Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Νοέμβριο

1. Ιερό Σαρανταλείτουργο
Στην ενορία μας τελείται Σαρανταλείτουργο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αποταθούν στο παγκάρι.

2. Αγρυπνία κάθε Παρασκευή
Κάθε Παρασκευή από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι τα Χριστούγεννα θα τελείται Αγρυπνία στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας.

3. Αγρυπνία - Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία (Σάββατο βράδυ προς Κυριακή)
Συνεχίζεται κάθε Σάββατο βράδυ προς Κυριακή να τελείται Αναστάσιμη νυχτερινή Θεία Λειτουργία 9:00μ.μ. - 12:30π.μ. στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας στις 2, 9, 16, 23 και 30 Νοεμβρίου. Η πρόσκληση αυτή απευθύνεται αφενός σε όλους τους ευλαβείς πιστούς που λόγω της εργασίας τους (π.χ. αστυνομικούς, ιατρούς, νοσηλευτές, πυροσβέστες, στρατιωτικούς, κ.α.), αφετέρου δε και σε όσους για οποιοδήποτε άλλο λόγο, δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής. Η τοπική Εκκλησία ως φιλόστοργος μητέρα , γνωρίζοντας και κατανοώντας τα διάφορα αυτά κωλύματα, με αγάπη και ενδιαφέρον τελεί αυτή την ποιμαντική διακονία, ώστε να δοθεί σε όλους η ευκαιρία του εκκλησιασμού και της μετοχής όλων στα Θεία Μυστήρια.

4. Κατά το μήνα Νοέμβριο ο Εσπερινός αρχίζει στις 4:30μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:30π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30π.μ.

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ (Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ) Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Ευχαριστιακή ζωή

«Τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»

Ζωηφόρα ήταν τα μηνύματα που αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή που ήταν αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των νηστειών έρχεται με τα ξεχωριστά της αλλά και πνευματοφόρα μηνύματά της να μας τροφοδοτήσει για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μας ενισχύσει στην πορεία μας, η Μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού.

Ο Γρηγόριος Παλαμάς
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στην Μικρά Ασία τον 14ον αιώνα και απ΄ εκεί ήλθε στην Κωνσταντινούπολη προσφυγόπουλο κυνηγημένο από τους Τούρκους. Διακρίθηκε στις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο σε σημείο που όλοι οι διανοούμενοι του Βυζαντίου έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του Γρηγορίου όχι μόνο για τη λαμπρή του σκέψη αλλά και για τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Η ανάδειξη του Γρηγορίου συνδέεται περισσότερο με την αντιμετώπιση του επικίνδυνου με τις πλάνες του για την Εκκλησία, Βαρλαάμ του Καλαβρού. Συγκεκριμένα ο Βαρλαάμ ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και πολύ περισσότερο να ενωθεί μαζί Του. Ήταν τότε που ύψωσε το πνευματικό ανάστημά του ο Γρηγόριος.

Ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας συγκεφαλαίωσε όλη την πατερική παράδοση και την εμπειρία της Εκκλησίας σε μια μεγαλειώδη σύνθεση. Ο Θεός υπάρχει κατά δύο τρόπους, κατά την Ουσία Του και κατά τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Σίγουρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την Ουσία του Θεού. Μπορεί όμως να γνωρίσει και να ενωθεί μάλιστα μαζί Του μέσα από τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Όπως δηλαδή παραχώρησε η αγάπη του να αποκαλύπτεται στη Δημιουργία, στην Ιστορία, στο πρόσωπο του Χριστού στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Μέσα από τη Δημιουργία γνωρίζουμε τον Θεό ως πηγή σοφίας και ωραιότητας. Στην Ιστορία τον γνωρίζουμε μέσα από τις θαυμαστές ενέργειές του. Και φυσικά πολύ περισσότερο γνωρίζουμε το Θεόν στο πρόσωπο του Κυρίου μας. Στην Εκκλησία ακόμα, ο Θεός γίνεται για μας Άρτος και Οίνος, γεύση και τροφή, χάρη, φως και αγιασμός. Ουσιαστικά ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τη διδασκαλία του, παρακινεί τον άνθρωπο να ακολουθήσει μια πορεία που οδηγεί στην ένωσή του με τον Θεό, μέσω της Μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας.

Ο παραλυτικός
Με τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου συνάπτεται άμεσα και η Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα. Φαίνεται μέσα από τη διήγηση ότι η προσωπική συνάντηση του ανθρώπου με το Χριστό που διέρχεται σίγουρα μέσω της πίστεως, είναι η δυνατότητα μετοχής του στη ζωή του Θεού εν Χριστώ Ιησού που αποτυπώνει την προοπτική θέωσης του ανθρώπου. Όπως μπορούμε να διακρίνουμε, ο Χριστός προσφέρει συγχώρηση των αμαρτιών όταν ο άνθρωπος, όπως ο παραλυτικός της περικοπής, είναι ανοικτός και αποδέχεται την κοινωνία της αγάπης του. Με τη θεϊκή προσταγή του ο Κύριος, «έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου», βοηθεί τους ανθρώπους να ανακαλύψουν την πατρική του αγάπη. Αγαπητοί αδελφοί, ισχυρή είναι η βάση της Ορθόδοξης Πίστης μας όπως εκφράζεται μέσα από την θεραπεία του Παραλυτικού αλλά και μέσα από τη διδασκαλία, την αγιότητα και το Εκκλησιαστικό φρόνημα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά το άγιο παράδειγμα του οποίου μας παρακινεί να προσβλέπουμε στα πιο ιερά πνευματικά ανεβάσματα.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

«Τα μεγάλα αυτώ χαρίζου, μη τα μικρά»

Να του χαρίζεις τα μεγάλα, όχι τα μικρά. "Άκουε τον Παύλο που λέγει: «Aνατρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Να μη φροντίζεις να τον κάνεις ρήτορα, αλλά να τον εκπαιδεύεις να φιλοσοφεί. Διότι όταν δεν υπάρχει η ρητορεία, δεν υφίσταται καμία βλάβη, όταν όμως δεν υπάρχει η φιλοσοφία, κανένα κέρδος δεν προκύπτει από τους αμέτρητους ρητορικούς λόγους.

Χρειάζονται τρόποι κι όχι λόγια, ήθος και όχι ικανότητα, έργα και όχι λόγια. Αυτά φέρνουν την Βασιλεία του Θεού, αυτά χαρίζουν και τα πραγματικά αγαθά.

Μην εξασκείς τη γλώσσα του, αλλά καθάριζε την ψυχή του. Δεν τα λέω αυτά για να σε εμποδίσω να μορφώνεις έτσι το παιδί σου, αλλά να σε εμποδίσω να προσφέρεις μόνο εκείνα."
Αγ. Ιωάν. Χρυσοστόμου, «Προς Εφεσίους ΚΑ΄ ΕΠΕ 21, 250-258

Αναδημοσίευση από: Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατρών

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

«Υπέρβαση»: ταινία για τον συνθέτη Στέλιο Πισή


Στέλιος Πισής: Το σημαντικότερο που με στήριζε και με στηρίζει στη ζωή μου είναι η πίστη μου στο Θεό.

Η «Υπέρβαση» είναι μία ταινία του Κώστα Κακογιάννη και του Πάμπου Κουζάλη για τον ταλαντούχο συνθέτη Στέλιο Πισή

Πηγή: Πεμπτουσία

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Προσευχή


«…Όσο έχεις ακόμη τα χέρια σου,
άπλωσέ τα στον ουρανό σε προσευχή,
πριν τα χέρια αυτά αποκοπούν
από τους συνδέσμους τους
που και να θέλεις να τα υψώσεις δεν θα μπορείς.
Όσο έχεις δάκτυλα,
κάνε το σημείο του σταυρού,
πριν έλθει ο θάνατος
και διαλύσει τη σφριγηλή δύναμη
των δεσμών τους.
Όσο έχεις μάτια,
γέμιζέ τα με δάκρυα
πριν έλθει η στιγμή
που η σύνοδος θα καλύψει το σάβανό σου».


Αββάς Ισαάκ ο Σύρος

Αναδημοσίευση από: Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατρών

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Ακάθιστος Ύμνος - Τη Υπερμάχω

Εισαγωγή στην Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου


Ακάθιστος ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του. Οι πιστοί έψαλλαν τον Ακάθιστο ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη φορά, ενώ το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο κατά την ακολουθία της γιορτής του Ευαγγελισμού, με την οποία συνδέθηκε ο ύμνος.

Ψάλλεται ενταγμένος στο λειτουργικό πλαίσιο της ακολουθίας του Μικρού Αποδείπνου, σε όλους τους Ιερούς Ναούς, τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος. Είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους (στροφές) σε ελληνική αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω (κάθε οίκος ξεκινά με το αντίστοιχο κατά σειρά ελληνικό γράμμα), και είναι γραμμένος πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και εν μέρει της ομοιοκαταληξίας.

Θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και είναι εμπλουτισμένος από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κλπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.

Κατά το έτος 626 μ. Χ., και ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος μαζί με το βυζαντινό στρατό είχε εκστρατεύσει κατά των Περσών, η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνίδια από τους Αβάρους. Οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών. Σε συνεργασία με τους Πέρσες ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενθάρρυνε το λαό στην αντίσταση. Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή επέμβαση, δημιούργησε τρικυμία και κατάστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ οι αμυνόμενοι προξένησαν τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι.

Στις 8 Αυγούστου, η Πόλη είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη, ως τότε, απειλή της ιστορίας της. Ο λαός, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλλε τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο», ευχαριστήρια ωδή προς την υπέρμαχο στρατηγό του Βυζαντινού κράτους, την Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη του «τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ».

Βίντεο από την εκδήλωση που έγινε προς τιμήν των μαθητών από το Ριζοκάρπασο



Για περισσότερα σχετικά με την επίσκεψη των μαθητών από το Ριζοκάρπασο, πατήστε εδώ.

Το Μέγα Απόδειπνο

Είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου ριζωμένο ένα αλλόκοτο πρωτόγονο συναίσθημα μπροστά στο φαινόμενο του ύπνου. Ο ζωντανός, ο εργαζόμενος, ο σκεπτόμενος, ο γεμάτος δραστηριότητα άνθρωπος, καμπτόμενος από την φυσιολογική κόπωση, καταλαμβάνεται από μία ακατανίκητη ανάγκη να παραδοθεί στην αγκάλη του ύπνου. Οι αισθήσεις, οι διανοητικές λειτουργίες, οι δυνάμεις του σώματος ατονούν και ο ζωντανός γίνεται σαν νεκρός. Εικόνα του θανάτου ο ύπνος.

Μυστήριο για τους απλούς ανθρώπους των περασμένων εποχών. Ώρα που ενεδρεύουν οι πονηρές δυνάμεις του κόσμου τούτου, ορατές και αόρατες, για να κακοποιήσουν ή και απλώς να πειράξουν τον ανυπεράσπιστο άνθρωπο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θα υπάρχει ανθρώπινο ον που να μην αισθάνθηκε την ανάγκη, αφήνοντας προσωρινά τον κόσμο των ζώντων για να περάσει στο μυστήριο της εικόνας του θανάτου, να στρέψει το νου του στο Θεό του και να ζητήσει από αυτόν προστασία και σκέπη.

Σ’ αυτό το υπόβαθρο της ιδιωτικής προ του ύπνου προσευχής στηρίχθηκε και η πράξη της χριστιανικής Εκκλησίας, όταν έδινε στην ατομική αυτή προσευχή τη μορφή εκκλησιαστικής ακολουθίας.

Η μετατροπή έγινε κατ’ αρχάς στις μοναχικές αδελφότητες, που τα πάντα, και ιδίως η προσευχή, ήσαν κοινά. Η κοινή αυτή προσευχή γινόταν στην ώρα της ιδιωτικής, δηλαδή αμέσως μετά το δείπνο και πριν τον ύπνο. Γι’ αυτό και της δόθηκε το όνομα «απόδειπνο» ή «απόδειπνα» και «προθύπνια».

Είναι δε η ακολουθία του αποδείπνου μία πολύ μεγάλη ακολουθία. Το μήκος της δεν πρέπει να μας παραξενεύει. Είναι καθαρά μοναστηριακή και γνωρίζομε πόσο οι μοναχοί ήθελαν να παρατείνουν την προσευχή τους, τόσο που, αν ήταν φυσικώς δυνατόν, δεν θα διέκοπταν ποτέ την δοξολογία του Θεού. Η είσοδός της όμως στους ενοριακούς ναούς και η χρήση της από τους κοσμικούς ιερείς και το λαό οδήγησε γρήγορα σε αδιέξοδο. Έτσι κατά τον ΙΔ’ με ΙΕ’ αιώνα αναγκάσθηκαν να κάνουν και μία επιτομή της, που ονομάσθηκε, για να διακρίνεται από την αρχική εκτενή μορφή, «μικρό απόδειπνο». Το άλλο, το πλήρες και παλαιό, ονομάσθηκε τώρα «μέγα απόδειπνο». Είναι κοινός νόμος, ότι τα νεώτερα πράγματα και τα συντομότερα κερδίζουν γρήγορα έδαφος. Αυτό συνέβη και με το μικρό απόδειπνο. Το «μικρό» και νεώτερο επισκίασε το παλαιό και μεγάλο, και περιόρισε την τέλεσή του μόνο κατά τις νήστιμες ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που λόγω της ιερότητας της περιόδου αυτής και της συντηρητικότητας των ακολουθιών της, μπορούσε να βαστάσει το βάρος της εκτενούς αρχαϊκής ακολουθίας. Έτσι σήμερα έχομε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την τέλεση του μεγάλου αποδείπνου και στους ενοριακούς ναούς από την Δευτέρα ως την Πέμπτη των εβδομάδων της μεγάλης Νηστείας, τις δε Παρασκευές μαζί με τους χαιρετισμούς την ακολουθία του μικρού αποδείπνου. Στις υπόλοιπες εκτός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ημέρες τελείται, κατ’ ιδίαν στα σπίτια από τους ιερείς και ευλαβείς λαϊκούς ή από κοινού στα μοναστήρια, το μικρό απόδειπνο.

Το θέμα του αποδείπνου είναι διπλό, ανάλογο προς την ώρα της τελέσεώς του· ευχαριστία δηλαδή κατά πρώτον και δοξολογία για την διέλευση της ημέρας και δέηση για την «απρόσκοπτο» και «ελευθέρα φαντασιών», κατά τον Μέγα Βασίλειο, ανάπαυση κατά την επερχόμενη νύκτα. Με το πρώτο θέμα συμπλέκονται και άλλα συναφή. Μία ανασκόπηση των έργων της ημέρας γεννά ασφαλώς την ανάγκη για αίτηση συγγνώμης για τις ποικίλες παραβάσεις μας, ένα έντονο συναίσθημα μετανοίας. Η συναναστροφή με τους αδελφούς μας γέννησε ασφαλώς δυσαρέσκειες και ενδεχομένως προκάλεσε αντιδικίες και μίση. Είναι καιρός όλα αυτά να επανορθωθούν με την αμοιβαία συγχώρηση και συνδιαλλαγή. Με το δεύτερο πάλι θέμα συνδέεται η ομολογία της ορθής πίστεως, για να μας βρει ο θάνατος στερεά στερεωμένους στην αληθινή μαρτυρία και ομολογία, κατά τους Πατέρες. Και όλα αυτά τα θέματα κατακλείει και η δέηση για την ταχεία από τον ύπνο εξανάσταση για να μη σιγήσει επί πολύ το στόμα που δοξολογεί τα «κρίματα» του Θεού.

Όπως και όλες οι ακολουθίες της Εκκλησίας μας έτσι και το απόδειπνο αποτελείται από ψαλμούς, ύμνους και ευχές. Όλα έχουν εκλεγεί με βάση τα πιο πάνω θέματα. Στα τρία μέρη του μεγάλου αποδείπνου και στην επιτομή των «καιριωτάτων» του μεγάλου, που περιέχονται στο ένα μέρος του μικρού, βρίσκει κανείς εκλεκτούς νυκτερινούς ψαλμούς, όπως ο 4ος με το «εν ειρήνη επί το αυτώ κοιμηθήσομαι και υπνώσω», ο 6ος με το «λούσω καθ’ εκάστην νύκτα την κλίνην μου, εν δάκρυσί μου την στρωμνήν μου βρέξω», ο 12ος με το «φώτισον τους οφθαλμούς μου, μήποτε υπνώσω εις θάνατον», ο 30ός με το «εις χείρας σου παραθήσομαι το πνεύμα μου», ο 90ός με το «ου φοβηθήση από φόβου νυκτερινού… από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου». Φράσεις γεμάτες βαθειά πίστη και εγκατάλειψη στο έλεος του Θεού. Θα βρει τον περίφημο ψαλμό της μετανοίας, τον 50ό. το «Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου…», και κείμενα γεμάτα μετάνοια και συντριβή, όπως την προσευχή του Μανασσή βασιλέως τής Ιουδαίας.

Από τις ευχές εκτός από την τόσο γνωστή ευχή προς την Θεοτόκο του μοναχού της Μονής της Ευεργέτιδος Παύλου «Άσπιλε, αμόλυντε…» και την σύντομη και περιεκτική «επικοίτιο» ευχή στον Κύριον ημών Ιησού Χριστό του μοναχού Αντιόχου του Πανδέκτου «Και δος ημίν, δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν ανάπαυσιν σώματος και ψυχής … », θα έπρεπε να μνημονεύσουμε την θαυμάσια ευχή που αποδίδεται στον Μέγα Βασίλειο «Κύριε. Κύριε, ο ρυσάμενος ημάς από παντός βέλους πετομένου ημέρας…». Αυτή συγκεφαλαιώνει κατά ένα απαράμιλλο τρόπο τα αιτήματα της προ του ύπνου προσευχής του πιστού. Βρίσκεται στα «Ωρολόγια» και σε όλα τα προσευχητάρια, που κυκλοφορούν μεταξύ των πιστών. Και μόνη η προσεκτική ανάγνωσή της, και μάλιστα στην προ του ύπνου προσευχή, είναι ικανή να γεμίσει τη ψυχή του ανθρώπου από τα πιό ιερά αισθήματα.

Το απόδειπνο περιλαμβάνει και την ψαλμωδία τροπαρίων και μάλιστα τριών αρχαίων ύμνων, που έχουν όμως παραλειφθεί κατά την σύνταξη της ακολουθίας του μικρού αποδείπνου. Σήμερα δεν ψάλλονται πια παρά μόνο κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής, στο μέγα απόδειπνο.

Ο πρώτος, το γνωστό «Μεθ’ ημών ο Θεός», είναι μία εκλογή από την ωδή του Ησαΐα, που βρίσκεται στο 8ο και 9ο κεφάλαιο του ομώνυμου προφητικού βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ένας ύμνος θριάμβου και εγκαρτερήσεως. Ψάλλεται κατά στίχο κατά τον αρχαίο τρόπο, με έφύμνιο το «ότι μεθ’ ημών ο Θεός». Κατά τον άγιο Πατέρα Μάρκο τον Ευγενικό ο ύμνος αυτός ψάλλεται στο απόδειπνο «κατά της ενεργείας των δαιμόνων… που εκδηλώνουν την πονηρή δύναμή τους κατά τη νύκτα».

Ο δεύτερος ύμνος είναι ένα αρχαϊκό πρωτοχριστιανικό ποιητικό κείμενο σε στίχους ενδεκασύλλαβους, που το βρίσκομε και σε πάπυρο του 6ου αιώνα. Δοξολογία αγγελική και ανθρώπινη προς το δημιουργό και δέηση ενώνονται αρμονικά στο ωραίο αυτό υμνογράφημα το «Η ασώματος φύσις τα χερουβείμ…»

Τέλος ένας τρίτος ύμνος λαϊκής εμπνεύσεως. Είναι γεμάτος κατάνυξη και σύντονη δέηση. Όλοι οι άγιοι προβάλλονται στο Θεό για πρεσβεία υπέρ ημών των αμαρτωλών. Αρχίζει με το «Παναγία δέσποινα Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών».

Ι. Μ. Φουντούλη, «Λογική Λατρεία», Θεσ/νίκη 1971 σ. 199-204

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Αγωνίσου να θυμάσαι το Θεό κάθε στιγμή της ημέρας

Θέλεις να μην ξεφεύγει ο νους σου την ώρα της προσευχής και της ακολουθίας; Αγωνίσου να θυμάσαι το Θεό κάθε στιγμή της ημέρας, είτε είσαι μόνος είτε μαζί με άλλους – στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, παντού. Έτσι, και την ώρα της προσευχής ή της ακολουθίας στο ναό, ο νους σου θα είναι συγκεντρωμένος σ’ Εκείνον και ευλαβικά θα επικοινωνεί μαζί Του.

Του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου από το βιβλίο “Χειραγωγία στην Πνευματική Ζωή” της Ι. Μ. Παρακλήτου

Η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων

Στὴν Ὀρθόδοξη παράδοσή μας, ἂν καὶ ἔχουν γραφεῖ καὶ ἄλλες, ἔχουμε ἐν χρήσει τρεῖς Θεῖες Λειτουργίες, οἱ ὁποῖες φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου ποὺ τὶς συνέγραψε, καθὼς καὶ τὴν Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

α) Ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἡ ὁποία τελεῖται ὅλες τὶς καθημερινές, τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς Ἑορτὲς τοῦ ἔτους, πλὴν τῶν 12 ἡμερῶν ποὺ θὰ ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια

β) Αὐτὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, μὲ δομὴ ἴδια μὲ αὐτὴν τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (διαφέρουν τὰ συστατικὰ λόγια, κάποιες εὐχές, ἀντὶ τοῦ «Ἄξιόν ἐστι» ψάλλουμε τὸ «Ἐπὶ σοῖ χαῖρε Κεχαριτωμένη» καὶ ἡ ὀπισθάμβωνος εὐχή), μόνο ποὺ οἱ εὐχὲς εἶναι μακροσκελέστερες ἀπὸ αὐτὴν τοῦ Χρυσοστόμου, καὶ γενικότερα διακρίνεται γιὰ τὴν μεγαλοπρέπειά της. Τελεῖται 10 φορὲς τὸν χρόνο: Τὶς 5 Κυριακές της Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τὸ πρωὶ τῆς Μεγάλης Πέμπτης καὶ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, τὶς παραμονὲς τῶν Χριστουγέννων καὶ τῶν Θεοφανείων καὶ τὴν ἡμέρα μνήμης τοῦ συγγραφέα τῆς Μεγάλου Βασιλείου (1η Ιανουαρίου).

γ) Αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ἡ ὁποία εἴθισται νὰ τελεῖται δὶς τοῦ ἔτους, κατὰ τὴν ἡμέρα μνήμης τοῦ συγγραφέως τῆς (23 Ὀκτωβρίου) καὶ μία Κυριακὴ μετὰ τὰ Χριστούγεννα. Τελεῖται στὸν σολέα (τὸν χῶρο μεταξύ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καὶ τοῦ κυρίως Ναοῦ), μὲ τὸν λειτουργὸ νὰ βλέπει πρὸς δυσμᾶς (πρὸς τὸν λαό). Ὁ λειτουργὸς φέρει λευκὰ ἄμφια (καὶ οἱ συλλειτουργοί του), ἐνῶ ἐὰν ἱερουργεῖ Ἀρχιερέας, αὐτὸς δὲν φέρει Σάκκο, ἀλλὰ ἀντ’ αὐτοῦ φελώνιο πολυσταύριο (καὶ φυσικὰ ὠμοφόριο). Τὸ χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς Θείας Λειτουργίας εἶναι ὅτι τὰ Ἅγια μετὰ τὸν Καθαγιασμὸ δὲν «συστέλλονται», ὅπως συμβαίνει στὶς ἄλλες δύο λειτουργίες, καὶ οἱ πιστοὶ κοινωνοῦν ὅπως καὶ οἱ Ἱερεῖς, χωριστὰ τὸν Ἄρτο (Σῶμα Χριστοῦ), καὶ χωριστὰ τὸν Οἶνον (Αἷμα Χριστοῦ). Αὐτὸ σὲ πολυπληθεῖς ἐνορίες ἔχει πρακτικὲς δυσκολίες, ἀπαιτεῖ δύο ἱερεῖς, ὥστε ὁ ἔνας νὰ μεταδίδει Τὸν Ἅγιο Ἄρτο, καὶ ὁ ἄλλος τὸν Ἅγιον Οἶνον, καὶ ἐὰν ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν εἶναι ἀκόμη μεγαλύτερη, πολλαπλάσιοι τῶν δύο Ἱερέων. Ἡ Ἀποστολικὴ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγ. Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, εἶναι ἡ ἀρχαιότερη ὅλων, καὶ πάνω σ’ αὐτὴν βασίστηκαν οἱ ἑπόμενες.

Οἱ τρεῖς αὐτὲς Θεῖες Λειτουργίες (σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν «Προηγιασμένη» ὅπως ἁπλὰ τὴν ἀποκαλεῖ ὁ λαός μας, καὶ τὴν ὁποία θὰ ἐξετάσουμε στὴν συνέχεια), ἔχουν Πασχάλιο καὶ Ἀναστάσιμο χαρακτήρα. Ἀποτελοῦν χαρμόσυνο, πανηγυρικὸ καὶ ἐπινίκιο Μυστήριο. Ἡ περίοδος τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πλὴν τῶν Σαββάτων καὶ τῶν Κυριακῶν (ὅποτε τελεῖται κανονικὰ ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Χρυσοστόμου καὶ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ἀντίστοιχα), ἀποτελεῖ περίοδο «πένθιμη», ἀφοῦ μὲ τὸ τέλος της, θὰ κληθοῦμε νὰ ζήσουμε τὸ Ἄχραντο Πάθος καὶ τὴν Σταύρωση Τοῦ Κυρίου. Εἶναι περίοδος νηστείας, προετοιμασίας, προσευχῆς, περισυλλογῆς καὶ μετανοίας. Γιὰ αὐτὸ οἱ ἐκκλησιαστικοὶ κανόνες ἀπαγορεύουν ρητά, τὴν τέλεση Θείας Λειτουργίας τὶς καθημερινές, τῆς Σαρακοστῆς, διότι ὁ «χαρμόσυνος» χαρακτήρας τῆς Θείας Λειτουργίας, δὲν συνάδει μὲ τὸ πένθιμον τῆς περιόδου.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Μετάνοια


Η μετάνοια δεν είναι μόνο ένα στάδιο μέσα από το οποίο περνά ο ασκητής και κατόπιν το αφήνει πίσω του. Είναι μία στάση που χρωματίζει ολόκληρη τη ζωή του και για την οποία συνεχώς αγωνίζεται: «Με το χρόνο και την υπομονή, τα πράγματα για τα οποία έχουμε μιλήσει, αποκτιούνται βαθμιαία και τελειοποιούνται μέσα μας».

Η μετάνοια είναι ένας τρόπος ζωής, όχι ένα γεγονός ή ένα στάδιο ζωής. Δεν είναι ούτε μία απομονωμένη στάση, αλλά μία συνεχής διάβαση, τουλάχιστον σ’ αυτή τη ζωή. Κατά την Ημέρα της Κρίσεως, ο Θεός δεν θα απαιτήσει θαύματα ή άλλα εξαιρετικά χαρίσματα από μας. Ο Θεός θα κρίνει τη μετάνοιά μας, «αν έχουμε πενθήσει ακατάπαυστα».

Πηγή: π. Ιωάν. Χρυσαυγής, «Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ»

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Κυριακή της Τυρινής, Κυριακή 17 Μαρτίου 2013, Αποστολικό ανάγνωσμα: Ρωμ. Ιγ΄11-ιδ΄4, Ευαγγελικό ανάγνωσμα: Ματθ. στ΄14-21


«Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σής και βρώσις αφανίζει».

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι η κατανυκτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους και της οποίας το κατώφλι δρασκελίζουμε, συνιστά μοναδική ευκαιρία την οποία καλείται ο κάθε πιστός να αδράξει σε μια πρόκληση πνευματικών αναβάσεων. Στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας ο Παύλος κάνει λόγο για «καιρό ευπρόσδεκτο, καιρό μετανοίας», στον οποίο μας προτρέπει: «αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός…». Ευπρόσδεκτος καιρός σημαίνει τον καιρό της χάριτος. Είναι ο χρόνος κατά τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί ν’ αποκτήσει αντοχές για να διεξάγει τον αγώνα τον καλό. Αν ολόκληρο το χρόνο οι πιστοί προσβλέπουν στον αγώνα της πίστεως, πολύ περισσότερο οφείλουν να εντείνουν την προσπάθεια τους αυτή την ευλογημένη περίοδο. Αν πάντοτε έχουν χρέος να εργάζονται τη σωτηρία τους, ακόμη περισσότερο και με πολύ μεγαλύτερο ζήλο επιβάλλεται να το πράττουν τώρα κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία εισερχόμαστε. Αυτό ακριβώς μάς συμβουλεύει και η μητέρα μας Εκκλησία, όταν μας λέει: «Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα. Οι γαρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται…».

Η πραγματική νηστεία
Η Εκκλησία μάς προσκαλεί να εισέλθουμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και με την ευαγγελική περικοπή που ξεδιπλώνει ενώπιον μας την Κυριακή της Τυρινής. Μάς προσκαλεί με αυτή να εγκολπωθούμε το πνεύμα της αληθινής νηστείας και να επιδιώξουμε όλες εκείνες τις αρετές που συνιστούν πραγματικό θησαυρό για την ύπαρξή μας. Μάς θυμίζει την ανταρσία του Αδάμ που επενήργησε διαβρωτικά σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Η παράβαση της εντολής του Θεού που στο βάθος της ήταν εντολή νηστείας, δείχνει πόσο ο άνθρωπος περιφρόνησε την αγάπη του Δημιουργού του μέσα από την επιθυμία του γι’ αυτοθεοποίηση. Είναι αυτή ακριβώς η επιθυμία που τον απομάκρυνε από την πηγή της ζωής και τον παρέδωσε στην τραγικότητα του θανάτου. Η Εκκλησία με τη συγκεκριμένη περικοπή δίνει το υπόβαθρο της αληθινής νηστείας, η οποία αποτελεί την αντίστροφη κίνηση από εκείνη που ακολούθησε ο Αδάμ. Προϋποθέτει όμως ν’ αποβάλουμε όλα εκείνα τα πάθη που ριζοβολούν στην ψυχή μας και δεν μάς επιτρέπουν να βιώνουμε την ελευθερία στην αυθεντική της μορφή και να δεχόμαστε την αγάπη του Θεού και να την αντιπροσφέρουμε στους συνανθρώπους μας.

Η αληθινή νηστεία, λοιπόν, είναι μια πνευματική άσκηση που καταξιώνει τον άνθρωπο και τον αναδεικνύει εικόνα του Θεού, με όλη την ομορφιά και την αρχοντιά της. Έχει τόσο βάθος η νηστεία ώστε στην αυθεντική της μορφή φέρνει τον άνθρωπο σε μια αδιάκοπη κοινωνία με τον Θεό αλλά και με τους συνανθρώπους του. Ο νηστεύων πραγματικά ατενίζει ακριβώς την κοινωνία εκείνη που δεν μπορεί να στηθεί με ανθρώπινα σχήματα και ιδεολογίες. Γιατί έχει ουράνιες και αιώνιες αντοχές, αφού με τη δύναμη της αγάπης καταργεί ακόμα και τον θάνατο και απαλλάσσει τον άνθρωπο από την τραγικότητά του. Νηστεία, σύμφωνα με την Πατερική σκέψη, είναι η εκούσια στέρηση που οδηγεί τον άνθρωπο στο χώρο της αληθινής ελευθερίας. Εκεί όπου παραδίδεται ολοκληρωτικά στην αγάπη του Θεού. Με τη δυναμική της απελευθερώνεται ο άνθρωπος από όλα εκείνα που τον κρατούν δέσμιο στη γη και τον αφήνουν προσκολλημένο σε επίγειους θησαυρούς «όπου σής και βρώσις τους αφανίζει».

Αγαπητοί αδελφοί, «έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή…». Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο ευπρόσδεκτος καιρός που μάς χαρίζει η αγάπη του Θεού για να μας προσκαλέσει στο στάδιο των πνευματικών αγώνων, με τους οποίους καταξιωνόμαστε σε ουράνιες κατακτήσεις. Ας αδράξουμε, λοιπόν, την ευκαιρία «τον αγώνα τον καλόν αγωνίσασθαι, τον δρόμο της νηστείας εκτελέσαι, την πίστιν αδιαίρετον τηρήσαι και ακατακρίτως φθάσαι προσκυνήσαι και την αγίαν Ανάστασιν».

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Κατηχητικό πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Την Κυριακή, με τη βοήθεια του Θεού, θα διεξαχθεί ο αγώνας "Αγία Νάπα - 'Αγιος Γεώργιος Παραλιμνίου" στα πλαίσια του κατηχητικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου επαρχίας Αμμοχώστου. 

Ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί στο βοηθητικό γήπεδο 15 της Αγίας Νάπας, στις 11:00 π.μ. 

Το κατηχητικό μάθημα θα πραγματοποιηθεί στο άνωθεν γήπεδο στις 10:30 π.μ.
Ευχόμαστε στο κατηχητικό μας ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Μετάνοια

Μετάνοια σημαίνει
ανανέωση του βαπτίσματος.

Μετάνοια σημαίνει
συμφωνία με τον Θεό για νέα ζωή.

Άγιος Ιωάννης Σιναΐτης

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Φωτογραφίες από την επίσκεψη μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου Ριζοκαρπάσου στην ενορία μας, 7-10 Μαρτίου 2013

Αγία Νάπα - Ριζοκάρπασο




ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ 

ΡΙΖΟΚΑΡΠΑΣΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

7 – 10 Μαρτίου 2013

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΡΟΜΗΣ


Μέρα 1η Πέμπτη 7.3.2013: 
9.10πμ. Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας
9 .30π.μ. Στροβίλια, παραλαβή μαθητών με λεωφορείο
– κατεύθυνση προς Παραλίμνι, επίσκεψη στο Λύκειο Παραλιμνίου, γνωριμία με τους μαθητές και συμμετοχή στο γεύμα επί ευκαιρίας της ημέρας της Τσικνοπέμπτης
–1.30μ.μ. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και τακτοποίηση παιδιών στα δωμάτιά τους.
Βράδυ: 8.00μ.μ. Τσικνοπέμπτη στο Ξενοδοχείο φαγητό με τους ιερείς και τον δήμαρχο Αγίας Νάπας

Μέρα 2η Παρασκευή 8.3.2013:
7.15 π.μ. Πρόγευμα στο ξενοδοχείο
8-9 Ράδιο Πολιτεία
9 .10πμ Γυμνάσιο Παραλιμνίου
10 .30π.μ. Γυμνάσιο Δερύνειας
12.00 Γεύμα στην Τεχνική
1.30μ.μ. Επιστροφή στο ξενοδοχείο
Βράδυ: 17.30 Εκδήλωση στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Δημαρχείου Αγίας Νάπας (συμμετοχή Γυμνασίων της περιοχής, καλλιτεχνικό πρόγραμμα)
– 8.30μ.μ. Επιστροφή στο ξενοδοχείο Φαγητό .

Μέρα 3η Σάββατο 9.3.2013:
-8.00πμ. Πρόγευμα στο ξενοδοχείο
– 9.00 Επίσκεψη στο Μουσείο «Θάλασσα» στην Αγία Νάπα
– 10.00 ΕΚΠΛΗΞΗ – δώρο για το κάθε παιδί
– 12.00 Παιχνίδι - Φαγητό στους χώρους του Λούνα Παρκ – Επιστροφή στο ξενοδοχείο.
Βράδυ: 5.00 Εσπερινός στον Ιερό Ναό Παναγίας Αγίας Νάπας
– 18.30 Προβολή ταινίας στο Δημαρχείο Αγίας Νάπας
– 8.30 Επιστροφή στο ξενοδοχείο Φαγητό .

Μέρα 4η Κυριακή 10.3.2013 :
– Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία 7.30 – 9.30 (Θα μιλήσει ο κ. Μιχάλης Λοϊζίδης)
– 10πμ. Πρόγευμα στο ψαρολίμανο Βάσος
–11.30πμ Επιστροφή στο ξενοδοχείο
– Επιστροφή στο Ριζοκάρπασο (Το λεωφορείο θα ξεκινήσει από το ξενοδοχείο η ώρα 12.00).

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Σάββατο 16 Μαρτίου, Νυχτερινή Θεία Λειτουργία στον Άγιο Επιφάνιο

Το προσεχές Σάββατο 16 Μαρτίου 2013 από τις 9:00μ.μ - 00:30π.μ.θα τελεστεί η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Επιφανίου στη Αγία Νάπα δρόμο κάβο Γκρέκο για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής της Τυρινής.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Η Εκκλησία είναι όπως το καράβι - Γέροντας Παΐσιος

Η Εκκλησία είναι όπως το καράβι. Άλλος κοιμάται, άλλος χαζεύει. Αυτό τραβά το δρόμο του. Άλλος πάλι αγωνίζεται, παλεύει πάνω με τα κύματα. Όλοι μαζί προχωρούν. Φθάνει να είσαι μέσα στην Εκκλησία. Γι’ αυτό να φροντίζετε να είστε πάντα στις ακολουθίες. Να μη λείπετε.

Γέροντας Παΐσιος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Νὰ διακρίνουμε στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ

Ἂς μάθουμε λοιπὸν νὰ διακρίνουμε στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Κι ἂς συνειδητοποιήσουμε τὴ μεγάλη ἀλήθεια ὅτι ἀκόμη καὶ ἡ πιὸ μικρὴ εὐεργεσία στὸν πιὸ ἄσημο ἄνθρωπο λαμβάνει ἄπειρη ἀξία, ἀφοῦ τελικὰ ἀπευθύνεται στὸν ἄπειρο Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅσοι ποικιλοτρόπως ἐκδηλώνουν τὴν ἀγάπη τους θὰ ἀξιωθοῦν νὰ ἀκούσουν ἐκείνη τὴν ἡμέρα τὴν μακαρία φωνή Του: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου...», διότι «ἐμοὶ ἐποιήσατε»!

Περιοδικό «Ο Σωτήρ»

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013, Έλευση λειψάνου της Αγίας Μαρίνης

Την Τρίτη 12 Μαρτίου 2013 από τις 7:00π.μ - 15:30μ.μ.θα έχουμε την έλευση στο Ιερό Ναό Παναγίας Αγίας Νάπας τεμαχίου της δεξιάς χειρός της Αγίας Μαρίνης από την Ιερά Μονή Παναχράντου Άνδρου για προσκύνηση. Θα τελεστεί 7-8:30π.μ ο Όρθρος και η Παράκλησις.

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Η αλλαγή θα πρέπη να γίνη μέσα μας

Του Αρχ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη
Σκανδαλίζονται πολλές φορές οι πιστοί από την ευτυχία των ασεβών και των απίστων. Πραγματικά, όταν ρίξωμε ένα βλέμμα γύρω μας, θα δούμε ότι ο Θεός, κατά την ανθρώπινη λογική, πολύ άδικα μοιράζει τα αγαθά του. Εκεί, όπου θα έπρεπε να δίνη ευτυχίες δίνει δυστυχίες. Εκεί, όπου θα έπρεπε να δίνη πλούτον, δίνει φτώχεια και εκεί, όπου θα έπρεπε να δώση φτώχεια, δίνει πλούτο. ΄Οταν περιμένωμε να μας ευλογήση, τότε μας δίνει ένα χτύπημα δυνατό, ενώ ταυτοχρόνως άλλους τους διατηρεί σ΄ ένα διαρκές χαμόγελο. Θα λέγαμε, χρησιμοποιώντας μια σύγχρονη φράση, ότι ο Θεός διαρκώς κάνει διακρίσεις. Σκανδαλιζόμαστε από αυτό. Γιατί άραγε;

Απλούστατα, διότι η καρδιά μας στρέφεται εις όλα αυτά, είναι καθηλωμένη εις αυτά, τα αγαπά, τα αποζητεί. ΄Ομως η λύσις του δράματος αλλού θα πρέπη να αναζητηθή. Δεν θα πρέπη να ζητούμε την κατάργηση αυτής της φαινομένης διακρίσεως, της φαινομένης αδικίας. Η αλλαγή θα πρέπη να γίνη μέσα μας. Πρέπει να γίνωμε εντελώς ξένοι προς παν το ανθρώπινον, προς πάσαν ανθρωπίνην λογική, ανθρωπίνην σκέψιν και προς παν αγαθόν. Να είμεθα αδιάφοροι προς πάντα. ΄Οταν αποξενωθούμε από όλα, τότε ο Θεός θα μπορή να είναι το παν για μας, να μένη σε μας μόνος ο Θεός. Αυτό θα μας δώση την ουσιαστική γαλήνη. Αλλοιώς, αν υπάρχη έστω και κάτι μέσα στην καρδιά μας που δεν είναι της άλλης ζωής αλλά αυτής, να ηξεύρωμε ότι συχνά θα βασανιζόμαστε.

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Ακολουθίες Μαρτίου 2013

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΗΝΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2013


3. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ - (του Ασώτου)
Την Τετάρτη (6) και την Παρασκευή (8) έχουμε αυστηρή νηστεία

9. Ψυχοσάββατο - Μνήμην επιτελούμεν πάντων των απ’ αιώνος κεκοιμημένων Ορθοδόξων Χριστιανών
Παρασκευή 5:00 μ.μ ο Εσπερινός και η μνημόνευση των κεκοιμημένων
Σάββατο 6:15- 8:00 π.μ η Θεία Λειτουργία 8:00 - 8:30 π.μ τρισάγια στο παλιό κοιμητήριο
και 8:30 - 9:00 π.μ τρισάγια στο νέο κοιμητήριο
η εορτή των αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων μετατίθεται αύριο

10. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ (Μνήμη της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου)
Μιχαήλ του Μαυρουδή νεομάρτυρος, αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων (μεταφορά από 9/3)
Την εβδομάδα της Τυρινής έχουμε αποχή κρέατος και γίνεται κατάλυσις ιχθύος, τυριού και αυγών όλες τις ημέρες.

17. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (Μνήμη της εξορίας των Πρωτοπλάστων από τον παράδεισο)
Αλεξίου ανθρώπου του Θεού, Χριστοδούλου του εν Πάτμω (μεταφορά από 16/3)
Στις 6:00 μ.μ ο Κατανυκτικός Εσπερινός (της συγχωρήσεως)

18. Καθαρά Δευτέρα Από σήμερα αρχίζει η αυστηρή νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Το πρωί στο Μοναστήρι 6:30-8:30 π.μ. θα τελεστούν ο Όρθρος, οι Ώρες και ο Εσπερινός

Κάθε απόγευμα θα τελείται το Μέγα Απόδειπνο

20. Τετάρτη Πρωινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία 5:00μ.μ. το Μέγα Απόδειπνο, 6:00μμ Παράκληση
22. Παρασκευή Βασιλείου Αγκύρας ιερομάρτυρος - Πρωινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία
Στις 6:00 μ.μ η ακολουθία της Α΄ Στάσεως των Χαιρετισμών
Στις 8:00 μ.μ θα ξαναψαλεί η ακολουθία στο Μοναστήρι - Αγρυπνία μέχρι τις 12:30 π.μ
(Ανάμνησις του δια κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος)

24. ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
Φέρνουμε στη Εκκλησία εικονίσματα Αγίων από το σπίτι μας για να ευλογηθούν και να λιτανευθούν
Στις 5:00μ.μ ο Εσπερινός για την εορτή του Ευαγγελισμού
25. Δευτέρα Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ – ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ (κατάλυσις ιχθύος)
Σήμερα δεν τελούνται μνημόσυνα.
Την Τρίτη 26 Μαρτίου έχουμε κατάλυση οίνου & ελαίου λόγω της εορτής της Συνάξεως του Αρχαγγέλου Γαβριήλ

27. Τετάρτη 4:00μ.μ Βραδινή Προηγιασμένη, 5:00μ.μ. το Μέγα Απόδειπνο, 6:00μμ Παράκληση
29. Παρασκευή Μάρκου επισκόπου Αρεθουσιών - Πρωινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία
Στις 6:00 μ.μ η ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών
Στις 8:00 μ.μ θα ξαναψαλεί η ακολουθία στο Μοναστήρι - Αγρυπνία μέχρι τις 12:30 π.μ
Τις πρωινές ώρες της Κυριακής (η ώρα 3:00π.μ.)τα ρολόγια πάνε μια ώρα μπροστά η Θεία Λειτουργία θα γίνει με την νέα ώρα.

31. ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)
Υπατίου ιερομάρτυρος επισκόπου Γαγγρών

Στις 6:00μ.μ ο κατανυκτικός Εσπερινός
Τον μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζει στις 5:00 μ.μ,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45 π.μ,
και η Πρωινή Προηγιασμένη στις 6:30 - 8:00 π.μ

Σημειώσεις - Υπενθυμίσεις Συνάξεων:
• Την εβδομάδα της Τυρινής ( 11– 17 Μαρτίου) γίνεται κατάλυση μόνο ψαριού, τυριού και αυγών - Αποχή από το κρέας
• Όλη την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, κάθε νύκτα (από Δευτέρα μέχρι Πέμπτη) θα τελείται το Μέγα Απόδειπνο,
και οι υπόλοιπες διατεταγμένες ακολουθίες σύμφωνα με τις ημέρες.
• Ομιλίες για νεαρές μητέρες κάθε Τρίτη, η ώρα 9:00 π.μ
• Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες και νέους κάθε Τετάρτη στις 6:00μμ.
• Κάθε Σάββατο λειτουργούν τα Κατηχητικά μας σχολεία.

Η Ακολουθία του Αποδείπνου

Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου (Α΄ Κορ. Στ΄ 12-20)

Κάθε ἐκκλησιαστικὴ περίοδος τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ τῆς Χρηστότητος Κυρίου, εἶναι γεμάτη ἀπὸ εὐλογίες. Εὐλογίες οὐράνιες, ποὺ καταυγάζουν καὶ καθοδηγοῦν τοὺς πιστοὺς στὴν ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ. Ὅμως θὰ πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ περίοδος τοῦ εὐλογημένου Τριωδίου, ἡ κατανυκτικὴ αὐτὴ περίοδος ποὺ ἤδη διανύουμε ἔχει κάτι τὸ ἰδιαίτερο. Μᾶς φέρει, μεταξὺ τῶν ἄλλων, καὶ τὸν γλυκὺ πόνο τῆς καρδιᾶς γιὰ τὰ λάθη μας, τὶς ἀστοχίες καί, ἀλλοίμονο τὶς ἁμαρτίες μας. Καὶ ἐπειδὴ «ἐν τῷ κόσμω ζοῦμε καὶ σάρκα ἐνδυόμεθα» τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς του Ἀσώτου υἱοῦ, κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου καὶ συγκλονίζει μὲ τὸ τί μπορεῖ νὰ πάθει ὁ ἄνθρωπος, ἐὰν πορεύεται ἀπρόσεκτα τὸν βίο τῆς ζωῆς του.

Ὁμιλεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν, μέσω τῶν Κορινθίων, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς γής. Ὁμιλεῖ τώρα ὄχι ἁπλὰ καὶ χαρούμενα, ὅπως σὲ ἄλλες περιπτώσεiς, ἀλλὰ δραματικά. Ἐκφράζεται ὁ πρῶτος τῶν Ἀποστόλων περιπαθῶς, καὶ γιὰ νὰ συγκλονίσει τοὺς ἀποδέκτες τοῦ μηνύματός του, μὲ κομμένη ἀνάσα τοὺς θέτει τὸ ἴδιο ἐρώτημα γιὰ τρεῖς φορές: «οὐκ οἴδατε»; Δὲν γνωρίζετε; Ω, εὐλογημένοι χριστιανοί, καὶ μάλιστα πιστοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, δὲν γνωρίζετε γιὰ τὸ ἁμάρτημα τῆς πορνείας; Διότι περὶ αὐτοῦ του ἀηδιαστικοῦ ἁμαρτήματος πρόκειται. Ἀγαπητοί, τοὺς τονίζει, δὲν γνωρίζετε ἐπιτέλους ὅτι τὸ ἁμάρτημα τοῦτο εἶναι ἀπὸ τὰ βαρύτερα τῶν ἁμαρτημάτων ποῦ παροργίζουν τὸν Θεό; Δὲν ἔχετε μάθει ὅτι ἀποτελεῖ βεβήλωση τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ; Εἶστε λοιπὸν τόσο ἀνόητοι ὥστε νὰ ἀγνοεῖτε ὅτι τὸ σῶμα σᾶς εἶναι ναὸς τοῦ Παναγίου Πνεύματος ποῦ κατοικεῖ μέσα σας; Ἀγνοεῖτε τὴν στοιχειώδη ἀλήθεια ὅτι τὸ θεοτευκτο αὐτὸ κατασκεύασμα ποὺ ὀνομάζεται ἀνθρώπινο σῶμα, τὸ ἔχετε λάβει ὡς δῶρο ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ ἑπομένως δὲν ἀνήκετε στὸν ἑαυτό σας; Ναί, συνεχίζει μέσα σὲ πλημμύρα συγκινήσεως ὁ ἱδρυτὴς τῆς κατὰ Κόρινθον Ἐκκλησίας, δὲν ἀνήκετε στὸν ἑαυτό σας. Δὲν ἀνήκετε διότι ἔχετε ἀγορασθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τίμημα βαρύ, πανάκριβα καὶ ἀσύλληπτα. Ἀγοραστήκατε μὲ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ!

Ἀδελφοί μου, καὶ λίθινη καρδιὰ νὰ διαθέτει κανεὶς δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ συγκλονίζεται καὶ νὰ ραγίζει μπροστὰ στὶς ἀκράδαντες αὐτὲς ἀλήθειες καὶ νὰ συγκινεῖται ἀπὸ τὰ ἐρωτήματα καὶ τὸν λόγο τοῦ Πνεύματος. Μάλιστα, ἔτσι πρέπει νὰ συμβαίνει, ἐὰν ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ παραμένει ἄνθρωπος καὶ ὁ πιστὸς νὰ πορεύεται ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν. Καὶ εἴθε ἔτσι νὰ συμβαίνει καὶ συνεχῶς νὰ πραγματοποιεῖται ἡ εὐλογημένη αὐτὴ κατάσταση.

Ὅμως, ὅμως δυστυχῶς, ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ποὺ ἐνῶ νομίζουν καὶ ὑποστηρίζουν ὅτι εἶναι ὀπαδοὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὴ ζωὴ τοὺς ἐφαρμόζουν τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα ἀπ' αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Στὴν πράξη δηλ. ἀντιγράφουν τὸν ἄσωτον υἱόν, ὁ ὁποῖος, ἐνῶ ἀναμφιβόλως γνώριζε τὴν ἀγάπη τοῦ Πατρός, αὐτός, ἀνοήτως ἀποδήμησε εἰς χώραν μακρὰν γιὰ νὰ καταστεῖ ὁμοδίαιτος τῶν χοίρων. Ἀλλοίμονο, τὸ ἀρχοντόπουλο γεύεται τώρα ἀπὸ τὶς βρωμιὲς τῶν ἀκαθάρτων κτηνῶν καὶ ἀντὶ νὰ περιλούεται ἀπὸ τὸ μύρον τῆς χάριτος, πασαλείβεται ἀπὸ κορυφῆς ἕως ὀνύχων μὲ τὰ κόπρανα τῶν σιχαμερῶν γουρουνιῶν.

Θεέ μου, ποιὸς Ἱερεμίας ἢ ποιὸς ἄλλος δοῦλος Κυρίου θὰ βρεθεῖ τώρα γιὰ νὰ θρηνήσει τὴν πτώση τῶν τέκνων τοῦ φωτός; Ἀπὸ τὴν Χερουβικὴ ἁγνότητα καὶ τὴν Σεραφικὴ πυρπόληση τῆς ὑπάρξεως, μὲ τὴν θέλησή τους ὁρισμένοι καταντοῦν ἕρμαια τῆς δαιμονικῆς πορνείας καὶ τῶν ποικίλων ἀνομολόγητων σεξουαλικῶν καὶ ψυχικῶν διαστροφῶν.

Ὑπάρχει ἄραγε φρικτότερο κατάντημα; Ὑφίσταται τραγικότερη πτῶσις ἀπὸ αὐτὴν γιὰ τὸν Βασιλέα τῆς ὅλης δημιουργίας τοῦ Θεοῦ;

Ἀλλ' ἂς κάνουμε πέτρα τὴν καρδιὰ μᾶς ἀδερφοί μου καὶ ὡς ἄλλοι ἰατροί, μὲ τὸ νυστέρι τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι «τομώτερον ὑπὲρ πάσαν μάχαιραν δίστομον» (Ἑβρ. Δ΄ 12), ἂς προχωρήσουμε στὴν σωτήρια ἐπέμβαση καὶ στὴν ἀφαίρεση τοῦ φοβεροῦ καρκινώματος.

Ἄλλωστε ἂς γνωρίζουμε καὶ τοῦτο. Τὰ δαιμόνια δὲν φυγαδεύονται παρὰ μὲ τὸ ξεμπρόστιασμα...

Ναί, ἂς τὸ ὁμολογήσουμε. Ὑπάρχει καὶ ἄλλος βαρύτερος ἀπὸ αὐτὸν ἐξευτελισμός, ποὺ ὅμως ὅταν ἐπέρχεται ὁδηγεῖ σὲ αὐτὴ τὴν παγίωση τοῦ κακοῦ. Καὶ ὅπως ὁ ὁρκισμένος ἐχθρός του Θεοῦ ἔχει ξεπέσει ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα στὸ κακὸ καὶ στὴν Κόλασή του, ἔτσι ὑπάρχουν καὶ φρικτὲς περιπτώσεις κατὰ τὶς ὁποῖες ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος μὲ τὴν θέλησή του παγιώνεται στὸ κακὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τοποθετεῖ ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ τὴν φτηνὴ ὕπαρξή του στὸν χῶρο τῆς αἰωνίου ἀβύσσου. Θὰ ἐρωτήσετε τώρα, δικαίως, περὶ τίνος πρόκειται καὶ γιατί κάνουμε λόγο;

Πρόκειται γι' αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι συνειδητὰ πλέον ἁμαρτάνουν καὶ ταυτοχρόνως συνειδητά, μᾶλλον ἀσυνείδητα πλησιάζουν τὸ ποτήριον τῆς Ζωῆς! Πρόκειται γιὰ τὶς διεστραμμένες συνειδήσεις καὶ τὰ βέβηλα σώματα ποὺ ἐμπαίζουν τὴν χάρη τῶν μυστηρίων καὶ ποὺ ὡς ἄλλοι Ἰοῦδες κοινωνοῦν τοῦ Δεσποτικοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ. Ὄντως, στὸ σημεῖο αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος ξεπέφτει πολὺ πιὸ κάτω καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸ διάβολο. Καὶ ὁ λόγος μας δὲν εἶναι καθόλου ὑπερβολικός, ἀφοῦ, αὐτὸ τὸ Ποτήριον ποὺ τρέμει νὰ τὸ ἀτενίσει ἐν ὥρα λατρείας ὁλόκληρος ὁ ἀγγελικὸς κόσμος, ὁ βέβηλος τώρα καὶ αἰσχρὸς ἄνθρωπος τὸ πλησιάζει ἀνερυθρίαστα καὶ μεταλαμβάνει τελικῶς τὴν φωτιά, γιὰ νὰ καεῖ μία ὥρα ἀρχύτερα.

Καί, προσέξτε ἀδελφοί μου, στὴν περίπτωση αὐτή, δὲν ἀνήκουν μόνο ὅσοι ὑπάγονται σὲ γνωστὲς καὶ ἄγνωστες σατανιστικὲς ὀργανώσεις, καὶ εἶναι μπερδεμένοι σὲ ποικίλα πλοκάμια τῶν δυνάμεων τοῦ ἑωσφόρου, ἀλλὰ στὴν ἀνομολόγητη αὐτὴ κατάσταση, στὸ τελώνιον τοῦτο τῶν δαιμόνων, συλλαμβάνονται καὶ ὅσοι δίνουν καὶ λαμβάνουν τὴν χάρη τῆς ἁγίας Ἱερωσύνης καὶ Ἀρχιερωσύνης, ἐνῶ γνωρίζουν περὶ τίνος πρόκειται...

Δὲν εἶναι τῆς παρούσης ν' ἀναπτυχθεῖ ἐκτενῶς στὴν παράγραφο αὐτὴ τὸ θέμα τοῦτο ποὺ μόλις μὲ τὸ ἄκρο τοῦ δακτύλου ἀγγίξαμε. (Δοθείσης εὐκαιρίας θὰ ἐπανέλθουμε).

Τώρα ἐπιβάλλεται νὰ ὑπογραμμίσουμε καὶ νὰ τονίσουμε τοῦτο. Τὸν Ἰούδα δὲν τὸν ἔσωσε τὸ ὅτι ἀνῆκε στὸν ὅμιλο τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Δὲν τὸν διέσωσε τὸ ὅτι ἔκανε ἀκόμα καὶ θαύματα ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι. Καὶ ὄχι μόνο δὲν τὸν διέσωσε τὸ ὅτι ἔλαβε μέρος στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, ἀλλὰ τότε ἀκριβῶς γιὰ τὴν ἀκαθαρσία του καὶ τὴν ἀμετανοησία του, τότε, τονίζουμε, ἀκριβῶς, γιὰ τὸ θέατρο ποὺ ἔπαιζε τρία ὁλόκληρα ἔτη, τότε πῆγε καὶ ἔκανε τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα τῶν αἰώνων.

Ξεκάθαρα λοιπὸν πράγματα. «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται».

Οἱ δὲ λεγόμενες φιέστες καὶ τὰ δεῖπνα μὲ τὶς πρωτοκαθεδρίες, ὅταν ἀπουσιάζει ἡ προσωπικὴ ἁγνότητα, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ τῶν συνεργατῶν, ὁδηγεῖ κατευθείαν στὸν ἐξευτελισμὸ καὶ τέλος στὴν αἰώνια κόλαση. Καὶ οὐδεμία δικαιολογία μπορεῖ νὰ σταθεῖ στὸ ὅτι δῆθεν ὑφίστανται ἐκκλησιαστικὰ καὶ ἐνοριακὰ κενὰ καὶ ἄρα θὰ πρέπει νὰ γίνεται ἡ ἀνοικονόμητη οἰκονομία μὲ τὴν καταραμένη δικαιολογία τῆς ἀνάγκης ποὺ ὡς ἀποτέλεσμα ἔχει νὰ ρίχνουμε τὸν πῆχυ τῶν Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων. Δηλ. νὰ ρίχνουμε «τὰ ἅγια τοῖς κυσί».

Οὐδέποτε θὰ πρέπει οἱ βέβηλοι καὶ σάτυροι νὰ πλησιάζουν τὸ πανάγιον θυσιαστήριον, καὶ ἄνευ ἀντιρρήσεως ὁ «νικολαϊτισμὸς» δὲν πρέπει ποτὲ νὰ πλησιάσει τὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ ἐπιτέλους, οὐδένας Πατριάρχης καὶ οὐδεὶς Ἐπίσκοπος ἀγαπᾶ τὴν Ἐκκλησία περισσότερο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο ποὺ σταυρώθηκε γι' Αὐτὴν καὶ ποὺ ἀποτελεῖ τὸ Σῶμα Του!

Ἂς γίνουμε περισσότερο προσεκτικοὶ καὶ στὸ σημεῖο αὐτό, διότι δὲν ἀποκλείεται νὰ ἐπαναληφθεῖ ἔτι ἅπαξ τὸ συγκλονιστικὸ θέαμα, τὸ ἐπὶ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὅταν ἐπέστρεφε δηλ. ὁ ἅγιος ἀπὸ τὴν πρώτη του ἐξορία. Τότε ποὺ μὲ δικαία καὶ ἱερὰ ἀγανάκτηση ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐμπνεόμενος ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖο εἶναι πνεῦμα δυνάμεως, ἐν ἐνὶ σώματι καὶ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν, ἐν ἀλλαλαγμῶ Κυρίου ἐκραύγαζε τὸ «Ἔξω κλῆρον, νέον κλῆρον, ἔξω κλῆρον, νέον κλῆρον, ἔξω κλῆρον κι ἄλλον κλῆρον». Ἔξω οἱ βέβηλοι, ἔξω οἱ Ἰοῦδες, μακριὰ τὰ κοινωνικὰ ἀποβράσματα τῆς τοῦ Κυρίου παρεμβολῆς. Ἔξω κλῆρον κι ἄλλον κλῆρον!

Καὶ ταυτοχρόνως ἂς μὴ μᾶς διαφεύγει ποτὲ ἀπὸ τὴν ὀθόνη τῆς συνειδήσεώς μας, κυρίως δὲ ἂς τὸ ἐγχαράξουμε στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας, ποιμένες καὶ ἀρχιποιμένες, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός, κάποτε πῆρε καὶ τὸ φραγγέλιο. Ἔλαβε στὰ πανάχραντα χέρια τοῦ τὸ ἅγιον μαστίγιον, ὅταν εἶδε ὅτι ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ μεταβαλλόταν «εἰς οἶκον ἐμπορίου»...

Βεβαίως, ἴσως ρωτήσει ἐδῶ κανείς. Τί; Θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς μὲ τὸ μαστίγιο καὶ πάλι στὰ χέρια; Ἂν καὶ ἡ ἐρώτηση αὐτὴ κρύβει εἰρωνεία, ἀπαντοῦμε. Τὰ πάντα μπορεῖ νὰ κάνει ὁ Θεὸς καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ τὸν θέσει ὑπὸ ὅρους καὶ κανόνες. Καὶ ἂς μὴ λησμονοῦμε ὅτι καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ ἡ Ἱστορία γίνεται πολὺ διδακτική. Ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, δὲν μᾶς ἔχει ἀνάγκη. Ναί, δὲν μᾶς ἔχει καμμία ἀπολύτως ἀνάγκη, καὶ ἂν χρειαστεῖ, ἀκριβῶς γιὰ νὰ διαφυλάξει τὴν Ἐκκλησία Του, τὸ Σῶμα Του, καὶ γιὰ ν' ἀποδείξει ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ τὸν βάλουμε στὰ δικά μας καλούπια, δύναται νὰ ἐπιτρέψει καὶ Ἐθνικὴ ἀκόμα συμφορά!

Ποῦ εἶναι οἱ Ἐκκλησίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας; Κινήθηκαν οἱ λυχνίες... Ποῦ τόσες καὶ τόσες ἄλλες τοπικὲς Ἐκκλησίες; Μήπως ἄραγε ἐλαττώθηκε ἡ δόξα καὶ ἡ μακαριότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μὲ τὸν περιορισμὸ τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν; Οὔτε καν νὰ τὸ διανοηθεῖ κανεὶς αὐτὸ γιὰ τὸν ἀνενδεῆ Θεό!

Ἄλλωστε ἂς ρίξουμε, ἔστω καὶ γιὰ λίγο τὸ βλέμμα μας στὸν ἐβδομηντάχρονο κανόνα, ποὺ ὡς ἄλλη βαβυλώνια, κομουνιστικὴ αἰχμαλωσία, εἶχε λάβει ἡ ἁγία Ρωσία, ὅπως αὐταρέσκως οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἡμέτεροι τὴν ἀποκαλοῦσαν...
Γιὰ ὅλα αὐτὰ λοιπὸν ποὺ συμβαίνουν καὶ ποῦ τὰ ἐπαναλαμβάνουμε ἐμεῖς σήμερα τόσο ἀδιάντροπα, ἄραγε τί κανόνας μᾶς ἔρχεται;
Εἴμαστε ὄντως πολὺ γελασμένοι, φίλοι μου, ἐὰν νομίζουμε ὅτι μποροῦμε νὰ ἐμπαίζουμε τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του. Νὰ βεβηλώνουμε τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ μάλιστα τῆς Ἱερωσύνης καὶ στοὺς τρεῖς της βαθμούς.
Εἶναι νὰ μὴν ἐξαντληθεῖ ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ. Ἂν γίνει αὐτό, τότε ἀλλοίμονο. Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, δὲν περιορίζεται ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη δεοντολογία, οὔτε φυσικὰ φοβᾶται καὶ ὑπολογίζει «ἀτλαντικὲς συμμαχίες» καὶ «δυτικοευρωπαϊκοὺς συνασπισμούς». Ἂν κρίνει, μπορεῖ ἀκόμα καὶ τοὺς Τούρκους καὶ τοὺς ἀθέους καὶ τοὺς ἀντιχρίστους νὰ χρησιμοποιήσει ὡς φραγγέλιο γιὰ τὴν κάθαρση καὶ πάλιν τοῦ ναοῦ Του. Ἂν δείξουμε ἀμετανοησία, μπορεῖ νὰ ἀποκόψει «Σύρριζα» τὶς δηλητηριασμένες καὶ σκουληκιασμένες καταβολάδες καὶ ἀναδενδράδες καὶ «περικοκλάδες» ποὺ κάποιοι θέλουν νὰ ἀναπτύξουν καὶ νὰ «ἐκκεντρίσουν» στὸ Σῶμα Του.

Ναί, ἀδελφοί μου. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία καὶ ἡ ἀμώμητη Ὀρθοδοξία μας, δὲν ἀνήκουν σὲ ἀνθρώπους ποὺ ξεγελιοῦνται μέσα στὴν αὐτοκρατορική τους στολὴ καὶ στὰ κοσμικὰ πρωτόκολλα. Οὔτε πάλι ἀνήκει στὸ λόμπυ τῶν διεφθαρμένων «ἐκκλησιῶν» τοῦ Π.Σ.Ε. (Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν). Οὔτε πάλι ἐμεῖς ὡς μέλη Χριστοῦ ἀνήκουμε στὸν ἑαυτό μας.

Στεντορεία τὴ φωνὴ καὶ παλλομένη τὴ γραφίδα, ὁ Παῦλος διακυρήσσει στὰ δισεκκατομμύρια ποὺ θὰ περάσουν ἐπάνω ἀπὸ τὸν φλοιὸ τῆς γής. Καταλάβετε τό, δὲν ἀνήκετε πλέον στὸν ἑαυτόν σας. Καὶ δὲν ἀνήκετε διότι ἔχετε ἀγοραστεῖ μὲ τὸ ἴδιο τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἀφοῦ λοιπὸν ὁ Κύριος ἀναστήθηκε καὶ θὰ ἀναστήσει καὶ ἐμᾶς μὲ τὴν δύναμή Του, δοξάσατε Τὸν. Δοξάσατε Τὸν μὲ τὸ σῶμα σας καὶ μὲ τὸ πνεῦμα σᾶς τὰ ὁποία ἀνήκουν καὶ τὰ δύο σ' Αὐτόν!

Ἀδελφοί μου, καλὴ μετάνοια, καλὸν ἀγώνα καὶ «ἔσσεται ἧμαρ»....

Εἴθε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ὅπως ἀκριβῶς ἐπὶ τῆς οὐσίας εἶναι, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ νὰ φαίνεται καὶ νὰ ἀπαστράπτει ὡς ἀξία Νύμφη τοῦ αἰωνίου Νυμφίου τῆς Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀμήν.


Γράφει ὁ π. Ἰωὴλ Κωνστάνταρος

Αναδημοσίευση από: Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό