Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Οκτώβριο

1. Εξωκλήσι Μεγάλου Βασιλείου και Αγίας Αγάπης
Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνουμε ότι βρισκόμαστε στην φάση εικονογράφησης του τέμπλου στο εξωκλήσι των Αγίων Βασιλείου και Αγάπης Αγίας Νάπας. Όσοι επιθυμούν να γίνουν δωρητές για τις εικόνες του τέμπλου μπορούν να αποταθούν στον κ. Μάριο Πέροικο 99637877.

2. Κατά το μήνα Οκτώβριο ο Εσπερινός αρχίζει στις 5:30μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:00-9:30π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

Αγρυπνίες 2 και 5 Σεπτεμβρίου 2020


Αγρυπνία το βράδυ της Τετάρτης 2 Σεπτεμβρίου 2020 στις 08:00μ.μ- 12:30π.μ στον ιερό ναό Παναγίας Αγίας Νάπας. Θα εορτάσουμε την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως.

Αγρυπνία το βράδυ του Σαββάτου 5 Σεπτεμβρίου 2020 στις 09:00μ.μ- 12:30π.μ στο εξωκλήσι των Αγίων Αρσενίου και Παϊσίου Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.



Η θαυματουργή Αγία και Τίμια Ζώνη της Παναγίας

 
Η πάνσεπτη και χαριτόβρυτη Ζώνη της Παναγίας μας, η οποία βρίσκεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, είναι το μοναδικό κειμήλιο το οποίο σώζεται από την επίγεια ζωή της.

Κατά την ιερά παράδοση και ιστορία της Εκκλησίας μας η Υπεραγία Θεοτόκος τρείς ημέρες μετά την κοίμησή της ανέστη και ανελήφθη εν σώματι στους ουρανούς. Κατά την διάρκεια της αναλήψεως της, έδωσε στον Απόστολο Θωμά την Τιμία της Ζώνη. Και ο Θωμάς μαζί με τους άλλους αποστόλους, αφού άνοιξαν τον τάφο "ουχ εύρον το σώμα" της Θεοτόκου. Έτσι η Τιμία Ζώνη αποτελεί τεκμήριο για την Εκκλησία μας της αναστάσεως και ναλήψεως της Θεοτόκου με το σώμα στους ουρανούς και με μια λέξη της μεταστάσεώς της. Η Τιμία Ζώνη κατασκευάστηκε σύμφωνα με την παράδοση από την ίδια την παναγία με τρίχες καμήλας.

Η Αυτοκράτειρα Ζωή, σύζυγος του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού, από ευγνωμοσύνη για θαυματουργή θεραπεία της, κέντησε τη Ζώνη με χρυσή κλωστή, όπως σώζεται σήμερα χωρισμένη όμως σε τρία τεμάχια. Αρχικά φυλασσόταν στα Ιεροσόλυμα και ακολούθως στην Κωνσταντινούπολη, που τον 12ον αιώνα επί Μανουήλ Α' Κομνηνού (1143 -1180) καθιερώθηκε και επίσημος εορτασμός της την 31η Αυγούστου. Εν τέλει ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης Στ' Καντακουζηνός (1347-1355), ο οποίος έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη προς την Ιερά Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου, όπως διαπιστώνεται από πολλές σχετικές μαρτυρίες, την δώρισε σ' αυτή. Από τότε η Τιμία Ζώνη φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, σε ασημένια θήκη νεώτερης κατασκευής η οποία φέρει την παράσταση της Μονής. Στο κάτω δεξιό διάχωρο της παραστάσεως ο κατασκευαστής φιλοτέχνησε την μορφή του δωρητή Αυτοκράτορα Καντακουζηνού και επιγραφή η οποία αναφέρεται στην δωρεά του προς την Μονή. Αναρίθμητα είναι τα θαύματα, τα οποία έγιναν ως σήμερα με την Τιμία Ζώνη. Η αξία της είναι ανεκτίμητη, διότι συνδέεται με την Παναγία. Αυτή έχει τη χάρη και σ΄αυτήν οφείλει τη θαυματουργική της δύναμη, που ποικιλότροπα μεταδίδει στους πιστούς. Η Αγία Ζώνη διατηρεί "ανεκφοιτήτως" τη χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου, διότι συνδέθηκε με το πρόσωπο και τη ζωή της και διότι οι άγιοι είναι πνευματοφόροι όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αλλά και μετά την κοίμησή τους. Το ίδιο φαινόμενο αναφέρεται στην Αγία Γραφή όταν η μηλωτή του προφήτη Ηλία και τα σουδάρια και σημικίνθια των Αποστόλων τελούσαν θαύματα, διότι είχαν τη Χάρη των αγίων, που τα φορούσαν. Γι' αυτό και η Εκκλησία της αποδίδει τιμητική προσκύνηση, καθώς και στο Τίμιο Ξύλο του Σταυρού του Κυρίου.Η Αγία Ζώνη έχει την ιδιαίτερη χάρη να θεραπεύη τη στειρότητα των γυναικών και των καρκινοπαθών με κορδέλλα η οποία έχει προηγουμένως ευλογηθή επ' αυτής και ακολούθως τη ζώνονται οι στείρες γυναίκες και οι ασθενείς.


Αναδημοσίευση από : Ορθόδοξα Μηνύματα

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020

Ρώτησαν τι είναι ταπείνωση

Ρώτησαν τον αββά Ησαία τι είναι ταπείνωση, κι εκείνος είπε:


-Ταπείνωση είναι να θεωρούμε τον εαυτό μας πιο αμαρτωλό απ΄ όλους τους ανθρώπους και να εξουθενώνουμε τον εαυτό μας ότι τίποτε καλό δεν κάναμε ενώπιον του Θεού.
Και η εργασία της ταπείνωσης είναι η εξής: Να σιωπούμε, να μη ψηφίζουμε τον εαυτό μας σε καμιά περίπτωση, να μην είμαστε φιλόνικοι, να είμαστε έτοιμοι για υποταγή, με το βλέμμα χαμηλωμένο, τον θάνατο να έχουμε πρό οφθαλμών, να μην χρησιμοποιούμε το ψέμα και τον αργό λόγο.

Να μην αντιμιλούμε στον μεγαλύτερο, να μη θέλουμε να περάσει ο λόγος μας, να υπομένουμε τις περιφρονήσεις, να μισήσουμε την ανάπαυση, να βιάζουμε τον εαυτό μας σε κάθε περίπτωση, να είμαστε νηφάλιοι, να κόψουμε το θέλημά μας, να μην προκαλούμε κανέναν και να μη φθονούμε κανένα».
«Ας μη μιλάει η γλώσσα σου, αλλά η πράξη. Ο λόγος σου να΄ ναι ταπεινός περισσότερο απ΄ ό,τι η πράξη.
Μην μιλήσεις ερήμην της συνειδήσεώς σου και μη διδάξεις χωρίς ταπείνωση, για να δεχθεί η γη τον σπόρο σου».

Πηγή: Γεροντικό

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020

Η εν Χριστώ ελπίς

«Κάποτε οι μαθητές είχαν ανοιχτεί στη λίμνη, για να συναντήσουν τον Χριστό στην απέναντι όχθη. Όμως τον συνάντησαν στο χώρο της έκπληξης: καταμεσής στη λίμνη, την ώρα της τρικυμίας.

Συναντήθηκαν μόλις ο Πέτρος έκανε το αντίθετο από τον Ιωνά. Δεν κλείστηκε στο αμπάρι του πλοίου, αλλά χάριν της συνάντησης με τον Χριστό, ανοίχτηκε στο αβέβαιο.

Ο Χριστός συναντήθηκε με τους μαθητές Του ως ο ερχόμενος, ως ο αφέντης της έκπληξης.

Σήμερα λοιπόν οι πιστοί καλούνται να ανοιχτούν στο πέλαγος της σύγχρονης εποχής χωρίς φόβο, έτοιμοι να δώσουν τη μαρτυρία τους μέσα σε απρόσμενες, αίσθημα αισιοδοξίας και με την πεποίθηση ότι « μείζων ο εν υμίν ή ο εν τω κοσμω».

Το ταξίδι συνεχίζεται, πάντα σε απρόσμενα τοπία.

Χάρτης δεν χρειάζεται από πριν. Χρειάζεται όμως η πυξίδα. Αυτή που δείχνει το κέντρο βάρος».
Αυτό είναι η εν Χριστώ ελπίς!

Σάββατο 15 Αυγούστου 2020

Η κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου


Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο σπίτι του, όπου διέμεινε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πιο πριν. Πήγε τότε ο Άγγελος και της είπε: «Αυτά λέγει ο Υιός σου: είναι καιρός να παραλάβω τη μητέρα Μου κοντά Μου. Γι’ αυτό να μην ταραχθείς, αλλά δέξου το μήνυμα με ευφροσύνη, επειδή μεταβαίνεις σε ζωή αθάνατη». Μόλις το άκουσε η Θεοτόκος, χάρηκε πολύ και από τον πολύ πόθο της να μεταβεί στον μονογενή Υιό της, ανέβηκε με βιασύνη και προθυμία στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί, διότι είχε αυτή τη συνήθεια, να ανεβαίνει συχνά σ’ αυτό το όρος. Αφού προσευχήθηκε αρκετά η Πανάχραντη, επέστρεψε στην οικία της. Έπειτα γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της. Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση του αγγέλου, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμησή της. Όταν εκοιμήθη με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Μετά από τρεις ημέρες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Και βέβαια όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής». Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι ο πραγματικός οδηγός, για όσους θέλουν ν’ ανυψώνονται προς τον Θεό. Έργο της είναι να πρεσβεύει στον Τριαδικό Θεό για όλους τους ανθρώπους. Για μας τους ορθοδόξους η Θεοτόκος είναι η «ακαταίσχυντος προστασία και η αμετάθετος προς τον ποιητή μεσιτεία». Δίκαια μπορούμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας προς την Υπεραγία Θεοτόκο αφού, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, «κανένα άλλο κτίσμα στον κόσμο δεν αγάπησε ποτέ τόσο πολύ τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, ούτε συμμορφώθηκε τόσο στο θέλημά Του όσο η Παναγία Μητέρα του». Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τιμή προς την Παναγία ανάγεται στον Υιό της, κατά τον Άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό.

«ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΣΧΑ» «…Ο Χριστιανός φεύγει από τον κόσμο αυτό, πλαισιωμένος από τη Στρατευομένη Εκκλησία ενώ στην αντίπερα όχθη τον υποδέχεται η Θριαμβεύουσα Εκκλησία. Αν η έξοδος ενός απλού μέλους της Εκκλησίας από τον κόσμο τούτο είναι εκκλησιαστικό γεγονός, η Έξοδος της Πρώτης μέσα στην Εκκλησία, της Θεοτόκου, ήταν κατ’ εξοχήν εκκλησιαστικό γεγονός. Απήχησις της αλήθειας αυτής είναι ο πάνδημος εορτασμός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η γιορτή αυτή στην Ορθοδοξία αποτελεί ένα δεύτερο Πάσχα…»

Απολυτίκιον
«Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἓν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὗ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς,καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν». 

Κοντάκιον
«Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Με τα μάτια της ψυχής...

Δύο άντρες πολύ σοβαρά άρρωστοι, ήταν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.

Στον έναν επιτρέπονταν να μένει καθιστός μία ώρα το απόγευμα γιατί τον βοηθούσενα φύγουν τα υγρά από τους πνεύμονες. Το κρεβάτι του βρισκόταν ακριβώς δίπλα στο παράθυρο του δωματίου.

Ο άλλος άντρας έπρεπε να βρίσκεται συνέχεια ξαπλωμένος σε ακινησία και ένας μεσότοιχος που βρισκόταν μεταξύ των κρεβατιών δεν του επέτρεπε να κοιτάει κι αυτός έξω από το παράθυρο.

Οι άντρες κατέληξαν να μιλούν ατελείωτα. Μιλούσαν για τις συζύγους τους, τις οικογένειες τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη θητεία τους στον στρατό, ακόμα και για το που είχαν πάει διακοπές.

Κάθε απόγευμα, ο άντρας που του επιτρεπόταν να μένει καθιστός περιέγραφε στον συγκάτοικό του όλα όσα έβλεπε από το παράθυρο του δωματίου.

Ο άντρας που βρισκόταν σε αναγκαστική ακινησία άρχιζε να καταλαβαίνει πως ζει γι' αυτές τις μοναδικές απογευματινές ώρες που η αγάπη του για την ζωή μεγάλωνε και ζωντάνευε από όλη την δραστηριότητα και τα χρώματα του έξω κόσμου.

Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια θαυμάσια λίμνη. Πάπιες και κύκνοι κολυμπούσαν εκεί, και τα παιδιά έπαιζαν με μικρά μοντέλα σκαφών στο νερό.
Νεαρά ζευγάρια περπατούσαν πιασμένα χέρι χέρι μέσα στα υπέροχα λουλούδια που είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Τεράστια παλιά δέντρα στέκονταν με χάρη επάνω στο έδαφος και μια υπέροχη θέα του ουρανοξύστη της πόλης φαινόταν από μακριά.

Καθώς ο άντρας δίπλα στο παράθυρο εξηγούσε όλες αυτές τις όμορφες λεπτομέρειες, ο άντρας στο διπλανό κρεβάτι φαντάζονταν όλα αυτά που άκουγε.

Ένα απόγευμα ο άντρας που ήταν δίπλα στο παράθυρο, περίγραφε μια παρέλαση που περνούσε.
Παρόλο που ο άντρας στο δίπλα κρεβάτι δεν μπορούσε να ακούσει τον ήχο της μπάντας, μπορούσε και μόνο με τα μάτια του μυαλού του να δει τους κλόουν που χόρευαν, τα πολύχρωμα άρματα και τα όμορφα διακοσμημένα αυτοκίνητα και άλογα.

Οι μέρες πέρασαν. Ο άντρας που δεν μπορούσε να δει από το παράθυρο άρχισε να επιτρέπει σπόρους έχθρας να αναπτύσσονται μέσα του. Όσο και να εκτιμούσε τις περιγραφές του συγκατοίκου του, ευχόταν μέσα του να ήταν αυτός ο οποίος θα μπορούσε να δει την θέα από το παράθυρο. Άρχισε να αποστρέφεται τον συγκάτοικο του και στο τέλος ο πόθος του να είναι δίπλα στο παράθυρο τον έφερε σε απόγνωση.

Ένα πρωινό, ενώ οι δυο συγκάτοικοι είχαν προ πολλού σταματήσει να μιλιούνται, σε μια επίσκεψη της η νοσοκόμα βρήκε στο δωμάτιο τον άντρα δίπλα στο παράθυρο νεκρό. Είχε πεθάνει ειρηνικά μέσα στον ύπνο του. Λυπημένα κάλεσε τους νοσοκόμους και απομάκρυνε το πτώμα του.

Ο άλλος άντρας ζήτησε να μετακινηθεί εκείνος στο κρεβάτι που βρίσκονταν δίπλα στο παράθυρο.
Η νοσοκόμα με πολύ προθυμία τον μετακίνησε και φρόντισε να είναι άνετος. Σιγά-σιγά στηρίχθηκε με πόνο στον αγκώνα του για να σηκωθεί και να ρίξει μια ματιά έξω. Επιτέλους θα μπορούσε να δει τον έξω κόσμο και όλες τις δραστηριότητες του.

Αυτό που είδε ήταν ένας κενός τοίχος !

Κάλεσε την νοσοκόμα και την ρώτησε:

-Πως μπορούσε ο συγκάτοικος μου να βλέπει όλα αυτά που μου περίγραφε; Πως μπορούσε να μου μιλάει για τόση ομορφιά και με τόσες λεπτομέρειες, όταν αυτό που φαίνεται από αυτό εδώ το παράθυρο είναι ένας παλιός και βρώμικος τοίχος;

Και η νοσοκόμα του απάντησε :

-Ω θεέ μου... δεν το ξέρατε πως ο πρώην συγκάτοικος σας ήταν τυφλός; Δεν μπορούσε να δει καν τον τοίχο, ίσως ήθελε να σας ενθαρρύνει.

Εάν ζούμε μια ζωή βασανίζοντας τον εαυτό μας για το τι έχουν οι άλλοι, πιθανότατα θα χάσουμε την χαρά του να γίνουμε αποδέκτες αυτών που οι άλλοι θέλουν να μας δώσουν.


Αναδημοσίεση από: Ο Θεός αγάπη εστί

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2020

Η άσκηση στον σύγχρονο τρόπο ζωής

Μια εξαιρετική συνέντευξη που βάζει τα πράγματα στη σωστή τους βάση, αναλύοντας παρεξηγημένες έννοιες περι εγωισμού, άσκησης κτλ. Αξίζει να τη διαβάσετε!!

Η άσκηση μέσα στο γάμο

Πολλοί σήμερα ισχυρίζονται ότι ο όρος άσκηση αποτελεί ουτοπία ως προς την εφαρμογή του στις σύγχρονες συνθήκες ζωής και ιδιαίτερα μέσα στο γάμο. Γι΄ αυτό σ'αυτό το τεύχος παρουσιάζουμε ένα άρθρο (συνέντευξη από τον Δρ. Δημήτριο Καραγιάννη, Παιδοψυχίατρο - θεραπευτή οικογένειας) του περιοδικού ΄΄ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ΄΄ που αναφέρεται στο συγκεκριμένο θέμα και αποτελεί προσπάθεια προσέγγισης και προσδιορισμού του ρόλου της άσκησης μέσα στο γάμο .Έχουμε πάντα στο νου ότι σκοπός του ανθρώπου είναι η θέωση και όχι η ηθική αυτάρκεια, η αγιότητα και όχι η χλιαρότητα, η προσπάθεια και όχι η βολή.
Παρεμβολή: Είναι γνωστό ότι πολλοί έχουμε συνδυάσει τη λέξη άσκηση με το μοναχό, και αναφερόμαστε στον ασκητή μοναχό. Υπάρχει άσκηση μέσα στον γάμο;

Απάντηση: Εγώ θα ρωτούσα καλλίτερα: Υπάρχει γάμος χωρίς άσκηση; Αυτό που είναι σημαντικό είναι να δούμε τι εννοούμε όταν λέμε άσκηση, γιατί κινδυνεύουμε, και αυτό είναι τραγικό, να διαστρεβλώσουμε την έννοια της άσκησης κάνοντας μια μηχανιστική μεταφορά της άσκησης του μοναχού στην ζωή των εγγάμων, με συνέπεια να ονομάσουμε ως άσκηση την απουσία του έρωτα. Επομένως εν ονόματι της άσκησης κινδυνεύουμε να αρνηθούμε την ίδια την φύση του γάμου και τότε η τάχα ιδανική κατάσταση θα είναι οι παντρεμένοι να μην είναι παντρεμένοι. Δεν μπορεί η απουσία σχέσης να είναι το ζητούμενο στην σχέση ενός ζευγαριού.

**************************************************

Η άσκηση στο γάμο είναι η ίδια η αλληλοπεριχώρηση. Η άσκηση των προσώπων αναφέρεται στην προσπάθεια του κάθε συντρόφου να ανακαλύψει τον εαυτό του σε σχέση με το σύντροφό του.

**************************************************

Οι Άγιοι Μάρτυρες Φώτιος και Ανίκητος


Φώτιος και Ανίκητος. Δύο ένδοξοι Μάρτυρες που η Εκκλησία μας τιμά κάθε χρόνο μέσα στις ημέρες του αγίου Δεκαπενταυγούστου, στις 12 Αυγούστου. Δυο Μάρτυρες που τους συνδέει βαθιά όχι μόνο η πνευματική τους συγγένεια με τον Χριστό αλλά και η κατά σάρκα συγγένεια. Ο Φώτιος ήταν ανιψιός του Ανίκητου. Όμως η μεταξύ τους αγάπη δεν καλύπτει ούτε υπερβαίνει την αγάπη τους προς τον Χριστό. Την προτεραιότητα στην αγάπη τους την δίνουν ολόψυχα στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αυτόν τιμούν και σέβονται και λατρεύουν. Αυτόν ομολόγησαν κάποτε με παρρησία. Και η γενναία αυτή πράξη τους χάρισε το εισιτήριο για την είσοδό τους στην αθανασία του Παραδείσου.
Έζησαν και οι δύο κατά την εποχή του βασιλέως Διοκλητιανού (288 μ.Χ.). Κάποια μέρα άκουσαν στη Νικομήδεια τον σκληρό αυτοκράτορα να δημηγορεί μπροστά σε πλήθος κόσμου. Τι έλεγε; Βλασφημούσε τον πανάγιο Θεό μας. Και απειλούσε όλους τους Χριστιανούς, που επικαλούντο το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού και Τον πίστευαν, ότι αν δεν αρνηθούν την πίστη τους, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά. Είχε μάλιστα εκθέσει ο Διοκλητιανός και διάφορα είδη βασανιστικών οργάνων για να εκφοβίσει εκείνους που θα τολμούσαν να αντιλέξουν στις προσταγές του.
Τότε ένας, ο Ανίκητος, περιφρονώντας τις απειλές του αυτοκράτορα τόλμησε και με θάρρος ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Θεό! Στηλίτευσε τις πλάνες των ειδωλολατρών και δεν δίστασε να πει ακόμα ότι «όσοι σέβονται τα είδωλα είναι κουφοί και αναίσθητοι».
Η αφορμή είχε πλέον δοθεί. Ο μάρτυς Ανίκητος ήταν έτοιμος να δεχθεί τις φοβερές συνέπειες. Τον συνέλαβαν οι λάτρεις των ειδώλων. Τον μαστίγωσαν αλύπητα, και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε φάνηκαν μέσα από τις αυλακώσεις των πληγών του τα οστά του. Έπειτα άφησαν εναντίον του ένα εξαγριωμένο μεγαλόσωμο λιοντάρι. Ο Άγιος φοβήθηκε από τον βρυχηθμό του. Καθώς όμως πλησίαζε προς το θύμα του το άγριο αυτό ζώο, ημέρεψε σαν πρόβατο και συνέπασχε με τον Μάρτυρα. Η Παράδοση αναφέρει ότι το λιοντάρι αυτό σπόγγισε με το πόδι του τον ιδρώτα του Ανίκητου που έτρεχε από αγωνία στο πρόσωπό του…
Ο Ανίκητος προσευχόταν. Ευχαριστούσε θερμά τον Θεό για τα θαυμάσια μεγαλεία του. Και καθώς ολοκλήρωνε την προσευχή του, έγινε ένας δυνατός σεισμός που έριξε κάτω µε πάταγο το άγαλμα του Ηρακλέους. Άλλα και κάποια σπίτια της πόλεως κατέρρευσαν, αφήνοντας κάτω από τα συντρίμμια τους και νεκρούς ειδωλολάτρες.
Αγανακτισμένος ο αυτοκράτορας διατάζει τον αποκεφαλισμό του γενναίου Μάρτυρα. Ο δήμιος όμως δηλώνει αδυναμία. Μια ασυνήθιστη δύναμη του κρατάει ακίνητο το υψωμένο του χέρι που ήταν έτοιμο να πέσει µε το ξίφος επάνω στον Μάρτυρα.
Ντροπιασμένος ο βασιλέας δίνει νέα εντολή να αλλάξουν μαρτύριο στον Άγιο. Επάνω απόφλεγόμενα ξύλα προσδένουν σε τροχό το σώμα του Μάρτυρα και το περιστρέφουν µε µανία. Άλλα και πάλι η θερμή προσευχή του Ανίκητου νικά τον θυμό των κακούργων δημίων του. Ο τροχός ξαφνικά σταματά να περιστρέφεται! Τα δεσμά πέφτουν! Ο Μάρτυς ελευθερώνεται! Η φωτιά σβήνει…
Σκηνή συγκινητική ακολουθεί. Ο Φώτιος, ο ανεψιός του Ανίκητου, βρίσκει ευκαιρία να ομολογήσει τον Χριστό µε πράξη συμπαραστάσεως στον γενναίο θειο του. Ορµά στον τόπο του μαρτυρίου. Αγκαλιάζει τον Μάρτυρα θείο του. Τον προσφωνεί τρυφερά και δυνατά: «Είσαι ο θείος µου και ο πατέρας µου, αλλά και σαν μητέρα µου σε αισθάνομαι την ώρα αυτή». Σαν να έλεγε ακόμη: «Είσαι και το πρότυπό µου και μου δείχνεις ζωντανά πόσο πολύ αξίζει να αγαπά κανείς τον Χριστό!!!».
Ζητά και ο Φώτιος δόξα μαρτυρίου, κοινή συνάθληση και συμπόρευση προς το ένδοξο τέρμα της Βασιλείας των ουρανών για την αγάπη του Νυμφίου Χριστού.
Οι δήμιοι δεν χάνουν την ευκαιρία. Ορμούν και προς τη νέα λεία τους. Φορούν και στους δύο αλυσίδες σιδερένιες και τους ρίχνουν μαζί στη φυλακή. Τους μαστιγώνουν, τους κατακαίουν, τους λιθοβολούν μέσα στο θέατρο, τους σύρουν στους δρόμους δεμένους πίσω από άγρια άλογα, ρίχνουν πάνω στις πληγές τους ξίδι και αλάτι. Από όλα όμως τα μαρτύρια έβγαιναν άθικτοι οι γενναίοι ομολογητές του Κυρίου.
Ακολουθεί νέα φυλάκιση. Εδώ θα παραμείνουν για τρία χρόνια έγκλειστοι και παραμελημένοι. Θα κακοπαθούν µε υπομονή για την πίστη τους. Θα ψάλλουν και θα προσεύχονται. Τα σώματά τους θα εξαγνισθούν. Οι ψυχές τους θα εξαγιασθούν. Η Χάρη του Θεού θα τους πλημμυρίσει πλούσια. Και ευφραινόμενοι θα φθάσουν στο τέλος. Ο τύραννος διατάζει να τους κλείσουν στο λεγόμενο λουτρό του Αντωνίου, αφού το είχε πυρακτώσει για τρεις μέρες. Όμως η βάση του λουτρού σπάζει και οι Μάρτυρες δροσιζόμενοι σώζονται.
Αγανακτισμένος μετά από αυτά ο Διοκλητιανός τους οδηγεί μέσα σε καμίνι που είχε το σχήμα χωνιού, στερεωμένο σε σιδερένιες στήλες. Εδώ μέσα στις φλόγες προσευχόμενοι παρέδωσαν τα πνεύματά τους στον Παντοκράτορα Κύριο και οι δύο Μάρτυρες του Χριστού, ο Φώτιος και ο Ανίκητος. Και καθώς οι ψυχές τους φτερούγιζαν μαζί αδελφωμένες για τον ουρανό, άφηναν κάτω στη γη τα νεκρά μαρτυρικά σώματά τους ένδοξα και άθικτα από τη φωτιά. Και ο Θεός των Χριστιανών, ο αληθινός, εμεγαλύνετο και εδοξάζετο.
Φώτιος και Ανίκητος. Δυο ονόματα τόσο αγαπημένων συγγενών. Δυο ονόματα τόσο γενναίων πιστών. Πόσο υπέροχο αλήθεια είναι να καλλιεργούμε μεταξύ των οικείων µας την αγάπη. Μια αγάπη όχι συμφεροντολογική αλλά αληθινή, που να εμπνέεται από τον Χριστό και να στρέφεται προς τον Χριστό. Μόνο αυτή η αγάπη κρατάει αδιάλυτες τις φιλίες και τις οικογένειές µας και εδώ και στην αιωνιότητα…
Η μνήμη τους τιμάται στις 12 Αυγούστου.  
Ακούστε το απολυτίκιον των Αγίων Φωτίου και Ανικήτου:

Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Μη δέχεστε τα σκουπίδια κανενός! (Εξαιρετικό)

Η αλληγορία του απορριμματοφόρου

Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο. Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας. Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά!

Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει. Ο δικός μου οδηγός απλώς του χαμογέλασε και τον χαιρέτισε. Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. Έτσι τον ρώτησα: «Γιατί το έκανες αυτό; Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το αυτοκίνητό σου και να μας στείλει στο νοσοκομείο!». Τότε εκείνος με δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω «Η αλληγορία του απορριμματοφόρου».

Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με απορριμματοφόρα. Περιφέρονται γεμάτοι σκουπίδια, γεμάτοι πίκρα, θυμό και απογοήτευση. Καθώς τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και περισσότερα, χρειάζονται ένα μέρος να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς. Μην το πάρετε όμως προσωπικά, απλώς χαμογελάστε τους, χαιρετίστε τους, ευχηθείτε τους να είναι καλά και φύγετε.

Δεν αξίζει να κουβαλάτε τα δικά τους σκουπίδια και να τα εξαπλώνετε και σε άλλους ανθρώπους στη δουλειά σας, στην οικογένειά σας ή και σε αγνώστους.

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Εργάτης του φόβου, του μισθού ή της αγάπης;

Η αρχή της μακαρίας ανεξικακίας είναι το να δεχόμαστε τις ατιμίες (αφού μας γίνονται) με πικρία και πόνο ψυχής. Στο μέσον της ανεξικακίας είμαστε, όταν τις δεχόμαστε χωρίς λύπη. Και στην τελειότητα της ανεξικακίας φθάνομε, όταν θεωρούμε τις ατιμίες ως τιμές. Να χαίρεσαι εσύ που είσαι στο πρώτο στάδιο, ενδυναμώσου εσύ που είσαι στο δεύτερο και πλημμύρισε από αγαλλίαση εσύ που είσαι μες στη μακαριότητα του Κυρίου.

Παρατήρησα ελεεινό θέαμα στους οργίλους ανθρώπους που τους συνέβαινε από υπερηφάνεια χωρίς να το καταλαβαίνουν. Συνέβαινε δηλ. να οργίζονται και έπειτα, επειδή έπεφταν στην οργή, να ξαναοργίζονται γι’ αυτό. Και απορούσα βλέποντας ότι προσπαθούσαν να διώξουν το παράπτωμα πάλι. Τους λυπόμουνα βλέποντας ότι θέλουν να νικήσουν την αμαρτία.

Εγώ όμως είδα τρεις μοναχούς που και οι τρεις μαζί δέχθηκαν ατιμία. Και ο πρώτος τη δέχθηκε και σιώπησε. Ο δεύτερος χάρηκε μεν για τον εαυτό του, αλλά λυπήθηκε γι’ αυτόν που τον χλεύασε. Και ο τρίτος, επειδή σκέφθηκε τη βλάβη του πλησίον του, δάκρυσε θερμά. Έτσι μπορούσε να δει κανείς τον εργάτη του φόβου (που φύλαξε δηλ. την εντολή του Θεού από φόβο), τον εργάτη που ήταν άξιος μισθού και τον εργάτη της αγάπης.

Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος

Σάββατο 1 Αυγούστου 2020

Ο επιτάφιος και τα Εγκώμια της Παναγίας ,13 Αυγούστου 2020, 7:00 μ.μ.


Ο Επιτάφιος και τα εγκώμια της Παναγίας, είναι μία πολύ ωραία ακολουθία η οποία συνηθίζεται να ψάλλεται τον δεκαπενταύγουστο την 13η του μηνός προεόρτια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου η οποία «μεταβαίνει από της γης εις τα άνω». Μετά το πέρας του Εσπερινού, είθισται να περιφέρεται ο Επιτάφιος της Παναγίας. Όπως ακριβώς με τον Επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής, ψάλλονται προς τιμή της Παναγίας τα Εγκώμια και τα Ευλογητάρια.

ΣΤΑΣΙΣ Α’ Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.

ΣΤΑΣΙΣ Β ’ Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σὲ τὴν Θεοδόχον, τὴν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καὶ χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ.

ΣΤΑΣΙΣ Γ’ Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ ταφῇ σου, προσάγουσι Παρθένε.

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ Εὐλογητή εἶ Δέσποινα, σκέπε, φρούρει τούς εἰς σέ ὑμνολογούντας.

Τῶν Ἀγγέλων ὁ δῆμος, κατεπλάγη ὁρῶν σε, ἐν νεκροῖς λογισθεῖσαν, τῆν Σωτῆρα τῶν βροτῶν,
Μαριάμ τετοκυῖαν, τόν σύν ἑαυτῷ τόν Ἀδάμ ἐγείραντα, καί ἐξ’ Ἄδου πάντας ἐλευθερώσαντα.

Ανακοίνωση για ακολουθίες 1-15 Αυγούστου

Αγαπητοί μας ενορίτες,
Θα θέλαμε να ενημερώσουμε ότι η Εκκλησία της Αγίας Νάπας τηρώντας τα αυστηρά μέτρα της πολιτείας παραμένει ανοικτή για όλους από τις 7:00π.μ μέχρι τις 9:00μ.μ.

Για να εισέρχεστε στο ναό ΠΡΕΠΕΙ να βάζετε όλοι προστατευτική μάσκα.

Καθημερινά από 1 Αυγούστου μέχρι 16 Αυγούστου θα τελείται:

Α) ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ απο τις 6:30π.μ - 8:30π.μ στην Εκκλησία της Παναγίας
όπου επιτρέπεται η προσέλευση πιστών για εκκλησιασμό.
Όσοι από σας επιθυμούν να κοινωνήσουν στις καθημερινές Θείες Λειτουργίες μπορούν και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, 8:30π.μ.-9:00π.μ. να προσέλθουν.  

Β) Οι ΚΥΡΙΑΚΆΤΙΚΕΣ ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΕΣ θα γίνονται σε 3 εκκλησίες
- Εκκλησία Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης: 5:45π.μ-8:00π.μ.
- Εκκλησία Αγίου Παϊσίου: 6:00π.μ-8:10π.μ.
- Εκκλησία Παναγίας: 6:30π.μ-9:30π.μ.

Επίσης θα μπορείτε να λαμβάνετε την Θεία Ευχαριστία και μετά το πέρας της Θ.Λ. ειδικά οι ευπαθείς ομάδες:
- Εκκλησία Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης:8:00π.μ-8:20π.μ
- Εκκλησία Αγίου Παϊσίου: 8:10π.μ.-8:30π.μ.
- Εκκλησία Παναγίας: 9:30π.μ.-10:00π.μ

Γ) ΚΆΘΕ ΑΠΌΓΕΥΜΑ θα τελούνται ΔΥΟ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ στην Εκκλησία της ΠΑΝΑΓΙΑ μας:
α': 6.30μ.μ μέχρι 7.30μ.μ.
β': 8.30μ.μ μέχρι 9.30.μ.μ.

H EKKΛHΣIA ΠANAΓIAΣ AΓIAΣ ΝΑΠΑΣ METAΔIΔEI ZΩNTANA: http://www.youtube.com/user/ierosnaosayiasnapas

ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ!!

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Ή νηστεία αύτη, με την οποία τιμούμε την Παναγία μας, αρχίζει την 1η και λήγει την 14η Αυγούστου.
Είναι νηστεία αυστηρή, όπως εκεί­νη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Εφόσον μπο­ρούμε, νηστεύουμε από λάδι όλες τις ήμερες, πλην Σαββάτου και Κυριακής.
Ψάρι καταλύου­με μόνο κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως.

Ακολουθίες Αυγούστου

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

31. ΙΟΥΛΙΟΥ Παρασκευή βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ 8:00μ.μ - 12:30π.μ στο ξωκλήσι Αγίας Άννας - Αγιασμός
Η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού, Των επτά Μακκαβαίων Παίδων, Σολομονής της μητρός αυτών, Ελεαζάρου του διδασκάλου αυτών, Παύλης οσίας της Ρωμαίας

1η Αυγούστου Σάββατο Από σήμερα αρχίζει η αυστηρή νηστεία του Δεκαπενταυγούστου
Μέχρι και τις 15 Αυγούστου στην Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας καθημερινά θα έχουμε Θεία Λειτουργία και κάθε βράδυ ο Εσπερινός και η Παράκλησις στην Υπεραγία Θεοτόκο 6:30 – 7:30μ.μ
8:30 – 9:30μ.μ θα ψάλλεται καθημερινά δεύτερη φορά η Παράκλησις στην Υπεραγία Θεοτόκο
Για να γράψετε ονόματα για Παράκληση, να αποτείνεστε στο παγκάρι.
2. ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου (ανακομιδή) , Φωτεινής (Φωτούς) της Κυπρίας – θα τελεστούν τα ετήσια μνημόσυνα των ηρώων του Δήμου μας Γιαννάκη Παππουλλή και  Χριστάκη Πιερή Χρίστου
3. Δευτέρα Σαλώμης Μυροφόρου Ισαποστόλου, Θεοδώρας Θεσσαλονίκη
4. Τρίτη Των εν Εφέσω επτά παίδων, Ευσιγνίου μ
5. Τετάρτη Ευγενίου του Αιτωλού, Νόννης μητρός Αγ. Γρηγορίου Θεολόγου
Ο Εσπερινός της Μεταμορφώσεως θ’ αρχίσει στις 6:00μ.μ
Τετάρτη βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ της Μεταμορφώσεως 8:00μ.μ - 12:30π.μ στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας
6. Πέμπτη Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ Δεν τελούνται μνημόσυνα σήμερα (κατάλυσις ιχθύος)
7. Παρασκευή Δομετίου του Πέρσου, Μικάλλου οσίου του εξ Ακανθούς
Παρασκευή βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ 8:00μ.μ - 12:30π.μ στο ξωκλήσι Αγίας Άννα
Αιμιλιανού επι. Κυζίκου, Τριανταφύλλου, Αντωνίου μάρτυρος, Ευτύχιου οσίου

9. ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ματθία Αποστόλου - Άγιον Ευχέλαιον 7:30μ.μ
10. Δευτέρα Λαυρεντίου , Ξύστου επισκόπου, Ιππολύτου μ
11. Τρίτη Ανάμνησις θαύματος Αγ. Σπυρίδωνος
12. Τετάρτη Φωτίου, Ανικήτου μαρτ
13. Πέμπτη Μαξίμου του Ομολογητού, Ειρήνης βασιλίσης - Ξένης μοναχής
6:30μ.μ. Εσπερινός Παράκληση – Απόδειπνο – Χαιρετισμοί
Στη διάρκεια του Εσπερινού θα γίνει η περιφορά επιταφίου και θα ψαλούν τα Εγκώμια της Υπεραγίας Θεοτόκου
14. Παρασκευή Μιχαίου προφήτου, Μαρκέλλου ιερομάρτυρος επισκόπου Απαμείας
6:30μ.μ Πανηγυρικός εσπερινός της κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου
Παρασκευή στις 7:30μμ Παράκληση
βράδυ ΑΓΡΥΠΝΙΑ κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου 8:00- 12:30π.μ στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας
15. Σάββατο Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Δεν τελούνται μνημόσυνα σήμερα

16. ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ οσίου Ιωσήφ ησυχαστού
18. Τρίτη Φλώρου και Λαύρου μαρτύρων, Ανδρέου Στρατηλάτου 2593 μαρτύρων, Αγαθόνικου, Ανθούσης, Αθανασίου, Ρηγίνου,Ορέστου, Λουκίου, Αγγελή μ.
19. Τετάρτη- 6:30μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές

23. ΚΥΡΙΑΚΗ Απόδοση Εορτής Κοιμήσεως Θεοτόκου, Παναγίας του Χάρου, Ειρηναίου επισκόπου Λουγδούνου, Παναγίας Προυσού Καλλινίκου, Ευτυχούς ιερομάρτυρος, Κοσμά του Αιτωλού, Διονυσίου Αιγίνης Του Τίτου Αποστόλου, Κωνσταντίας οσίας της εν Πάφω
26. Τετάρτη Ναταλίας και Ανδριανού μαρτύρων
Τετάρτη στις 6:30μμ Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
27. Πέμπτη Φανουρίου μεγαλομάρτυρος, Χρυσοστόμου επισκόπου Σμύρνης, Ποιμένος οσίου Μωυσέως Αιθίοπος, Ακακίου, Διομήδους, Λαυρεντίου μ., Άννης προφήτ.
29. Σάββατο ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ, Αυστηρή Νηστεία καταλυση οίνου και ελαίου

30. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Αλεξάνδρου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Βρυαίνης οσίας
31. Δευτέρα Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου

Κατά το μήνα Αύγουστο ο Εσπερινός αρχίζει στις 6:30μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.