Πανήγυρις εξωκλησίου Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, 29-30 Ιουνίου 2022

 

 Πατήστε πάνω στην φωτογραφία για να την δείτε σε μεγέθυνση

Άστεγοι και άποροι στην πόρτα της Παναγίας Αγίας Νάπας

Κάτω από τα πολύβουα μπαρ στα στενά δρομάκια της Αγίας Νάπας, το αθόρυβο έργο που επιτελείται στην εκκλησία της Παναγίας, έχει κατορθώσει εδώ και καιρό να ξεπεράσει τα όρια της Κύπρου και να διαδίδεται από στόμα σε στόμα. Η εκκλησία, αποτελεί το πνευματικό αποκούμπι πολλών ανθρώπων από ολόκληρη την Κύπρο αλλά και το εξωτερικό, λόγω της παρουσίας του πνευματικού Βασίλειου Νικολάου. 

Στον ναό, που είναι απόλυτα προσαρμοσμένος στις ανάγκες της περιοχής και παραμένει ανοικτός μέχρι τα ξημερώματα, συρρέουν καθημερινά εκατοντάδες άτομα, ενώ τα τηλέφωνα δεν σταματούν να κτυπούν, από άτομα που ζητούν να γίνουν παρακλήσεις για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ο πατέρας Βασίλειος μαζί με άλλους τέσσερις ιερείς, έχουν αναπτύξει παράλληλα ένα σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο, που στηρίζεται αποκλειστικά σε εισφορές συνανθρώπων μας.  

Ήταν 12 το μεσημέρι, όταν βρεθήκαμε στην αυλή της επιβλητικής εκκλησίας. Στον χώρο είχε μαζευτεί μια ομάδα Αφρικανών, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άστεγοι. Σε κάποια στιγμή η πόρτα άνοιξε και οι πέντε ιερείς μαζί με την κ. Λουκία, μία από τις πολλές εθελόντριες, τους πρόσφεραν φαγητό. Αυτό κάνουν κάθε μέρα, προσφέροντας αδιακρίτως σε όσους έχουν ανάγκη. 

«Είναι αρχή μας ότι όποιος έρθει και ζητήσει φαγητό ή ρούχα ή οτιδήποτε μπορούμε να του προσφέρουμε, να το κάνουμε χωρίς να κοιτάζουμε να δούμε ποιος είναι, εάν είναι Χριστιανός, εάν είναι Καθολικός, εάν είναι πλούσιος ή φτωχός. Η εκκλησία είναι ανοικτή για όλους, με πολλή αγάπη. Το ίδιο κάνουμε και στην κλινική που έχουμε στη Μαδαγασκάρη, που δεν κοιτάζει ποιος είναι ο ασθενής, εάν είναι πιστός ή άπιστος. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε δίπλα μας τον Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, Βασίλειο, ο οποίος είναι φιλάνθρωπος, προοδευτικός και βλέπει μπροστά», λέει στον «Φ» ο πατέρας Βασίλειος Νικολάου. 

Πλαισιωμένος από τους υπόλοιπους ιερείς του ναού, πατέρα Χαράλαμπο Ζάρτιλα, πατέρα Ανδρέα Χρίστου, πατέρα Ηλία Κακουσιά και τον πατέρα Λάμπρο Βαρδάκη, ο «πνευματικός φάρος όλων», όπως τον χαρακτηρίζουν, αναφέρεται στο έργο της εκκλησίας.  

«Καθημερινά, τώρα που είναι καλοκαίρι, μαγειρεύουμε για 50 με 100 άτομα, αναλόγως με πόσους έρχονται εδώ και θέλουν φαγητό. Επειδή κάποιοι άρχισαν δουλειά, μειώθηκαν οι μερίδες. Το χειμώνα δίνουμε 150 με 200 μερίδες φαγητού την ημέρα σε άπορους. Επίσης προσφέρουμε μία με δύο φορές την εβδομάδα τσάντες με τρόφιμα σε οικογένειες που έχουν ανάγκη. Έχουμε κάποια ξενοδοχεία που όταν κλείνει το μπουφέ τους, τους παρακαλούμε να μας δίνουν το φαγητό. Συνήθως, όμως, μαγειρεύουμε εμείς εδώ. Ο κάθε ιερέας έχει εβδομάδα κουζίνας, είναι υπεύθυνος να μαγειρεύει και είναι ελεύθερος να κάνει το δικό του μενού».

