Ακολουθίες Οκτωβρίου 2020

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

1. Πέμπτη Παναγίας Γοργουπήκοου, – Αγιασμός
2. Παρασκευή Κυπριανού ιερομ. και Ιουστίνης της παρθένου, Θεοφίλου οσίου, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Ιωάννου Χοζεβίτου,
3. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο_
4. ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ Πάντων των εν τη νήσω Κύπρω διαλαμψάντων Αγίων, Ιεροθέου Αθηνών, Θεοδώρου Ταμασέως, Ιωάννου του Λαμπαδιστού

Αρχιερατική Θεία Λειτουργία - ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α Λουκά Λουκά
Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15π.μ.

6. Τρίτη Θωμά Αποστόλου, Κενδέου Οσίου, Σεργίου και Βάκγχου μαρτύρων, Ιακώβου αποστ.
7. Τετάρτη στις 5:30μ.μ. Εσπερινός - Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
9. Παρασκευή Ανδρονίκου και Αθανασίας της συμβίας αυτού
10. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο
11. ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ, (Σπορέως) ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Φλωρεντίου μάρτυρος , Χρυσής νεομάρτυρος, Θεράποντος του Κυπρίου, αγιασμός για την έναρξη των κατηχητικών συνάξεων
Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15π.μ.

14. Τετάρτη 5:30μ.μ. Εσπερινός - Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές.
17. Σάββατο Σύναξις πάντων των Αγίων Αναργύρων
17. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο
18. ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ Ιακώβου του Αδελφοθέου, Ιγνατίου πατριάρχου Κων/πόλεως, Αρτεμίου μεγαλομάρτυρος, Γερασίμου Κεφαλληνίας, Ματρώνης Χιοπολίτιδος, Χριστοδούλου του εν Πάτμω, Βαρνάβα και Ιλαρίωνος οσίων των εν Περιστερώνα Μόρφου, Ευλαλίου Λαμπούσης

Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15π.μ.

21 Τετάρτη 5:30μ.μ. Εσπερινός - Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
24. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο
25. ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15 π.μ.

26. Δευτέρα Δημητρίου Μυροβλήτου, Νέστορος και Λούπου των συναθλητών του Αγίου Δημητρίου
28. Τετάρτη Της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, Διομήδους οσίου του Κυπρίου,

ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ –9.00π.μ. ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ κατάλυσις οίνου και ελαίου

Τετάρτη στις 4:30μ.μ. Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές

29. Πέμπτη Αναστασίας της Ρωμαίας, Αβραμίου οσίου, Ζηνοβίου Ζηνοβίας μαρτύρων, Θεράποντος του εν Λυθροδόντα
31. Σάββατο Αγίου Παϊσίου και Αγίου Αρσένιου - εγκαίνιο ναού

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ 4.30μ.μ. εσπερινός και θ. λειτουργία στο εξωκλήσι Άγιου Αρσένιου κ Παϊσίου 31. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο 

31. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο     

 

Κατά το μήνα Οκτώβριο ο Εσπερινός αρχίζει στις 5:30μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.
και τις καθημερινές 6:30-8:15π.μ.

 

Κυριακή Α' Λουκά, Λουκ. ε΄ 1-11/ Β΄ Κορ. στ΄ 1-10

 

 

Μαθητές του Χριστού

«αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Η κλήση των πρώτων μαθητών από το μεγάλο διδάσκαλο Χριστό, είναι το θέμα που ξεδιπλώνει μπροστά μας η σημερινή ευαγγελική περικοπή με σκηνικά που αναδεικνύουν βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Στο βάθος της διήγησης του Ευαγγελίου μπορεί κάποιος ν’ αντλήσει μεγάλες αλήθειες. Ο Μονογενής και Λόγος του Θεού είναι εκείνος που καλεί πρώτα όλους τους ανθρώπους από την ανυπαρξία στη ζωή. Γι’ αυτό και στην ευχαριστιακή σύναξη ομολογούμε: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες».

Ο άνθρωπος όμως καλείται από τον Χριστό όχι απλώς να παραμείνει στο «είναι», δηλαδή να περιορίζεται στο να συντηρεί την ύπαρξή του, αλλά να καταστεί ικανός ν’ ατενίσει τις κορυφογραμμές του «εύ είναι». Να γίνει με άλλα λόγια μέτοχος της θείας ζωής, να φθάσει στη θέωση, να υποστεί την καλή αλλοίωση, σύμφωνα με την πατερική γραμματεία. Μάς προσκαλεί να γίνουμε κοινωνοί της θεανθρώπινης ζωής της Εκκλησίας, διά μέσου των θεμελίων της, που είναι οι άγιοι Απόστολοι, οι μαθητές που ο ίδιος προσκάλεσε για να τον ακολουθήσουν.

Σε μια πολύ ζωηρή εικόνα, ο Λουκάς εμφανίζει τον Χριστό να διδάσκει στο πλήθος πριν να καλέσει τους πρώτους τέσσερεις μαθητές του. Την επικοινωνία που απορρέει από τη θεϊκή αγάπη χαρακτηρίζει η αυθεντικότητα. Κοιτούσε πάντοτε τους ανθρώπους πρόσωπο προς πρόσωπο. Στη διάσταση εκείνη που η κοινωνία αγάπης αναδεικνύεται το κυρίαρχο στοιχείο της Βασιλείας του και της καταξίωσης του ανθρώπου στους πιο ψηλούς αναβαθμούς πνευματικότητας. Εκεί στην ακρογιαλιά της Γεννησαρέτ που ήταν κατάμεστη από κόσμο, επέλεξε ένα από τα δύο πλοιάρια των μετέπειτα μαθητών του για να διδάσκει το πλήθος. Ακριβώς, μέσα από την ταπείνωση παρατηρούμε πώς αναδύεται η θεϊκή μεγαλοπρέπεια.

Η ευλογημένη πρόσκληση

Τη διδαχή του πλήθους διαδέχεται το σκηνικό της ευλογημένης πρόσκλησης που απευθύνει ο Κύριος προς τους μαθητές του. Οι συνθήκες μπορεί να μην ήταν και τόσο ευνοϊκές, αφού εκτός από το ακατάλληλο της ώρας, η κοπιώδης εργασία που προηγήθηκε από τους μαθητές ολόκληρη τη νύχτα συνοδευόταν και από την απογοήτευση της δυστοκίας που χαρακτήριζε την προσπάθεια τους. Ωστόσο, η μεγάλη πρόσκληση μπορεί να καρποφορήσει και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, κάτι που επιβεβαιώνουν τα ίδια τα γεγονότα.

Παρακαλεί το Σίμωνα ο Κύριος: «επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών προς άγραν». Ο άνθρωπος μπορεί να ερμηνεύει επιφανειακά και με το δικό του τρόπο πράγματα και γεγονότα, να απογοητεύεται και να απελπίζεται. Ωστόσο, η αγάπη του Θεού αποφέρει την πιο ευλογημένη καρποφορία, ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες περιστάσεις και αντίξοες συνθήκες. Αρκεί ο άνθρωπος να αφήσει την καρδιά του να γίνει δεκτική της θεϊκής αγάπης και παρουσίας, να ανοίξει την ύπαρξή του για να δεχθεί το θείο φωτισμό.

Η ανταπόκριση ακριβώς τού Πέτρου, παρά την όποια απογοήτευσή του που εκφράζεται με το «δι’ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν», δείχνει το δρόμο της πορείας του κάθε ανθρώπου που ενδείκνυται ν’ ακολουθεί προκειμένου ν’ ανήκει στους μαθητές του Χριστού. Θυσίασε τους όποιους εγωισμούς και παρέκαμψε πρόσκαιρα βολέματα, προφάσεις και φτηνές δικαιολογίες. Η αγάπη του Χριστού ήταν ότι πιο πολύτιμο, χάρη της οποίας άξιζε να θυσιάσει τα πάντα. Η υπακοή στο θέλημα του Χριστού συνιστά την πιο ασφαλή πορεία στη ζωή: «επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον».

Αγαπητοί αδελφοί, ο Πέτρος εισερχόμενος πλέον στο χώρο της θαυματουργίας του Κυρίου βιώνει το μεγαλείο της ολοκληρωμένης αγάπης. Ο άνθρωπος που δέχεται στην καρδιά του την αγάπη του Χριστού ανυψώνεται στο «αρχαίο κάλλος της εικόνος του Θεού». Σ’ αυτήν ακριβώς τη μεταμορφωτική και ανυψωτική δυναμική, όπως ο Πέτρος μεταποιείται από απλό ψαρά σε «αλιέα ανθρώπινων ψυχών», έτσι και ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να ακολουθήσει το δικό του παράδειγμα. Η ακολουθία όμως του Χριστού προϋποθέτει την απάρνηση όλων εκείνων των ψεύτικων στηριγμάτων, τα οποία αφήνουν τον άνθρωπο να κλυδωνίζεται στα κύματα κρίσεων και απαιτεί τη μίμηση του παραδείγματος των αποστόλων, οι οποίοι «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ». Μορφές που ακολούθησαν ακριβώς αυτή την πορεία και την μνήμη των οποίων τιμά σήμερα η Εκκλησία, είναι του Αυξεντίου του οσίου, του Χαρίτωνος του ομολογητή και του συμπατριώτη μας Νεοφύτου του Εγκλείστου, του οποίου θυμούμαστε την εύρεση και την ανακομιδή του λειψάνου του. Αυτές, λοιπόν, οι μορφές με την όλη βιωτή τους αναδείχθηκαν αστέρες πολύφωτοι του ουράνιου στερεώματος και με τις πρεσβείες τους ρίχνουν άπλετο φως και στη δική μας πορεία. «Άγιοι του Θεού πρεσβεύετε υπέρ ημών των αμαρτωλών».

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου

Όσιος Παΐσιος: Χρειάζεται πνευματικός οδηγός στην πνευματική ζωή

Σήμερα το πιο απαραίτητο είναι να βρουν οι άνθρωποι έναν πνευματικό, να εξομολογούνται, να του έχουν εμπιστοσύνη και να τον συμβουλεύωνται.

Αν έχουν πνευματικό και βάλουν ένα πρόγραμμα με προσευχή και λίγη μελέτη, εκκλησιάζωνται, κοινωνούν, τότε δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν σ’ αυτήν την ζωή.

Η ψυχή πρέπει να παρακολουθήται από τον πνευματικό, για να μη λαθέψη τον δρόμο της. Μπορεί να βοηθάη στον αγώνα λ.χ. και η πνευματική μελέτη, αλλά, αν κανείς δεν έχη πνευματικό οδηγό, μπορεί να δίνη δικές του ερμηνείες σ’ αυτά που διαβάζει, και να πλανηθή.

Βλέπεις, και όταν κάποιος πάη κάπου με το αυτοκίνητό του και δεν γνωρίζη καλά τον δρόμο, μπορεί να συμβουλεύεται τον χάρτη, αλλά σταματάει κιόλας και ρωτάει, για να μην πάρη λάθος δρόμο. Ξεκινάει, ας υποθέσουμε, από την Αθήνα να πάη στην Φλώρινα. Έχει χάρτη και τον παρακολουθεί, αλλά ρωτάει και σε κανένα περίπτερο αν πηγαίνη καλά, αν ο δρόμος είναι καλός, γιατί σε καμμιά διασταύρωση υπάρχει κίνδυνος να πάρη άλλο δρόμο και να βρεθή στην Καβάλα ή σε κάποιον γκρεμό να κινδυνέψη να σκοτωθή.

Φυσικά, μπορεί κάποιος να ρωτήση, αλλά να μην πάρη τον δρόμο που θα του πουν, και να βρεθή τελικά αλλού, ή να μην προσέξη τα επικίνδυνα σημεία, και να πάθη κακό. Όποιος όμως του δείξη τον δρόμο και συγχρόνως του πη: «πρόσεξε, στο τάδε σημείο έχει μια στροφή επικίνδυνη, εκεί έχει έναν γκρεμό…», εκείνος θα έχη το μισθό του.

Το ίδιο, θέλω να πω, πρέπει να γίνεται και στην πνευματική ζωή. Είναι απαραίτητο ο πιστός να έχη πνευματικό που θα τον καθοδηγή με τις συμβουλές του και θα τον βοηθάη δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως. Έτσι μόνον μπορεί να ζήση ορθόδοξη πνευματική ζωή και να είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Τον πνευματικό οδηγό φυσικά κανείς θα τον διαλέξη. Δεν θα εμπιστευθή στον οποιονδήποτε την ψυχή του. Όπως για την υγεία του σώματος ψάχνει να βρη καλό γιατρό, έτσι και για την υγεία της ψυχής του θα ψάξη να βρη κάποιον καλό πνευματικό και θα πηγαίνη σ’ αυτόν, τον γιατρό της ψυχής, τακτικά.

Από το βιβλίο: Η δύναμη της εξομολογήσεως

Αναδημοσίευση από: Αγιορείτικο Βήμα

Τώρα ψυχράθηκε η αγάπη και ο καθένας τον πλησίον του τον σέρνει προς τα κάτω

Κάποιος αδελφός ρώτησε κάποιο Γέροντα λέγοντας· Πώς γίνεται και τώρα κάποιοι κοπιάζουν πολύ με την άσκηση, αλλά δε λαμβάνουν τη χάρη όπως οι παλιοί;. Και του λέει ο Γέροντας· Τότε υπήρχε αγάπη, και καθένας τραβούσε τον πλησίον του προς τα πάνω, ενώ τώρα ψυχράθηκε η αγάπη και ο καθένας τον πλησίον του τον σέρνει προς τα κάτω. Γι’ αυτό δε λαμβάνουμε τη χάρη. 

Από το Γεροντικόν

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Η χαρά η αληθινή

Ποιός δεν θέλει να ’ναι χαρούμενος; Η χαρά αποτελεί προαιώνιο πανανθρώπινο πόθο. Η χαρά έχει μεγάλη σημασία στη ζωή μας.

Το νόημά της είναι γνωστό και δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε. Σήμερα όμως φαίνεται πως έχει χάσει το αληθινό νόημά της. Ο πόνος κυριαρχεί και η χαρά απουσιάζει. Ή η χαρά παρουσιάζεται όχι στην πραγματική, ουσιαστική και ολοκληρωμένη της μορφή, αλλά σε φτηνά υποκατάστατα, που μεγαλώνουν τον πόνο της ψυχής.

Ο άνθρωπος στην Εδέμ ήταν αθώος, ευδαίμων, μακάριος και τέλεια χαρούμενος. Πηγή της χαράς του ήταν η άνετη και συνεχής συνομιλία του με τον Θεό. Θέλοντας να ανεξαρτητοποιηθεί και να αυτοθεωθεί, αποξενώθηκε αυτόματα από την πηγή της μεγάλης χαράς του. Η χαρά για την ψυχή του ανθρώπου είναι ό,τι το ψωμί και το νερό για το σώμα του. Η χαρά αποτελεί θεία έμπνευση, ζωογόνο θαλπωρή, μητέρα της υγείας και αδελφή μιας υπέροχης παρηγοριάς. Μερικοί νομίζουν πως τη χαρά θα τη βρουν στην αχαλίνωτη διασκέδαση, στο ξετσίπωτο ξεφάντωμα, στο ολονύκτιο κυνηγητό της ηδονής, στο γλέντι της μέθης, στη μέθη της πολυτέλειας, της σπατάλης και του κορεσμού. Αν μπορούσε κανείς να φωτογραφίσει τα βάθη των καρδιών των θαμώνων των λεγόμενων κέντρων διασκεδάσεως, θα παρατηρούσε άβυσσο άλγους, ερημιάς, παγωνιάς και σκληρής μοναξιάς. Η χαρά δεν πουλιέται σε κανένα μαγαζί και δεν εξαγοράζεται με λίγα ή πολλά χρήματα.

Σήμερα ο άνθρωπος διασκεδάζει -από το αρχαίο ρήμα διασκεδάνυμι, που σημαίνει διασκορπίζεται- και δεν ψυχαγωγείται χαροποιά. Συνήθως η διασκέδασή του είναι ψυχοφθόρα και ψυχοβόρα. Όπως έλεγε ο σοφός Σόλων, να φεύγεις την ηδονή που γεννά λύπη! Επιστρέφει κανείς από μια κοσμική διασκέδαση κατάκοπος, κατηφής, στεναχωρημένος, πιο μόνος. Μερικοί νομίζουν πως όλοι οι πλούσιοι είναι αρκετά χαρούμενοι. Πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα, που το επιβεβαιώνουν συχνά οι ίδιοι. Ένας γελωτοποιός πήγαινε στον ψυχίατρο να παρηγορηθεί, που έκανε τους άλλους να γελούν δυνατά και τον εαυτό του να μην μπορεί να τον χαροποιήσει. Ένας ηθοποιός πλούσιος, γοητευτικός και διάσημος εθεωρείτο ο πιο ευτυχισμένος, και ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του τον πιο άθλιο.

Ο Μέγας Βασίλειος τονίζει πως ένας ασεβής δεν μπορεί να είναι ολοκληρωμένος και αληθινά χαρούμενος. Ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη θα πει: Ο άνθρωπος εκτός Θεού είναι ποντοπόρος άπορος. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πως την καλή διάθεση και την πραγματική χαρά δεν τις προσφέρουν ούτε το μέγεθος της εξουσίας, ούτε το πλήθος των χρημάτων, ούτε της κυριαρχίας ο όγκος, ούτε του σώματος η δύναμη, ούτε τα πολυτελή τραπέζια, ούτε των ενδυμάτων ο στολισμός, παρά μόνο τα πνευματικά κατορθώματα και η αγαθή συνείδηση.

Ο χριστιανισμός, αντίθετα από αυτά που πρόχειρα λέγονται, έδωσε μια νέα, ολοκληρωμένη και σαγηνευτική χαρά. Η αληθινή χαρά δίνει μία εσωτερική πληροφόρηση και βεβαιότητα, που την κάνει μόνιμη και αναφαίρετη από την καρδιά του ανθρώπου, παρά τις εξωτερικές αντιξοότητες. Ο Πασκάλ το λέει ξεκάθαρα: Κανένας δεν είναι πιο χαρούμενος από τον πραγματικό χριστιανό. Μεγάλη χαρά έχει ο γνήσια ταπεινός. Εκείνος που έχει σβήσει το εγώ του κι έχει συγχωνευθεί με την ευτυχία του συνόλου. Όσοι κάνουν το καλό, είναι καταδικασμένοι να ’ναι πάντα χαρούμενοι. Ο Φώτης Κόντογλου έλεγε πως η χαρά η αληθινή αναβλύζει μονάχα από τη φλέβα της καλοσύνης.

Από το Ευαγγέλιο πηγάζει η θεολογία της χαράς, το ίδιο το Ευαγγέλιο είναι η πηγή της ακένωτης χαράς. Το ορθόδοξο βίωμα κατά βάση είναι χαρούμενο και χαροποιό. Ένας παλαιός, μεγάλος ασκητής, ο όσιος Νείλος, αναφέρει στην πατρολογία πολύ ωραία: Η χαρά καταστρέφει τη λύπη, στις συμφορές δίνει υπομονή, στις προσευχές χάρη, στους κόπους και μόχθους ευφροσύνη, στην ευποιία ευθυμία, στη φιλοξενία στέγη, στην ελπίδα καταφυγή, στους πενθούντες παρηγοριά, στις θλίψεις βοήθεια και συνδρομή, στην αγάπη στολισμό και στη μακροθυμία επιβράβευση…

Χαρά δεν είναι τα ξεκαρδίσματα, τα ξεφωνητά, τα χαχανητά, η ελαφρότητα, η χαριεντολογία, η ανεκδοτολογία, η σκωπτικότητα και η συνεχής αστειότητα, αλλά η διαρκής γαλήνη και η ειλικρινής φαιδρότητα, που προέρχεται από καρδιά ευφραινόμενη και συνείδηση καθαρή. Η χαρά είναι το φως του ενάρετου. Αναβλύζει από τα βάθη της υπάρξεως. Δεν είναι κάτι ποτέ το προσποιητό, εξωτερικό, φαινομενικό, αλλά κάτι το αρκετά βαθύτερο και σίγουρα σπουδαιότερο. Ένας σοβαρός, σεμνός και ησύχιος δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι χαρούμενος. Το πρώτο γνωστό θαύμα του Χριστού στον γάμο της Κανά ήταν για να μη μείνει μισή η χαρά των καλεσμένων από έλλειψη κρασιού. Το τελευταίο θαύμα του, η ανάσταση του φίλου του Λαζάρου, για να διώξει τη λύπη και να δώσει χαρά.

Ο ανεξάντλητος τροφοδότης της χαράς είναι η αρετή. Ο εγωιστής, ο ατομιστής, ο τσιγκούνης, ο μισάδελφος δεν μπορεί να είναι χαρούμενος. Χαρά δεν μπορεί να έχει όποιος ζηλεύει, όποιος εχθρεύεται και όποιος μισεί. Τη χαρά κανείς την κερδίζει με την ταπείνωση και την υπομονή, την αλήθεια, την ελευθερία και την αγάπη. Η αληθινή χαρά συνοδεύει στοργικά τον κάθε ειλικρινή, τίμιο, ήρωα και άγιο. Η εποχή μας πάσχει από έλλειψη αληθινής χαράς και πλεονάζει από τη θλίψη της κακίας και ατιμίας. Η επιλογή είναι ελεύθερη για την απόκτηση της όντως αληθινής χαράς.

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης 

Αναδημοσίευση από: Σεραφείμ του Σάρωφ

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Για να γίνει το σπίτι ένας αισθητός παράδεισος

 

Ὅταν ἔχετε χρόνο εἰς τὸ σπίτι σας καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ἡσυχία ἀρχίσετε νὰ λέγετε μὲ κατάνυξι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. Καθὼς περνάει ὁ χρόνος ἡ προφορικὴ αὐτὴ εὐχή, ἑλκύει τὸν νοῦν πρὸς τὰ ἔσω καὶ συγχρόνως δημιουργεῖται εἰς τὴν ψυχὴν ἕνα ἄλλο κλίμα.

Αἰσθάνεται ἡ ψυχὴ χαρά, εἰρήνη, γλυκύτητα εἰς τὸ στόμα. Δὲν θέλει καθόλου νὰ διακόπτῃ τὴν εὐχήν. Καὶ ὅταν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκάζεται νὰ διακόψῃ τὴν εὐχήν, τὸ αἰσθάνεται αὐτὸ ἡ ψυχὴ μέσα της ὡσὰν μιὰ ἔλλειψι.

Ὅταν ἡ οἰκοκυρὰ ἐργάζεται μέσα εἰς τὸ σπίτι της καὶ μαγειρεύει ἢ πλένει ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο κάνει, ἂς λέγη ταυτοχρόνως καὶ τὴν εὐχὴν ἐκφώνως. Θὰ φύγουν ὅλοι οἱ λογισμοὶ καὶ τὸ σπίτι της θὰ γίνῃ ἕνας αἰσθητὸς παράδεισος. Ὅλα τότε θὰ εἶναι ὄμορφα καὶ γαλήνια εἰς τὸ σπίτι της καὶ τὰ λόγια τῆς εὐχῆς, ὡσὰν ἕνα ἱερὸ ἄσμα, θὰ διαποτίζουν τὴν ψυχήν της καὶ ὅταν θὰ ἔλθουν τὰ παιδιά της ἀπὸ τὸ σχολεῖον καὶ ὁ ἄνδρας της ἀπὸ τὴν ἐργασίαν, θὰ τοὺς ὑποδεχθῆ μὲ τὴν θερμότητα τῆς εὐχόμενης καρδίας της καὶ θὰ τοὺς ἀφαίρεση τὸν κόπον καὶ τὸ ἄγχος.

Πηγή: proseuxi.gr

Ξέρεις παιδί μου γιατί τελείται Αγιασμός την πρώτη μέρα του σχολείου σου;

Επειδή κάθε αρχή που κάνουμε, καλό είναι να ξεκινάει με την ευλογία του Θεού. Το σχολείο σου καλεί τον ιερέα της πλησιέστερης ενορίας, έτσι ώστε με τις ευχές που θα διαβάσει, να αγιαστεί το νερό. Γνωρίζεις ότι το νερό αυτό με τη δύναμη του Θεού δε θα χαλάσει ποτέ; Να και μια ακόμη απόδειξη της ύπαρξης Του.

Όταν λοιπόν ραντίσει ο ιερέας με το βασιλικό και το Σταυρό τους καλούς μας εκπαιδευτικούς, εσάς τα παιδιά και μέρος από το σχολείο σας, τότε η χάρη του Θεού μας αγιάζει και μας προστατεύει. Το πώς λειτουργεί αυτή η αγιαστική δύναμη, παραμένει μυστήριο. Στον καθένα δρα διαφορετικά, επειδή έτσι κρίνει ο Θεός για το συμφέρον μας. Βέβαια ο ιερέας ζητά από τον Θεό συγκεκριμένα πράγματα, όπως το να φωτίζει και να προστατεύει τους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά.

Αυτή η μέρα όμως μπορεί να αποκτήσει μια άλλη δυναμική αν εμείς την αξιοποιήσουμε κατάλληλα.

1ον Αν προσευχηθούμε μυστικά κι από μέσα μας να ευλογήσει ο Θεός τη σχολική χρονιά.

2ον Αν προσπαθήσουμε να μην κάνουμε αμαρτίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς και

3ον αν επικοινωνούμε συχνά με τον Θεό μέσω της προσευχής.

Η σχέση μας με τον Θεό βασίζεται στην ελευθερία. Εκείνος μας αγαπά και περιμένει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή μαζί Του για να αναπτύξουμε μια όμορφη σχέση μεταξύ Πατέρα και παιδιού.

Ας αρπάξουμε λοιπόν αυτήν την ευκαιρία του σχολικού αγιασμού και σίγουρα δεν έχουμε να χάσουμε κάτι, απεναντίας… θα κερδίσουμε πολλά!

Καλή κι ευλογημένη σχολική χρονιά παιδιά μου!

Με αγάπη,

πατήρ Γεώργιος Χριστοδούλου

 

Πηγή: Πεμπτουσία