Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Μάρτιο

1. Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας
Ευχαριστούμε όλους όσοι καθημερινά συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και υπενθυμίζουμε στην αγάπη σας ότι εισφορές μπορούν να γίνονταικαι στον πιο κάτω λογαριασμό:
Αρ. Λογαριασμού: 357034157613, ΙΒΑΝ: CY38 0020 0195 0000 3570 3415 7613 SWIFT/BIC: BCYPCY2N - ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ Αριθμός τηλεφώνου για υπηρεσία QuickPay: 99999122
Όλες οι εισφορές διατίθενται για την αγορά και διάθεση τροφίμων, φαρμάκων, ρουχισμού και ειδών καθαριότητας για άπορες οικογένειες καθώς και για την στήριξη αρρώστων αδελφών μας.

2. Θεμέλιος λίθος στο κοιμητήριο Αγίας Νάπας
Όσοι επιθυμούν να γίνουν κτήτορες της εκκλησίας και να γραφτούν τα ονόματα τους και των δικών τους για την ακολουθία της κτητορικής πράξης μπορούν να αποταθούν στον κ.Μάριο Πέροικο (τηλ. 23721465, 99637877).

3. Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Υπομονή - Γέροντας Παΐσιος


Γέροντα, πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τον άλλον, όταν είναι νευριασμένος;

- Με την υπομονή!

- Και αν δεν έχεις;

- Να πας να αγοράσεις! Πουλάνε στα σούπερ-μάρκετ!… Κοίταξε, όταν ο άλλος είναι μπουρινιασμένος, ό,τι και να του πεις, δεν γίνεται τίποτε. Καλύτερα εκείνη την στιγμή να σιωπήσεις και να λες την ευχή. Με την ευχή θα καλμάρει ο άλλος, θα ηρεμήσει και θα μπορέσεις μετά να συνεννοηθείς μαζί του. Βλέπεις, και οι ψαράδες δεν πάνε να ψαρέψουν, αν δεν έχει μπουνάτσα· κάνουν υπομονή, ώσπου να καλωσυνέψει ο καιρός.

- Που οφείλεται, Γέροντα, η ανυπομονησία των ανθρώπων;

- Στην πολλή… εσωτερική τους ειρήνη! Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων την κρέμασε στην υπομονή. «Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται», λέει το Ευαγγέλιο. ΓΙ’ αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν στην υπομονή οι άνθρωποι.

Η υπομονή ξεκινά από την αγάπη. Για να υπομείνεις τον άλλον, πρέπει να τον πονέσεις. Και βλέπω πως με την υπομονή σώζεται η οικογένεια. Είδα θηρία να γίνονται αρνιά. Με την εμπιστοσύνη στον Θεό τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά και πνευματικά. Μια φορά, όταν ήμουν στην Μονή Στομίου, είχα δει στην Κόνιτσα μια γυναίκα που έλαμπε το πρόσωπό της. Ήταν μητέρα πέντε παιδιών. Μετά θυμήθηκα ποια ήταν. Ο άνδρας της ήταν μαραγκός και έπαιρνε πολλές φορές δουλειές μαζί με τον μάστορά μου.

Μια κουβέντα του έλεγαν οι νοικοκυραίοι, λ.χ. «μαστρο-Γιάννη, μήπως αυτό να το κάνουμε έτσι;», γινόταν θηρίο. «Εμένα θα μου κάνεις τον δάσκαλο;», τους έλεγε. Έσπαζε τα εργαλεία του, τα πετούσε και έφευγε. Αφού παρατούσε την δουλειά του και τα έσπαζε όλα σε ξένα σπίτια, καταλαβαίνεις στο σπίτι του τι έκανε! Αυτή λοιπόν ήταν του μαστρο-Γιάννη γυναίκα. Με αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορούσες μια μέρα να καθίσεις, και αυτή χρόνια ζούσε μαζί του. Κάθε μέρα περνούσε μαρτύριο, και όμως όλα τα αντιμετώπιζε με πολλή καλοσύνη και έκανε υπομονή. Επειδή ήξερα την κατάσταση στο σπίτι, όταν την συναντούσα, την ρωτούσα: «Τι κάνει ο κυρ-Γιάννης; Δουλεύει;».

«Ε, πότε δουλεύει, πότε κάθεται λιγάκι!». «Πως τα περνάτε;». «Πολύ καλά, Πάτερ!», μου έλεγε. Και το έλεγε με την καρδιά της. Δεν υπολόγιζε που έσπαζε τα εργαλεία του -και αξίας εργαλεία- ούτε που αναγκαζόταν η καημένη να ξενοδουλεύει, για να τα βγάλουν πέρα. Βλέπετε με πόση υπομονή, με πόση καλοσύνη και με πόση αρχοντιά τα αντιμετώπιζε όλα! Ούτε τον κατηγορούσε καθόλου! Γι’ αυτό ο Θεός την χαρίτωσε και έλαμπε το πρόσωπό της. Μεγάλωσε και τα πέντε παιδιά της και έγιναν πολύ καλά παιδιά. Μπόρεσε και κράτησε και τα παιδιά της.

Γέροντας Παΐσιος

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Ένα “Κύριε ελέησον” μπορεί να αλλάξει τον κόσμο


Μακάρι να μπορούσα να πάρω μαζί μου στις διακοπές τα μυστικά του Κόντογλου …να τις κάνω ευλογημένες και αξέχαστες …Το καταφύγιο της ψυχής αναζητά θύμισες και μυρωδιές ….

Από ένα ψαραδοχώρι με ξένοιαστους και αμέριμνους για πάσαν την βιωτικήν…ντόπιους ,με την ξυπολισιά τους να φανερώνει στα μάτια σου την αληθινή καλοκαιρινή ευτυχία…Το”έχει ο Θεός”, που συνεχώς ακούς να βγαίνει απ το στόμα τους σε κάνει να παίρνεις βαθιά ανακουφιστική ανάσα, μέσα στην οποία χωρά μόνο το σήμερα και ο επιούσιος ….

Από μια κελαρυστή πηγή σε μακρινό ξωκκλήσι που προσμένει καρτερικά τις μέρες τις ζεστές για να λειτουργηθεί …

Και εκεί που πιστεύεις πως κόπηκε η αναπνοή σου από τον λίβα μιας ακόμα δύσκολης μέρας που μοιάζει να σε κυβερνά ολότελα , αυτές οι ιερές “ζωγραφιές” έρχονται να σε δροσίσουν στο μέσα σου και να σε κάνουν να υγραίνεσαι μόνο στα μάτια …

Νοιώθω , για λίγο έστω , να μην αποζητώ τίποτα άλλο …μου αρκεί αυτή η θεόπνευστη σταλαγματιά μιας ξεχασμένης ωραιότητας και ένας εσπερινός ήχος καμπάνας να μου θυμίζει πως έφτασε το θέρος με τους πολλούς μεγάλους του Αγίους και πως πλησιάζει το… δικό του …ξεχωριστό Πάσχα ….

Ακούω φωνές αγιασμένες να μιλούν για τα μελλούμενα …για τον πόλεμο που έρχεται , την πείνα και την δυστυχία που παραμονεύουν και λέω πως ο Θεός θ αλλάξει τη βουλή του αν εμείς Του προσφέρουμε σαν σύγχρονοι Νινευίτες τις αμαρτίες μας και ένα διαμαντένιο δάκρυ ..μετανοίας …αν χαρούμε αυτήν την σπάνιας ομορφιάς Χριστιανική Καλοκαιρινή ζωή , νηστέψουμε στην Χάρη Της Μητέρας μας ,ικετεύσουμε όρθρου βαθέως ….μακριά απο το προβεβλημένο ξεγύμνωμα της αθωότητας και τα αφόρητα ντεσιμπέλ του μισόκαλου ….ψάλλοντας με πίστη που παρασύρει τους γύρω μας το πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν , λίγο μετά το Θεοτόκε Παρθένε ….όσες φορές πανηγυρίσουμε φέτος το καλοκαίρι τους Αγίους που στη γη εθαυμάστωσε ο Κύριος …όσες φορές ένα ελέησον ανέβει παρακλητικά στον θρόνο Του….Ίσως και να ναι αυτό που θ αλλάξει τον κόσμο …

Αναδημοσίευση από: Ομοθυμαδόν

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό - Ὑπέροχες συμβουλές (ἀββᾶ Ἰσαάκ)

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Ἡ ψυχή πού ἀγαπάει τόν Θεό βρίσκει ἀνάπαυση μόνο κοντά Του. Μόλις ἐλευθερωθεῖς ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἡ καρδιά σου θά συνδεθεῖ μέ τόν Θεό. Ὅπως τά βρέφη τρέφονται πρῶτα μέ τό γάλα καί μετά μέ τό ψωμί, ἔτσι καί οἱ ἀρχάριοι  στή χριστιανική ζωή πρῶτα πρέπει νά κόψουν αὐτά πού τούς συνδέουν μέ τόν κόσμο καί μετά νά ἑνωθοῦν μέ τόν Θεό. Ἡ σωματική ἐργασία προηγεῖται ἀπό τήν ψυχική.
Ὅπως ὁ Θεός στή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου πρῶτα ἔφτιαξε τό χωμάτινο σῶμα καί μετά φύσηξε καί τοῦ ἔδωσε «πνοήν ζωῆς», ἔτσι καί στά πνευματικά, πρῶτα θ’ ἀρχίσουμε μέ τούς σωματικούς κόπους καί κατόπιν θά προχωρήσουμε στή συστηματική καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν. Πρῶτα βάζει στό σπίτι κανείς  θεμέλια καί μετά τό χτίζει. Ἀλλιώτικα δέν γίνεται. Ἡ ψυχική ἐργασία γεννιέται ἀπό τή σωματική, ὅπως τό στάχυ βγαίνει ἀπό τόν γυμνό κόκκο τοῦ σταριοῦ.
Οἱ κόποι πού κάνουμε γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν συγκρίνονται μέ τήν ἀπόλαυση τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν. Τόν κόπο τοῦ γεωργοῦ ὅταν σπέρνει, ἀκολουθεῖ ἡ χαρά ὅταν θερίζει. Τό ψωμί πού τρώει τοῦ φαίνεται γλυκό, γιατί εἶναι ὁ καρπός τοῦ ἱδρώτα του.
Ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ἀπαιτεῖ κόπο πνευματικό καί πολλή προσπάθεια, ἀλλά μετά ἀκολουθεῖ ἡ ἀγαλλίαση. Γι’ αὐτό περιφρόνησε τά πάντα καί θά ἔχεις βοηθό τόν Θεό.
Αὐτός πού ἀποφεύγει τή μάταιη δόξα τοῦ κόσμου, αἰσθάνεται στήν ψυχή του τή δόξα τῶν μελλόντων ἀγαθῶν. Ἐνῶ ἐκεῖνος πού προσπαθεῖ νά ξεκουράσει τόν ἑαυτό του μέ τίς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, αὐτός εἶναι τυφλός στήν ψυχή, γιατί δέν παραδόθηκε ὁλοκληρωτικά στόν Θεό.
Μή δένεσαι μέ χρυσάφι, ἤ ἀσήμι, ἤ μέ ὁποιοδήποτε ἄλλο θησαυρό τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Συνήθιζε τόν ἑαυτό σου νά μήν ἔχει δικαιώματα στή ζωή αὐτή, γιά νά μή φτάσεις στό σημεῖο, μέ τό ἕνα χέρι νά μαζεύεις καί μέ τό ἄλλο νά σκορπᾶς.
Νά κάνεις ἐλεημοσύνη ἀπό τόν κόπο σου καί τόν ἱδρώτα σου καί ὄχι ἀπό τίς ἀδικίες. Νά ἐλεεῖς τούς φτωχούς ἔστω κι’ ἄν σ’ ἀδικοῦν καί σέ βρίζουν. Ἡ ἐλεημοσύνη ὅμως δέν μπορεῖ νά σταθεῖ μόνη της σάν ἀρετή, ἄν δέν ὑπάρχει πρῶτα ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό. Αὐτή θά μᾶς στηρίξει, ὥστε ὄχι μόνο νά ὑπομένουμε τήν ἀδικία, ἀλλά νά περιμένουμε μέ χαρά τήν ἀγνωμοσύνη, πού εἶναι ἐνδεχόμενο νά μᾶς δείξουν. Νά λυπᾶσαι νά ὑποφέρεις καί νά καίγεσαι ὅταν ὁ ἀδελφός σου ἔχει ἀνάγκη, γιατί αὐτό ἔκανε καί ὁ Χριστός. Καί ἄν κανείς σέ χτυπήσει στό πρόσωπο νά μή λυπηθεῖς, ἀλλά νά χαρεῖς, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καί νά μήν τοῦ πεῖς κανένα ψυχρό λόγο.
Ν’ ἀγαπήσεις τήν προσευχή, γιατί θά σέ παρηγορήσει πολύ στή ζωή σου. Διάβαζε τίς θεῖες Γραφές καί ἀγάπα τή φτώχεια, γιατί αὐτή θά σ’ ὁδηγήσει στόν Θεό. Μίσησε τήν ξεκούραση τοῦ σώματος καί τίς ἀνέσεις, γιατί αὐτά εἶναι θάνατος τῆς ψυχῆς. Περιόρισε τίς συναναστροφές σου μέ τούς ἀνθρώπους καί φρόντισε περισσότερο γιά τήν ψυχή σου, ὥστε ν’ ἀποκτήσεις ἐσωτερική εἰρήνη καί γαλήνη. Ἀγάπησε τή σωφροσύνη καί φρόντισε, μέ τήν προσευχή καί τόν ἀγώνα σου, ἡ ψυχή σου νά μένει καθαρή ἀπό ρυπαρούς λογισμούς.
Μήν ἀποκάμνεις δουλεύοντας στίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ γιά νά μή ντροπιασθεῖς μία μέρα, ὅταν βρεθεῖς μπροστά Του, γιά νά δώσεις λογαριασμό γιά τά ἔργα σου. Προφυλάξου ἀπό τά μικρά σφάλματα γιά νά μή πέσεις στά μεγάλα. Δούλευε στήν ἀρετή καί μή δεσμεύεσαι ἀπό τήν ἀπόλαυση καί τήν ἀνάπαυση πού προσφέρουν τά πάθη. Ἀγάπησε τά φτωχά ροῦχα καί ὄχι αὐτά πού φαντάζουν καί φαίνονται ὡραῖα. Περισσότερο νά σ’ ἐνδιαφέρει ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς καί ὄχι τοῦ σώματος.
Αὐτός πού εἶναι φλύαρος, μπορεῖ ποτέ ν’ ἀποκτήσει καθαρό νοῦ; Μπορεῖ ποτέ νά ἔχει κανείς ταπεινούς λογισμούς, ὅταν ἐπιθυμεῖ ν’ ἀπολαύσει τήν ἀνθρώπινη δόξα; Ὅταν ὑποταχθεῖ κανείς στίς σωματικές αἰσθήσεις, εἶναι σάν νά τρώει τήν τροφή τῶν θηρίων, ἐνῶ ὅταν τίς νικήσει, εἶναι σάν νά τρώει τήν τροφή τῶν ἀγγέλων.
Μέ τήν ταπεινοφροσύνη ἀτονοῦν τά σαρκικά πάθη, ἐνῶ μέ τήν ὑπερηφάνεια παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πέφτει κανείς στήν πορνεία. Ἡ ταπεινοφροσύνη στολίζει τήν ψυχή μέ τήν ἁγνότητα. Ὁ ἐγωϊσμός δημιουργεῖ ἀκαταστασία καί ταραχή στήν ψυχή καί μολύνεται ὁ νοῦς μέ τούς ἀκάθαρτους λογισμούς. Ἡ ταπεινοφροσύνη ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στόν Θεό.
Νά κάνεις ἐλεημοσύνη καί νά φροντίζεις γιά τούς ἄλλους ἀνθρώπους,πού εἶναι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, ἀλλά μήν παραμελεῖς ποτέ τή σωτηρία τῆς ψυχῆς σου. Πρῶτα θά φωτίσεις τόν ἑαυτό σου καί μετά τούς ἄλλους.
Μή νομίζεις ὅτι μέ τήν ἐλεημοσύνη τελείωσες τίς ὑποχρεώσεις σου στόν Θεό. Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας γιά νά καθαρίσεις τόν ἑαυτό σου ἀπό τά πάθη, κι’ ἔτσι θά γίνει εὐπρόσδεκτη στόν Θεό ἡ προσφορά πού κάνεις στούς συνανθρώπους σου. Γιατί καί θαύματα νά κάνεις, ἀκόμη καί νεκρούς ν’ ἀναστήσεις, ἄν δέν φροντίζεις συγχρόνως γιά τήν ψυχή σου, δέν ἔκαμες τίποτα.
Πῶς θά ὁδηγήσεις ἄλλους στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἄν ἐσύ προηγουμένως δέν ἔχεις γνωρίσει τόν Θεό; Ἐνῶ εἶσαι ἄρρωστος, προσπαθεῖς νά κάνεις τούς ἄλλους καλά; Πρέπει νά γνωρίζεις ὅτι πρῶτα θά καθαρισθεῖς ἐσύ καί μετά θά καθαρίσεις τούς ἄλλους. Γιά νά φτάσει κανείς στόν Θεό, χρειάζεται νά θυσιάσει καί φαγητά καί ποτά καί ροῦχα πολυτελῆ καί ἐπαίνους καί ὅ,τι ἄλλο τραβάει τόν ἄνθρωπο στόν κόσμο. Νά γίνεις φτωχός μέ τήν ταπείνωσή σου καί ὄχι πλούσιος μέ τήν ἀναισχυντία σου.
Νά συμφιλιώνεις τούς  συνανθρώπους σου μέ τήν ἀρετή σου καί ὄχι μέ τά λόγια σου. Μέ τήν πραότητά σου καί τήν γλυκύτητα θά σβήνεις τήν πυρκαϊά τοῦ θυμοῦ καί τῆς φιλονεικίας. Νά ἐλέγχεις τούς ἀκόλαστους μέ τήν ἐνάρετη συμπεριφορά σου.
Ὅπου κι ἄν πᾶς νά θεωρεῖς τόν ἑαυτό σου ξένο. Ἔτσι θά προσέξεις καί δέν θά βλάψεις τούς ἄλλους. Σέ κάθε περίπτωση νά κάνεις πώς δέν γνωρίζεις τίποτε, γιά νά μή σέ κυριέψει ὁ ἐγωϊσμός. Κι ἄν ἀκόμη σέ κατηγορήσουν, ἐσύ νά τούς συγχωρεῖς καί νά μήν κρατᾶς κακία μέσα σου. Νά πιστέψεις ὅτι γιά κάθε πράγμα ἔχεις ἀνάγκη νά σέ διδάξουν, καί ὄχι νά διδάξεις ἐσύ τούς ἄλλους. Ποτέ νά μήν ὑποδείξεις κάτι στόν ἄλλο, ἄν δέν τό ἔζησες προηγουμένως ἐσύ στήν ἴδια σου τή ζωή. Νά μιλᾶς καί νά συμπεριφέρεσαι σάν μαθητής καί ὄχι σάν  δάσκαλος. Νά κατακρίνεις τόν ἑαυτό σου καί νά παίρνεις τήν τελευταία θέση. Νά εἶσαι τίμιος καί νά ἐμπνέεις σεβασμό στούς ἄλλους. Κι’ ἄν εἶναι ἀναγκαῖο νά διδάξεις, αὐτό νά τό κάνεις μέ ταπείνωση, γιά νά ὠφελήσεις τούς ἀκροατές σου.
Ν’ ἀγωνίζεσαι μέ τήν προσευχή, τά δάκρυα καί τίς νηστεῖες καί ν’ ἀποφεύγεις νά διαβάζεις τίς διδασκαλίες τῶν αἱρετικῶν. Γιά νά ἑνωθεῖς μέ τόν Θεό χρειάζεται πολλή νηστεία. Τά πολλά καί ὡραῖα φαγητά δέν ἀφήνουν τόν νοῦ νά πλησιάσει τόν Θεό. Τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ γνωρίζονται μέ προσευχή καί νηστεία. Νά διαβάζεις τά ἱερά Εὐαγγέλια γιά νά παραδειγματίζεσαι ἀπό τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ. Ὅσο διαβάζεις τά ἱερά κείμενα, τόσο προχωρᾶς στή γνώση τῶν θαυμασίων τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν μελετᾶς τήν Ἁγία Γραφή νά εἶσαι ἐλεύθερος ἀπό φροντίδες καίἀπό μέριμνες βιοτικές, ὥστε νά ποτίζεται ἡ ψυχή σου ἀπό τή θεία ἀνάγνωση. Αὐτά πού διαβάζεις νά προσπαθεῖς νά ἐφαρμόζεις, γιά νά μή μένει ἡ ψυχή σου στό σκοτάδι. Στόν καιρό τοῦ πνευματικοῦ πολέμου βοηθάει πολύ ἡ ἀνάγνωση τῶν θείων Γραφῶν πού ἔχουμε κάμει, γιατί ὑπάρχει στήν ψυχή μας ἀπόθεμα πνευματικό.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Κοίμηση της Αγίας Άννας Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου


Μήτηρ τελευτᾷ Μητροπαρθένου Κόρης,
Ἡ τῶν κυουσῶν μητέρων σωτηρία.
Πέμπτῃ ἐξεβίωσε μογοστόκος εἰκάδι Ἄννα.

Βιογραφία
Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.

Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ.Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.

Η Αγία Άννα αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται» (Ματθαίου, κε' 46). Οι δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια.

Περικαλλή ναό προς τιμήν της αγίας Άννας έκτισε στην Κωνσταντινούπολη περί το 550 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Λείψανο της Αγίας υπάρχει στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας.


Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ζωὴν τὴν κυήσασαν, ἐκυοφόρησας, ἁγνὴν Θεομήτορα, θεόφρον Ἄννα, διὸ πρὸς λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξῃ, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσί σε πόθῳ, πταισμάτων αἰτουμένη, ἱλασμὸν ἀειμακάριστε.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Προγόνων Χριστοῦ, τὴν μνήμην ἑορτάζομεν, τὴν τούτων πιστῶς, αἰτούμενοι βοήθειαν, τοῦ ῥυσθῆναι ἅπαντας, ἀπὸ πάσης θλίψεως, τοὺς κραυγάζοντας, ὁ Θεὸς γενοῦ μεθ᾽ ἡμῶν, ὁ τούτους δοξάσας ὡς ηὐδόκησας.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Ο ιστός της αράχνης (διδακτική ιστορία)


Κατά τη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου ένας στρατιώτης έχασε τη μονάδα του μέσα στον χαμό των εκρήξεων και τον πυροβόλων. Εψαξε για τους συμπολεμιστές του αλλά προς μεγάλη του θλίψη δεν μπόρεσε να τους βρει.

Είχε μείνει μόνος του σε κείνο το τόπο. Άκουγε τους εχθρούς να έρχονται κατα το μέρος του. Απεγνωσμένα έψαχνε για καταφύγιο και κάποια στιγμή το μάτι του έπεσε σε κάποιες σπηλιές στα αντυκρινά βράχια. Γρήγορα σκαρφάλωσε και χώθηκε σε μια από αυτές.

Παρότι ήταν για την ώρα ασφαλής, διαπίστωσε οτι οι εχθροί δεν θα αργούσαν να σκαρφαλώσουν κι αυτοί, να ψάξουν τις σπηλιές να τον βρούν και να τον σκοτώσουν.

Οση ώρα περίμενει προσευχήθηκε στο Θεό…
“Σε παρακαλώ Θεέ μου, αν θέλεις προστάτεψε με. Παρόλα αυτά ό,τι είναι θέλημα σου σε αγαπώ και σε εμπιστεύομαι”.

Οταν τέλειωσε τη προσευχή του ξάπλωσε ήρεμος και άκουγε τους εχθρούς που πλησίαζαν. 

Σκέφτηκε…

“Οπως βλέπω ο Θεός δεν πρόκειται να με βοηθήσει να γλυτώσω αυτή τη φορά” .

Τότε παρατήρησε μια αράχνη που ξεκίνησε να υφαίνει τον ιστό της στην είσοδο της σπηλιάς.

“Χα!” σκέφτηκε “Αυτό που θέλω είναι πέτρες και τούβλα και ο Θεός μου έστειλε μια αράχνη και τον ιστό της. Μα τη πίστη μου ο Θεός έχει χιούμορ!”

Καθώς πλησίαζε ο εχθρός απο τη σκοτεινή μεριά της σπηλιάς έβλεπε τους στρατιώτες που εξερευνούσαν την μια σπηλιά ύστερα από την άλλη. Οταν έφτασαν στη δική του ήταν έτοιμος να δώσει την τελευταία του μάχη. Ομως προς μεγάλη του έκπληξη οι στρατιώτες έριξαν μόνο μια ματιά μέσα και συνέχισαν στην επόμενη.

Ξαφνικά συνειδητοποίησε οτι με τον ιστό στην είσοδο της σπηλιάς φαινόταν οτι ήταν κλειστή εδώ και πάρα πολύ καιρό.

¨Θεέ μου, συγχώρεσε με” είπε ο νεαρός στρατιώτης “Είχα ξεχάσει οτι ο ιστός της αράχνης είναι πιο δυνατός από ένα τοίχο φτιαγμένο από τούβλα”!

Αναδημοσίευση από: Ομοθυμαδόν

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Αγία Μαρία η Μαγδαληνή η Μυροφόρος και Ισαπόστολος


Ἀφαῖς ἀΰλοις ἅπτεταί σου, Χριστέ μου,
Μή μου, πρὸς ἣν ἔφησας, ἅπτου, Μαρία.
Δευτερίῃ Μαρίη μύσεν εἰκάδι Μαγδαληνή.

Βιογραφία
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, καταγόταν από τα Μάγδαλα, πόλη που βρίσκεται δυτικά της θάλασσας της Γαλιλαίας. Όταν πληροφορήθηκε για τον Χριστό, πήγε κοντά του και απαλλάχθηκε από τα επτά δαιμόνια που την ενοχλούσαν και στην συνέχεια έγινε μαθήτρια του. Αυτή, μάλιστα, κατά την Ανάσταση του Κυρίου ήλθε πρώτη στον τάφο Του με αρώματα, και άγγελοι ντυμένοι στα λευκά ανήγγειλαν σ' αυτή την Ανάσταση Του. Η Μαρία, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, εξακολούθησε να διακονεί στην πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ. Έπειτα πήγε στην Έφεσο, κοντά στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, οπού και πέθανε. Τάφηκε στην είσοδο της σπηλιάς, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι επτά παίδες εν Εφέσω.


Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Χριστῷ τῷ δι᾽ ἡμᾶς, ἐκ Παρθένου τεχθέντι, Σεμνὴ Μανδαληνή, ἠκολούθεις Μαρία, αὐτοῦ τὰ δικαιώματα, καὶ τοὺς νόμους φυλάττουσα, ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἀνευφημοῦμέν σε πίστει, καὶ πόθῳ γεραίρομεν.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς.
Ὁ ὑπερούσιος Θεὸς ἐν τῷ κόσμῳ, μετὰ σαρκὸς ἐπιφοιτῶν Μυροφόρε, σὲ ἀληθῆ Μαθήτριαν προσήκατο, ὅλην σου τὴν ἔφεσιν, πρὸς αὐτὸν κεκτημένην, ὅθεν καὶ ἰάματα, ἀπετέλεσας πλεῖστα· καὶ μεταστάσα νῦν ἐν οὐρανοῖς, ὑπὲρ τοῦ κόσμου πρεσβεύεις ἑκάστοτε.

Ὁ Οἶκος
Τὸ φῶς τοῦ κόσμου ὁ Χριστός, ἀνύστακτον ἰδών σου, τῆς πίστεως τὸ ὄμμα, ἀγάπης τε τὸ φίλτρον τὸ ἀναπόσπαστον Σεμνή, πρώτη ἐμφανίζει ἑαυτὸν σοι, ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνημείου, ὤκιστα ἐλθούσῃ μετὰ μύρων, καὶ προσιούσῃ σὺν δάκρυσι τῷ ἀπροσπελάστῳ, καὶ αὐτὸς σοι ἀμειβόμενος, τὴν τοῦ Πνεύματος θείαν ἐνέργειαν δωρεῖται, καὶ τῆς πρὸς τὸν ἄναρχον Πατέρα ἀνόδου ἐμφανίζει σοι βουλήν· καὶ πέμπει δὲ σε, θεῖα εὐαγγέλια τοῖς κατεπτηχόσι Μύσταις τῆς αὐτοῦ ἐγέρσεως ἀπαγγεῖλαι. Διὸ μεγίστην πρὸς αὐτὸν ἔχουσα παρρησίαν, ὑπὲρ τοῦ κόσμου πρεσβεύεις ἑκάστοτε.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Πανύγηρις Αγίας Παρασκευής


Την Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012 πανηγυρίζει το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής που βρίσκεται στο δρόμο Καβο Γκρέκο στη Αγία Ναπά. Οι ιερές ακολουθίες θα τελεστούν ως εξής:

Την Τετάρτη 25 Ιουλίου στις 7:00 μ.μ θα τελεστεί ο Πανηγυρικός Εσπερινός.

Την Πέμπτη 26 Ιουλίου στις 6:30 π.μ ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Όλοι ευπρόσδεκτοι…

Θλίψεις στη ζωή μας

Πολλές φορές συμβαίνουν ατυχίες και θλίψεις στη ζωή του ανθρώπου, ώστε και μ' αυτές να απο­δειχθεί ποιοί, πλούσιοι ή φτωχοί, είναι στερεωμένοι στην πίστη και δυνατοί. Γιατί και οι δυο αυτές κατηγορίες των ανθρώπων δοκιμάζονται στην υπο­μονή. Στον καιρό μάλιστα των πειρασμών και των θλίψεων, μπορεί να γίνει φανερό κατά πόσο, ο πλούσιος συμπάσχει με τους άλλους. Κατά πόσο δηλαδή ελεεί και αγαπά τους αδελφούς.

Ο φτωχός επίσης κατά πόσο δέχεται τις θλίψεις, ευχαριστώντας τον Θεό και όχι βλασφη­μώντας και αλλάζοντας εύκολα, ανάλογα με τις περιστάσεις, τα φρονήματά του. Ο κυβερνήτης φαίνεται το χειμώνα στις δυσκολίες που συναντά μέσα στα κύματα. Ο αθλητής δείχνει την αντοχή και την τέχνη του στο στάδιο. Ο στρατηγός φαίνε­ται στον πόλεμο. Και ο μεγαλόψυχος φαίνεται στη συμφορά.

Μέγας Βασίλειος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Ανακοίνωση αιμοδοσίας 2012

Την Τρίτη, 24 Ιουλίου 2012 και ώρα 7:00 το απόγευμα θα γίνει αιμοδοσία στο χώρο του Ιερού Ναού Παναγίας Αγίας Νάπας.

Είστε όλοι προσκεκλημένοι και ευπρόσδεκτοι για να συμμετάσχετε μαζί μας.

Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στην αιμοδοσία καλούνται να δηλώσουν τα ονόματά τους στις λίστες αιμοδοσίας ώστε να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό αιμοδοτών για να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 23721795. Σε περιμένουμε...

Η αιμοδοσία γίνεται εις μνήμην των πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή 1974 και όλων των κεκοιμημένων της ενορίας μας (όσων έφυγαν νέοι μετά από αιφνίδιο θάνατο, μετά από μαρτυρικές ασθένειες- καρκίνο) και πάντων των κεκοιμημένων.

Άθλιες συνέπειες της κακολογίας

Επαναλαμβάνω δε και πάλιν ότι, όπως ο καλός λόγος και ο έπαινος είναι αρχή φιλίας, τοιουτοτρόπως η κακολογία και η διαβολή φέρει έχθρας και μίση και γίνεται αιτία μυρίων κακών εις τας ανθρωπίνους κοινωνίας. Ότι προ πάντων μας κάμνει να αμελώμεν την ιδικήν μας διόρθωσιν, είναι αυτή η μανία του να πολυενασχολούμεθα με τα ξένα! Διότι αδύνατον είναι πολυπερίεργος και κακολόγος άνθρωπος να επιμεληθή ποτέ τον εαυτόν του. Απορροφημένος εξ ολοκλήρου από το να μανθάνη και να κρίνη τα των άλλων, θ' αφήση, κατ' ανάγκην, τα ιδικά του αφρόντιστα και αμελημένα. Και ερωτώ, όταν διαρκώς φροντίζης, δια να πληροφορήσαι και ομιλής δια τα ξένα σφάλματα και παραπατήματα, πότε θα φροντίζης δια τα ιδικά σου;

Δυστυχώς, πολλοί δεν προσέχουν διόλου εις το Ευαγγελικόν: Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε (Ματθ. Ζ' 1). Όχι μόνον κρίνουν, αλλά και γίνονται πικροί κριταί, ακόμη, και δια πράγματα, προς τα οποία ώφειλαν να είναι παραβλεπτικοί, αφού μάλιστα, αν επρόσεχαν εις τον εαυτόν των, θα εύρισκαν ότι αυτοί περιπίπτουν εις μεγαλύτερα σφάλματα!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Ο Θεός χαρίζεται σε όσους έχουν εξαγνισμένη απλότητα

Για να αναπαυθή η Χάρις του Θεού στον άνθρωπο, πρέπει να υπάρχη μέσα του αυτό το άδολο, το καθαρό. Ο Θεός χαρίζεται σε όσους έχουν εξαγνισμένη απλότητα.

Όταν προηγηθή η απλότητα και η καθαρότητα, με την θερμή πίστη και την ευλάβεια, φθάνει μετά ο άνθρωπος να έχη θεία γεγονότα και να γνωρίζη τα μυστήρια του Θεού, χωρίς να έχει γνώσεις.

Γιατί τότε φιλοξενείται μέσα του η Αγία Τριάδα και με τον θείο φωτισμό που έχει βρίσκει εύκολα τα κλειδιά των θείων νοημάτων και ερμηνεύει το πνεύμα του Θεού πολύ απλά και φυσικά, χωρίς διανοητικό πονοκέφαλο.

Όταν καθαρίσουμε την πονηρή μας καρδιά, «εκ της οποίας εξέρχονται όλα τα κακά», θα γίνουμε καθαρά και ταπεινά δοχεία της θείας Χάριτος και Θα αναπαύεται πλέον μέσα μας η Αγία Τριάδα.

Θα εύχωμαι κι εγώ για σας, καθώς κι εσείς να εύχεσθε για μένα ,να βοηθήσουν ο Χριστός και η Παναγία να καθαρισθούν οι καρδιές μας, για να δούμε τον Θεό. «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». Αμήν.

Γέροντας Παΐσιος


Αναδημοσίευση από: Ομοθυμαδόν

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Το πάθος της οργής

Εάν επιπλήττοντας κάποιον, αισθανθείς μέσα σου να κινείται οργή, ικανοποιείς δικό σου πάθος και δεν σε υποχρεώνει κανείς να χάσεις τον εαυτό σου, για να σώσεις άλλους.

Αββάς Μακάριος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Για σας κλαίω - Γέροντας Παΐσιος

Γιατί κλαις, πάτερ Παίσιε; Σε πονάει κάτι;

Όχι αγαπητέ μου. Επειδή εσείς δεν κλαίτε, κλαίω εγώ φια σας, διότι είναι πολύ δύσκολο να φθάσει κανείς στον παράδεισο. Ώ πόση αγωνία, πόση δυσκολία και φόβο έχει τότε η ψυχή! Και, εάν δεν κλάψεις εσύ για τον εαυτό σου εδώ, ποιος θα κλάψει τότε εκεί μετά θάνατον; Διότι μόνο αυτός που έχει πόνο στην καρδιά και έχει καθαρή συνείδηση, ημπορεί να κλάψει. Βλέπεις πως περνάει ο καιρός! Αλλοίμονο, αλλοίμονο, μην αφήνετε να περνάει ο καιρός ανώφελα, διότι δεν θα τον βρείτε πάλι. Ό,τι μπορείτε κάνετε σήμερα και μην αφήνετε για αύριο, διότι δεν γνωρίζετε, αν αύριο θα ξημερώσετε.

Εάν ημπορείς και δεν το κάνεις, έχεις μεγάλη αμαρτία και από τα μάτια του Θεού τίποτε δεν ημπορεί να κρυφθεί…. Ό,τιδήποτε κάνεις, εξέτασε τον σκοπό για τον οποίο το κάνεις. Επιθυμείς να αρέσεις στον Θεό ή στους ανθρώπους; Έχε στο νου σου ότι είναι πολύ ακριβός ο παράδεισος και πολύ δύσκολα φθάνει κάποιος εκεί! Φρόντισε πολύ για την ψυχή σου, διότι θ’ απολογηθείς για κάθε έργο και κάθε λογισμό σου. Δεν μας βοηθούν τα χρόνια αλλά τα έργα, αγαπητέ μου.

Γέροντας Παΐσιος

« Ορθόδ. Κυψέλη»

Λόγος Παρηγοριάς του γέροντος Πορφυρίου για τις δύσκολες ημέρες που ζούμε


Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία.

Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για την σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι' αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι. Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει να αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς. να μπουν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία. Και μ' αυτή την επιθυμία πρέπει να φύγει κανείς απ' τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι ή στην έρημο.

Μέσα στην Εκκλησία, που έχει τα μυστήρια που σώζουν, δεν υπάρχει απελπισία. Μπορεί να είμαστε πολύ αμαρτωλοί. Εξομολογούμαστε, όμως, μας διαβάζει ο παπάς κι έτσι συγχωρούμαστε και προχωρούμε προς την αθανασία, χωρίς καθόλου άγχος, χωρίς καθόλου φόβο.

Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα! Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ' τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17,21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του. Και συμβαίνει όπως μ' ένα κομμάτι σίδηρο που τοποθετημένος μες στη φωτιά γίνεται φωτιά και φως. έξω απ' τη φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.

Όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για τα λάθη των εκπροσώπων της, με σκοπό δήθεν να βοηθήσουν για την διόρθωση, κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία. Ούτε, βέβαια τον Χριστό. Τότε αγαπάμε την Εκκλησία, όταν με την προσευχή μας αγκαλιάζουμε κάθε μέλος της και κάνομε ό,τι κάνει ο Χριστός. Θυσιαζόμαστε, αγρυπνούμε, κάνομε το παν, όπως εκείνος, ο οποίος «τις λοιδορίες δεν τις ανταπέδιδε, και όταν έπασχε δεν απειλούσε» (Α' Πετρ. 2,23).

Αναδημοσίευση από: Briefing News

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Ο Θεός βοηθάει


Ὁ Θεὸς βοηθάει καὶ δὲν ἀδικεῖ!
Βλέπει πιὸ πέρα καὶ τὸν ἐνδιαφέρει, σὰν καλὸς πατέρας,
νὰ μᾶς ἔχει κοντά του στὸν παράδεισο.
Γι᾿ αὐτὸ δίνει δοκιμασίες σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωή.

Ακολουθίες Ιουλίου 2012

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

1. ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων, Κωνσταντίνου μάρτυρος,
Ζυμπουλίας, Υακίνθου μαρτ., Ανατολίου Κων/λεως, Θεοφίλου
Εύρεσις λειψάνου Αγ. Ραφαήλ, Ανδρέου Κρήτης, Αθανασίου εν Άθω, Λουκίας μάρτυρος
7. Σάββατο Κυριακής Μεγαλομάρτυρος, Θωμά Οσίου

8. ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Προκοπίου Μεγαλομάρτυρος, Θεοδοσίας της μητρός αυτού
Αθανασίου Πεντασχοίνω του Κυπρίου, Ευφημίας μεγαλομάρτυρος
Όλγας ισαποστόλου, Των Αγίων Ηλιοφώτων, Νικοδήμου του Αγιορείτου

15. ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ 630 ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ, Κηρύκου και Ιουλίττης, Βλαδιμήρου
17. Τρίτη Μαρίνης Μεγαλομάρτυρος
18. Τετάρτη Αιμιλιανού μάρτυρος, Μακρίνης αδελφής Μεγάλου Βασιλείου
20. Παρασκευή Προφήτου Hλιού (κατάλυσις οίνου και ελαίου)


22. ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Μαρίας Μαγδαληνής, Μαρκέλλης, Πελαγίας,
Θύρσου επισκόπου Καρπασίας, Φωκά ιερομάρτυρος
24 . Τρίτη Χριστίνης μάρτυρος
25. Τετάρτη Κοίμησις Αγίας Άννης, Ολυμπιάδος διακονίσσης, (κατάλυσις οίνου και ελαίου)
26. Πέμπτη Παρασκευής Οσιομάρτυρος, Ερμολάου Ιερομ., Απολλιναρίου επ. Ραβέννης-ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
Εσπερινός - Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής (δρόμο Κάβο Γκρέκο)
27. Παρασκευή Παντελεήμονος Μεγαλομάρτυρος (κατάλυσις οίνου και ελαίου)
28. Σάββατο Ειρήνης Ηγουμένης Ιεράς Μονής Χρυσοβαλάντου, Χριστοδούλου νεομάρτυρος

29. ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Καλλινίκου, Θεοδότης, Σίλα, Σιλουανού μαρτύρων


Κατά το μήνα Ιούλιο
ο Εσπερινός αρχίζει στις 7:00μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.
και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.

Οι τρεις γέροντες - Διδακτική ιστορία

Μία φορὰ κι ἕναν καιρὸ μία γυναίκα φρόντιζε τὸν κῆπο τοῦ σπιτιοῦ της, ὅταν ξαφνικὰ βλέπει τρεῖς γέροντες, φορτωμένους μὲ τὶς ἐμπειρίες τῆς ζωῆς, νὰ τὴν πλησιάζουν στὴν εἴσοδο τοῦ σπιτιοῦ. Παρόλο ποὺ δὲν τοὺς γνώριζε, τοὺς εἶπε: Δὲν σᾶς γνωρίζω, ὅμως πρέπει νὰ πεινᾶτε. Περάστε, ἂν θέλετε, νὰ φᾶτε κάτι.

Αὐτοὶ τὴν ρωτᾶνε: Ὁ ἄντρας σου εἶναι στὸ σπίτι; Ὄχι δὲν εἶναι ἐδῶ, ἀπάντησε ἐκείνη. Τότε δὲν μποροῦμε νὰ ἔρθουμε, τῆς λένε οἱ γέροντες. Ὅταν ἐπέστρεψε ὁ σύζυγος, ἡ γυναίκα τοῦ περίγραψε τὸ περιστατικό. Ἂς ἔρθουν, τώρα ποὺ ἐπέστρεψα!

Ἡ γυναίκα βγαίνει ἔξω νὰ προσκαλέσει ξανὰ τοὺς γέροντες στὸ τραπέζι, μίας καὶ ἦταν ἀκόμη ἐκεῖ. Δὲν μποροῦμε νὰ ἔρθουμε ὅλοι, τῆς λένε οἱ τρεῖς γέροντες. Ἡ γυναίκα, ἔκπληκτη, τοὺς ρωτᾶ γιατί!

Ὁ πρῶτος, λοιπόν, ἀπὸ τοὺς τρεῖς της ἐξηγᾶ ξεκινώντας νὰ τῆς συστήνεται: Εἶμαι ὁ Πλοῦτος, τῆς λέει. Τῆς συστήνει, μετά, τὸν δεύτερο ποὺ εἶναι ἡ Εὐτυχία. Καί, τέλος, τὸν τρίτο ποὺ εἶναι ἡ Ἀγάπη. Τώρα, τῆς λένε, πήγαινε στὸν ἄνδρα σου καὶ διαλέξτε ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς μας θὰ ἔρθει νὰ φάει μαζί σας. Ἡ γυναίκα ἐπιστρέφει στὸ σπίτι καὶ διηγεῖται στὸν ἄντρα τῆς αὐτὰ ποὺ τῆς εἶπαν οἱ γέροντες.

Ὁ ἄνδρας ἐνθουσιάζεται καὶ λέει: Τί τυχεροὶ ποῦ εἴμαστε! Νὰ ἔρθει ὁ Πλοῦτος! Ἔτσι θὰ ἔχουμε ὅλα ὅσα ἐπιθυμοῦμε! Ἡ σύζυγος τοῦ ὅμως δὲν συμφωνοῦσε: Καὶ γιατί νὰ μὴν ἔχουμε τὴ χαρὰ τῆς Εὐτυχίας; Ἡ κόρη τους ποῦ ἄκουγε ἀπὸ μία γωνιά, τότε, τοὺς λέει: Δὲ θὰ τᾶν καλύτερα νὰ καλούσαμε τὴν Ἀγάπη; Τὸ σπίτι μας θὰ εἶναι πάντα γεμάτο ἀγάπη! Ἂς ἀκούσουμε αὐτὸ ποὺ λέει ἡ κόρη μας, λέει ὁ σύζυγος στὴ γυναίκα του.Πήγαινε ἔξω καὶ πὲς στὴν Ἀγάπη νὰ περάσει στὸ σπιτικό μας.

Ἡ γυναίκα βγαίνει ἔξω καὶ ρωτᾶ: Ποιὸς ἀπὸ ἐσᾶς εἶναι ἡ Ἀγάπη; Ἂς ἔρθει νὰ δειπνήσει μαζί μας. Ἡ Ἀγάπη τότε ξεκινᾶ νὰ προχωρᾶ πρὸς τὸ σπίτι καὶ οἱ δύο ἄλλοι νὰ τὸν ἀκολουθοῦν! Ἔκπληκτη ἡ γυναίκα, ρωτᾶ τὸν Πλοῦτο καὶ τὴν Εὐτυχία: Ἐγὼ κάλεσα μόνο τὴν Ἀγάπη. Γιατί ἔρχεστε κι ἐσεῖς;
Καὶ ἀπαντοῦν κι οἱ τρεῖς γέροντες μαζί: Ἂν εἶχες καλέσει τὸν Πλοῦτο ἢ τὴν Εὐτυχία, οἱ ἄλλοι δύο θὰ ἔμεναν ἀπέξω. Τώρα ὅμως ποὺ κάλεσες τὴν Ἀγάπη, ὅπου πάει ἡ Ἀγάπη, πᾶμε κι ἐμεῖς μαζί της!
 
Αναδημοσίευση από: Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

"Μή βάζης τά προγράμματά σου μπροστά ἀπό τά προγράμματα τοῦ Θεοῦ". Γερ Παισιος

ὁ Γέρων Παΐσιος μᾶς συνεβούλευε νά ἐξετάζουμε τούς ἑαυτούς μας γιά νά βλέπουμε "πόσων καρατίων χριστιανοί εἴμαστε".

Ἄφησα γιά τό τέλος δύο συμβουλές, πού μοῦ ἔδωσε ὁ Γέροντας, ὅταν τόν ἐπεσκέφθηκα γιά τήν τελική ἐπιβεβαίωση τοῦ Θεοῦ, ὡς πρός τήν εἴσοδό μου στήν ἱερωσύνη. Ἦταν ἡ 1η Νοεμβρίου 1986, ὁπού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος. Μέσα στό ὑγρό φθινοπωρινό ἀπόγευμα κατέβαινα μέ λαχτάρα ἀπό τίς Καρυές πρός τό κελλί τοῦ Γέροντος, τήν Παναγούδα. Λίγο πιό κάτω ἀπό τήν μονή Κουτλουμουσίου, δύο σκυλιά ἔγιναν "συνοδοιπόροι" μου. Προπορεύονταν στό μονοπάτι, τό ὁποῖο δέν ἐγνώριζα καλά. Ὅταν μέ ὡδήγησαν μπροστά στήν ἐξώπορτα τῆς αὐλῆς τοῦ κελλιοῦ καί βγῆκε ὁ Γέροντας γιά νά μέ ὑποδεχθῆ, τούς εἶπε μέ νόημα· "ἄντε, πηγαίνετε τώρα". Καί ἐκεῖνοι, σάν καλοί "ὑποτακτικοί", ἔφυγαν ἀμέσως, ἀφοῦ εἶχαν ἐκπληρώσει τήν ἀποστολή τους. Αὐτή τήν φορά μέ δέχθηκε ὁ Γέροντας μέσα στό κελλί, ὅπου ἡ ξυλόσομπα ἔκαιγε. Μετά τό "κλασσικό" κέρασμα, περάσαμε στό ἐκκλησάκι τοῦ κελλιοῦ. Τοῦ ἀνέφερα τόν σκοπό τῆς ἐπισκέψεώς μου καί μετά τήν ἀνεπιφύλακτη καί συγχρόνως συγκλονιστική γιά μένα ἀπάντησή του "καί βέβαια εἶναι θέλημα Θεοῦ", συζητήσαμε γιά διάφορα θέματα. Ἐκεῖ, μεταξύ τῶν ἄλλων, μοῦ ἔδωσε τίς παρακάτω συμβουλές, τίς ὁποῖες ἀναφέρω ἐλπίζοντας, ὅτι θά βοηθήσουν τούς ἀδελφούς μου, ὅπως ἐβοήθησαν κι ἐμένα. Ἡ πρώτη συμβουλή του ἦταν· "μή βάζης τά προγράμματά σου μπροστά ἀπό τά προγράμματα τοῦ Θεοῦ". Ὁ λόγος του αὐτός ὑπῆρξε λυτρωτικός γιά μένα. Μέ ἐλευθέρωσε ἀπό τό ἄγχος καί τήν ἀγωνία. Μου ἐδίδαξε, νά προτάσσω πάντοτε τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ στήν ζωή μου ἀπό τό δικό μου θέλημα, νά ζητῶ ἀπό τόν Χριστό νά προπορεύεται καθημερινῶς στήν ζωή μου καί νά μέ κατευθύνει στό κάθε τί. Καί εἶδα μέσα ἀπό τήν καθημερινή πείρα τόσων χρόνων, ὅτι ὁ Χριστός ξέρει καί μπορεῖ νά κάνει τό "κουμάντο" κατά τόν ἄριστο τρόπο, ὅταν ἐλεύθερα, ἀβίαστα καί ἀνεπιφύλακτα τόν ἀγαποῦμε, τόν ἐμπιστευόμαστε καί τοῦ τό ζητοῦμε. Κι ὅλοι καταλαβαίνουμε τήν σημασία, πού ἔχει αὐτό, ἰδιαιτέρως γιά τήν διακονία τοῦ ποιμένος λογικῶν προβάτων καί γιά τούς πιστούς, πού τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστός. Ἡ δεύτερη συμβουλή του ἦταν· "Γιά ὅ,τι εἶσαι, ὅ,τι ἔχεις καί ὅ,τι ἐπιτυγχάνεις νά εὐχαριστεῖς τόν Θεό· εὐχαριστώντας τόν Θεό, θά συνειδητοποιῆς, ὅτι δέν εἶναι ἰδικά σου κατορθώματα, ἀλλά εἶναι δῶρα του καί θά ταπεινώνεσαι". Ἀντιλαμβάνεται κανείς χωρίς πολλά σχόλια τήν σημασία τῆς ὑποθήκης αὐτῆς τοῦ Γέροντος, πού μέ ἕνα ἁπλό, ἀλλά "τετράγωνο", τρόπο ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν αὐτογνωσία καί τήν ἰσορροπία, μακρυά, ἀπό τά νοσηρά συμπλέγματα μειονεξίας καί ὑπεροψίας, καθώς καί ἀπό τόν θανάσιμο ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου, τήν ὑπερηφάνεια. Τά λόγια αὐτά τοῦ Γέροντος μοῦ θυμίζουν πάντα αὐτό πού γράφει ὁ ἀπ. Παῦλος· "Τί ἔχεις ὅ οὐκ ἔλαβες; Εἰ δέ καί ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μή λαβών;" (Α´ Κορ. 4,7).


Αναδημοσίευση από: Τάλαντο

Βοήθησέ με Κύριε!


Βοήθησέ με Κύριε:

Τὴν ὥρα τοῦ ΠΑΘΟΥΣ, διότι σκοτίζεται ὁ νοῦς μου.
Τὴν ὥρα τοῦ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ, διότι παραλύει ἡ θέλησή μου.
Τὴν ὥρα τοῦ ΠΟΝΟΥ, διότι κατακαίονται τὰ σωθικά μου.
Τὴν τοῦ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ, διότι δὲν ἐλέγχω τὶς ἀπόψεις μου.
Τὴν ὥρα τῆς ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ, διότι νομίζω πὼς χάνεται τὸ πᾶν.
Τὴν ὥρα τοῦ ΘΥΜΟΥ, διότι δὲν ξέρω τί κάνω.
Τὴν ὥρα τῆς ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, διότι μπορῶ νὰ πουληθῶ καὶ στὸν διάβολο.
Τὴν ὥρα τοῦ ΦΟΒΟΥ, διότι τὰ ἔχω χαμένα.
Τὴν ὥρα τῆς ΧΑΡΑΣ, διότι μπορεῖ νὰ μὴν ἀντέξω στὸ βάρος της.
Τὴν ὥρα τῆς ΑΓΑΠΗΣ γιὰ νὰ εἶναι γνήσια.

Αναδημοσίευση από: η Αγάπη πάντα ελπίζει