Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Μάρτιο

1. Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας
Ευχαριστούμε όλους όσοι καθημερινά συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και υπενθυμίζουμε στην αγάπη σας ότι εισφορές μπορούν να γίνονταικαι στον πιο κάτω λογαριασμό:
Αρ. Λογαριασμού: 357034157613, ΙΒΑΝ: CY38 0020 0195 0000 3570 3415 7613 SWIFT/BIC: BCYPCY2N - ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ Αριθμός τηλεφώνου για υπηρεσία QuickPay: 99999122
Όλες οι εισφορές διατίθενται για την αγορά και διάθεση τροφίμων, φαρμάκων, ρουχισμού και ειδών καθαριότητας για άπορες οικογένειες καθώς και για την στήριξη αρρώστων αδελφών μας.

2. Θεμέλιος λίθος στο κοιμητήριο Αγίας Νάπας
Όσοι επιθυμούν να γίνουν κτήτορες της εκκλησίας και να γραφτούν τα ονόματα τους και των δικών τους για την ακολουθία της κτητορικής πράξης μπορούν να αποταθούν στον κ.Μάριο Πέροικο (τηλ. 23721465, 99637877).

3. Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020

Αγία Αναστασία η Ρωμαία, η Οσιομάρτυς


Κάρας τομὴν ἤνεγκε ῥώμῃ καρδίας,
Βλάστημα Ῥώμης, Μάρτυς Ἀναστασία.
Τλῆ δὲ Ἀναστασίη ἐνάτη ξίφος εἰκάδι ὀξύ.

Βιογραφία
Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ' άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ' Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε». Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη μαστίγωσε στο πρόσωπο και την άπλωσε σε αναμμένα κάρβουνα. Έπειτα, την κρέμασε και της έσκισε το σώμα. Μετά έκοψε τους μαστούς της, ξερίζωσε τα νύχια της και τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.

Η μνήμη της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας τιμάται την 29 Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Ἀσκήσει ἐκλάμψασα ὥσπερ παρθένος σεμνή ἀθλήσεως αἵμασι τὴν τῆς ἁγνείας στολὴν ἐνθέως ἐφοίνιξας· ὅθεν, Ἀναστασία, ὡς ὁσία καὶ μάρτυς, χάριτας ἰαμάτων ἀποστράπτεις ἐν κόσμῳ πρεσβεύουσα τῷ Σωτῆρι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Παρθενίας vάμασι, καθηγvισμέvη ὁσία, μαρτυρίου αἵμασιν, Ἀvαστασία πλυθεῖσα, παρέχεις τοῖς ἐν ἀνάγκαις τῶν νοσημάτων, ἴασιν καὶ σωτηρίαν τοῖς προσιοῦσιν, ἐκ καρδίας, ἰσχὺν γᾶρ νέμει, Χριστὸς ὁ βρύωv, χάριν ἀέναον.

Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ἐκ βρέφους τῷ Θεῷ, ἀνετέθης Ὁσία, νεκρώσασα σαρκός, ἐγκρατείᾳ τὰ πάθη, εἰς ὕψος δ' ἀνέδραμες, μαρτυρίου περίδοξον, ἐναθλήσασα, Ἀναστασία νομίμως, καὶ τόν δράκοντα, καταβαλοῦσα εἰς χάος, δυνάμει τοῦ Πνεύματος.

Αναδημοσίευση από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

Αγρυπνία, σήμερα Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

 

Σας ενημερώνουμε ότι θα γίνει η πιο κάτω αγρυπνία στον Ιερό Ναό Παναγίας Αγίας Νάπας.

  • Σήμερα Τετάρτη 28.10.20. της αγίας Μάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας. 7:30μ.μ-00:30΄π.μ στην εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020

Περί συζυγικής αγάπης - Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου


Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης. Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα, την ευγένεια, το ενδιαφέρον. Η αγάπη εκφράζεται με λόγια.

Οι λέξεις είναι η τροφή των συναισθημάτων, ζωντανεύουν την αγάπη. Στα απλά καθημερινά πράγματα βρίσκεται συχνά το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Δυστυχώς τα ξέχασαν αυτά σήμερα οι σύζυγοι.

Ξεχνούν να εκφράσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους για τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τις προσπάθειες, τις επιτυχίες που κάνει ο καθένας στον τομέα του, ακόμη και ένα κομπλιμέντο για την εμφάνιση και το καθημερινό ντύσιμο, το καλομαγειρεμένο φαγητό.

Η γυναίκα ακτινοβολεί, αυξάνει το φιλότιμό της όταν νιώθει ότι την αγαπούν. Το ίδιο συμβαίνει και στους άνδρες. Σ' αυτούς αυξάνεται η καλή αυτοπεποίθηση. Η αγάπη συντηρείται με την επινόηση τρόπων εκδήλωσεώς της. Η ικανοποίηση των ιδιαιτέρων επιθυμιών και η ανοχή των αδυναμιών του άλλου βοηθούν την συνοχή των συζύγων.

Ο άγιος Χρυσόστομος με τον τονισμό της αγάπης λέει στην ουσία ότι οι σύζυγοι πρέπει να μάθουν να συγχωρούν και να ανέχονται. Ο πιο ώριμος από τους δυό πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα.

Μέσα στον γάμο δεν έχει σημασία ποιός έκανε ένα λάθος ή γιατί το έκανε. Εκείνο που είναι ζητούμενο, είναι ποιός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να διορθωθεί η κατάσταση. «Να ανεχόμαστε, λέει ο άγιος, ο ένας τον άλλο με αγάπη. Πως είναι δυνατόν να ανέχεσαι αν είσαι οργίλος και κακόγλωσσος; Πες τον τρόπο: Με αγάπη.

Αν δεν ανέχεσαι τον πλησίον, πως θα σε ανεχθεί ο Θεός; Αν συ δεν υποφέρεις αυτόν που είναι σύνδουλος σου, πως θα σε ανεχθεί εσένα ο Κύριος»; 

Αναδημοσίευση από: Αγιορείτικο Βήμα

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2020

"Με κρατά καλά η Κυρία του σπιτιού μας " - Διδακτική ιστορία

Ένα ανδρόγυνο λοιπόν έτρεφε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας. Αποτέλεσμα αυτής της αγάπης και των δύο, του άνδρα και της γυναίκας ήταν να αγιογραφήσουν σ΄ έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους μία μεγαλόπρεπη και επιβλητική εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου, ξοδεύοντας μάλιστα πολλά χρήματα. Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από αυτή την εικόνα την προσκυνούσαν και της έλεγαν τον αγγελικό ύμνο «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία».

Μ΄αυτό τον τρόπο ζούσαν ήρεμα και ειρηνικά και χαίρονταν γιατί είχαν καθημερινά την προστασία και την μεσιτεία της. Το τρίχρονο παιδί βλέποντας αυτή την καθημερινή ευλάβεια των γονιών του απέκτησε και αυτό την ίδια συνήθεια.

Όταν μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, έλεγε και αυτό με χαρά τον αγγελικό ύμνο: «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» ενώ κάθε φορά που περνούσε από την εικόνα, την ασπαζόταν με ιδιαίτερη ευλάβεια, πιστεύοντας ότι είναι η Κυρία του σπιτιού τους και τους φυλάει όλους.

Μία μέρα όμως καθώς έπαιζε με τα άλλα παιδιά στην άκρη ενός δύσβατου ποταμιού, έπεσε από απροσεξία μέσα στο νερό. Τα άλλα παιδιά σάστισαν, πανικοβλήθηκαν και έτρεξαν στην μητέρα για να της πουν ότι το παιδί της από απροσεξία, πνίγηκε.

Εκείνη έτρεξε αμέσως και φθάνοντας στο πηγάδι είδε δύο ανθρώπους να βουτούν μέσα στο νερό –το πηγάδι ήταν πολύ βαθύ- για να ψάξουν για το μικρό παιδί. Η ίδια έψαχνε σε άλλο μέρος πιο πέρα όταν ξαφνικά προς έκπληξη της, βλέπει το παιδί της να κάθεται πάνω στα νερά στη μέση του ποταμιού, ατάραχο και αμέριμνο.

Παιδί μου πώς είσαι εκεί και μας ανησύχησες όλους; Οι φίλοι σου νόμιζαν ότι πνίγηκες! Τί έγινε; Καλά είμαι μητέρα μου, είπε εκείνο με ηρεμία. Με κρατά καλά η Κυρία του σπιτιού μας και δεν φοβάμαι. Η γυναίκα από την χαρά που το παιδί της ήταν ζωντανό δεν έδωσε και πολύ σημασία σ΄αυτά που έλεγε ο μικρός. Όταν όμως πήγαν στο σπίτι και εξιστόρησαν στον πατέρα όλα τα συμβάντα τότε έμειναν εμβρόντητοι από την περιγραφή.

Όταν έπεσα στο ποτάμι έλεγε παραστατικά το παιδί, ήλθε αυτή η Κυρία του σπιτιού μας (δείχνοντας με το δάκτυλο του την μεγαλόπρεπη Εικόνα της Παναγίας μας) και με άρπαξε μέσα από το νερό και με κρατούσε στην αγκαλιά της μέχρι να έλθετε να με βρείτε. Όλοι θαύμασαν την παρρησία του μικρού παιδιού και προσκύνησαν την θαυματουργική Εικόνα της Παναγίας μας.

Έτσι προστατεύει η Παναγία μας όσους την αγαπούν και την επικαλούνται. Σκεφθήκαμε άραγε πόσες φορές στη ζωή μας καθημερινά ένα αόρατο προστατευτικό χέρι μας αρπάζει και μας γλιτώνει από ποικίλους κινδύνους;

Πολλοί αποδίδουμε στη μοίρα ή στη τύχη την σωτηρία μας. Εάν όμως δούμε τα πράγματα με ειλικρίνεια τότε θα μαρτυρήσουμε ότι η αόρατη προστασία του Θεού και της Παναγίας, μας έσωσαν και μας διαφύλαξαν.

Ας ευχαριστούμε και ας παρακαλούμε την κατά χάριν μητέρα μας την Υπεραγία Θεοτόκο, να είναι παναγιοφύλακτη η ζωή μας και να είμαστε πάντοτε δυνατοί και κραταιοί κάτω από την σκέπη Της.

Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς.

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

Άγιος Θεράποντας ο Ιερομάρτυρας


Ὁ Ἅγιος Θεράποντας γεννήθηκε στήν Κύπρο τόν 7ον μ.Χ. αἰώνα καταγόμενος ἀπό εὐγενεῖς καί εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ ὁποίοι τόν ἀνέθρεψαν ἐν "παιδεία καί νουθεσία Κυρίου".

Γι` αὐτό ἀπό πολύ μικρή ἡλικία ἄρχισε νά φαίνεται ἡ ἀγάπη του καί ἡ ἀφοσίωσή του στό Χριστό. Ὅσο μεγάλωνε στήν ἡλικία, τόσο προέκοπτε καί στήν κατά Χριστόν ἀρετή, μέ τήν καθημερινή τήρηση τῶν ἁγίων εὐαγγελικῶν ἐντολῶν.

Ἡ φήμη καί ἡ περιουσία τῶν γονέων του δέν συγκίνησαν τό πρόσωπό του. Γι` αὐτό, ὅταν ἔφθασε σέ κατάλληλη ἡλικία, ἔλαβε τό ἀγγελικό σχῆμα καί ἔγινε μοναχός. Οἱ νέοι πνευματικοί ἀγῶνες του, ἡ συνεχής προσευχή Του, ἡ ἐπίδοση στήν ἀρετή θά τόν ἀναδείξουν ὡς πνευματικό ἀδάμαντα μεταξύ τῶν συμμοναστῶν του, καί γι` αὐτό θά χειροτονηθεῖ ἱερέας.

Μετά τήν κοίμηση τοῦ Ἐπισκόπου τῆς περιοχῆς, ἡ Θεία Πρόνοια θά τόν ἀναδείξει Ἐπίσκοπο. Λόγῳ ἀκριβῶς τοῦ θεοφιλοῦς βίου του, τῆς πνευματικῆς προόδου του καί τῆς Χριστομιμήτου πολιτείας του, ἡ ἀνάδειξή του στό ἐπισκοπικό ἀξίωμα ἦταν ὄχι ἐπιδίωξη τοῦ Ἁγίου, ἀλλά καθολικό αἴτημα τῶν χριστιανῶν τῆς ἐπαρχίας του.

Ἔτσι λοιπόν καί ὡς Ἐπίσκοπος ὁ Ἅγιος Θεράποντας ὑπῆρξε "διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας ἀκριβέστατος, πρᾶος, ἐλεήμων ὀρφανῶν πατήρ, χηρῶν ὑπερασπιστής, ὁδηγός τῶν πεπλανημένων, τῶν νοσούντων ἰατρός καί τῶν θλιβομένων παραμυθίαν, καί ἧν ἰδεῖν ἅπαντας χαίροντας καί εὐφραινομένους διά τήν πρόνοιαν καί δικαιοσύνην αὐτοῦ".

Τόν 7ον αἰώνα ὅμως ἡ Κύπρος δοκιμάζεται ἀπό τίς ἐπιδρομές Ἀράβων μουσουλμάνων, ὅπου λεηλατοῦν καί καταστρέφουν στό πέρασμά τους κάθε τί τό χριστιανικό. Σέ μία ἀπό τίς ἐπιδρομές αὐτές εἰσῆλθαν στό Ναό ὅπου ὁ Ἅγιος Θεράποντας λειτουργοῦσε καί τόν κατέσφαξαν μπροστά στήν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ναοῦ ἐν ὥρα Θείας Λειτουργίας.

Τά θαυμαστά γεγονότα καί σημεῖα τά ὁποῖα συνέβησαν μέ τό μαρτυρικό τέλος τοῦ Ἁγίου θά ἀναγκάσουν τούς Ἄραβες νά ἐγκαταλείψουν πανικόβλητοι τό Ναό.

Οἱ χριστιανοί μέ δάκρυα καί εὐλάβεια καί κατάνυξη ἔθαψαν μέ τίς πρέπουσες τιμές τό σεπτό λείψανο τοῦ Ἁγίου. Ἀργότερα ὅταν ἐπρόκειτο νά γίνει ὁλική κατάληψη τῆς Κύπρου ἀπό τούς Ἄραβες μουσουλμάνους, ὁ Ἅγιος Θεράπων θαυματουργικῶς ζήτησε νά μεταφερθεῖ τό ἱερό λείψανό του στήν Κωνσταντινούπολη, τό ὁποῖο καί πραγματοποιήθηκε πιθανότατα ἐπί βασιλείας τοῦ Αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ Β´ τοῦ Ρινότμητου τό (691 μ.Χ.). Ὅπως καί στή ζωή ἔτσι καί μετά τήν κοίμησή του, ὁ Ἅγιος χαριτώθηκε ἀπό τόν Τριαδικό Θεό, τό ἱερό λείψανό του νά εἶναι πηγή παντοδαπῶν ἰάσεων σέ ὅποιον τόν ἐπικαλεῖται μέ πίστη. Στόν ἱερό Ναό μας φυλάσσεται τεμάχιο ἀπό τό πάνσεπτο λείψανο τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου ἱερομάρτυρος Θεράποντος τοῦ Θαυματουργοῦ, Ἐπισκόπου Κύπρου, ὡς πολύτιμος μαργαρίτης. Σήμερα στήν Κωνσταντινούπολη διασώζεται τό ἁγίασμα τοῦ Ἁγ. Θεράποντος στό Aleudar caddesi, τό ὁποῖο ἐπισκευάστηκε μετά τήν καταστροφή πού εἶχε ὑποστεῖ ἀπό τά γνωστά γεγονότα τῶν Τούρκων ἐναντίον τῶν ἑλλήνων τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1955.

Η μνήμη του Αγίου Θεράποντα  τιμάται στις 27 Μαΐου και στις 14 Οκτωβρίου.

Αναδημοσίευση από: Ιερός Καθεδρικός Ναός Αγίου Θεράποντος Ζωγράφου

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

Πρόσεχε να μην κατακρίνης

Πρόσεχε να μην κατακρίνης, διότι από αυτό παραχωρεί o Θεός και φεύγει η Χάρις και σε αφήνει o Κύριος να πέφτης, να ταπεινώνεσαι, να βλέπεις τα ιδικά σου σφάλματα.

Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής

Αναδημοσίευση από: Πεμπτουσία

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2020

Στον αγώνα αντιμέτωπίζουμε τις αδυναμίες

Ἂν ἀγωνίζεσαι τὸν ἀγώνα τὸν καλό, ὁ Θεὸς θὰ σὲ ἐνισχύσει. Στὸν ἀγώνα ἐντοπίζουμε τὶς ἀδυναμίες, τὶς ἐλλείψεις καὶ τὰ ἐλαττώματά μας. Εἶναι ὁ καθρέφτης τῆς πνευματικῆς μας καταστάσεως. Ὅποιος δὲν ἀγωνίστηκε, δὲν γνώρισε τὸν ἑαυτό του.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως.

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

Αν θέλεις να βρεις τον Θεό δια της "ευχής" δεν θα σταματάς ποτέ αυτήν την εργασία


Έλεγε ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής:

Η πράξη της νοεράς προσευχής
Είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου
Να λέγεις συνεχώς την ευχή με το στόμα αδιαλείπτως.
Στην αρχή γρήγορα, να μην προφθάνει ο νους
Να σχηματίζει λογισμό μετεωρισμού.
Να προσέχεις μόνο στα λόγια:
"Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με".
Όταν αυτό πολυχρονίσει, το συνηθίζει ο νους και το λέγει
Και γλυκαίνεσαι ωσάν να έχεις μέλι στο στόμα σου
Και θέλεις να το λέγεις.
Αν το αφήσεις στενοχωρείσαι πολύ.
Όταν το συνηθίσει ο νους και χορτάσει -το μάθει καλά
Τότε το στέλνει στην καρδιά.
Επειδή ο νους είναι ο τροφοδότης της ψυχής και μεταφέρει στην καρδιά οτιδήποτε φαντασθεί.
Όταν ο ευχόμενος κρατεί τον νου του να μη φαντάζεται τίποτε
Αλλά να προσέχει μόνο τα λόγια της ευχής

Τότε αναπνέοντας ελαφρά με κάποια βία και θέληση δική του τον κατεβάζει στην καρδιά
Και τον κρατεί μέσα και λέγει με ρυθμό την ευχή, "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με";
Αν θέλεις να βρεις τον Θεό δια της "ευχής" δεν θα σταματάς ποτέ αυτήν την εργασία.
Όρθιος, καθήμενος, βαδίζοντας δεν θα μένεις χωρίς την ευχή.
Να μη βγαίνει πνοή χωρίς την ευχή για να εφαρμόζεται ο λόγος του Παύλου
"Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε".

Εάν μπορέσεις να λέγεις την "ευχή" εκφώνως και συνέχεια
Σε δύο-τρεις μήνες πιστεύω την συνηθίζεις και μετά πλησιάζει η Θεία Χάρις και σε ξεκουράζει.
Αρκεί να μη σταματήσεις να την λέγεις με το στόμα, χωρίς διακοπή.
Όταν την παραλάβει ο νους τότε θα ξεκουρασθείς με την γλώσσα να την λέγεις.
Όλη η βία είναι στην αρχή, έως ότου γίνει συνήθεια.
Κατόπιν θα την έχεις σ’ όλα τα χρόνια της ζωής σου.
Μόνο κτύπα ευθέως την θύρα του Θείου ελέους και πάντως ο Χριστός μας θα σου ανοίξει, εάν επιμένεις.

Αναδημοσίευση από: Αγιορείτικο Βήμα

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020

Ο Άγιος Απόστολος Θωμάς

Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου αποστόλου Θωμά. Πρέπει να προλάβωμε να πούμε πως η μνήμη του αγίου αποστόλου Θωμά είναι σήμερα κι όχι την πρώτη Κυριακή μετά το άγιο Πάσχα. Τότε δεν είναι η μνήμη του Αποστόλου, αλλά η ψηλάφηση του αναστάντος Κυρίου από τον Απόστολο, για την οποία θα πούμε παρακάτω. Ο Θωμάς ή Δίδυμος ήταν Εβραίος από τη Γαλιλαία, ένας από τους δώδεκα Αποστόλους, τους οποίους κάλεσε ο Ιησούς Χριστός. Στον κατάλογο των δώδεκα Αποστόλων, έβδομος ή όγδοος στη σειρά είναι ο απόστολος Θωμάς, ο οποίος κατά την παράδοση της Εκκλησίας, κήρυξε το Ευαγγέλιο και βρήκε μαρτυρική τελείωση στις Ινδίες. Στο Μαλαμπάρ των Ινδιών υπάρχουν σήμερα οι λεγόμενοι χριστιανοί του αγίου Θωμά.

Αξίζει να θυμηθούμε και να επαναλάβουμε τη διήγηση του αγίου Ευαγγελίου για την εκλογή και καθιέρωση των δώδεκα Αποστόλων, ένας από τους οποίους είναι ο Θωμάς. Ο ευαγγελιστής Λουκάς γράφει: «Εκείνες τις ήμερες ανέβηκε ο Ιησούς στο βουνό για να προσευχηθεί. Όλη τη νύχτα προσευχότανε στο Θεό κι όταν ξημέρωσε, φώναξε κοντά του τους μαθητές του κι απ’ αυτούς διάλεξε δώδεκα, τους οποίους ονόμασε αποστόλους…». Η ολονύκτια εκείνη προσευχή του Ιησού Χριστού, όταν πρόκειται να ξεχωρίσει μεταξύ των μαθητών του τους δώδεκα και να τους δώσει το όνομα του αποστόλου, δείχνει πόσο σπουδαίο ήταν το έργο που τους ανέθετε και πόση ήταν η φροντίδα του γι’ αυτούς στους οποίους θα το ανέθετε.

Τρεις φορές στο Ευαγγέλιο του ο ευαγγελιστής Ιωάννης κάνει λόγο για τον απόστολο Θωμά, και βλέπουμε στα λόγια του Ευαγγελιστή ότι ο Θωμάς ήταν αφοσιωμένος στο θείο Διδάσκαλο. Την πρώτη φορά ήταν, όταν ο Ιησούς Χριστός πληροφορήθηκε πως ο Λάζαρος ήταν άρρωστος και ξεκίνησε με τους Αποστόλους για τη Βηθανία. Στο δρόμο ξαφνικά τους είπε «Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται». Κι ύστερα πιό καθαρά τους είπε πάλι «Λάζαρος απέθανεν… αλλά άγωμεν προς αυτόν». Τότε ο απόστολος Θωμάς είπε στους συμμαθητές «Άγωμεν και ημείς, ίνα άποθάνωμεν μετ’ αυτού», πάμε κι εμείς να πιθώνομε μαζί του. Άλλοι τα εξηγούν αυτά ως λόγια απαισιοδοξίας, αλλά είναι λόγια αφοσίωσης προς το θείο Διδάσκαλο.

Δεύτερη φορά, που ο ευαγγελιστής Ιωάννης ομιλεί για τον απόστολο Θωμά, είναι μετά το μυστικό δείπνο. Εκεί, στη μεγάλη του ομιλία προς τους Αποστόλους, ο Ιησούς Χριστός λέγει «Να έχετε εμπιστοσύνη στο Θεό και σ’ έμενα. Στο σπίτι του πατέρα μου υπάρχουν πολλοί τόποι, αν δεν υπήρχαν, θα σας έλεγα πως πηγαίνω για να σας ετοιμάσω τόπο. Αλλά κι αν πάω να σας ετοιμάσω τόπο, πάλι θα ‘ρθω και θα σας πάρω κοντά μου, ώστε όπου είμ’ εγώ να είστε και σεις. Ξέρετε βέβαια το δρόμο, που οδηγεί εκεί που εγώ πηγαίνω». Τότε ο Θωμάς του είπε: «Κύριε, δεν ξέρομε που πηγαίνεις και πως μπορούμε να ξέρουμε το δρόμο;». Κι ο Ιησούς Χριστός είπε στο Θωμά: «Εγώ είμαι ο δρόμος κι η αλήθεια κι η ζωή, κανένας δεν πηγαίνει στον Πατέρα, αν δεν περάσει από μένα».

Λυπούμαστε που μόλις προφταίνομε να αναφέρουμε αυτά τα λόγια, εξηγημένα μόνο στη γλώσσα μας, χωρίς όμως και να μπορούμε να τα αναπτύξουμε. Βιαζόμαστε να έλθουμε στο τρίτο σημείο, όπου ο ευαγγελιστής Ιωάννης ομιλεί για τον απόστολο Θωμά· είναι οι δύο εμφανίσεις του αναστάντος Κυρίου, η μία το βράδυ της πρώτης ημέρας και η άλλη «μεθ’ ημέρας οκτώ». Τότε ο Θωμάς όχι από απιστία, άλλ’ από πολλή αγάπη προς το θείο Διδάσκαλο, έγινε ο πρώτος κήρυκας της Ανάστασης. Η Εκκλησία ψάλλει ότι η νομιζόμενη απιστία του Θωμά «πίστιν βεβαίαν εγέννησε». Η αξίωση του μαθητή να δει και να ψηλάφησει τον αναστάντα Διδάσκαλο είναι η πρώτη βεβαίωση και απόδειξη της Ανάστασης.

Ο απόστολος Θωμάς πρώτος μετά την Ανάσταση κήρυξε τη θεότητα του Ιησού Χριστού, που αν και πέθανε ως άνθρωπος αναστήθηκε ως Θεός. Ο Θωμάς, όταν είδε κι αυτός όπως οι άλλοι Απόστολοι και άκουσε τον Ιησού Χριστό, ούτε που τόλμησε να αγγίσει και να ψηλαφήσει την άχραντη πλευρά, άλλ’ αμέσως φώναξε και ομολόγησε «Ο Κύριος μου και ο Θεός μου!». Η περίπτωση του αποστόλου Θωμά είναι η πιό δραματική όχι μόνο στην ευαγγελική ιστορία, αλλά και στην ιστορία του κόσμου· πολλοί τίμιοι και ειλικρινείς άνθρωποι, «μακάριοι οι μη ιδόντες», όπως είπε ο αναστάς Κύριος, έπειτ’ από δραματική πάλη μέσα τους, είδαν το φως της αλήθειας και ομολόγησαν, όπως ο απόστολος Θωμάς-«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!». Αμήν.

(+Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου Λ. Ψαριανού, Εικόνες Έμψυχοι, σ.132)

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Το μυστικό της καλής συζυγίας


Ο Άγιος Πορφύριος είπε μια μέρα σε μία πνευματική του κόρη:
«Έλα κοντά μου να σου πω ένα μυστικό. Αυτό αν εφαρμόσεις, θα δεις τον άντρα σου να έρχεται και να σε αναζητά, όπου είσαι, χωρίς να ξέρει γιατί, και θ’ απορεί κι ο ίδιος.
Το μυστικό είναι τούτο:
Να προσεύχεσαι γι αυτόν μυστικά.
Έτσι μυστικά, θα πηγαίνει η αγάπη σου και θα τον καλεί. Μη του λες τη λέξη σ’ αγαπώ, αλλά προπάντων μην απαιτείς να σου τη λέει.
Η αγάπη δεν ζητιέται μα γεννιέται.
Η αγάπη δεν λέγεται, εμπνέεται.
Να τυλίγεις τον αγαπημένο σου με θαλπωρή μυστικά, δια της προσευχής.
Τότε, κι ο πιο εύθικτος χαρακτήρας δεν αντιδρά. Η μυστική μετάδοση της αγάπης διώχνει τις φοβίες της δέσμευσης και καταπίεσης, και οι ευθύνες του γίνονται ελαφρές και κάποτε αγαπητές.
Ένας κόκκος ανιδιοτελούς αγάπης να υπάρχει μέσα μας, έρχεται σιγά-σιγά η χάρη και τον κάνει να πετάξει δυο φυλλαράκια. Γρήγορα μετά μεγαλώνει».

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020

Σύναξη των εν Κύπρω Αγίων



Κάθε πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου εορτάζουμε την σύναξη όλων των Κύπριων Αγίων.
 
Πολλοί Κύπριοι άγιοι έχουν ξεχωριστή ημερομηνία και ακολουθία και εορτάζονται. Υπάρχουν όμως και άλλοι που δεν έχουμε αρκετά στοιχεία γι’ αυτούς και δεν έχουν καθιερωμένη ημέρα εορτασμού. Επίσης υπάρχουν οι αφανείς και άγνωστοι άγιοι που ο χρόνος και η λήθη κάλυψαν οποιαδήποτε στοιχεία της ζωής τους.

Ακόμη υπάρχουν άγιοι που δεν μας έχει διασωθεί το όνομά τους και δεν εορτάζονται. Ακόμη όμως και όσοι έχουν πλήρη ακολουθία και μας είναι γνωστός ο βίος τους, οι πλείστοι δεν εορτάζονται σε όλη την Κύπρο αλλά σε μεμονωμένες κοινότητες.

Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να εορτάζονται όλοι μαζί γιατί, εις τον ίδιο χώρο αγωνίσθηκαν και ευαρέστησαν τον Θεό και αγίασαν. Είχαν κοινή πίστη και κοινό σκοπό. Έτσι θα πρέπει να έχουν κοινή ημέρα εορτασμού και πανήγυρη, μία εικόνα να ιστορούνται όλοι μαζί.

Για να μην φανούμε αχάριστοι και να μην τιμήσουμε τους πνευματικούς μας πατέρες τους οποίους τιμούν τα μοναστήρια, οι πόλεις και τα χωριά, τα οποία κατοικούμε. Γίνονται αφορμή και παρακίνηση προς μίμηση της αρετής και του ζήλου αυτών των Αγίων και σε μας που κατοικούμε το ίδιο νησί σήμερα.

Επίσης η καθιέρωση κοινού εορτασμού δεν είναι άγνωστη στην Εκκλησία, έχουμε πάρα πολλές περιπτώσεις που υπάρχουν κοινοί εορτασμοί με την πιο γνωστή αυτή των Αγίων Πάντων.

Η προσφορά των Κυπρίων αγίων σε μας είναι μεγάλη γι΄ αυτό και τους πρέπει τιμή και δόξα εκ μέρους μας. Είναι αυτοί οι οποίοι μας απάλλαξαν από την πλάνη των ειδώλων και μας οδήγησαν στην Θεογνωσία.

Ἀπολυτίκιον
Τους εν Κύπρω Αγίους, Αποστόλους και Μάρτυρας, και συν Ιεράρχας Οσίους κατά χρέος οι Κύπριοι, χορείαν συγκροτήσαντες καινήν, τιμήσωμεν ωδαίς πνευματικαίς, ως της Νήσου καλλώπισμα ευκλεή, και αρωγούς κραυγάζοντες. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δι' υμών, ημίν θεία δωρήματα.

 

Πηγές:

Ορθόδοξος Συναξαριστής

Ορθόδοξη Διαδικτυακή Παρουσία