Ο πατέρας Χαράλαμπος Ζάρτιλας, ο οποίος ήταν μάγειρας πριν γίνει ιερέας, αναφέρει πως η εκκλησία αγοράζει πολλά από τα προϊόντα που προσφέρει, ωστόσο πολλά άλλα προσφέρονται από παραγωγούς της περιοχής και κόσμο. «Κάθε μέρα είναι διαφορετικό το φαγητό, εάν είναι νηστεία είναι νηστίσιμο το μενού. Κάποιες μέρες κάνουμε διανομή και σε κάποιες οικογένειες. Το 99% των ανθρώπων εδώ στην εκκλησία είναι εθελοντές, έρχονται από διάφορα μέρη και βοηθούν». 

«Το πιο μεγάλο θαύμα» 

Το έργο διακονίας στην εκκλησία επιτελείται εδώ και 22 χρόνια. Χρόνο με το χρόνο, ωστόσο, η φήμη της γιγαντώνεται, λόγω του πατρός Βασίλειου, που στηρίζει πάρα πολλές οικογένειες. «Η εκκλησία δεν είναι η ίδια όταν δεν είναι εδώ», λέει ο πατέρας Ηλίας Κακουσιάς, προσθέτοντας πως κάποιοι μπορεί να μείνουν μέχρι τις 4 τα χαράματα για να εξομολογηθούν. «Υπάρχουν πολλά είδη φιλανθρωπίας. Δεν είναι μόνο η υλική βοήθεια, είναι και η πνευματική. Ο περισσότερος κόσμος που έρχεται εδώ, έρχεται για να βρει το δρόμο του. Έρχεται κόσμος που θα έδινε και το σπίτι και το φαΐ του για να σώσει το γάμο του ή για να τον αποδεχτούν ξανά τα παιδιά του. Όταν γίνει αυτό, είναι μεγάλο θαύμα».

«Είχε μια εβδομάδα να φάει»

Οι ιστορίες φτώχειας και ανέχειας, με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά, είναι πολλές. «Έχει ανθρώπους που έρχονται και δεν έχουν να φάνε. Είχε έρθει μια φορά ένα παιδί που ήταν μια εβδομάδα νηστικός. Του είπα «γιατί δεν ήρθες προηγουμένως» και είπε ότι ντρεπόταν. Μετά επειδή ήταν χειμώνας και δεν είχε δουλειά, ερχόταν εδώ και μαγείρευε. Τώρα βρήκε δουλειά», λέει ο πατέρας Βασίλειος. 

Η εκκλησία στηρίζει επίσης άπορους μαθητές και φοιτητές και ορφανά παιδιά από ολόκληρη την Κύπρο, ενώ χρηματοδοτεί και το Ορθόδοξο Κέντρο Υγείας Ευαγγελισμός, στο Τουλεάρ της Μαδαγασκάρης, μέσω της Ιεραποστολικής ΜΚΟ, Ιnternational Humamitarian Aid (IHA). 

«Έχουμε την ιδιαίτερη χαρά και ευλογία εδώ και πολλά χρόνια να έχουμε εκεί έναν ιεραπόστολο, τον Αρχιμανδρίτη Αναστάσιο Πογιατζή, ο οποίος είναι γιατρός και θεολόγος και έχει δώσει τον εαυτό στον άνθρωπο, Χριστιανούς και μη. Η κλινική βοηθά 1.500-2.000 άτομα το μήνα και τώρα θα κάνουμε δύο νέα παραρτήματα, επειδή κάποιοι περπατούσαν πολλές ώρες για να φτάσουν στην κλινική. Όλα τα φάρμακα δίδονται δωρεάν».

Δεκάδες εθελοντές, που ευεργετήθηκαν από την εκκλησία, θέλοντας να επιστρέψουν πίσω αυτό που τους προσφέρθηκε, εργάζονται προκειμένου να ετοιμαστούν κοντέινερ με φάρμακα, τρόφιμα και ρούχα που αποστέλλονται στη Μαδαγασκάρη, καθώς και στις συχνές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται, προκειμένου να μαζευτούν χρήματα. 

«Χρειαζόμαστε περίπου 3.000 ευρώ κάθε μήνα για να αγοράσουμε τρόφιμα για εδώ και πάνω από 4.000 ευρώ το μήνα για την Ιεραποστολή, εκτός από αυτά που μας φέρνει ο κόσμος, που είναι άλλα τόσα. Είμαστε μια ενορία που δεν έχει περιουσία, τα έσοδά μας είναι από αυτά που θα ρίξει ο κόσμος στο παγκάρι και τις εισφορές. Η ενορία μας δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε, χωρίς τις εισφορές του κόσμου, που δεν προέρχονται μόνο από την Κύπρο. Πάντα υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι. Εκεί που υπολογίζουμε ότι δεν έχουμε τίποτε, εκεί τα έχουμε όλα», λέει ο πατέρας Βασίλειος. 

 Πηγή: Φilenews

Ευχή Αγίου Πνεύματος

 

Εσπερινός και Θεία Λειτουργία, Αγίου Πνεύματος, 12-13 Ιουνίου 2022

 

 

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να την δείτε σε μεγέθυνση

Ψυχοσάββατο

Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής, λέγεται - «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο. Είναι το δεύτερο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το πρώτο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω). Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ' ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής: Επειδή πολλοί κατά καιρούς απέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτώχειας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσυνών, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των άπ' αιώνος εύσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών».

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Λόγοι Αγίων Πατέρων για τις ανώφελες φροντίδες

Ας μη μας κυριεύει η μανία για τα ζητήματα της επίγειας ζωής και τότε θα είμαστε πάντοτε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Σε κάθε δε περίσταση να ρυθμίζουμε τον εαυτό μας σύμφωνα με το συμφέρον της ψυχής μας.

Όπως εκείνος που έχασε το φως του σκοντάφτει σε πολλά εμπόδια, έτσι και εκείνος, που θα λησμονήσει το φόβο του Θεού, διαρκώς βασανίζεται από διάφορες φροντίδες, μέριμνες και λύπες.

Όταν κάποιος άνθρωπος ξοδεύει όλη του την φροντίδα για να εξετάζει υπερβολικά τη ζωή των άλλων, θα έχει ως συνέπεια οι οικογενειακές του υποθέσεις να παραμελούνται και θα πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο.

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) 

Αν δεν μισήσει ο άνθρωπος κάθε κοσμική απασχόληση, δεν μπορεί να λατρέψει τον Θεό.

(Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής)

Η φροντίδα για τα γήϊνα οδηγεί αυτούς που χάσκουν μπροστά στα βιοτικά σε μεγάλο γκρεμό!

(Όσιος Νείλος ο Ασκητής)

Πρέπει να είσαι σαν πεθαμένος στην έρευνα των επιγείων πραγμάτων, τα οποία, και αν ακόμα είναι συγχωρεμένα (επιτρεπτά), δεν είναι όμως και αναγκαία.

(Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)

Ας μη λυπηθούμε, αδελφοί, απομακρυνόμενοι από τα γήϊνα. Διότι όποιος φεύγει από εδώ, κατασκηνώνει στα ουράνια βασίλεια.

(Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)

Αναδημοσίευση από: Αγιορείτικο Βήμα

Παιδικό Φεστιβάλ Αγίας Νάπας, 5 Ιουνίου 2022

 

Μ'ενα τρόπο σε κρατώ και σε φιλώ,
στην καρδια μου την καμπάνα μου κτυπώ!
Φτιάχνω έτσι μ'ενα όνειρο χωριό,
και στη μέση εκκλησία καμπαναριό..
Συγχωρω και βγάζω ήχο αρμονίας,
Συγχωρείς κι εσύ και να! Αρχή φιλίας!
Έχει ο κόσμος, την καμπάνα μας, ανάγκη,
να χτυπάει να καλεί τους πάντες στην ΑΓΑΠΗ!!!!!

