Πρωτότυπο Κείμενο
Επάρας ο Ιησούς τους οφθαλμούς αυτού εις τον ουρανόν και είπε· Πάτερ, ελήλυθεν η ώρα· δόξασόν σου τον υιόν, ίνα και ο υιός σου δοξάση σε, καθώς έδωκας αυτώ εξουσίαν πάσης σαρκός, ίνα παν ο δέδωκας αυτώ δώση αυτοίς ζωήν αιώνιον. Αύτη δε εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν. Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα ο δέδωκάς μοι ίνα ποιήσω· και νυν δόξασόν με συ, πάτερ, παρά σεαυτώ τη δόξη η είχον προ του τον κόσμον είναι παρά σοι. Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου. Σοι ήσαν και εμοί αυτούς δέδωκας, και τον λόγον σου τετηρήκασι. Νυν έγνωκαν ότι πάντα όσα δέδωκάς μοι παρά σου εστίν· ότι τα ρήματα α δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς, και αυτοί έλαβον και έγνωσαν αληθώς ότι παρά σου εξήλθον, και επίστευσαν ότι συ με απέστειλας. Εγώ περί αυτών ερωτώ· ου περί του κόσμου ερωτώ, αλλά περί ων δέδωκάς μοι, ότι σοι εισί, και τα εμὰ πάντα σα εστί και τα σα εμά, και δεδόξασμαι εν αυτοίς. Και ουκέτι ειμὶ εν τω κόσμω, και ούτοι εν τω κόσμω εισί, και εγὼ προς σε έρχομαι. Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματι σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς. Ότε ήμην μετ' αυτών εν τω κόσμω, εγώ ετήρουν αυτούς εν τω ονόματι σου ους δέδωκάς μοι εφύλαξα, και ουδείς εξ αυτών απώλετο ει μη ο υιός της απωλείας, ίνα η γραφή πληρωθή. Νυν δε προς σε έρχομαι, και ταύτα λαλώ εν τω κόσμω ίνα έχωσι την χαράν την εμήν πεπληρωμένην εν αυτοίς.
Απόδοση
Σήκωσε ο Ιησούς τα μάτια του στον ουρανό και είπε: «Πατέρα, έφτασε η ώρα, φανέρωσε τη δόξα του Υιού σου, ώστε κι ο Υιός σου να φανερώσει τη δική σου δόξα. Εσύ του έδωσες εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους έτσι κι αυτός θα δώσει την αιώνια ζωή σε όλους αυτούς που του εμπιστεύτηκες. Και να ποια είναι η αιώνια ζωή: Ν’ αναγνωρίζουν οι άνθρωποι εσένα ως τον μόνο αληθινό Θεό, καθώς κι εκείνον που έστειλες, τον Ιησού Χριστό. Εγώ φανέρωσα τη δόξα σου πάνω στη γη, αφού ολοκλήρωσα το έργο που μου ανέθεσες να κάνω. Τώρα λοιπόν εσύ, Πατέρα, δόξασε με κοντά σε εσένα με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να γίνει ο κόσμος. Εγώ σε έκανα γνωστό στους ανθρώπους που τους πήρες μέσα από τον κόσμο και μου τους εμπιστεύτηκες. Ανήκαν σ’ εσένα, και εσύ τους έδωσες σ’ εμένα κι έχουν δεχτεί το λόγο σου. Αυτοί τώρα ξέρουν πως όλα όσα μου έδωσες προέρχονται από σένα γιατί τις διδαχές που μου έδωσες, εγώ τις έδωσα σ’ αυτούς, κι αυτοί τις δέχτηκαν και αναγνώρισαν πως πραγματικά από σένα προέρχομαι και πίστεψαν πως εσύ με έστειλες στον κόσμο. Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο αλλά γι αυτούς που μου έδωσες, γιατί ανήκουν σ’ εσένα. Κι όλα όσα είναι δικά μου είναι και δικά σου, και τα δικά σου είναι και δικά μου, και μέσω αυτών θα φανερωθεί η δόξα μου. Τώρα δεν είμαι πια μέσα στον κόσμο ενώ αυτοί μένουν μέσα στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι σε εσένα. Άγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στην πίστη με τη δύναμη του ονόματός σου που μου χάρισες, για να μείνουν ενωμένοι όπως εμείς. Όταν ήμουν μαζί τους στον κόσμο, εγώ τους διατηρούσα στην πίστη με τη δύναμη του ονόματος σου. Αυτούς που μου έδωσες τους φύλαξα και κανένας απ’ αυτούς δεν χάθηκε, παρά μόνο ο άνθρωπος της απώλειας, για να εκπληρωθούν τα λόγια της Γραφής. Τώρα όμως εγώ έρχομαι σε σένα και τα λέω αυτά όσο είμαι ακόμα στο κόσμο, ώστε να έχουν τη δική μου τη χαρά μέσα τους σ’ όλη την πληρότητά της.
Η προσευχή του Ιησού Χριστού για τους μαθητές Του
Κατά τη σημερινή Κυριακή, η οποία ονομάζεται Κυριακή των Αγίων Πατέρων, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των 318 θεοφόρων Πατέρων οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.χ. Οι θεοφόροι Πατέρες διαφύλαξαν με την απόφαση της Συνόδου την εγκυρότητα του Λόγου του Θεού και την άφησαν ανεπηρέαστη από αιρετικές δοξασίες και αντιλήψεις. Η σύνοδος συγκλήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο στις 20 Μαΐου του 325 και έλαβαν μέρος 318 επίσκοποι, αριθμός συμβολικός με τον αριθμό των ανδρών που χρησιμοποίησε ο Αβραάμ για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του (Γεν. 14,14). Η Οικουμενική Σύνοδος διευθέτησε το θέμα της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα, ενώ ο κύριος λόγος για τη σύγκληση της Συνόδου ήταν η αιρετική διδασκαλία του Αρείου, ο οποίος απέρριπτε ουσιαστικά τη θεότητα του Ιησού Χριστού. Η Σύνοδος καταδίκασε τη διδασκαλία του Αρείου και διακήρυξε την ομοουσιότητα του Υιού με τον Πατέρα.
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα περιλαμβάνει ένα τμήμα της λεγόμενης αρχιερατικής προσευχής του Ιησού Χριστού. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αιώνιος Αρχιερέας, ο οποίος «αϊδίως», δηλαδή χωρίς αρχή και τέλος, έλαβε την αρχιεροσύνη από τον Θεό Πατέρα. Η αρχιερατική αυτή προσευχή του Ιησού Χριστού χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στον σκοπό της αποστολής του Ιησού Χριστού στον κόσμο. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στη βεβαίωση του Ιησού Χριστού για την εκπλήρωση του έργου του μέσα στον κόσμο και το τρίτο μέρος αναφέρεται στην καθιέρωση των μαθητών ως συνεχιστών του έργου του Ιησού Χριστού.
Ο σκοπός της παρουσίας του Ιησού Χριστού στον κόσμο είναι η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους: «ίνα παν ο δέδωκας αυτώ δώση αυτοίς ζωήν αιώνιον». Αυτή η αιώνια ζωή είναι η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο, η γνώση του αληθινού Θεού, αλλά και η πίστη στον Ιησού Χριστό ως Υιό του Θεού και απεσταλμένο του Πατρός για την σωτηρία του κόσμου: «Αύτη δε εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο απεσταλμένος του Θεού Πατρός, ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου.
Αναφερόμενος ο Ιησούς Χριστός στους μαθητές Του και κατεπέκταση σε όλους όσους πιστεύουν σ΄ αυτόν τονίζει: «ότι τα ρήματα α δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς, και αυτοί έλαβον και έγνωσαν αληθώς ότι παρά σου εξήλθον, και επίστευσαν ότι συ με απέστειλας». Ο Ιησούς Χριστός ερχόμενος στον κόσμο έφερε «τα ρήματα του Θεού», το ευαγγέλιο της ελπίδας και της σωτηρίας των ανθρώπων. Το ευαγγέλιο δεν αποτελεί ανθρώπινο κατασκεύασμα, αλλά είναι η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο δια του Ιησού Χριστού.
Πρώτος κήρυκας του ευαγγελίου, υπήρξε ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός. Συνεχιστές του έργου του ευαγγελισμού των ανθρώπων είναι οι μαθητές και απόστολοι του Κυρίου και ακολούθως οι διάδοχοί τους, οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι, ο ιερός κλήρος αλλά και ο κάθε πιστός άνθρωπος που ομολογεί την αλήθεια του ευαγγελίου. Η προτροπή του αναστημένου Χριστού προς τους μαθητές Του και σε όλους εμάς είναι: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν» (Ματθ. 28,19-20). Αυτό ήταν και το έργο των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, που τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Αγωνίστηκαν να διαφυλάξουν «τα ρήματα του Θεού» το ιερό ευαγγέλιο ανόθευτο, για να το μεταδώσουν στους δικούς τους διαδόχους και να παραλαμβάνεται και παραδίδεται από γενεά σε γενεά μέχρι και σήμερα και μέχρι της συντελείας του αιώνος.
Προϋπόθεση της ορθής επιτέλεσης του έργου του Ιησού Χριστού είναι η ενότητα της Εκκλησίας: «Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματι σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς». Οι διαιρέσεις, τα σχίσματα, οι αιρέσεις αποτελούν ασθένειες μέσα στην Εκκλησία, γι΄ αυτό ο Κύριος αγωνιά για τους μαθητές του και την Εκκλησία του. Η προσευχή του στον Ουράνιο Πατέρα είναι να παραμείνουμε ενωμένοι στην πίστη προς τον Τριαδικό Θεό. Παράδειγμα και τύπος της σχέσης των χριστιανών μεταξύ μας είναι η σχέση του Ιησού Χριστού προς τον Θεό Πατέρα: «ίνα ώσιν εν καθώς ημείς».
Πρεσβυτέρου Σταύρου Σταύρου, θεολόγου
Αναδημοσίευση από: Ιερά Μητρόπολις Κωνσταντίας - Αμμοχώστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου