Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Οκτώβριο

1. Εξωκλήσι Μεγάλου Βασιλείου και Αγίας Αγάπης
Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνουμε ότι βρισκόμαστε στην φάση εικονογράφησης του τέμπλου στο εξωκλήσι των Αγίων Βασιλείου και Αγάπης Αγίας Νάπας. Όσοι επιθυμούν να γίνουν δωρητές για τις εικόνες του τέμπλου μπορούν να αποταθούν στον κ. Μάριο Πέροικο 99637877.

2. Κατά το μήνα Οκτώβριο ο Εσπερινός αρχίζει στις 5:30μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:00-9:30π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019

O Επιτάφιος και τα Εγκώμια της Παναγίας, Τρίτη 13 Αυγούστου 2019 και ώρα 7:00 μ.μ.

Ο Επιτάφιος και τα εγκώμια της Παναγίας, είναι μία πολύ ωραία ακολουθία η οποία συνηθίζεται να ψάλλεται τον δεκαπενταύγουστο την 13η του μηνός προεόρτια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου η οποία «μεταβαίνει από της γης εις τα άνω». Μετά το πέρας του Εσπερινού, είθισται να περιφέρεται ο Επιτάφιος της Παναγίας. Όπως ακριβώς με τον Επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής, ψάλλονται προς τιμή της Παναγίας τα Εγκώμια και τα Ευλογητάρια. 

ΣΤΑΣΙΣ Α’ Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.
ΣΤΑΣΙΣ Β’ Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σὲ τὴν Θεοδόχον, τὴν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καὶ χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ.
ΣΤΑΣΙΣ Γ’ Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ ταφῇ σου, προσάγουσι Παρθένε.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ Εὐλογητή εἶ Δέσποινα, σκέπε, φρούρει τούς εἰς σέ ὑμνολογούντας.
Τῶν Ἀγγέλων ὁ δῆμος, κατεπλάγη ὁρῶν σε, ἐν νεκροῖς λογισθεῖσαν, τῆν Σωτῆρα τῶν βροτῶν,
Μαριάμ τετοκυῖαν, τόν σύν ἑαυτῷ τόν Ἀδάμ ἐγείραντα, καί ἐξ’ Ἄδου πάντας ἐλευθερώσαντα.

Ακολουθίες Αυγούστου 2019

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

1. Πέμπτη. Η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού, Των επτά Μακκαβαίων Παίδων, Σολομονής της μητρός αυτών, Ελεαζάρου του διδασκάλου αυτών, Παύλης οσίας της Ρωμαίας – Αγιασμός (6:30 - 8:15π.μ)
Από σήμερα αρχίζει η αυστηρή νηστεία του Δεκαπενταυγούστου
Μέχρι και τις 15 Αυγούστου στην Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας καθημερινά θα έχουμε Θεία Λειτουργία και κάθε βράδυ ο Εσπερινός και η Παράκλησις στην Υπεραγία Θεοτόκο 6:30 – 7:30μ.μ
8:30 – 9:30μ.μ θα ψάλλεται καθημερινά δεύτερη φορά η Παράκλησις στην Υπεραγία Θεοτόκο
Για να γράψετε ονόματα για Παράκληση, να αποτείνεστε στο παγκάρι.
2. Παρασκευή Πρωτομάρτυρος Στεφάνου (ανακομιδή) , Φωτεινής (Φωτούς) της Κυπρίας (6:30 - 8:15π.μ)
Παρασκευή βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ 8:00μ.μ - 12:30π.μ στο ξωκλήσι Αγίας Άννας Σαλώμης Μυροφόρου Ισαποστόλου, Θεοδώρας Θεσσαλονίκη
3. Σάββατο το βράδυ Αγρυπνία ( Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-12:30π.μ στην Αγία Άννα

4. ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Των εν Εφέσω επτά παίδων Ευσιγνίου μ
– θα τελεστούν τα ετήσια μνημόσυνα των ηρώων του Δήμου μας Γιαννάκη Παππουλλή και Χριστάκη Πιερή Χρίστου
5. Δευτέρα Ευγενίου του Αιτωλού, Νόννης μητρός Αγ. Γρηγορίου Θεολόγου
Ο Εσπερινός της Μεταμορφώσεως θ’ αρχίσει στις 6:00μ.μ
Δευτέρα βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ της Μεταμορφώσεως 8:00μ.μ - 12:30π.μ στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας
6. Τρίτη Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ Δεν τελούνται μνημόσυνα σήμερα (κατάλυσις ιχθύος)
7. Τετάρτη Δομετίου του Πέρσου, Μικάλλου οσίου του εξ Ακανθούς (6:30 - 8:15π.μ)
8. Πέμπτη Αιμιλιανού επι. Κυζίκου, Τριανταφύλλου Αντωνίου μάρτυρος, Ευτύχιου οσίου (6:30 - 8:15π.μ)
9. Παρασκευή Ματθία Αποστόλου (6:00-7:30π.μ)
Παρασκευή βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ 8:00μ.μ - 12:30π.μ στο ξωκλήσι Αγίας Άννας Λαυρεντίου , Ξύστου επισκόπου, Ιππολύτου μ
10. Σάββατο το βράδυ Αγρυπνία ( Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-12:30π.μ στην Αγία Άννα

11. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ανάμνησις θαύματος Αγ. Σπυρίδωνος.- Άγιον Ευχέλαιον 7:30μ.μ
12. Δευτέρα Φωτίου, Ανικήτου μαρτ (6:30 - 8:15π.μ)
13. Τρίτη Μαξίμου του Ομολογητού, Ειρήνης βασιλίσης - Ξένης μοναχής (6:30 - 8:15π.μ)
6:30μ.μ. Εσπερινός Παράκληση – Απόδειπνο – Χαιρετισμοί
Στη διάρκεια του Εσπερινού θα γίνει η περιφορά επιταφίου κ θα ψαλούν τα Εγκώμια της Υπεραγίας Θεοτόκου
14. Τετάρτη Μιχαίου προφήτου, Μαρκέλλου ιερομάρτυρος επισκόπου Απαμείας
6:30μ.μ Πανηγυρικός εσπερινός της κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου
Τετάρτη στις 7:30μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου 8:00- 12:30π.μ στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας
15. Πέμπτη Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Δεν τελούνται μνημόσυνα σήμερα
17. Σάββατο το βράδυ Αγρυπνία ( Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-12:30π.μ στην Αγία Άννα

18. ΚΥΡΙΑΚΗ, Φλώρου και Λαύρου μαρτύρων, Ανδρέου Στρατηλάτου 2593 μαρτύρων, Αγαθόνικου, Ανθούσης, Αθανασίου, Ρηγίνου, Ορέστου, Λουκίου, Αγγελή μ., Παναγίας Προυσού Καλλινίκου, Ευτυχούς ιερομάρτυρος, Κοσμά του Αιτωλού, Διονυσίου Αιγίνης του θαυματουργού, Τίτου Αποστόλου, Κωνσταντίας οσίας της εν Πάφω
21. Τετάρτη- 6:30μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
23. Παρασκευή Απόδοση Εορτής Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ειρηναίου επισκόπου Λουγδούνου
24. Σάββατο το βράδυ Αγρυπνία ( Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-12:30π.μ στην Αγία Άννα

25. ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ναταλίας και Ανδριανού μαρτύρων
27. Φανουρίου μεγαλομάρτυρος, Χρυσοστόμου επισκόπου Σμύρνης, Ποιμένος οσίου Μωυσέως Αιθίοπος, Ακακίου, Διομήδους, Λαυρεντίου μ., Άννης προφήτ.
28. Τετάρτη στις 6:30μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
29. Πέμπτη ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ, Αυστηρή Νηστεία, αποχή οίνου και ελαίου
30. Παρασκευή Αλεξάνδρου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Βρυαίνης οσίας
31. Σάββατο Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου


Κατά το μήνα Αύγουστο ο Εσπερινός αρχίζει στις 6:30μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.

Δεκαπενταύγουστος 2019


Από 1η μέχρι 15 Αυγούστου 2019 καθημερινά θα τελείται η Θεία Λειτουργία.
στον Ιερό Ναό Παναγίας Αγίας Νάπας, ενώ κάθε βράδυ στις 6:30μ.μ θα τελείται ο Εσπερινός και η Παράκλησις στη Υπεραγία Θεοτόκο. Στις 8:30μ.μ θα ψάλλετε για 2η φορά η Παράκλησις για διευκόλυνση των πιστών που εργάζονται.


ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ 02, 03 ΚΑΙ 05 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Θα τελεστούν οι πιο κάτω αγρυπνίες στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας στη Αγία Νάπα
  • Παρασκευή 02 Αυγούστου 2019 στις 8:00μ.μ μέχρι τις 12:30π.μ
  • Σάββατο 03 Αυγούστου 2019 ( Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) στις 9:00μ.μ μέχρι τις 12:30π.μ
  • Δευτέρα 05 Αυγούστου 2019 στις 8:00μ.μ μέχρι τις 12:30π.μ με την ευκαιρία της εορτής της Μεταμορφώσεως (ευλογία σταφυλιού). 

Συνεχίζεται κάθε Σάββατο βράδυ προς Κυριακή να τελείται Αναστάσιμη νυχτερινή Θεία Λειτουργία 9:00μ.μ - 00:30π.μ. στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας. Η πρόσκληση αυτή απευθύνεται αφενός σε όλους τους ευλαβείς πιστούς που λόγω της εργασίας τους (π.χ. αστυνομικούς, ιατρούς, νοσηλευτές, πυροσβέστες, στρατιωτικούς, κ.α.), αφετέρου δε και σε όσους για οποιοδήποτε άλλο λόγο, δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής. Η τοπική Εκκλησία ως φιλόστοργος μητέρα , γνωρίζοντας και κατανοώντας τα διάφορα αυτά κωλύματα, με αγάπη και ενδιαφέρον τελεί αυτή την ποιμαντική διακονία, ώστε να δοθεί σε όλους η ευκαιρία του εκκλησιασμού και της μετοχής όλων στα Θεία Μυστήρια.

Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

Γίνε κι εσύ δότης μυελού των οστών


H μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, ΕΥΛΟΓΙΑ που είχα στη ζωή μου.

Αφορμή για να συντάξω το πιο κάτω άρθρο ήταν μία αναφορά, σε μία εκπομπή τηλεοπτικού καναλιού, σχετικά με τους δότες μυελού των οστών. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε ότι κατά τη διαδικασία συλλογής αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων υπάρχουν κάποιες πιθανότητες, ελάχιστες μεν, ο δότης να χάσει τη ζωή του. Πράγμα αναληθές, καθώς πρόκειται για μία εντελώς ανώδυνη και ακίνδυνη διαδικασία που δεν έχει καμία επίπτωση στον εθελοντή δότη. Παραθέτω τη δική μου προσωπική εμπειρία ως δότης μυελού των οστών.

Η μεταμόσχευση για τον αδελφό μου ήταν μία δεύτερη γέννηση...

Πριν από περίπου 6 χρόνια ο αδελφός μου διαγνώστηκε με λέμφωμα Hodgkin. Ξεκίνησε τις απαιτούμενες χημειοθεραπείες, αλλά η ασθένεια εξακολουθούσε να μην υποχωρεί. Έτσι, τον Αύγουστο του 2014 πήγαμε στη Γερμανία για ένα νέο κύκλο θεραπειών. Παράλληλα όμως, έπρεπε να ξεκινήσουμε τη διαδικασία εύρεσης συμβατού δότη μυελού των οστών, καθώς μετά το τέλος των θεραπειών και εάν η ασθένεια ήταν σε ύφεση, θα ακολουθούσε μεταμόσχευση μυελού των οστών. Όπως όλοι γνωρίζετε, τα πρώτα άτομα που εξετάζονται για τυχόν συμβατότητα είναι τα αδέλφια. Έτσι, όλα τα αδέλφια δώσαμε αίμα για να εξεταστεί εάν είμαστε συμβατοί δότες. Όλοι μας παρακαλούσαμε την Παναγία να ήμασταν κάποιος από εμάς συμβατός δότης, γιατί μετά οι πιθανότητες για να βρεθεί δότης θα ήταν λιγότερες. Προς μεγάλη μου χαρά μού ανακοίνωσαν ότι εγώ ήμουν συμβατός δότης και μάλιστα με ποσοστό συμβατότητας 100%. Η συγκίνηση και η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη... Χαρά που θα μπορούσα να δώσω κάτι από τον εαυτό μου σε ένα συνάνθρωπό μου και πόσο μάλλον στον αδελφό μου. Παράλληλα όμως, ένιωθα και έναν αόριστο φόβο λόγω της άγνοιάς μου (στο μυαλό μου είχα την εντύπωση ότι η όλη διαδικασία είναι επίπονη) για το τι σημαίνει να είσαι δότης και πώς γίνεται η όλη διαδικασία. Η απάντηση του πνευματικού μου σε αυτή την ανησυχία μου ήταν: Κανένας φόβος. Μόνο χαρά.

Αμέσως άρχισα να ψάχνω για πληροφορίες στο ίντερνετ για το τι σημαίνει να είσαι δότης και πώς γίνεται η όλη διαδικασία. Είχα κάπως ηρεμήσει, γιατί όλα όσα είχα διαβάσει με διαβεβαίωναν πως πρόκειται για μια εντελώς ανώδυνη διαδικασία χωρίς επιπτώσεις στον εθελοντή δότη. Επίσης, ενημερωτικά έγγραφα για το πώς γίνεται η διαδικασία και τυχόν «παρενέργειες» που θα μπορούσα να έχω, μου είχαν δοθεί και από τους γιατρούς στη Γερμανία. Ό,τι είχα διαβάσει ήταν αληθές και δεν είχα κανέναν κίνδυνο ως δότης μυελού των οστών.

Η δωρεά μυελού των οστών/αιμοποιητικών κυττάρων έγινε ως εξής:
Για 4 μέρες πριν τη συλλογή των κυττάρων μου χορηγείτο πρωί και βράδυ, μέσω ενέσεων, ένας ειδικός αυξητικός παράγοντας για την αύξηση των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Οι ενέσεις είναι όπως οι ενέσεις εμβολίου που χορηγούνται στα παιδιά. Η περίοδος αυτή ήταν η μοναδική που ένιωσα πόνους στη μέση, αφού από εκείνο το σημείο εξέρχονταν τα κύτταρα των οστών στο αίμα. Με τα κατάλληλα παυσίπονα, όμως, οι πόνοι είχαν σχεδόν γίνει ανύπαρκτοι. Ακολούθησε η συλλογή των κυττάρων με μηχανήματα κυτταραφαίρεσης, διαδικασία που κράτησε 4 ώρες.

Η διαδικασία ήταν πολύ απλή και καθόλου επίπονη. Ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι για 4 ώρες. Από το ένα χέρι έβγαινε το αίμα και αφού περνούσε από το μηχάνημα κυτταραφαίρεσης και αφαιρούνταν τα κύτταρα που χρειάζονταν για τη μεταμόσχευση, επέστρεφε πίσω σε μένα μέσω του άλλου μου χεριού. Το τρύπημα και στα δύο χέρια ήταν όπως το τρύπημα που γίνεται στην αιμοδοσία, με βελόνες του ιδίου μεγέθους. Επίσης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είχα συνέχεια δίπλα μου μία νοσοκόμα που με επέβλεπε. Ας σημειωθεί ότι τυχόν παρενέργειες που μπορεί να παρουσιαστούν είναι πολύ ελαφράς μορφής και άμεσα αντιμετωπίσιμες με τη βοήθεια των γιατρών και των νοσοκόμων. Μετά το τέλος της διαδικασίας επέστρεψα στο ξενοδοχείο συνεχίζοντας κανονικά τις δραστηριότητές μου.

Στην περίπτωση που τα απαραίτητα κύτταρα δεν μαζεύονταν με την πρώτη συλλογή, η διαδικασία θα επαναλαμβανόταν ξανά την επόμενη μέρα. Αν και μετά τη δεύτερη προσπάθεια, τα κύτταρα δεν έφταναν στον επιθυμητό αριθμό, τότε θα γινόταν η συλλογή κυττάρων με το δεύτερο τρόπο.

Ο δεύτερος τρόπος είναι η λήψη μυελού των οστών που γίνεται υπό γενική αναισθησία με παρακέντηση των οστών της λεκάνης (κι όχι της σπονδυλικής στήλης, στην οποία βρίσκεται ο νωτιαίος μυελός και αποτελεί μέρος του κεντρικού νευρικού συστήματος). Συλλέγεται λιγότερο του 5% των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων, τα οποία αναπληρώνονται πλήρως τις επόμενες ημέρες. Η πλειοψηφία των δοτών, μερικές ώρες μετά τη διαδικασία, φεύγει από το νοσοκομείο.» (http://www.eimaimama.gr/2015/02/dose-elpida-dose-zoi.html)

Περνώντας από όλη αυτή την ευλογημένη διαδρομή διαπίστωσα πως πρόκειται για μία εντελώς ανώδυνη και ακίνδυνη διαδικασία που δεν έχει καμία επίπτωση στον εθελοντή δότη. Πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας και συμπατριώτες μας, και μεταξύ αυτών πολλά παιδιά και νέοι, πάσχουν από ασθένειες που απαιτούν μεταμόσχευση μυελού των οστών. Είναι αναγκαίο να ενισχυθεί το δίκτυο δοτών μυελού των οστών. «Η δωρεά μυελού των οστών είναι δωρεά ζωής. Είναι η μόνη μεταμόσχευση που γίνεται ενώ και ο δότης και ο δέκτης είναι εν ζωή» (Βίκυ Τσακιράκη). Ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου το Θεό που μου χάρισε μια τέτοια ευλογία και που έδωσε δύναμη, κουράγιο και υπομονή στον αδελφό μου να το αντέξει. Εύχομαι ο Θεός να δίνει δύναμη και πίστη σε όσους κουβαλούν τέτοιους Σταυρούς.


Τα πιο πάνω αφορούν προσωπική εμπειρία και γνώση και δεν μιλάω ως γιατρός. Περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδικασία συλλογής αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων και τους δότες μυελού των οστών μπορείτε να βρείτε στις πιο κάτω ιστοσελίδες:

Πώς μπορώ να γίνω δότης;
Δότες μπορούν να γίνουν άτομα μεταξύ 18-45 χρονών και σε καλή κατάσταση υγείας (ιατρικά κριτήρια), δίνοντας λίγο αίμα στους χώρους όπου γίνονται αιμοδοσίες, στο Καραϊσκάκειο Ίδρυμα ή στην Τράπεζα Αίματος του νοσοκομείου της επαρχίας σου.

Πριν αρνηθείτε να γίνετε δότης, σας παρακαλώ όπως ενημερωθείτε από εγκεκριμένα κέντρα για το τι είναι και πώς γίνεται.

Κλείνοντας, θα ήθελα να αφήσω αυτό το μήνυμα:
Γίνε και εσύ δότης, χάρισε μία ζωή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και ευλογία.

Ανώνυμος Εθελοντής δότης μυελού των οστών που
εκκλησιάζεται στην Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας Κύπρου

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019

Δεν γίνεσθε άγιοι κυνηγώντας το κακό


Δεν γίνεσθε άγιοι κυνηγώντας το κακό. Αφήστε το κακό. Να κοιτάζετε προς τον Χριστό κι Αυτός θα σας σώσει.

Αντί να στέκεσθε έξω από την πόρτα και να διώχνετε τον εχθρό, περιφρονήστε τον. Έρχεται από δω το κακό;

Δοθείτε μα τρόπο απαλό από εκεί. Δηλαδή έρχεται να σας προσβάλει το κακό, δώστε εσείς την εσωτερική σας δύναμη στο καλό, στον Χριστό.

Παρακαλέστε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ξέρει εκείνος πώς να σας ελεήσει, με τι τρόπο. Κι όταν γεμίζετε απ' το καλό, δεν στρέφεσθε πια προς το κακό.

Γίνεσθε μόνοι σας, με τη χάρη του Θεού, καλοί. Που να βρει τόπο τότε το κακό; Εξαφανίζεται!

Σας πιάνει φοβία κι απογοήτευση; Στραφείτε στον Χριστό.

Αγαπήστε τον απλά, ταπεινά, χωρίς απαίτηση και θα σας απαλλάξει ο Ίδιος.

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας

Σάββατο 13 Ιουλίου 2019

Ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω

Η Εκκλησία είναι η είσοδος στην αναστημένη ζωή του Χριστού, η κοινωνία της αιώνιας ζωής, η «ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω».

Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σμέμαν

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης


Παΐσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον,
πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης.

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ Παΐσιος θάνε.

Βιογραφία
Ο Όσιος πατήρ Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομος και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924 μ.Χ., λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα. Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (βλέπε 10 Νοεμβρίου), ο πλήρης ημερών και αγιότητος βίου κοσμούμενος ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Στην Ελλάδα, η οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών! Και αφού έμαθε να διαβάζει, αγαπημένη του ασχολία υπήρξε η ανἀγνωση των βίων των Αγίων, των οποίων εμιμείτο τους ασκητικούς αγώνες με θερμό ζήλο.

Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές του δε θέλησε να συνεχίσει στα γράμματα, αλλά προτίμησε να μιμηθεί το Χριστό και μαθήτευσε στην τέχνη του ξυλουργού, την οποία άσκησε με επιμέλεια και δεξιοσύνη. Στην ηλικία των 15 ετών αξιώθηκε της θέας του Κυρίου, για ένα μόνο φιλότιμο λογισμό, μέσω του οποίου απέκρουσε μία δαιμονική προσβολή του πειρασμού της απιστίας. Από τότε φούντωσε μέσα του ακόμη περισσότερο η φλόγα της αγάπης του Θεού και ο πόθος για τη μοναχική ζωή.

Ακολούθησαν καιροί ταραχής και αναστάτωσης για την Ελλάδα, λόγω της ξένης Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Ο Όσιος όμως, τόσο ως πολίτης όσο και ως στρατιώτης κατά τη θητεία του (1945 - 1949 μ.Χ.), επέδειξε απαράμιλλο θάρρος και αυτοθυσία. Ήταν πρόθυμος να δώσει κάθε στιγμή και τη ζωή του ακόμα για τη σωτηρία των άλλων. Ευρισκόμενος μάλιστα συχνά μέσα στον καταιγισμό των φονικών πυρών, συνέβη να σώσει με τις θερμές προσευχές του πολλούς στρατιώτες, αλλά να σωθεί και ο ίδιος με τρόπο θαυμαστό.

Επειδή το μεγαλύτερο διάστημα της στρατιωτικής του θητείας το υπηρέτησε με την ειδικότητα του ασυρματιστή, πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη ζωή του Γέροντα τον αναφέρουν ως «Ασυρματιστή του Θεού». Μάλιστα, ο Γέροντας φέροντας ως παράδειγμα την ειδικότητα του στον στρατό, απάντησε σε κάποιον που αμφισβητούσε τη χρησιμότητα της μοναχικής ζωής ότι οι μοναχοί είναι «ασυρματιστές του Θεού», εννοώντας την θερμή τους προσευχή και την έγνοια τους για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Ύστερα και από αυτές τις περιπέτειες, θέλησε να καταταγεί στο αγγελικό τάγμα των μοναχών, με τα φτερά που δίνει ο θείος έρωτας. Έτσι, μετέβη στο Άγιο Όρος, αναζητώντας έναν οδηγό για τη ζωή της κατά Θεόν ησυχίας. Δεν κατάφερε όμως να εκπληρώσει αμέσως τον πόθο του. Παράλληλα, οι δικοί του βρέθηκαν την ίδια περίοδο σε μεγάλη οικονομική δυσκολία, οπότε τον κάλεσαν να τους βοηθήσει. Έτσι, επέστρεψε στην Κόνιτσα και εργάστηκε ως μαραγκός. Μετά από 3 χρόνια όμως (1953 μ.Χ.), σε ηλικία 29 ετών πλέον, εγκατέλειψε τα πράγματα του κόσμου και επέστρεψε στην Αθωνική Πολιτεία.

Αφού περιήλθε σκήτες και καλύβες, ακολούθησε τελικά τη συμβουλή ενός σεβάσμιου γέροντα και εντάχθηκε στην αδελφότητα της Ιερά Μονή Εσφιγμένου, γνωστής τότε για την αυστηρή της τάξη. Εκεί έζησε μέσα στην ολοτελή υπακοή και επιδόθηκε σε υπέρμετρη άσκηση, υπερβάλλοντας σε κόπους για χάρη του Χριστού και των αδελφών του. Έτσι, στις 27 Μαρτίου 1954 μ.Χ. εκάρη μοναχός. Έλαβε ρασοευχή και το όνομα Αβέρκιος. Έχοντας όμως άσβεστο μέσα του τον πόθο για τον ησύχιο και απράγμονα βίο, πήρε την ευλογία του Ηγουμένου και πήγε να μονάσει στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, που ήταν τότε σε κατάσταση ιδιόρρυθμη. Εκεί προετοιμάστηκε για τη ζωή του ερημίτη, κάτω από την καθοδήγηση ενός διακριτικού και σοφού γέροντα, του γέροντα Συμεών. Στις 12 Μαρτίου 1956 μ.Χ., εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα «Παΐσιος», χάρη στο Μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο τον β΄, ο οποίος ήταν και συμπατριώτης του.

Τον Αύγουστο του 1958 μ.Χ., υπακούοντας σε θεία βουλή, δεν εγκαταστάθηκε στην έρημο, για την οποία προετοιμαζόταν, αλλά στην κατεστραμμένη Ιερά Μονή της Παναγίας του Στομίου, που βρίσκεται κοντά στην Κόνιτσα. Σε αυτήν έζησε 4 χρόνια, ζώντας ισάγγελο βίο, παλεύοντας με τους πειρασμούς, ευεργετώντας τους ανθρώπους της περιοχής, σώζοντας πολλούς από τις διδασκαλίες των προτεσταντικών ομάδων που δρούσαν εκεί, και ανακαινίζοντας με πολύ μόχθο το Μοναστήρι.

Τo 1962 μ.Χ., όταν και ολοκληρώθηκε το έργο της ανακαίνισης και ο κίνδυνος από τις ετερόδοξες ομάδες εξέλιπε, ο Όσιος παρακαλούσε μέσα στους πειρασμούς, που καθημερινά τον πολιορκούσαν, θερμά το Θεό να του δείξει το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει. Έτσι, δέχθηκε ως θεόσταλτη την πρόσκληση κάποιου ιεροδιακόνου να τον συνοδεύσει στο θεοβάδιστο Όρος του Σινά. Πάνω σε κείνον τον άνυδρο και ξερό τόπο, στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, έζησε επιτέλους αυτό που χρόνια ποθούσε, την προς Θεόν μόνωση.

Αγωνιζόμενος με πολλή ταπείνωση, διαρκή νηστεία, ακατάπαυστη αγρυπνία και αδιάλειπτη προσευχή, κατάφερε να υπερνικήσει τις παγίδες του μισόκαλου εχθρού, και να απολαύσει την ένωση με το Θεό. Γεμάτος από τη χάρη της θείας παρακλήσεως, απολάμβανε την κατά Θεόν ευφρόσυνη μέσα στο καμίνι της απαράκλητης ερήμου. Έγινε μάλιστα ιδιαίτερα αγαπητός στους Βεδουίνους, δίνοντάς τους τρόφιμα με χρήματα από την πώληση στους προσκυνητές ξύλινων σταυρών που έφτιαχνε ο ίδιος.

Δεν θα υπήρχε, έτσι, κανένας λόγος να εγκαταλείψει το στάδιο εκείνο της αρετής, εάν – φεύ! – δεν ενέσκηπτε η σωματική ασθένεια από το τραχύ κλίμα, η οποία τον ανάγκασε να επιστρέψει στην κατά σάρκα πατρίδα του. Επανερχόμενος στο Άγιο Όρος το 1964 μ.Χ., δεν ελάττωσε το πλήθος των ασκητικών αγώνων του, παρά την καταβολή του σώματος, καθώς στο πνεύμα διατηρούσε την πρότερη ζέση του. Ζώντας λοιπόν ως ξένος και παρεπίδημος στη γη, έφτασε να γίνει πολίτης του ουρανού.

Έχοντας, συνεπώς, την πράξη ως την «επίβασιν» της θεωρίας, έφτασε σε υψηλά μέτρα και έγινε κοινωνός θείων μυστηρίων. Εντρύφησε έτσι και στην ωραιότητα του Κυρίου, ενώ επιπλέον έτυχε και της Θεομητορικής ευλογίας. Συνομίλησε με αγίους που εμφανίστηκαν μπροστά του, βίωσε την όραση του Άγγελου Φύλακά του, άκουσε αγγελικούς ύμνους και καταυγάσθηκε από το ουράνιο φως.

Το 1966 μ.Χ. ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Κέντρο Νοσημάτων Θώρακος Βορείου Ελλάδας (Νοσοκομείο Παπανικολάου). Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων. Στο διάστημα μέχρι να αναρρώσει και να επιστρέψει στο Άγιο Όρος φιλοξενήθηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού στη Σουρωτή. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1967 μ.Χ. μετακινήθηκε στα Κατουνάκια, και συγκεκριμένα στο Λαυρεώτικο κελί του Υπατίου (Βλάχικα).

Στις 12 Αυγούστου 1968 μ.Χ. ο Όσιος Παΐσιος, εισήλθε στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα και μόνασε στο κελί του Τιμίου Σταυρού.

Το 1979 μ.Χ. αφήνει τον Τίμιο Σταυρό και αναζητώντας κελί πηγαίνει στην εγκαταλελειμμένη «Παναγούδα». Εκεί ο Όσιος εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί με «ομόλογο», όπου και έμεινε μέχρι και το τέλος τη ζωής του. Από την εποχή που εγκαταστάθηκε στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν. Ήταν μάλιστα τόσο το πλήθος ώστε να υπάρχουν και ειδικές σημάνσεις που επεσήμαναν τον δρόμο προς το κελί του, ώστε να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τους υπολοίπους μοναχούς. Επίσης δεχόταν πάρα πολλές επιστολές. Όπως έλεγε ο γέροντας στενοχωρείτο πολύ, γιατί από τις επιστολές μάθαινε μόνο για διαζύγια και ασθένειες ψυχικές ή σωματικές. Παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά του, συνέχιζε την έντονη ασκητική ζωή, σε σημείο να ξεκουράζεται ελάχιστα, 2 με 3 ώρες την ημέρα. Εξακολούθησε όμως να δέχεται και να προσπαθεί να βοηθήσει τους επισκέπτες. Συνήθιζε επίσης να φτιάχνει «σταμπωτά» εικονάκια τα οποία χάριζε στους επισκέπτες σαν ευλογία.

Σε όλη αυτήν την καθημερινή κούραση του γέροντος Παϊσίου έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του οι πόνοι από τις διάφορες αρρώστιες όπως κολίτιδα, η οποία του άφησε μόνιμα δυσπεπτικά, βουβωνοκήλη και κυρίως από τον καρκίνο που του είχε διαγνωσθεί, γίνονταν όλο και περισσότεροι. Παρ' όλ' αυτα όμως αυτός ήταν ήρεμος και υπέμενε χωρίς να διαμαρτύρεται καθόλου. Αντιθέτως συνέχιζε να προσεύχεται για όλους.

Μετά το 1993 μ.Χ. παρουσίαζε αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Άγιον Όρος και πήγε στη Σουρωτή, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου). Εκεί έμεινε για λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ασθένησε και μεταφέρθηκε στο Θεαγένειο, όπου έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Θεώρησε τον καρκίνο εκπλήρωση αιτήματός του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 μ.Χ. χειρουργήθηκε. Παρότι η ασθένεια δεν έπαυσε, αλλά παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ, ο γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιο Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.

Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Κοιμήθηκε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 μ.Χ. και ώρα 11:00 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Στις 13 Ιανουαρίου 2015 συνήλθε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπόλεως και αποφάσισε την κατάταξη του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου έχει ως εξής:

«Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Tρίτην, 13ην Ἰανουαρίου 2015, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.

Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος: α) ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην καί β) προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, διά ψήφων κανονικῶν ἐξελέξατο παμψηφεί τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Εἰρηναῖον Ἀβραμίδην, διακονοῦντα ἐν Παρισίοις, Βοηθόν Ἐπίσκοπον παρά τῷ Σεβασμιωτάτῳ Μητροπολίτῃ Γαλλίας κυρίῳ Ἐμμανουήλ, ὑπό τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Ρηγίου.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 13ῃ Ἰανουαρίου 2015
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου»


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ ́. Θείας πίστεως.
Ὥσπερ ἄγγελος, φανεὶς ἐν κόσμῳ, ἐν τοῖς ἔτεσι, τοῖς τελευταίοις, χριστομίμητε Παΐσιε ὅσιε, ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας ἐν Ἄθωνι, ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας, καὶ κατηύγασας, πιστῶν τὰ πλήθη τῇ χάριτι, τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ ́. Ταχὺ προκατάλαβε.
Παΐσιε γέγονας, τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς, τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ Σουρωτῆς ὁ τροφός, Κονίτσης τὸ καύχημα, σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη, Ἀρσενίου ὁδεύσας, εἴληφας χαρισμάτων, τὴν πληθὺν Παρακλήτου, ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν, παρέχων τὰ πρόσφορα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α ́. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.
Τὸν πανεύφημον ἄνδρα, τοῦ ὄρους Ἄθωνος, τὸν ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων, καθάπερ φάος λαμπρόν, τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα, καὶ νοσήματα ψυχῶν, καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς, ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν, τῆς προοράσεως λύχνον, νέον Παΐσιον τιμήσωμεν.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ ́. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον, καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστῆρα τὸν νεόφωτον, ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως, ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον, ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας, διὸ κράζουσι· Χαίροις πάτερ Παΐσιε.

Κάθισμα
Ἦχος α ́. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Τῇ χάριτι Χριστοῦ, ὡς οἱ πάλαι Πατέρες, συνέζησας σεμνέ, τοῖς ἀλόγοις θηρίοις, καὶ φίλος ἐτέλεσας, πτερωτῶν καὶ τῶν ὄφεων, ὅθεν ἅπαντες, οἱ σὲ εἰδόντες θεόφρον, ἐξεπλάγησαν, καὶ Παντοκράτορα Λόγον, ἀνύμνησαν Ὅσιε.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος γ ́. Τὴν ὡραιότητα.
Τὸν πολυθαύμαστον, σεμνὸν Παΐσιον, τὸν καθαιρέσαντα, ὀφρὺν τοῦ δράκοντος, καὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάς, συντρίψαντα τῇ ἀσκήσει, Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα, καὶ Φαράσων ἐκβλάστημα, τὸν εὐεργετήσαντα, πολυτρόπως τοῖς θαύμασι, τὰ πλήθη τῶν πιστῶν ὀρθοδόξων, πάντες τιμήσωμεν ἐνθέως.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ ́. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τῆς νεότητος ὤφθης παιδαγωγός, καὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων ναρκομανῶν, τοῖς σχοῦσι δυσίατα, πορνικὰ ἁμαρτήματα, ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνης, θεράπων πανάριστος, καὶ ἐκ τῶν ἐκζητούντων, ὁδὸν τὴν σωτήριον, Πάτερ ἐπεγνώσθης, ἀκριβὴς ποδηγέτης, καὶ πάντων Παΐσιε, βακτηρία γεγένησαι, ἀσκητὰ θεοφώτιστε, διὸ ἐν Σουρωτῇ οἱ πιστοί, τὸν σὸν τάφον, προσκυνοῦντες χαίρουσι, καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην, κατὰ χρέος προσμέλπουσι.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ ́.Ταχὺ προκατάλαβε.
Εὐχῆς ἐργαστήριον, ἡ σὴ ἁγία ψυχή, Παΐσιε γέγονε, τῇ συνεχεῖ προσευχῇ, καὶ θείαις δεήσεσι, σὺ γὰρ μακροχρονήσας, ἐν τῇ κέλλῃ σου πάτερ, ὤφθης καθάπερ στήλη, φωτεινὴ ἱκετεύων, Χριστὸν τὸν πάντων κτίστην, καὶ παντοκράτορα.

Ὁ Οἶκος
Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλος, ἐν ἐσχάτοις τοῖς χρόνοις, Παΐσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳ, ὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῇ, ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιος, ἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι, βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα·

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος·
χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος.

Χαῖρε τῆς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα·
χαῖρε Σουρωτῆς κοινοβίου καλλώπισμα.

Χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν·
χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν.

Χαῖρε ὅτι κλεΐζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου·
χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τῷ ὄρει Σιναίου.

Χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος·
χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος.

Χαῖρε δεινῶς ἀλγουμένων ὁ ῥύστης·
χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης.

Χαίροις πάτερ Παΐσιε.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστός, Ἄθωνος τοῦ Ὄρους περιάκουστος ἀσκητής, χαίροις τῆς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος, Παΐσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Χαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτῆς, τοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος ἀσκητής, χαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου, κατοίκων ὄντως τύπος Πάτερ πρὸς μίμησιν.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖς, καὶ πληθὺν ἀνθρώπων, δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖς, καὶ τοὺς ἀσθενοῦντας, πολυειδῶς θεόφρον, Παΐσιε μὴ παύσῃ, σώζων ἑκάστοτε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόν, ταῖς ἱκετηρίαις, πρὸς Δεσπότην διηνεκῶς, ὅσιε βοήθει, ὡς παῤῥησίαν ἔχων, Παΐσιε κρατίστην, θεομακάριστε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόν, τὸν σὸν τάφον Πάτερ, ἀρυόμεθα οἱ πιστοί, δύναμιν καὶ θάρσος, ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου, Παΐσιε παμμάκαρ, ἄνερ τῆς χάριτος.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούς, τοὺς ὑμνολογοῦντας, πολιτείαν σου τὴν σεπτήν, τῇ ἐπισκοπῇ σου, προστάτευσον ἐκ βλάβης, βελίαρ τοῦ ἀρχαίου, τοῦ πολεμήτορος. Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Τρίτη 9 Ιουλίου 2019

Άγιος Παγκράτιος Ιερομάρτυρας επίσκοπος Ταυρομενίας


Προθείς εαυτόν Παγκράτιος ως βάθρον,
Aθλήσεως ήγειρεν οίκον εκ λίθων.
Παγκράτιος δ’ ενάτη δώμ’ έδρακε Παγκρατέοντος.

Βιογραφία
Ο Άγιος ιερομάρτυς Παγκράτιος καταγόταν από την Αντιόχεια. Διδάχτηκε την πίστη στον Χριστό από τον απόστολο Πέτρο και χειροτονήθηκε από τον ίδιο επίσκοπος Ταυρομενίου .

Ο Παγκράτιος, μετά την χειροτονία του, έπρεπε να μεταβεί στην επισκοπική του επαρχία, στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Κατά θεία λοιπόν οικονομία συνάντησε δύο ναυτικούς, τον Ρωμύλο και το Λυκαονίδη . Αυτοί ήταν καλοπροαίρετοι άνθρωποι και μόλις άκουσαν από τον Άγιο για τον Χριστό, ασπάσθηκαν την χριστιανική θρησκεία. Οι ναυτικοί δε αυτοί ήταν από την Σικελία και επρόκειτο να επιστρέψουν εκεί με τα πλοία τους. Έτσι ο Παγκράτιος επιβιβάστηκε σε ένα από αυτά και πήγε στη Σικελία.

Όταν ο Άγιος έφτασε εκεί, εξαφάνισε τα αγάλματα και τους ναούς του Φάλκωνα, του Λύσσωνα και των άλλων δαιμόνων. Επίσης κατόρθωσε να προσελκύσει στην πίστη του Χριστού τον ηγεμόνα του τόπου Βονιφάτιο. Και όχι μόνον αυτό· αλλά τον έκαμε επιπλέον να χτίσει και εκκλησία για τις ανάγκες των χριστιανών της περιοχής.

Ο Άγιος Παγκράτιος είχε προικιστεί από το Θεό και με το χάρισμα της θαυματουργίας. Έτσι, θεράπευε κάθε ασθένεια, με αποτέλεσμα να προσέρχονται καθημερινώς στην πίστη του Χριστού πολλά πλήθη ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί δε βαφτίζονταν από τον ίδιο τον θαυματουργό Άγιο και με τον τρόπο αυτό, εισέρχονταν επίσημα στους κόλπους της Εκκλησίας.

Ο άγιος ιερομάρτυς Παγκράτιος θανατώθηκε με πέτρες και μαχαίρια από οπαδούς της αιρέσεως του Μοντανισμού, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την απουσία του ηγεμόνα Βονιφάτιου, ο οποίος τιμούσε ξεχωριστά και προστάτευε τον Άγιο.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Παγκράτιε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Κράτος ἔνθεον ἠμφιεσμένος ἐκ τῆς χάριτος τοῦ κορυφαίου ἀποστόλων ζηλωτὴς ἐχρημάτισας· καὶ ταῖς ῥοαῖς τῶν αἱμάτων, Παγκράτιε, τὴν ἱερὰν διπλοῒδα ἐφοίνιξας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.


Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

Η κατά Θεόν και η δαιμονιώδης λύπη

«Οι επιπλήξεις, οι οποίες οδηγούν τον άνθρωπο σε απομόνωση και απογοήτευση, όλα τα κτυπήματα της συνειδήσεώς μας κατά της ζωής μας, κατά της αμαρτίας μας, στην πραγματικότητα είναι δαιμονιώδη, διότι «η κατά Θεόν λύπη ουκ επιτίθεται τω ανθρώπω», δεν τον επιπλήττει, δεν τον κτυπάει, δεν τον κατακεραυνώνει, δεν τον πετάει στην κόλαση. Του δίνει παρηγοριά, θάρρος, ειρήνη, κουράγιο, ανάνηψη. Του λέγει, «μη φοβού, δεύρο, πάλιν», άρχισε πάλι από την αρχή. Δεν ασχολείται με την πτώση, αλλά την ξεχνάει και προτρέπει την ψυχή να πορευθεί και πάλιν προς τον Χριστό. Διότι γνωρίζει ότι ο άνθρωπος είναι αδύναμος και δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο, παρά μόνον να αμαρτάνει, γι’ αυτό και τον ενδυναμώνει.

Το σατανικό πνεύμα της λύπης προκαλεί στον άνθρωπο άγχος, αγωνία, στενοχώρια, κατάθλιψη και πέσιμο στα ίδια αμαρτήματα. Η δαιμονιώδης λύπη είναι αποτέλεσμα και ένδειξη αμετανοησίας, φρικτού εγωισμού, δαιμονίου που κρύβεται μέσα μας. Αντίθετα, η κατά Θεόν λύπη έρχεται σαν δροσιά, σαν συντροφιά, σαν ένα χαμόγελο, σαν μια ξεκούραση μέσα στη ζωή μας, μας δίνει δύναμη, χαρά, κουράγιο. Νοιώθουμε σαν να μην κάναμε τίποτε, σαν να αρχίζουμε τώρα την ζωή μας. Γι’ αυτό λέγει: Πρόσεξε, μην παραδίδεσαι στην ήττα της λύπης. Αφήσου μόνον στην κατά Θεόν πνευματική λύπη, τουτέστιν στην πανήγυρη της καρδιάς η οποία ευφραίνεται για την μετάνοια και την θεία ζωή».

Λόγοι Ασκητικοί - Αββά Ησαία, Αρχιμ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019

Η προσευχή προφυλάσσει

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, γιατί ο νους όταν προσεύχεται, είναι απασχολημένος με το Θεό και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.

Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019

Ακολουθίες Ιουλίου 2019

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
 
1. Δευτέρα Κοσμά και Δαμιανού Αναργύρων, Κωνσταντίνου μ, Μαυρικίου μ -Αγιασμός
2. Τρίτη Κατάθεσις Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου .
3. Τετάρτη Ζυμπουλίας , Αγνής μάρτυρος, Υακίνθου μάρτυρος, Ανατολίου Κωνσταντινουπόλεως,
Θεοφίλου Εύρεσις λειψάνου Αγ. Ραφαήλ, Ανδρέου Κρήτης, Αθανασίου εν Άθω, Λουκίας μ
Τετάρτη στις 7:00μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές.

7. ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Κυριακής Μεγαλομάρτυρος, Θωμά Οσίου
7:00μ.μ. Εσπερινός στο ξωκλήσι Αγ. Προκοπίου στο Κάβο Γκρέκο
8. Δευτέρα Προκοπίου Μεγαλομάρτυρος, Θεοδοσίας της μητρός αυτού,
Αθανασίου Πεντασχοινίτου Κυπρίου Ευφημίας μεγαλομάρτυρος, Όλγας ισαπ.
7:00-9:00π.μ. η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι Αγ. Προκοπίου στο Κάβο Γκρέκο
10. Τετάρτη 7:00μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
11. Πέμπτη στις 7:00μ.μ. ο Πανηγυρικός Εσπερινός στο εξωκλήσι Αγίου Αρσενίου κ Παϊσίου του Αγιορείτου
12. Παρασκευή Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου,
7:00-9:00π.μ. Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο εξωκλήσι Αγίου Αρσενίου κ Παϊσίου του Αγιορείτου
7:00μ.μ. Εσπερινός στο εξωκλήσι Αγίου Αρσενίου κ Παϊσίου του Αγιορείτου
13. Σάββατο. Σάρρας οσίας, Των Αγίων Ηλιοφώτων, Νικοδήμου του Αγιορείτου, Κηρύκου και Ιουλίττης
Θεία Λειτουργία στο εξωκλήσι Αγίου Αρσενίου κ Παϊσίου του Αγιορείτου

14. ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ 630 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ
17. Τετάρτη Μαρίνης Μεγαλομάρτυρος, Ρώσων αγίων Κατάλυσις οίνου και ελαίου
7:00μμ Εσπερινός Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
18. Πέμπτη Αιμιλιανού μάρτυρος, Μακρίνης αδελφής Μεγάλου Βασιλείου
19. Παρασκευή 6:45 μ.μ. Εσπερινός στη Μεγάλη Εκκλησία
στις 7:30μ.μ. ο Πανηγυρικός Εσπερινός και στο εξωκλήσι προφήτη Ηλία δρόμος Κάβο Γκρέκο
20 . Σάββατο. Προφήτου Hλιού του Θεσβίτου, Ιωάννου Οσίου και Συμεών του σαλού,

21. ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Μαρίας Μαγδαληνής, Μαρκέλλης, Πελαγίας, Θύρσου Καρπασίας, Μενελάου οσίου
24. Τετάρτη Χριστίνης μάρτυρος
7:00μμ Εσπερινός Παράκληση στο ξωκλήσι Αγ. Άννας - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
25. Πέμπτη Κοίμησις Αγίας Άννης, Ολυμπιάδος μ. Θ. Λειτ. στο ξωκλήσι Αγ. Άννας
26. Παρασκευή Παρασκευής Οσιομάρτ., Ερμολάου Ιερομ., Απολλιναρίου επ. Ραβέννης Κατάλυσις οίνου και ελαίου
-ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ Αγίας Παρασκευής 7:00μ.μ Εσπερινός – 7:00-9:00π.μ. η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία Αγ. Παρασκευής (δρόμο Κάβο Γκρέκο)
27. Σάββατο Παντελεήμονος Μεγαλομάρτυρος

28. ΚΥΡΙΑΚΗ Στ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Ειρήνης Ηγουμένης Ιεράς Μονής του Χρυσοβαλάντου ,
Χριστοδούλου νεομάρτυρος Καλλινίκου, Θεοδότης, Σίλα, Σιλουανού μαρτύρων
Ευδοκίμου δικαίου, Ιωσήφ Αριμαθαίας, Φιλίππου απ.

Κατά το μήνα Ιούλιο ο Εσπερινός αρχίζει στις 7:00μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.