Κουβανέζικα Σάντουιτς, Κυριακή 5 Ιουνίου 2022

 

Η δοξολογία αγιάζει τα πάντα - Όσιος Παΐσιος

-Γέροντα, στενοχωριέμαι γιατί έχω πολλά προβλήματα υγείας.

- Όλα να τα δέχεσαι σαν μεγάλα δώρα του Θεού. Ο Θεός δεν είναι άδικος. Στον ουρανό θα έχης πολλά να απολαύσης θα έχης σύνταξη μεγάλη, εάν δεν την μειώσης μόνη σου με τον γογγυσμό. 

- Πώς, Γέροντα, αφού τώρα δεν νιώθω μέσα μου τον ουρανό; 

- Δε νιώθεις τον Ουρανό,γιατί δεν δοξολογείς τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος κινήται στον χώρο της δοξολογίας,... χαίρεται με όλα. Υπάρχουν κοσμικοί άνθρωποι που θα μας κρίνουν εμάς τους μοναχούς. Να δήτε οι Βεδουίνοι τι ταλαιπωριά περνούν, αλλά ευχαριστούν τον Θεό και είναι χαρούμενοι! Το σιτάρι δεν το καθαρίζουν, για να βγάλουν την πέτρα, αλλά το αλέθουν όπως είναι, και το ψωμί τους είναι όλο πέτρα!

Και οι τροφές τους, φαίνεται, δεν έχουν τα απαραίτητα συστατικά, ασβέστιο κ.λπ., οπότε τα δόντια τους καταστρέφονται τελείως. Και βλέπεις Βεδουίνους να έχουν μόνον ένα δόντι και να χαίρωνται σαν να είναι το δόντι μαργαριταρένιο. Και άλλος του λείπει ένα δόντι και αισθάνεται μειονεκτικά. Με όλα αυτά που ακούτε, να κινήσθε συνέχεια στην δοξολογία να δοξάζετε μέρα-νύχτα τον Θεό για τις ευεργεσίες Του. 

Μου έλεγε κάποιος επίσκοπος ότι σε έναν ναό, την ώρα που ο διάκος διάβαζε το Ευαγγέλιο της θεραπείας των δαιμονισμένων των Γεργεσηνών, ένας άνθρωπος πολύ απλός στεκόταν πίσω από το δεσποτικό και έλεγε συνέχεια «δόξα σοι ο Θεός».

Αρχίζει ο διάκος : «Τω καιρώ εκείνω ελθόντι τω Ιησού εις την χώραν των Γεργεσηνών, «δόξα σοι ο θεός» λέει εκείνος, «υπήντησαν αυτώ δύο δαιμονιζόμενοι», «δόξα σοι ο Θεός» «χαλεποί λίαν», «δόξα σοι ο Θεός » «και ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων ...εις την θάλασσαν», «δόξα σοι ο Θεός». «Κατάλαβα, μου είπε ύστερα ο επίσκοπος ,ότι είχε δίκαιο αυτός ο απλός άνθρωπος που έλεγε «δόξα σοι ο Θεός» γιατί το «δόξα σοι ο Θεός» ρίχνει τους δαίμονες στην θάλασσα» . Και εσείς πάντα να λέτε «δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός», μέχρι να ορμήσει η αγέλη στην θάλασσα . 

Η δοξολογία αγιάζει τα πάντα. Με την δοξολογία διαλύεται ο άνθρωπος από ευγνωμοσύνη ,παλαβώνει με την καλή έννοια, πανηγυρίζει τα πάντα. Και όταν ο άνθρωπος ευχαριστή τον Θεό ακόμη και για τα λίγα, έρχεται μετά τόσο πλούσια η ευλογία του Θεού, που δεν μπορεί να την αντέξη και τότε ο διάβολος δεν μπορεί πια να σταθή και φεύγει.

Όσιος Παΐσιος

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας