εκδόσεις Π. Πουρναρό).

Περισσότερες και πιο συγκεκριμένες ιστορικές πληροφορίες για τη ζωή του Αγίου Διονυσίου δεν έχουμε πλην αυτών των λίγων που προαναφέραμε. Τα υπόλοιπα που αναφέρουν ορισμένοι Συναξαριστές ανήκουν στα πλαίσια της παραδόσεως και μόνο.

Ύστερα από την με αριθμ. 22/30 Σεπτεμβρίου 1999 μ.Χ. εγκύκλιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, η μνήμη του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου συμπεριελήφθηκε να τιμάται επιπρόσθετα και στις 12 Οκτωβρίου όπου και ορίσθηκε να τιμάται η Σύναξη των εν Αθήναις Αγίων.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος δ’.

Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς, καὶ νήφων ἐν πᾶσιν, ἀγαθὴν συνείδησιν ἱεροπρεπῶς ἐνδυσάμενος, ἤντλησας ἐκ τοῦ Σκεύους τῆς ἐκλογῆς τὰ ἀπόῤῥητα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσας, τὸν ἴσον δρόμον τετέλεκας, Ἱερομάρτυς Διονύσιε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸ συνάναρχον Λόγον.

Ἀγρευβεῖς τῷ τοῦ Παύλου Πάτερ κηρύγματι, ὑφηγητὴς ἀνεδείχθης τῶν ὑπὲρ νοῦν δωρεῶν, διαvoiα ὑψηλὴ καλλωπιζόμενος, τῶν γὰρ ἀΰλων οὐσιῶν, τᾶς ἀρχὰς μυαταγωγεῖς, ὡς μύστης τῶν ἀπορρήτων, καὶ τῆς σοφίας ἐκφάντωρ, Ἱερομάρτυς Διονύσιε.

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Ὡς τῶν ἀρρήτων μυητὴν καὶ ὑφηγήτορα Καὶ τῶν ἀΰλων οὐσιῶν ἱεροφάντορα Ἀνυμνοῦμέν σε ἀξίως Ἱερομάρτυς. Ἀλλ’ ὡς πλήρης τῆς τοῦ Πνεύματος ἐλλάμψεως Τῆς σῆς χάριτος μετάδος ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν Τῶν βοώντων σοι, χαίροις Πάτερ Διονύσιε.

Ἕτερον Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τὰς οὐρανίους διαβὰς πύλας ἐv πνεύματι, μαθητευθεὶς τῷ ὑπὲρ τρεῖς οὐρανοὺς φθάσαντι, Ἀποστόλου Διονύσιε τῶν ἀῤῥήτωv, ἐπλουτίσθης πᾶσαν γνῶσιν καὶ κατηύγασας, τοὺς ἐν σκότει ἀγνωσίας πρὶν καθεύδοντας, διὸ κράζομεν, Χαίροις Πάτερ παγκόσμιε.

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀρεταῖς χρηματίσας, ὁ μέγας Διονύσιος πᾶσαν, ὡς ὑπόπτερος, ἐμυήθη τὸν νοῦν τὴν οὐράνιον γνῶσιν· διὸ ᾄσμασιν , ὡς Ἄγγελον τιμήσωμεν, βοῶντες πρὸς αὐτὸν τοιαῦτα.

Χαῖρε, ὁ γνοὺς Χριστὸν διὰ Παύλου, χαῖρε, πολλοὺς πρὸς Χριστὸν ἐπιστρέψας.

Χαῖρε, πολυθέου σκηνῆς ὀλετήριον, χαῖρε, θεογνώστου βουλῆς σκοπευτήριον.

Χαῖρε, βίβλος θεοχάρακτος, μυστηρίων θησαυρέ, χαῖρε πίναξ θεομόρφωτε, καὶ διόπτρα οὐρανοῦ.

Χαῖρε, ὅτι τὸ Πάθος τοῦ Κυρίου κατεῖδες, χαῖρε, ὅτι προθύμως δι' αὐτὸν σφαγιάζῃ.

Χαῖρε, πηγὴ βλυστάνουσα ἄφεσιν, χαῖρε, ῥανὶς κοιλαίνουσα ἄνοιαν.

Χαῖρε, ὁδὸς ἀπλανὴς σωτηρίας, χαῖρε, φραγμὸς ἀσεβῶν παροδίας.

Χαίροις, Πάτερ παγκόσμιε.

Μεγαλυνάριον

Τῶν ὑπερκοσμίων θεωριῶν, γεγονὼς ἐπόπτης καὶ ἐκφάντωρ θεοειδής, θεαρχικωτάτων, ἐλλάμψεων τὸ κάλλος, πανσόφως διαγράφεις, ὦ Διονύσιε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον

Πρῶτος Ἀθηναίων Ἀρχιερεύς, πρῶτος τε καὶ μάρτυς γεγονέναι ἀξιωθείς, ὑπὲρ ἡμῶν ἁπάντων ποιοῦ σὴν ἱκεσίαν Θεῷ, θερμαῖς λιταῖς σου, ὦ Διονύσιε.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Πρόγραμμα Ακολουθιών Οκτωβρίου 2024

02/10: Άγιος Κυπριανός και η Αγία Ιουστίνη

Ἀλγεῖ Σατανᾶς, τὸν πάλαι φίλον βλέπων,

Ξίφει φιλοῦντα συνθανεῖν Ἰουστίνῃ.

Τμήθη δευτερίῃ σὺν Ἰουστίνῃ Κυπριανός.

Βιογραφία

Ο Άγιος Κυπριανός ήταν πλούσιος, ευγενής, φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης. Έζησε στα χρόνια του Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και εξασκούσε τη μαγική τέχνη στην Αντιόχεια.

Κάποτε ένας ειδωλολάτρης ονόματι Αγλαΐδας ερωτεύτηκε μια Χριστιανή παρθένο που ονομαζόταν Ιούστα. Η κοπέλα δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κι εκείνος κατέφυγε στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Όλα όμως τα μαγικά τεχνάσματα του Κυπριανού αποδείχθηκαν ανώφελα μπροστά στην σταθερή άρνηση της Χριστιανής κόρης. Παραδεχόμενος την χρεωκοπία της τέχνης του, έκαψε τα μαγικά του βιβλία ενώπιον του Επισκόπου Ανθίμου, ζητώντας να βαπτισθεί και να γίνει ιερεύς.

Πράγματι, ανήλθε όλες τις ιερατικές βαθμίδες και τέλος εξελέγη Επίσκοπος Καρχηδόνος. Μαζί του παρέλαβε και την Ιούστα, την οποία χειροτόνησε διακόνισσα μετονομάζοντάς την Ιουστίνα. Έδειξε αποστολικό ζήλο και γι αυτό το διέβαλαν στον Δέκιο. Εξορίσθηκε στην Αντιόχεια, όπου και φυλακίσθηκε και αργότερα στη Νικομηδεία, όπου ο Κλαύδιος τον αποκεφάλισε μαζί με την Ιουστίνα.

Τα λείψανά τους τα παρέλαβαν ευλαβείς Χριστιανοί και τα μετέφεραν στην Ρώμη, όπου και τα έθαψαν στον επισημότερο λόφο της πόλεως.

Σημείωση: Ο Μιχαήλ Ι. Γαλανός, στο έργο του «Οι Βίοι των Αγίων» έχει διαφοροποιημένο τον βίο του Άγιου Κυπριανού, και θεωρεί ιστορικές ανακρίβειες όλα τα περί μαγείας, που αναφέρονται για το πρόσωπο του συγκεκριμένου Άγιου.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Κυπριανέ· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, τὴ φωταυγεία, σκότος ἔλιπες, τῆς ἀσεβείας, καὶ φωστὴρ τῆς ἀληθείας γεγένησαι ποιμαντικῶς γὰρ φαιδρύνας τὸν βίον σου, Κυπριανὲ τὴ ἀθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Ὅσιε, τὸν Κτίστην ἠμὶν ἰλέωσαι, ὁμοὺ σὺν Ἰουστίνη τὴ Θεόφρονι.

Κοντάκιον

Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.

Ἐκ τέχνης μαγικῆς, ἐπιστρέψας θεόφρον, πρὸς γνῶσιν θεϊκήν, ἀνεδείχθης τῷ κόσμῳ, ἀκέστωρ σοφώτατος, τὰς ἰάσεις δωρούμενος, τοῖς τιμῶσί σε, Κυπριανὲ σὺν Ἰουστίνῃ· μεθ’ ἧς πρέσβευε, τῷ Φιλανθρώπῳ Δεσπότῃ, σωθῆναι τοὺς δούλους σου.

Ἕτερον Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχᾶς.

Ὡς ἱεράρχην τίμιον, καὶ ἀθλητὴν στερρότατον, ἡ οἰκουμένη ἀξίως γεραίρει σέ, Κυπριανὲ ἀοίδιμε, καὶ τοὶς ὕμvοις δοξάζει, τὴν ἁγίαν σου μνήμην, αἰτοῦσα πάντοτε, πταισμάτων ἄφεσιν, διὰ σοῦ δωρηθήναι τοὶς μέλπουσιν. Ἀλληλούια.

Κάθισμα

Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.

Παιδευθεὶς ἐν τῇ πλάνῃ ἐπιμελῶς, ὡς ὁ Παῦλος ἐκλήθης ἐξ οὐρανοῦ, σταυρῷ ὁδηγούμενος, πρὸς τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· τῆς γὰρ σεμνῆς Παρθένου, τῷ πόθῳ, φλεγόμενος, δι' αὐτῆς ἡρμόσθης, τῷ Πλάστη τῆς κτίσεως· ὄθεν θριαμβεύσας, τοῦ ἐχθροῦ τὸ ἀνίσχυρον, σὺν αὐτῇ κατηξίωσαι, τοῦ χοροῦ τῶν Mαρτύρων, Κυπριανὲ ἱερώτατε πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος

Τὸν σοφὸν Ἱεράρχην τιμήσωμεν, ὡς ποιμένα σοφὸν καὶ διδάσκαλον, ὅτι ἐξ ἀκανθῶν πλάνης ἤνθησεν, ὥσπερ ῥόδον τερπνότατον, καὶ ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς κατεμύρισεν, ἰαμάτων ὀδμαῖς καὶ βολαῖς θαυμάτων· ὥστε ψάλλειν ἡμᾶς τοῦ Δαυῒδ τὴν ᾠδήν· Ἀλληλούϊα.

Μεγαλυνάριον

Πλάνης σοφιστείας ἀπολιπών, τῆς θείας σοφίας, ἀνεδείχθης λαμπρὸς φωστήρ, καὶ σὺν Ἰουστίνῃ, Κυπριανὲ ἀθλήσας, τῆς ἄνω βασιλείας, ἄμφω ἔτυχε.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής