Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Μάρτιο

1. Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας
Ευχαριστούμε όλους όσοι καθημερινά συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και υπενθυμίζουμε στην αγάπη σας ότι εισφορές μπορούν να γίνονταικαι στον πιο κάτω λογαριασμό:
Αρ. Λογαριασμού: 357034157613, ΙΒΑΝ: CY38 0020 0195 0000 3570 3415 7613 SWIFT/BIC: BCYPCY2N - ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ Αριθμός τηλεφώνου για υπηρεσία QuickPay: 99999122
Όλες οι εισφορές διατίθενται για την αγορά και διάθεση τροφίμων, φαρμάκων, ρουχισμού και ειδών καθαριότητας για άπορες οικογένειες καθώς και για την στήριξη αρρώστων αδελφών μας.

2. Θεμέλιος λίθος στο κοιμητήριο Αγίας Νάπας
Όσοι επιθυμούν να γίνουν κτήτορες της εκκλησίας και να γραφτούν τα ονόματα τους και των δικών τους για την ακολουθία της κτητορικής πράξης μπορούν να αποταθούν στον κ.Μάριο Πέροικο (τηλ. 23721465, 99637877).

3. Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Ψηφοφορία Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 2013

Σας ευχαριστούμε που συμμετείχατε στην ψηφοφορία του ιστολογίου μας!
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν κατά τους μήνες Οκτώβριο - Νοέμβριο 2013, παρουσιάζονται πιο κάτω.

Σημείωση: Πατήστε πάνω στην εικόνα για να την δείτε σε μεγέθυνση.
 
 

Τεστ γνησιότητας αγάπης

 Η αγάπη δεν είναι ούτε λόγια ούτε συναισθήματα. Η γνήσια αγάπη αναγνωρίζεται από την διάθεση θυσίας και από το μέγεθος της θυσίας.
Η επίγνωση και η αναγνώριση της ιερότητας του νόμου του Θεού των εντολών και των θεσμών της Εκκλησίας και η τήρησή τους με έμπρακτη θυσία, είναι το ασφαλέστερο τεστ για το πόσο αληθινά και γνήσια πιστεύουμε και αγαπάμε τον Θεό.
Μια τέτοια αφορμή για να αξιολογήσουμε την γνησιότητα της πίστης μας και της αγάπης μας στο Θεό είναι η ιερή περίοδος της νηστείας των Χριστουγέννων, που αρχίσε στις 15 Νοεμβρίου.

Ένα φωτεινό παράδειγμα ηρωικού φρονήματος στην τήρηση της νηστείας βρίσκουμε στο μικρό βιβλίο «ΙΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ» (σελ. 75-76):
«Ήταν άνθρωπος του Θεού. Τον έλεγαν Μιχάλη Ζιάκα. Το 1948-49 ήταν στρατιώτης. Και βρισκόταν στις επιχειρήσεις του Γράμμου.
Εκεί ο λόχος του είχε μείνει μία εβδομάδα ολόκληρη χωρίς ανεφοδιασμό. Υπόφεραν πολύ τα παιδιά από πείνα, ασιτία και εξάντληση. Μα κάποτε έφθασαν και τα τρόφιμα. Ψωμί καλό, κουραμάνα και κρέας μαγειρεμένο, έτοιμο. Μπήκαν στην σειρά, ένας-ένας, και έπαιρναν πρώτα την κουραμάνα και μετά το κρέας στην καραβάνα!
Ήρθε και η σειρά του Μιχάλη να πάρει το φαγητό. Πλησιάζει στο διανομέα και του λέει:
-Μπορείς να μου δώσεις αντί για κρέας λίγες ελιές;
-Τι; Ελιές; Γιατί ελιές; Αφού έχει κρέας!
Απάντησε ο Μιχάλης:
-Να φάω κρέας, να μαγαρίσω την Παρασκευή;
Κάθεται λοιπόν ο Μιχάλης ανάμεσα στους άλλους στρατιώτες. Εκείνοι τρώνε κρέας. Ο Μιχάλης ελιές. Και τον κοροϊδεύουν. Γιατί έκαμε τον σταυρό του. Γιατί είναι κουτός. Γιατί, ενώ μπορεί να φάει κρέας –και μάλιστα μετά από τέτοια πείνα-, τρώει ελιές! Λένε πολλά. Ο Μιχάλης σιωπά.
Ξαφνικά όμως, ενώ έτρωγε και συνέχιζαν να τον κοροϊδεύουν, πέφτει λίγα μέτρα πιο πέρα μια οβίδα! Σηκώθηκε σύννεφο η σκόνη στον αέρα. Έτρεξαν άλλοι στρατιώτες να ιδούν, τι είχε συμβεί. Και βρήκαν τους δύο στρατιώτες νεκρούς. Και τον Μιχάλη να σηκώνεται από χάμω και να τινάζει τα ρούχα του από τα χώματα!
Πέρασαν χρόνια. Ο Μιχάλης Ζιάκας είναι ένα φτωχός τσοπάνης στο χωριό του. Ζει, όπως πάντα, με ευσέβεια.
Μια Παρασκευή, παρέα με άλλους φτωχούς τσοπάνηδες κάθησαν να φάνε. Έβγαλε από το σακκούλι του λίγο ψωμί και έτρωγε. Και από το παγούρι του έπινε λίγο νερό να μαλακώνει το ψωμί στο στόμα του.
Ένας από τους τσοπάνηδες προσφέρθηκε τότε να του δώσει λίγο τυρί για προσφάι. Του λέει ο Μιχάλης:
-Δεν μαγάρισα την Παρασκευή, μια εβδομάδα νηστικός στον Γράμμο, και θα την μαγαρίσω τώρα;
Και διηγήθηκε την ιστορία.
Θέλει συζήτηση, ότι τον Μιχάλη τον έσωσε ο Χριστός, επειδή σεβάστηκε την ημέρα που σταυρώθηκε για μας;
Ω Χριστέ μου, πόσο εύκολα μαγαρίζουν μερικοί την ψυχή τους!
Μακάρι τέτοια παραδείγματα να μας εμπνέουν ήθος και φρόνημα…

Πηγή: «Κατεύθυνον τα διαβήματά μου» του Αρχιμ. Σάββα Δημητρέα

Του Νικολάου Βοϊνέσκου

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Ανακοινώσεις του Ιερού Ναού μας για τις ακολουθίες τις εβδομάδας


Πανήγυρη για εορτη του Απ. Ανδρεου στη Αγια Ναπα
Για την εορτή του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου το ερχόμενο Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013,πανηγυρίζει το ξωκλήσι του Απ. Ανδρέου που βρίσκεται στη παραλία του ξενοδοχείου Adams στην Αγία Νάπα.

Θα γίνει κανονικά Εσπερινός και Θεία Λειτουργία το πρωί του Σαββάτου, και στο κεντρικό ναό της Παναγίας .

Αγρυπνια θα τελεστεί το βράδυ της Παρασκευής (8:00μ.μ – 00:15π.μ) για την εορτή του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου στο Μοναστήρι της Παναγίας στην Αγία Νάπα για όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν.


Νυκτερινη Κυριακατικη Θεια Λειτουργια
Το ερχόμενο Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013, βράδυ προς Κυριακή από τις 9:00μ.μ - 00:30π.μ. θα τελεστεί η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Επιφανίου στη Αγία Νάπα δρόμο κάβο Γκρέκο για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

ΕΠΙΜΟΝΗ στην προσευχή

Μάθε να προσεύχεσαι. Βίαζε τον εαυτόν σου εις την προσευχήν. Κατά αρχάς θα εύρης δυσκολίαν , ύστερον όμως όσον περισσότερον βιάζης τον εαυτόν σου , τόσον ευκολώτερον θα προσεύχεσαι.

Εις την αρχήν όμως είναι πάντοτε αναγκαίον να βιάζη κανείς τον εαυτό του.
Η καρδία μας κάθε ημέρα αποθνήσκει πνευματικώς. Και μόνον θερμή προσευχή συνοδευόμενη με δάκρυα την ζωογονεί και την κάμνει να αναπνέη πάλιν. Αν δεν προσευχώμεθα με αρκετήν πνευματικήν ζέσιν, εύκολα και ταχέως θα αποθάνωμεν πνευματικώς .
Όταν κάποια εσωτερική ανησυχία σε εμποδίζει να προφέρης της προσευχής τας λέξεις κατά την θείαν ακολουθίαν, γνώριζε ότι αυτή η ανησυχία και αδυναμία είναι απάτη του εχθρού , του δαίμονος. Ρίψε από επάνω σου την αθυμίαν ,λιποψυχίαν και δειλίαν και πρόφερε το όνομα του Κυρίου χωρίς βίαν, ηρέμως και δυνατά.

Τοιουτοτρόπως θα καταβάλης την ανησυχίαν και αδυναμίαν σου και θα κερδίσεις θάρρος και δύναμιν. Τα πάντα είναι δυνατά δια εκείνους που πιστεύουν και εις τον Θεόν ελπίζουν . Πρέπει να παλαίωμεν και να νικώμεν.
Μη φείδεσαι τον εαυτόν σου, αλλά προσεύχου με ζέσιν και αν έχης κοπιάση όλην την ημέραν. Μη παραμελής την αγίαν προσευχή. Προσεύχου μέχρι τέλους εις τον Θεόν με όλην την καρδίαν σου , διότι αυτό είναι καθήκον σου απέναντι του Θεού. Εφόσον έθεσες την χείρα επάνω εις το άροτρον, μη βλέπης οπίσω...
Αν έχης ως κανόνα ζωής να λέγης ωρισμένον αριθμόν προσευχών, είτε αυταί είναι μακραί, είτε βραχείαι, λέγε τας καλώς. Αναγίνωσκε τας προσευχάς με συναίσθησιν βαθείαν και μη κάμης αυτήν την εργασίαν του Θεόυ με την καρδίαν σου διηρεμένη εις δύο, ούτως ώστε το εν μέρος να ανήκη εις Αυτόν και το άλλον ήμισυ εις την σάρκαν σου ...

Η εν Χριστώ ζωή" Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Ψήγματα χρυσού


Όποιος δε γνωρίζει τις αδυναμίες του, στερείται ταπεινώσεως.
Ο στερημένος ταπεινώσεως, στερείται την τελειότητα.
Ο στερημένος τελειότητος, είναι πάντοτε περίφοβος, διότι δεν στηρίζεται στο Θεό.
Για το καλό μας λοιπόν επιτρέπει ο Θεός τους πειρασμούς.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ανακοινώσεις του Ιερού Ναού μας


1. Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013 θα τελεστεί Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας στη Αγία Νάπα με τη ευκαιρία της εορτής Των ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της μεγάλης εορτής της Παναγίας μας. Θ΄ αρχίσει στις 8:00μ.μ – 00:30π.μ.

2. Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 θα τελεστεί Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας στη Αγία Νάπα με τη ευκαιρία της μνήμης του αγίου Αμφιλοχίου.Θ΄ αρχίσει στις 7:30μ.μ – 00:30π.μ

3. Νυκτερινη Κυριακατικη Θεια Λειτουργια
Το Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013, βράδυ προς Κυριακή από τις 9:00μ.μ - 00:30π.μ. θα τελεστεί η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Επιφανίου στη Αγία Νάπα δρόμο κάβο Γκρέκο για τους εργαζομένους και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να εκκλησιαστούν το πρωί της Κυριακής.

Κυριακή Θ' Λουκά, Λουκ. ιβ΄ 16-21 - Γαλ. β΄ 16-20


Ο κατά Θεόν πλούτος

«Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται; Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μή εις Θεόν πλουτών».

Η σημερινή ευαγγελική παραβολή είχε σαν αφορμή τη φιλονικία δύο αδελφών πάνω σε κληρονομικά ζητήματα. Ο Κύριος γνώριζε ότι και οι δυο τους είχαν κυριευθεί από το φοβερό πάθος της πλεονεξίας. Για να βοηθήσει λοιπόν όλους μας να αποφύγουμε την αδυναμία αυτή, μάς πρόσφερε την παραβολή του άφρονος πλουσίου, με τα τόσο ζωηρά αλλά και διδακτικά μηνύματα και νοήματά της.

Η υποδούλωση στην ύλη
Στη συγκεκριμένη παραβολή βλέπουμε ότι ο Χριστός δεν κάνει λόγο για τον πλούτο, αλλά για την πλεονεξία του πλουσίου, η οποία τον οδήγησε στην αφροσύνη. Η πλεονεξία είναι πάθος φοβερό που εμπλέκει τον άνθρωπο στα πλοκάμια της αμαρτίας. Τον εγκλωβίζει στα όρια της ειδωλολατρίας και τον καθιστά εντελώς ανελεύθερο. Είναι μάλιστα το κυριότερο αίτιο όλων των κοινωνικών προβλημάτων. Ο απ. Παύλος απαριθμώντας τις διάφορες αμαρτωλές καταστάσεις του ανθρώπου σταματά ειδικότερα στην πλεονεξία, χαρακτηρίζοντάς την ως ειδωλολατρία. Αυτό σημαίνει ότι με την πλεονεξία θέτει κάποιος τον εαυτό του εκτός της πραγματικότητας της Εκκλησίας.

Και όμως, η αγάπη του Θεού έταξε τον άνθρωπος να είναι κυρίαρχος και διαχειριστής των υλικών αγαθών. Η απομάκρυνσή του όμως από αυτή την αγάπη, τον έσπρωξε να αποκόψει την ύπαρξη του από το Δημιουργό του και να εξαρτά απόλυτα τη ζωή του από τα υλικά αγαθά. Με αυτό τον τρόπο βλέπουμε πως η αμαρτία εκδηλώνεται ως ασθένεια της βουλήσεως που προκαλεί σοβαρές διαταραχές στις σχέσεις του ανθρώπου με το Θεό, με το συνάνθρωπό του, αλλά και με τα αγαθά της δημιουργίας. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ένα παράδειγμα που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε. Στα χέρια του σωστού ανθρώπου το σίδερο γίνεται αλέτρι, ένα πολύ χρήσιμο μηχάνημα για την καλλιέργεια των χωραφιών. Στα χέρια όμως του αμαρτωλού ανθρώπου μπορεί να μετατραπεί σε φονικό όργανο που σκοτώνει. Το ίδιο γίνεται με τα χρήματα και τον πλούτο. Η χρήση τους κινείται μέσα στα όρια της αγάπης του Θεού, ενώ η κατάχρησή τους συνδέεται με την αμαρτία και τα πάθη.

Πλούτος και φτώχεια
Μια σημαντική διάσταση που θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι η πλεονεξία μόνο στη σφαίρα των ψευδαισθήσεων δίνει την αίσθηση της επάρκειας και της πληρότητας. Αντίθετα, η παρουσία της αποκαλύπτει φτώχεια, κενά και ελλείψεις. Ο πλούσιος της παραβολής είχε τόσα αγαθά, αλλά ήταν ανήσυχος και ταραγμένος: «Τί να κάνω; Έχω τόσα αγαθά και δεν έχω που να τα μαζέψω». Όλες αυτές οι μέριμνες, οι ανησυχίες, οι φροντίδες και οι αγωνίες φθείρουν τελικά τον άνθρωπο και ψυχικά και σωματικά. Αντίθετα, ισχυρό είναι το παράδειγμα που μπορεί να μας δίνουν φτωχοί άνθρωποι που η καρδιά τους όμως είναι γεμάτη υπομονή και αγάπη; «Δόξα τω Θεώ», λένε εκ βάθους καρδίας. Και έτσι τους βλέπουμε με μεγάλες αντοχές να πλουτίζουν μέσα από την ολιγάρκειά τους.

Όταν μάθει ο άνθρωπος να ελέγχει τις απαιτήσεις του, τότε γίνεται αυτάρκης και αποφεύγει την πλεονεξία. Στην αντίπερα όχθη ο πλεονέκτης επιζητεί ολοένα και περισσότερα για τον εαυτό του, αφήνοντάς τον συνεχώς ανικανοποίητο. Γι’ αυτό, άλλωστε, και ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει: «Νεκρώσατε τα μέλη υμών... και την πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία».

Η αφροσύνη
Ο πλεονέκτης αναζητεί την ευτυχία στα υλικά αγαθά. Στην πραγματικότητα όμως εμφανίζεται σαν μια διαταραγμένη προσωπικότητα, που κυριεύεται ολοένα και περισσότερο από ανησυχία, φόβο, αγωνία και άγχος. Είναι εδώ ακριβώς που βλέπουμε να επιχειρείται ένα αναποδογύρισμα στην όλη πορεία της φυσική δημιουργίας. Ανταλλάσσουμε το Θεό – Δημιουργό με τα δημιουργήματα. Αυτή η αλλοίωση είναι «παρά φύσιν». Γι΄ αυτό και η λατρεία της φύσεως που συνιστά στάση ειδωλολατρίας, οδηγεί στην αυτοκαταστροφή και κυρίως σε μια απειλητική οικολογική αναστάτωση, τις παρενέργειες της οποίας γευόμαστε με τον πιο οδυνηρό τρόπο στις μέρες μας.

Η υπέρβαση
Με τη σημερινή παραβολή, ο Κύριος μας εισάγει σε μια προοπτική που τη χαρακτηρίζει η υπέρβαση. Ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει το θάνατο με τα χρήματα και τα υλικά αγαθά. Η αυτονόμησή τους παραπέμπει σε σπέρματα της φθοράς και του θανάτου. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος, όταν πεθαίνει, ούτε και αυτό το σώμα του δεν παίρνει μαζί του. Το εμπιστεύεται στη γη μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία και την ανάσταση των νεκρών.

Όλες αυτές τις αλήθειες υπενθυμίζει ο Κύριος στον πλούσιο της παραβολής, όταν του λέει: «Άφρων, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται;» Ο Χριστός με την αγάπη Του θέλει να μας κρατήσει κοντά του για να απολαμβάνουμε της κοινωνίας του Παραδείσου. Γι’ αυτό και μας προειδοποιεί: «ίνα μή υπνώσωμεν εν αμαρτίαις εις θάνατον. Γρηγορείτε ουν, ότι ούκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται».

Αγαπητοί αδελφοί, ο Κύριος μέσα από την αγάπη της Εκκλησίας του μας προσκαλεί για να εγκολπωθούμε τους αληθινούς θησαυρούς που συνιστούν τον «κατά Θεό πλούτο». Η αγάπη και η ελεημοσύνη, ως αντίδοτα της πλεονεξίας, δίδουν τη δυνατότητα και διευρύνουν απεριόριστα τους ορίζοντες για την κυκλοφορία της αγάπης του Θεού στους ανθρώπους. Σ΄ αυτήν ακριβώς την ευλογημένη προοπτική, ο άνθρωπος γεμίζει με το πλήρωμα της ζωής του Θεού. Γεύεται της μακαριότητας της αιώνιας και αληθινής ζωής.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή όταν θυμιάζουμε στο σπίτι


Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου·
ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή, εἰσάκουσόν με, Κύριε.

Θυμίαμά σοι προσφέρομεν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς·
ὃ προσδεξάμενος εἰς τὸ ὑπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον,
ἀντικατάπεμψον ἡμῖν τὴν χάριν τοῦ Παναγίου σου Πνεύματος.

Αναδημοσίευση από: Το Σταυρουδάκι

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Πως στεκόμαστε στο ναό του Θεού;


Μεγάλη εὐλογία τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας καὶ ἰδιαίτερα στὴν πατρίδα μας ἀποτελεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔχουμε τόσους πολλοὺς ναοὺς μεγάλους καὶ λαμπρούς, ναοὺς μικρότερους καὶ ταπεινούς, ἐξωκκλήσια στὰ δάση καὶ τὶς κορφὲς τῶν βουνῶν. Κι ἀκόμη μεγαλύτερη εὐλογία τοῦ Θεοῦ τὸ ὅτι μποροῦμε νὰ μετέχουμε τόσο συχνὰ στὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες ποὺ γίνονται στοὺς ναούς μας καὶ μάλιστα στὴ θεία Λειτουργία.

Πῶς ὅμως θὰ πρέπει νὰ στεκόμαστε καὶ νὰ ἀναστρεφόμαστε μέσα στοὺς ναούς, μάλιστα κατὰ τὴν ὥρα κάποιας Ἀκολουθίας, ἰδιαιτέρως τῆς θείας Λειτουργίας; Τὸν σωστὸ τρόπο εἰσόδου καὶ παρουσίας μας μέσα στὸ ναὸ θὰ τὸν συνειδητοποιήσουμε πολὺ καλύτερα, ἂν θυμηθοῦμε τὸ συγκλονιστικὸ ἐκεῖνο γεγονὸς ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Μωυσῆ, ὅπου τοῦ ἐμφανίστηκε ὁ Θεὸς ὡς φωτιὰ σὲ μιὰ βάτο (βλ. Ἐξ. γ΄ 2-6). Τὸ φαινόμενο ἦταν ἐκπληκτικό. Ἡ βάτος βρισκόταν μέσα στὶς φλόγες, ἀλλὰ δὲν γινόταν στάχτη, ὅπως θὰ περίμενε κανείς. Παραξενεύτηκε ὁ Μωυσῆς καὶ πλησίασε νὰ ἐρευνήσει τὸ παράδοξο αὐτὸ θέαμα.

Καὶ ἐκεῖ νέα ἔκπληξη τὸν περίμενε:
–Μωυσῆ, Μωυσῆ…!
Ἀπὸ τὸ βάθος τῆς βάτου, χωρὶς νὰ φαίνεται κανένα πρόσωπο, ὁ Μωυσῆς ἀκούει τὸ ὄνομά του. Ἦταν ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ. –«Τί ἐστι;», ρωτᾶ μὲ εὐλάβεια.
Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπαντᾶ:
–«Μὴ ἐγγίσῃς ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστί». Μὴν πλησιάζεις περισσότερο. Βγάλε τὰ παπούτσια ἀπὸ τὰ πόδια σου, διότι ὁ τόπος στὸν ὁποῖο στέκεσαι εἶναι ἅγιος.
Καὶ συνέχισε:
–Ἐγὼ ποὺ σοῦ μιλῶ μέσα ἀπὸ τὴ βάτο, εἶμαι ὁ Θεός. Ὁ ἀληθινὸς Θεός, στὸν Ὁποῖο πίστεψαν οἱ προπάτορές σου, ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Ἰακώβ. Ὁ Μωυσῆς αἰσθανόταν ἱερὸ δέος στὴν ψυχή του. Μπροστά του βρισκόταν ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἀπὸ εὐλάβεια καὶ σεβασμὸ ἔστρεψε τὸ πρόσωπό του πρὸς τὰ κάτω.

Τί σημαίνουν ὅμως αὐτὰ γιὰ μᾶς; Ἐνώπιον τῆς «φλεγομένης βάτου» τῆς ἁγίας Τραπέζης, μέσα στὴν «ἁγία γῆ», τὸν ἱερὸ ναό, στεκόμαστε καὶ μεῖς πολλὲς φορές. Μέσα σ’ αὐτὸν φανερώνεται ὁ ἅγιος Θεὸς καὶ συνομιλοῦμε μαζί Του.

Ἐκεῖ τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία, οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ τὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ μᾶς ἁγιάζουν καὶ μᾶς μεταδίδουν τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Κάθε φορὰ ποὺ τελεῖται θεία Λειτουργία, ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι κινοῦνται ἀνάμεσά μας.

Ὁ οὐρανὸς ἀγγίζει τὴ γῆ. Ὁ ναὸς γίνεται οὐρανός. Ἐκεῖ μέσα στὸ ἱερὸ Βῆμα, πάνω στὴν ἁγία Τράπεζα βρίσκεται πάντοτε τὸ ἅγιο Ἀρτοφόριο, ὅπου φυλάσσεται τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἄρα εἶναι μυστηριακῶς παρὼν ὁ Κύριος, ἀκόμη καὶ τὶς ὧρες ποὺ δὲν τελεῖται τὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας.

Καὶ μόνο στὰ σκαλιὰ τοῦ ναοῦ νὰ πατήσεις, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, αἰσθάνεσαι μιὰ ἀλλαγή. Ξεχνᾶς τὶς φροντίδες καὶ μέριμνες τῆς ζωῆς, καὶ πνευματικὴ αὔρα περιβάλλει τὴν ψυχή σου. Μπαίνεις μέσα καὶ ἡ ἡσυχία ποὺ ἐπικρατεῖ σοῦ προξενεῖ δέος, ἱερὸ φόβο, σὲ διδάσκει νὰ φιλοσοφεῖς, νὰ μελετᾶς δηλαδὴ βαθιὰ τὰ τῆς ζωῆς σου, σοῦ ἀνεβάζει τὴ διάθεση, δὲν σὲ ἀφήνει νὰ θυμᾶσαι τὰ πράγματα αὐτῆς ἐδῶ τῆς ζωῆς, «μεθίστησί σε ἀπὸ γῆς εἰς τὸν οὐρανόν»· σὲ μεταφέρει ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό» (PG 51, 145).

Γι’ αὐτὸ σὰν τὸν Μωυσῆ καλούμαστε καὶ μεῖς νὰ λύνουμε κατὰ κάποιο τρόπο τὰ «ὑποδήματά» μας, ὅταν μπαίνουμε μέσα στὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ. Πρωτίστως ὀφείλουμε ν’ ἀφήνουμε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα του ὅλες τὶς κοσμικὲς ἔγνοιες, ὑποθέσεις καὶ ὅ,τι παρόμοιο μᾶς ἀπασχολεῖ.

Νὰ σταματοῦμε γιὰ λίγο νὰ σκεπτόμαστε τὶς καθημερινές μας φροντίδες. Πολὺ περισσότερο δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀφήνουμε τὸ νοῦ μας νὰ ἀπασχολεῖται μὲ εἰκόνες καὶ φαντασίες ποὺ μολύνουν τὴν ψυχή. Ἂς ἀφήνουμε ἔξω κάθε ἔγνοια. «Πᾶσαν τὴν βιοτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν», μᾶς καλεῖ ὁ Χερουβικὸς ὕμνος.

Νὰ εἰσερχόμαστε μὲ τὴν πίστη ὅτι ὁ χῶρος εἶναι ἱερὸς καὶ ἅγιος καὶ ὅτι ἐκεῖ ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου γίνεται αἰσθητότερα φανερή. Ἀλλὰ καὶ μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ!

Μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο νὰ κινούμαστε ἀθόρυβα. Νὰ πηγαίνουμε στὴ θέση μας καὶ ἐκεῖ νὰ παραμένουμε ἥσυχοι, συγκεντρωμένοι στὸν ἑαυτό μας, μὲ τὸ νοῦ μας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, χωρὶς συζητήσεις, χωρὶς περίεργα βλέμματα, χωρὶς περισπασμούς. Πάντοτε σοβαροί, μὲ μετρημένες κινήσεις καὶ μὲ συναίσθηση τῆς μοναδικῆς ἱερότητας τοῦ χώρου. Ἀκόμη νὰ προσέχουμε τὴ σεμνότητα στὴν ἐμφάνισή μας. Εἶναι ἀσέβεια νὰ μπαίνουμε μέσα στὸ ναὸ καὶ νὰ μετέχουμε στὴ λατρεία μὲ ἄσεμνη καὶ προκλητικὴ ἐνδυμασία.

Ὁ ναὸς δὲν εἶναι χῶρος γιὰ ἐπίδειξη. Ἂν αὐτὸ δὲν τὸ προσέχουμε, καὶ τὴν ψυχή μας βλάπτουμε καὶ τοὺς ἄλλους σκανδαλίζουμε. Ὅλοι μας ἔχουμε ἀντιληφθεῖ πόση ἀταξία ἐπικρατεῖ στὴν ἐποχή μας στὸ ζήτημα αὐτό. Ἀταξία ποὺ φθάνει τὰ ὅρια τῆς ἀσέβειας καὶ τῆς ἀναισχυντίας. Τέλος νὰ συμμετέχουμε συνειδητὰ στὴ θεία Λατρεία.

Νὰ συμμετέχουμε ὁλόψυχα στὰ τελούμενα. Νὰ συμμετέχουμε μὲ θερμότητα ψυχῆς. «Ἐν τῷ ναῷ ἑστῶτες τῆς δόξης σου, ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν», ψάλλουμε σὲ ἕνα τροπάριο. Καθὼς στεκόμαστε στὸ ναὸ τῆς δόξης σου, νομίζουμε ὅτι βρισκόμαστε στὸν οὐρανό. Ἂς διατηροῦμε πάντοτε αὐτὴ τὴ συναίσθηση, γιὰ νὰ μὴ συνηθίζουμε καὶ ξεχνιόμαστε καὶ μπαίνουμε μέσα στὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ ψυχρὰ καὶ ἀπὸ ὑποχρέωση.

Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», Τεῦχος 2075

Αναδημοσίευση από: Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Οἱ πειρασμοί πάντα εἶναι οἱ ἴδιοι, διότι τά δαιμόνια παραμένουν τά ἴδια - του γέροντος Ἐφραίμ Ἀριζόνας – Φιλοθεϊτη

Κάθε άνθρωπος, κάθε χριστιανός ορθόδοξος, προσέρχεται στον Θεό και Τον πλησιάζει, αφού πρώτα δοκιμασθεί δια «πυρός και ύδατος». Εάν δεν περάση ο χριστιανός από καμίνι, στην αναψυχή δεν έρχεται. Γι’ αυτό και ο καλός Θεός, ο οποίος «ετάζει καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει πολύ καλά τι κρύβει ο καθένας μας μέσα στο βάθος της καρδιάς του από πλευράς εμπαθείας, από πλευράς χαρισμάτων και προθέσεων και ανάλογα επεμβαίνει, συνήθως με πικρά φάρμακα. Πολλές φορές και με σταύρωση πραγματική, προκειμένου να μας ανορθώση ψυχικά, να μας κάνει ψυχικά υγιείς…

Ξεσηκώνει ο Θεός έναν πόλεμο και δη σε μας τους μοναχούς. Επιτρέπει στον δαίμονα και μας βάζει σε μάχη, αλλά δεν μας αφήνει χωρίς Χάρη. Συγχρόνως έρχεται και συμπαραστέκεται αοράτως και δυναμώνει την ψυχή,φωτίζει τον άνθρωπο, του διδάσκει τον πόλεμο κι έτσι δίνει τη μάχη. Εκεί ή θα στεφανωθεί ή θα ηττηθεί…

Ό υπ’ αριθμόν «ένα» πόλεμος είναι ό σαρκικός. Αρχίζει από την νεότητα. Επιτρέπει στον δαίμονα της πορνείας, να πολεμήσει τον άνθρωπο με πόλεμο, που ενδεχομένως έξω στον κόσμο του ήταν άγνωστος, δηλαδή μπορεί έξω να ήταν ή ζωή του καθαρή, να μην έμπλεξε με την αμαρτία και να ήταν σε ομαλή κατάσταση. Ήξερε ό Θεός ότι έξω στον κόσμο, εάν επέτρεπε στον δαίμονα αυτόν να τον πειράξει, δεν επρόκειτο να τα βγάλει πέρα ό άνθρωπος. Τον φωτίζει, του δίνει την προκαταρκτική χάρι, του δίνει τον ενθουσιασμό, του δίνει την θέληση, την δύναμη, αποτάσσεται τον κόσμο και έρχεται εδώ. Μπαίνει στο πεδίον της μάχης και κατόπιν εξαπολύει τον δαίμονα της πορνείας. Του λέει: «Πολέμησε τώρα». Και έρχεται ό μοναχός και λέει: «Πώς εγώ δεν είχα αυτόν τον πόλεμο; Πώς θα απαλλαγώ τώρα;». Ή του δίνει άλλου είδους πόλεμο και νοιώθει ότι έγινε χειρότερος εδώ, που είναι στο Μοναστήρι, ενώ στον κόσμο δεν είχε πόλεμο, δεν είχε τόσους πειρασμούς. Του λέει ό λογισμός ότι ήταν καλύτερα εκεί παρά εδώ. Κι όμως δεν είναι έτσι. Εδώ εξαπέλυσε τον δαίμονα, εδώ τον άφησε ελεύθερο να σε πολεμήσει. Γιατί; Για να ανάδειξη μάρτυρα, αγωνιστή και δικαιωματικά να πάρεις το στεφάνι.

Γι’ αυτό λέγεται ότι, αν ήξεραν οί άνθρωποι ότι ο μοναχός έχει πολλούς πειρασμούς, δεν θα γινόντουσαν μοναχοί. Άλλα και τανάπαλιν, εάν ήξεραν την δόξα των μοναχών στον άλλο κόσμο, όλοι τους θα γινόντουσαν μοναχοί.

Κατά τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο ό Θεός δεν θέλει για την άλλη ζωή «βόδια», άμυαλους, απείραχτους, άσοφους, αλλά σοφούς όχι σοφούς κατά την κοσμική έννοια, αλλά σοφούς στον πόλεμο κατά του δαίμονος, κατά του κόσμου και κατά του εαυτού τους. Ό άνθρωπος πρέπει να γίνει αγωνιστής και πάνω σ’ αυτόν τον πόλεμο τον περίπλοκο γίνεται σοφός και πτυχιούχος πλέον της κατά Θεόν σοφίας, διότι μαθαίνει την τέχνη των τεχνών και την επιστήμη των επιστημών. Έτσι ανεβαίνει και γίνεται κληρονόμος. Ποίας βασιλείας; Όχι επιγείου, όχι φθειρόμενης αλλά της αιωνίου άφθαρτου Βασιλείας.
Εμείς οί σημερινοί άνθρωποι έχουμε τους ίδιους πολέμους, γιατί είναι ίδια τα δαιμόνια, δεν έχουν αλλάξει. Έρχονται, λοιπόν, και μας πολεμούν, όπως τους πατέρες τους παλαιούς. Μα εκείνοι ήταν λεβέντες, γιατί νικούσαν και γινόντουσαν μεγάλοι. Εμείς την πατάμε. Μας φέρνουν λογισμούς π.χ. εναντίον του αδελφού μας και δεν τους πολεμούμε καθόμαστε και τους δεχόμαστε. Γιατί μου είπε ένα λόγο, γιατί με στραβοκοίταξε, γιατί δεν με εξυπηρέτησε πλέκουμε και πλέκουμε λογισμούς και λογισμούς. Και μετά τι γίνεται; Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Χάνουμε και τον καιρό μας κι ό διάβολος που είναι πάρα πολύ τεχνίτης, χαίρεται. «Ας τον, λέει, τον χαζεύω τώρα». Ό χρόνος περνάει και το κάθε τι άσχημο στεριώνει μέσα μας. Θα μεγαλώσει, θα μεγαλώσει και από μυρμηγκάκι θα γίνει λιονταράκι! Μετά θα γίνει λέοντας μεγάλος και όταν αντιληφθούμε, ότι πια μας έφερε βόλτα και μας έχει τυλίξει για τα καλά, θα σηκώσουμε το ανάστημα, δήθεν για να αντικρούσουμε, αλλά θα συναντήσουμε ισχύ λέοντος.

Και λέγει ό Όσιος Έφραίμ: «Με λέοντα καταπιάστηκες να πολεμήσεις; Πρόσεξε να μη σου σύντριψη τα κόκαλα!».

Λέγει ό Αββάς Δωρόθεος: «Και τι είναι ένας λόγος, που θα πω ή μία σκέψη να την σκεφθώ; Ναι, αλλά ή μία σκέψης θα φέρει την άλλη και ό ένας λογισμός τον άλλο ή μία υποχώρησης την άλλη κι έτσι ,σιγά σιγά γίνεται ό άνθρωπος εμπαθής».

Aπό το βιβλίο: Η τέχνη της Σωτηρίας, εκδ. Ιεράς Μονής Φιλοθέου

Αναδημοσίευση από: Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Πνευματική ζωή


"Η οδός του χριστιανού σε γενικές γραμμές είναι τέτοιας λογής.

Στην αρχή ο άνθρωπος προσελκύεται από το Θεό με τη δωρεά τής χάρης, κι όταν έχει πια προσελκυσθεί, τότε αρχίζει μακρά περίοδος δοκιμασίας. Δοκιμάζεται η ελευθερία του ανθρώπου και η εμπιστοσύνη του στο Θεό, και δοκιμάζεται «σκληρά».

Στην αρχή οι αιτήσεις προς το Θεό, μικρές και μεγάλες, ακόμη και οι παρακλήσεις πού μόλις εκφράζονται, εκπληρώνονται συνήθως με γρήγορο και θαυμαστό τρόπο από το Θεό.

Όταν όμως έλθει η περίοδος της δοκιμασίας, τότε όλα αλλάζουν και σαν να κλείνεται ο ουρανός και να γίνεται κουφός σ' όλες τις δεήσεις."

π . Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Χριστιανικός Σύνδεσμος Γυναικών Ι. Ν. Παναγίας Αγίας Νάπας: Κυπριακή βραδιά, Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013


ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

Χριστιανικος συνδεσμος γυναικων

Τηλ. 23721795, Φαξ. 23723866, info@churchofayianapa.com, churchofagianapa.blogspot.com, facebook.com/churchofayianapa

Κυπριακή Βραδιά
με κυπριακό φαγητό και ζωντανή κυπριακή μουσική

Τρίτη 12/11/2013, ώρα 7.00μ.μ στην αίθουσα Εκκλησίας Παναγίας Αγίας Νάπας

30 ευρώ Είσοδος με φαγητό και ΛΑΧΝΟΣ

Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για την ανέγερση ιερού εξωκκλησιού
Αγίων Προπατόρων Ιωακείμ και Άννας και Ιωσήφ του μνήστωρος στην Αγία Νάπα .

Τηλ. Επικοινωνίας 99582945, 99404942, 99511091, 99589740

Φοβερό κακό είναι η αμαρτία, αλλά όχι και αθεράπευτο

Φοβερό κακό και επικίνδυνη αρρώστια της ψυχής είναι ή αμαρτία. Την απονευρώνει με δολιότητα και παράλυτη την παραδίνει ατό αιώνιο πυρ. Είναι όμως κακό πού εξαρτάται από την δική μας θέληση. Είναι καρπός της δικής μας προαιρέσεως.

Φοβερό κακό είναι η αμαρτία, αλλά όχι και αθεράπευτο. Το θεραπεύει εύκολα η μετάνοια. Όση ώρα κρατά κανείς στο χέρι του την φωτιά, οπωσδήποτε καίγεται. Μόλις όμως την τινάξει, παύει να καίγεται. Το ίδιο συμβαίνει με την αμαρτία, πού είναι κι αυτή μια φωτιά πού κατακαίει τον άνθρωπο. Για όσους μάλιστα δεν αισθάνονται αυτό το κάψιμο λέει ή Αγ. Γραφή: «θα αγκαλιάσει κανείς την φωτιά και δεν θα κάψει τα ρούχα του;» (Παροιμ. ς' 27).

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Κυριακή Ε' Λουκά


Αναγνώσματα: Γαλ. στ΄ 11-18 και Λουκά ιστ΄19-31
«Και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού»

Η φιλαργυρία των Γραμματέων και των Φαρισαίων στάθηκε αφορμή για να μας προσφέρει ο Χριστός την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, η οποία βρίθει μηνυμάτων και νοημάτων ουράνιας εμβέλειας και ακτινοβολίας.

Οι Φαρισαίοι έβλεπαν σαν εύνοια του θεού την εξασφάλιση υλικών αγαθών και χρημάτων και κατ’ επέκταση σαν αποδεικτικό στοιχείο και πιστοποίηση του «καλού εαυτού τους». Με αυτό τον τρόπο δικαίωναν τον εαυτό τους μπροστά στους ανθρώπους και αδιαφορούσαν βέβαια για τις προθέσεις και διαθέσεις τους που καθρέφτιζαν την εσωτερική τους ακαταστασία και κυρίως την αξεπέραστη υποκρισία τους.

Αυτή η αντίληψη δυστυχώς διαπερνά στο χρόνο και φθάνει μέχρι και τις δικές μας μέρες με διάφορες μορφές. Γι’ αυτό και επιβάλλεται μεγάλη προσοχή για να μήν πέσουμε στην παγίδα που τόσο αδίστακτα στήνει η φαρισαϊκή υποκρισία. Η εγωιστική καλοπέραση σ’ αυτό τον κόσμο, μπορεί να μας οδηγήσει στην απώλεια της κοινωνίας της αγάπης του Θεού, δηλαδή της Ουράνιας Βασιλείας. Αντίθετα, οι δοκιμασίες της ζωής μπορεί να λειτουργήσουν ως δείκτες που παραπέμπουν στον Παράδεισο, αρκεί να τις αποδεχόμαστε με πίστη, υπομονή και ελπίδα. Ζωτικής σημασίας επομένως μηνύματα που μας προφυλάσσουν από επικίνδυνες παγίδες, δίνονται μέσα από την παραβολή του πλούσιου και του πτωχού Λαζάρου.

Ο πλούσιος
Ο πλούσιος της παραβολής κατακρατούσε όλα τα αγαθά μόνο για τον εαυτό του. Ο εγωισμός του, του προκαλούσε τόση εσωτερική ακαταστασία ώστε κλεινόταν ερμητικά στον εαυτό του και περιφρονούσε τους άλλους ανθρώπους. Αυτό είχε συνέπειες και για τον ίδιο που παρέμενε χωρίς πρόσωπο, δηλαδή χωρίς όνομα. Η παραβολή κάνει λόγο αόριστα και γενικά για κάποιο πλούσιο, ενώ από την άλλη προβάλλει την προσωπικότητα του πτωχού Λαζάρου.

Αυτή την αλήθεια πρέπει να την προσέξουμε ιδιαίτερα σήμερα. Ο πολιτισμός μας ευνοεί την υπερτροφική ανάπτυξη του εγωισμού και του ατομισμού του ανθρώπου. Γι’ αυτό και υπερισχύει η αλληλοπεριφρόνηση και ο παραγκωνισμό. Ο άνθρωπος σήμερα στερείται προσωπικής ταυτότητας και έτσι χάνει την αξία του υποτασσόμενος σε θεσμούς και συστήματα που σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργούν στραγγαλιστικά και εξουθενωτικά. Πολτοποιείται η προσωπικότητά του σε μια ανώνυμη μάζα και καταντά ένα απλό νούμερο και αριθμός.

Ο πλούσιος της παραβολής ήθελε όλοι οι άλλοι να τον υπηρετούν και να τον φροντίζουν, ενώ αυτός δεν πρόσφερε τίποτε. Ούτε ακόμα από τα περισσεύματα των αγαθών του. Η συμπεριφορά του αυτή αποτυπώνεται στη στάση που τηρούσε απέναντι στον πτωχό Λάζαρο.

Μέσα από τις αντιθέσεις που εναλλάσσονται στη διήγηση, προβάλλει από τη μια η καλοπέραση του πλουσίου και από την άλλη η εξαθλίωση του Λαζάρου. Ακριβώς, το Ευαγγέλιο μας βοηθεί ν’ ανακαλύπτουμε μέσα σ’ αυτές τις αντιθέσεις την αληθινή και αιώνια αξία του ανθρώπου. «Παράγει το σχήμα του κόσμου τούτου». Αυτός ο κόσμος περνάει. Εκείνος που «μένει εις τον αιώνα» είναι η αλήθεια του Θεού, την οποία καλείται ο άνθρωπος να εγκολπωθεί στη ζωή του.

Ο Λάζαρος
Το όνομα Λάζαρος σημαίνει «ο Θεός βοηθός μου». Αυτό μετουσίωνε σε πράξη καθημερινής ζωής ο Λάζαρος μέσα από την φτώχεια και τη βαρειά αρρώστια του. Προσπαθούσε να χορτάσει με ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Τόσο αδύνατος ήταν ο Λάζαρος, ώστε δεν μπορούσε ούτε τα σκυλιά ν’ απομακρύνει που έρχονταν και έγλυφαν τις πληγές του και με αυτό τον τρόπο του προξενούσαν φοβερούς πόνους.

Παρά τη δυστυχία και τον πόνο του, ο Λάζαρος ποτέ δεν παραπονέθηκε. Και αυτό, σ’ αντίθεση με τη νοοτροπία τη δική μας σήμερα που υψώνουμε συνεχώς φωνές διαμαρτυρίας νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε τον κόσμο, σύμφωνα με τις δικές μας επιθυμίες.

Μετά το θάνατο
Ο θάνατος επισκέφθηκε πρώτα το Λάζαρο και μετά τον πλούσιο της παραβολής. Η ζωή του πλουσίου, σύμφωνα πάντα με τη διήγηση, μετά το θάνατο είναι γεμάτη βάσανα και πόνους. Πονούσε μάλιστα περισσότερο όταν έβλεπε το Λάζαρο να είναι ευτυχισμένος στην αγκαλιά του Πατριάρχη Αβραάμ. Στερεώνεται μάλιστα περισσότερο στην αμετανοησία του όταν φέρεται να ζητεί από το Θεό ν’ αναστηθεί ο Λάζαρος ώστε με αυτό τον τρόπο να εξαναγκασθούν τα πέντε αδέλφια του να πιστεύσουν. Πίσω όμως από το επιφανειακό ενδιαφέρον του για τη σωτηρία τους, μπορεί να διακρίνει κάποιος τον εγωισμό του με το να ρίχνει τις ευθύνες για την κατάστασή του στο Θεό. Αφού ο Θεός δεν κάνει «θαύματα» για να μας εξαναγκάσει να ζούμε στην αγάπη του, τότε δεν φταίμε εμείς που βιώνουμε την κόλαση της απουσίας του.

Αγαπητοί αδελφοί, η πρόκληση που υψώνει ενώπιόν μας η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι να αρνηθούμε την εξάρτηση που προσφέρουν τα υλικά αγαθά και σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε να εμπιστευθούμε τον εαυτό μας στο Θεό. Μόνο κοντά Του θα μπορέσουμε να αναπαυθούμε στην μόνιμη χαρά που προσφέρει η παρουσία Του και να πάρουμε γεύσεις του αληθινού πλουσίου της ζωής. Η στάση που με μεγάλη πίστη και υπομονή τηρούσε ο Λάζαρος μέσα από τη φτώχεια και τον πόνο του, ας γίνει οδηγός και πυξίδα στη δική μας ζωή. Γένοιτο.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγου

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Ακολουθίες Νοεμβρίου 2013

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
Τηλ. 23721795, Φαξ. 23723866, info@churchofayianapa.com, churchofagianapa.blogspot.com, facebook.com/churchofayianapa

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

1. Παρασκευή Κοσμά και Δαμιανού Αναργύρων, Θεοδότης, Δαυίδ του εν Ευβοία – Αγιασμός
(κατάλυσις οίνου και ελαίου)
2. Σάββατο Στις 4:30μ.μ Εσπερινός στη Μεγάλη Εκκλησία, και 5:00μ.μ Εσπερινός στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου
Το βράδυ Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

3. ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (ανακομιδή λειψάνων)
Θεία Λειτουργία (6:30 - 9:15π.μ) θα έχουμε και στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο λιμανάκι
4. Δευτέρα Ιωαννικίου του Μεγάλου, Νικάνδρου Μύρων, Γεωργίου Καρσλίδη, Δημητριανού Χύτρων
8. Παρασκευή Σύναξις Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ (κατάλυσις οίνου και ελαίου)
9. Σάββατο Νεκταρίου Πενταπόλεως, Συμεών του Μεταφραστού
Στις 4:30μ.μ Εσπερινός στη Μεγάλη Εκκλησία, και 5:00μ.μ ο Πανηγυρικός Εσπερινός στο ξωκλήσι του Αγίου Αρσενίου.
Το βράδυ Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

10. ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ Αρσενίου του Καππαδόκου
Θεία Λειτουργία (6:30 - 9:15π.μ) θα έχουμε και στο ξωκλήσι του Αγίου Αρσενίου
11. Δευτέρα Μηνά μεγαλομάρτυρος, Βίκτωρος, Βικεντίου μαρτύρων, Ιωάννου του Ελεήμονος
13. Τετάρτη Ιωάννου του Χρυσοστόμου (κατάλυσις οίνου και ελαίου)
14. Πέμπτη Φιλίππου του Αποστόλου, Γρηγορίου Θεσσαλονίκης του Παλαμά,
Ευφημιανού του Κυπρίου, Κωνσταντίνου νεομάρτυρος του εξ Ύδρας
Το απόγευμα στις 4:00μ.μ ο Εσπερινός στο Μοναστήρι
15. Παρασκευή Από σήμερα αρχίζει η νηστεία των Χριστουγέννων
Το πρωί 5:30-6:45π.μ Θ. Λειτουργία Το βράδυ 7:30μ.μ Αγρυπνία στο μοναστήρι- Ματθαίου Αποστόλου

Καθημερινά θα τελείται ο Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία ως ακολούθως:
• Όταν υπάρχει εορταζόμενος Άγιος καθώς και το Σαββάτο, ο Εσπερινός θα αρχίζει στις 4:30μ.μ
και η Θεία Λειτουργία (6:30 - 8:30 πμ), στην Καινούρια Εκκλησία.
• Όταν δεν υπάρχει κάποιος εορταζόμενος Άγιος, ο Εσπερινός θα αρχίζει στις 4:00μ.μ
και η Θεία Λειτουργία (5:30 - 6:45 πμ), στο Μοναστήρι.


16. Σάββατο Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

17. ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ, Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, Γενναδίου Κωνσταντινουπόλεως
21. Πέμπτη ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (κατάλυσις ιχθύος) Δεν τελούνται μνημόσυνα
22. Παρασκευή Το πρωί 5:30- 6:45 π.μ Θ. Λειτουργία. Το βράδυ 7:30μ.μ- 1:00π.μ Αγρυπνία στο μοναστήρι
23. Σάββατο Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

24. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ, Κλήμεντος επισκόπου Ρώμης
25. Δευτέρα Αικατερίνης Μεγαλομάρτυρος, Μερκουρίου μάρτυρος
26. Τρίτη Στυλιανού του Παφλαγόνος, Νίκωνος οσίου του «Μετανοείτε»
29. Παρασκευή Φιλουμένου Ιερομάρτυρος του Κυπρίου. Το βράδυ 7:30μ.μ Αγρυπνία στο μοναστήρι
30. Σάββατο Ανδρέου του Πρωτοκλήτου
Εσπερινός, Θεία Λειτουργία και στο ξωκλήσι του Αποστόλου Ανδρέα (ξενοδοχείο ADAMS) Θα τελειώσει στις 9:15π.μ
Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Εσπερινός – Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία) 9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Επιφάνιο

Κατά το μήνα Νοέμβριο ο Εσπερινός αρχίζει στις 4:30 μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45 π.μ. και τις καθημερινές 6:30-8:30 π.μ.