Ακολουθίες Οκτωβρίου 2020

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

1. Πέμπτη Παναγίας Γοργουπήκοου, – Αγιασμός
2. Παρασκευή Κυπριανού ιερομ. και Ιουστίνης της παρθένου, Θεοφίλου οσίου, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Ιωάννου Χοζεβίτου,
3. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο_
4. ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ Πάντων των εν τη νήσω Κύπρω διαλαμψάντων Αγίων, Ιεροθέου Αθηνών, Θεοδώρου Ταμασέως, Ιωάννου του Λαμπαδιστού

Αρχιερατική Θεία Λειτουργία - ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α Λουκά Λουκά
Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15π.μ.

6. Τρίτη Θωμά Αποστόλου, Κενδέου Οσίου, Σεργίου και Βάκγχου μαρτύρων, Ιακώβου αποστ.
7. Τετάρτη στις 5:30μ.μ. Εσπερινός - Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
9. Παρασκευή Ανδρονίκου και Αθανασίας της συμβίας αυτού
10. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο
11. ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ, (Σπορέως) ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Φλωρεντίου μάρτυρος , Χρυσής νεομάρτυρος, Θεράποντος του Κυπρίου, αγιασμός για την έναρξη των κατηχητικών συνάξεων
Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15π.μ.

14. Τετάρτη 5:30μ.μ. Εσπερινός - Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές.
17. Σάββατο Σύναξις πάντων των Αγίων Αναργύρων
17. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο
18. ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ Ιακώβου του Αδελφοθέου, Ιγνατίου πατριάρχου Κων/πόλεως, Αρτεμίου μεγαλομάρτυρος, Γερασίμου Κεφαλληνίας, Ματρώνης Χιοπολίτιδος, Χριστοδούλου του εν Πάτμω, Βαρνάβα και Ιλαρίωνος οσίων των εν Περιστερώνα Μόρφου, Ευλαλίου Λαμπούσης

Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15π.μ.

21 Τετάρτη 5:30μ.μ. Εσπερινός - Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές
24. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο
25. ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στο Εξωκλήσι της Αγίας Άννας 06:00 – 08:15 π.μ.

26. Δευτέρα Δημητρίου Μυροβλήτου, Νέστορος και Λούπου των συναθλητών του Αγίου Δημητρίου
28. Τετάρτη Της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, Διομήδους οσίου του Κυπρίου,

ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ –9.00π.μ. ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ κατάλυσις οίνου και ελαίου

Τετάρτη στις 4:30μ.μ. Παράκληση - Ομιλία για άντρες, γυναίκες, νέους, μαθητές και φοιτητές

29. Πέμπτη Αναστασίας της Ρωμαίας, Αβραμίου οσίου, Ζηνοβίου Ζηνοβίας μαρτύρων, Θεράποντος του εν Λυθροδόντα
31. Σάββατο Αγίου Παϊσίου και Αγίου Αρσένιου - εγκαίνιο ναού

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ 4.30μ.μ. εσπερινός και θ. λειτουργία στο εξωκλήσι Άγιου Αρσένιου κ Παϊσίου 31. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο 

31. Σάββατο βράδυ Αγρυπνία (Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία)9:00μ.μ-00:30π.μ στον Άγιο Αρσένιο κ Παϊσιο     

 

Κατά το μήνα Οκτώβριο ο Εσπερινός αρχίζει στις 5:30μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.
και τις καθημερινές 6:30-8:15π.μ.

 

Κυριακή Α' Λουκά, Λουκ. ε΄ 1-11/ Β΄ Κορ. στ΄ 1-10

 

 

Μαθητές του Χριστού

«αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Η κλήση των πρώτων μαθητών από το μεγάλο διδάσκαλο Χριστό, είναι το θέμα που ξεδιπλώνει μπροστά μας η σημερινή ευαγγελική περικοπή με σκηνικά που αναδεικνύουν βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Στο βάθος της διήγησης του Ευαγγελίου μπορεί κάποιος ν’ αντλήσει μεγάλες αλήθειες. Ο Μονογενής και Λόγος του Θεού είναι εκείνος που καλεί πρώτα όλους τους ανθρώπους από την ανυπαρξία στη ζωή. Γι’ αυτό και στην ευχαριστιακή σύναξη ομολογούμε: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες».

Ο άνθρωπος όμως καλείται από τον Χριστό όχι απλώς να παραμείνει στο «είναι», δηλαδή να περιορίζεται στο να συντηρεί την ύπαρξή του, αλλά να καταστεί ικανός ν’ ατενίσει τις κορυφογραμμές του «εύ είναι». Να γίνει με άλλα λόγια μέτοχος της θείας ζωής, να φθάσει στη θέωση, να υποστεί την καλή αλλοίωση, σύμφωνα με την πατερική γραμματεία. Μάς προσκαλεί να γίνουμε κοινωνοί της θεανθρώπινης ζωής της Εκκλησίας, διά μέσου των θεμελίων της, που είναι οι άγιοι Απόστολοι, οι μαθητές που ο ίδιος προσκάλεσε για να τον ακολουθήσουν.

Σε μια πολύ ζωηρή εικόνα, ο Λουκάς εμφανίζει τον Χριστό να διδάσκει στο πλήθος πριν να καλέσει τους πρώτους τέσσερεις μαθητές του. Την επικοινωνία που απορρέει από τη θεϊκή αγάπη χαρακτηρίζει η αυθεντικότητα. Κοιτούσε πάντοτε τους ανθρώπους πρόσωπο προς πρόσωπο. Στη διάσταση εκείνη που η κοινωνία αγάπης αναδεικνύεται το κυρίαρχο στοιχείο της Βασιλείας του και της καταξίωσης του ανθρώπου στους πιο ψηλούς αναβαθμούς πνευματικότητας. Εκεί στην ακρογιαλιά της Γεννησαρέτ που ήταν κατάμεστη από κόσμο, επέλεξε ένα από τα δύο πλοιάρια των μετέπειτα μαθητών του για να διδάσκει το πλήθος. Ακριβώς, μέσα από την ταπείνωση παρατηρούμε πώς αναδύεται η θεϊκή μεγαλοπρέπεια.

Η ευλογημένη πρόσκληση

Τη διδαχή του πλήθους διαδέχεται το σκηνικό της ευλογημένης πρόσκλησης που απευθύνει ο Κύριος προς τους μαθητές του. Οι συνθήκες μπορεί να μην ήταν και τόσο ευνοϊκές, αφού εκτός από το ακατάλληλο της ώρας, η κοπιώδης εργασία που προηγήθηκε από τους μαθητές ολόκληρη τη νύχτα συνοδευόταν και από την απογοήτευση της δυστοκίας που χαρακτήριζε την προσπάθεια τους. Ωστόσο, η μεγάλη πρόσκληση μπορεί να καρποφορήσει και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, κάτι που επιβεβαιώνουν τα ίδια τα γεγονότα.

Παρακαλεί το Σίμωνα ο Κύριος: «επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών προς άγραν». Ο άνθρωπος μπορεί να ερμηνεύει επιφανειακά και με το δικό του τρόπο πράγματα και γεγονότα, να απογοητεύεται και να απελπίζεται. Ωστόσο, η αγάπη του Θεού αποφέρει την πιο ευλογημένη καρποφορία, ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες περιστάσεις και αντίξοες συνθήκες. Αρκεί ο άνθρωπος να αφήσει την καρδιά του να γίνει δεκτική της θεϊκής αγάπης και παρουσίας, να ανοίξει την ύπαρξή του για να δεχθεί το θείο φωτισμό.

Η ανταπόκριση ακριβώς τού Πέτρου, παρά την όποια απογοήτευσή του που εκφράζεται με το «δι’ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν», δείχνει το δρόμο της πορείας του κάθε ανθρώπου που ενδείκνυται ν’ ακολουθεί προκειμένου ν’ ανήκει στους μαθητές του Χριστού. Θυσίασε τους όποιους εγωισμούς και παρέκαμψε πρόσκαιρα βολέματα, προφάσεις και φτηνές δικαιολογίες. Η αγάπη του Χριστού ήταν ότι πιο πολύτιμο, χάρη της οποίας άξιζε να θυσιάσει τα πάντα. Η υπακοή στο θέλημα του Χριστού συνιστά την πιο ασφαλή πορεία στη ζωή: «επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον».

Αγαπητοί αδελφοί, ο Πέτρος εισερχόμενος πλέον στο χώρο της θαυματουργίας του Κυρίου βιώνει το μεγαλείο της ολοκληρωμένης αγάπης. Ο άνθρωπος που δέχεται στην καρδιά του την αγάπη του Χριστού ανυψώνεται στο «αρχαίο κάλλος της εικόνος του Θεού». Σ’ αυτήν ακριβώς τη μεταμορφωτική και ανυψωτική δυναμική, όπως ο Πέτρος μεταποιείται από απλό ψαρά σε «αλιέα ανθρώπινων ψυχών», έτσι και ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να ακολουθήσει το δικό του παράδειγμα. Η ακολουθία όμως του Χριστού προϋποθέτει την απάρνηση όλων εκείνων των ψεύτικων στηριγμάτων, τα οποία αφήνουν τον άνθρωπο να κλυδωνίζεται στα κύματα κρίσεων και απαιτεί τη μίμηση του παραδείγματος των αποστόλων, οι οποίοι «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ». Μορφές που ακολούθησαν ακριβώς αυτή την πορεία και την μνήμη των οποίων τιμά σήμερα η Εκκλησία, είναι του Αυξεντίου του οσίου, του Χαρίτωνος του ομολογητή και του συμπατριώτη μας Νεοφύτου του Εγκλείστου, του οποίου θυμούμαστε την εύρεση και την ανακομιδή του λειψάνου του. Αυτές, λοιπόν, οι μορφές με την όλη βιωτή τους αναδείχθηκαν αστέρες πολύφωτοι του ουράνιου στερεώματος και με τις πρεσβείες τους ρίχνουν άπλετο φως και στη δική μας πορεία. «Άγιοι του Θεού πρεσβεύετε υπέρ ημών των αμαρτωλών».

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου

Όσιος Παΐσιος: Χρειάζεται πνευματικός οδηγός στην πνευματική ζωή

Σήμερα το πιο απαραίτητο είναι να βρουν οι άνθρωποι έναν πνευματικό, να εξομολογούνται, να του έχουν εμπιστοσύνη και να τον συμβουλεύωνται.

Αν έχουν πνευματικό και βάλουν ένα πρόγραμμα με προσευχή και λίγη μελέτη, εκκλησιάζωνται, κοινωνούν, τότε δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν σ’ αυτήν την ζωή.

Η ψυχή πρέπει να παρακολουθήται από τον πνευματικό, για να μη λαθέψη τον δρόμο της. Μπορεί να βοηθάη στον αγώνα λ.χ. και η πνευματική μελέτη, αλλά, αν κανείς δεν έχη πνευματικό οδηγό, μπορεί να δίνη δικές του ερμηνείες σ’ αυτά που διαβάζει, και να πλανηθή.

Βλέπεις, και όταν κάποιος πάη κάπου με το αυτοκίνητό του και δεν γνωρίζη καλά τον δρόμο, μπορεί να συμβουλεύεται τον χάρτη, αλλά σταματάει κιόλας και ρωτάει, για να μην πάρη λάθος δρόμο. Ξεκινάει, ας υποθέσουμε, από την Αθήνα να πάη στην Φλώρινα. Έχει χάρτη και τον παρακολουθεί, αλλά ρωτάει και σε κανένα περίπτερο αν πηγαίνη καλά, αν ο δρόμος είναι καλός, γιατί σε καμμιά διασταύρωση υπάρχει κίνδυνος να πάρη άλλο δρόμο και να βρεθή στην Καβάλα ή σε κάποιον γκρεμό να κινδυνέψη να σκοτωθή.

Φυσικά, μπορεί κάποιος να ρωτήση, αλλά να μην πάρη τον δρόμο που θα του πουν, και να βρεθή τελικά αλλού, ή να μην προσέξη τα επικίνδυνα σημεία, και να πάθη κακό. Όποιος όμως του δείξη τον δρόμο και συγχρόνως του πη: «πρόσεξε, στο τάδε σημείο έχει μια στροφή επικίνδυνη, εκεί έχει έναν γκρεμό…», εκείνος θα έχη το μισθό του.

Το ίδιο, θέλω να πω, πρέπει να γίνεται και στην πνευματική ζωή. Είναι απαραίτητο ο πιστός να έχη πνευματικό που θα τον καθοδηγή με τις συμβουλές του και θα τον βοηθάη δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως. Έτσι μόνον μπορεί να ζήση ορθόδοξη πνευματική ζωή και να είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Τον πνευματικό οδηγό φυσικά κανείς θα τον διαλέξη. Δεν θα εμπιστευθή στον οποιονδήποτε την ψυχή του. Όπως για την υγεία του σώματος ψάχνει να βρη καλό γιατρό, έτσι και για την υγεία της ψυχής του θα ψάξη να βρη κάποιον καλό πνευματικό και θα πηγαίνη σ’ αυτόν, τον γιατρό της ψυχής, τακτικά.

Από το βιβλίο: Η δύναμη της εξομολογήσεως

Αναδημοσίευση από: Αγιορείτικο Βήμα

Τώρα ψυχράθηκε η αγάπη και ο καθένας τον πλησίον του τον σέρνει προς τα κάτω

Κάποιος αδελφός ρώτησε κάποιο Γέροντα λέγοντας· Πώς γίνεται και τώρα κάποιοι κοπιάζουν πολύ με την άσκηση, αλλά δε λαμβάνουν τη χάρη όπως οι παλιοί;. Και του λέει ο Γέροντας· Τότε υπήρχε αγάπη, και καθένας τραβούσε τον πλησίον του προς τα πάνω, ενώ τώρα ψυχράθηκε η αγάπη και ο καθένας τον πλησίον του τον σέρνει προς τα κάτω. Γι’ αυτό δε λαμβάνουμε τη χάρη. 

Από το Γεροντικόν

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Για να γίνει το σπίτι ένας αισθητός παράδεισος

 

Ὅταν ἔχετε χρόνο εἰς τὸ σπίτι σας καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ἡσυχία ἀρχίσετε νὰ λέγετε μὲ κατάνυξι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. Καθὼς περνάει ὁ χρόνος ἡ προφορικὴ αὐτὴ εὐχή, ἑλκύει τὸν νοῦν πρὸς τὰ ἔσω καὶ συγχρόνως δημιουργεῖται εἰς τὴν ψυχὴν ἕνα ἄλλο κλίμα.

Αἰσθάνεται ἡ ψυχὴ χαρά, εἰρήνη, γλυκύτητα εἰς τὸ στόμα. Δὲν θέλει καθόλου νὰ διακόπτῃ τὴν εὐχήν. Καὶ ὅταν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκάζεται νὰ διακόψῃ τὴν εὐχήν, τὸ αἰσθάνεται αὐτὸ ἡ ψυχὴ μέσα της ὡσὰν μιὰ ἔλλειψι.

Ὅταν ἡ οἰκοκυρὰ ἐργάζεται μέσα εἰς τὸ σπίτι της καὶ μαγειρεύει ἢ πλένει ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο κάνει, ἂς λέγη ταυτοχρόνως καὶ τὴν εὐχὴν ἐκφώνως. Θὰ φύγουν ὅλοι οἱ λογισμοὶ καὶ τὸ σπίτι της θὰ γίνῃ ἕνας αἰσθητὸς παράδεισος. Ὅλα τότε θὰ εἶναι ὄμορφα καὶ γαλήνια εἰς τὸ σπίτι της καὶ τὰ λόγια τῆς εὐχῆς, ὡσὰν ἕνα ἱερὸ ἄσμα, θὰ διαποτίζουν τὴν ψυχήν της καὶ ὅταν θὰ ἔλθουν τὰ παιδιά της ἀπὸ τὸ σχολεῖον καὶ ὁ ἄνδρας της ἀπὸ τὴν ἐργασίαν, θὰ τοὺς ὑποδεχθῆ μὲ τὴν θερμότητα τῆς εὐχόμενης καρδίας της καὶ θὰ τοὺς ἀφαίρεση τὸν κόπον καὶ τὸ ἄγχος.

Πηγή: proseuxi.gr

Ξέρεις παιδί μου γιατί τελείται Αγιασμός την πρώτη μέρα του σχολείου σου;

Επειδή κάθε αρχή που κάνουμε, καλό είναι να ξεκινάει με την ευλογία του Θεού. Το σχολείο σου καλεί τον ιερέα της πλησιέστερης ενορίας, έτσι ώστε με τις ευχές που θα διαβάσει, να αγιαστεί το νερό. Γνωρίζεις ότι το νερό αυτό με τη δύναμη του Θεού δε θα χαλάσει ποτέ; Να και μια ακόμη απόδειξη της ύπαρξης Του.

Όταν λοιπόν ραντίσει ο ιερέας με το βασιλικό και το Σταυρό τους καλούς μας εκπαιδευτικούς, εσάς τα παιδιά και μέρος από το σχολείο σας, τότε η χάρη του Θεού μας αγιάζει και μας προστατεύει. Το πώς λειτουργεί αυτή η αγιαστική δύναμη, παραμένει μυστήριο. Στον καθένα δρα διαφορετικά, επειδή έτσι κρίνει ο Θεός για το συμφέρον μας. Βέβαια ο ιερέας ζητά από τον Θεό συγκεκριμένα πράγματα, όπως το να φωτίζει και να προστατεύει τους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά.

Αυτή η μέρα όμως μπορεί να αποκτήσει μια άλλη δυναμική αν εμείς την αξιοποιήσουμε κατάλληλα.

1ον Αν προσευχηθούμε μυστικά κι από μέσα μας να ευλογήσει ο Θεός τη σχολική χρονιά.

2ον Αν προσπαθήσουμε να μην κάνουμε αμαρτίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς και

3ον αν επικοινωνούμε συχνά με τον Θεό μέσω της προσευχής.

Η σχέση μας με τον Θεό βασίζεται στην ελευθερία. Εκείνος μας αγαπά και περιμένει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή μαζί Του για να αναπτύξουμε μια όμορφη σχέση μεταξύ Πατέρα και παιδιού.

Ας αρπάξουμε λοιπόν αυτήν την ευκαιρία του σχολικού αγιασμού και σίγουρα δεν έχουμε να χάσουμε κάτι, απεναντίας… θα κερδίσουμε πολλά!

Καλή κι ευλογημένη σχολική χρονιά παιδιά μου!

Με αγάπη,

πατήρ Γεώργιος Χριστοδούλου

 

Πηγή: Πεμπτουσία

18/09: Όσιος Ευμένιος ο θαυματουργός, επίσκοπος Γορτύνης

 

Τὸ λεῖον Εὐμένιος ὄμμα Γορτύνης,
Πανευμενὲς κατεῖδεν ὄμμα Κυρίου.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ θάνεν Εὐμένιος μεγαλήτωρ.

Βιογραφία
Από νεαρή ηλικία ο Ευμένιος υπέβαλλε τον εαυτό του σε πολλές σκληραγωγίες και ασκήσεις. Η εγκράτεια ήταν εκείνη που τον διέκρινε περισσότερο. Διότι στο μυαλό του, είχε πάντα τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου, «πᾶς ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται» (Α' προς Κορινθίους, θ' 25). Καθένας, δηλαδή, που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα, ακόμα και στην τροφή και στο ποτό, προκειμένου να πετύχει τον πνευματικό του σκοπό. Και ο Ευμένιος, ακολουθώντας τα λόγια του θεόπνευστου Αποστόλου, πέτυχε.

Αξιώθηκε να ιερωθεί και να γίνει επίσκοπος Γορτύνης στην Κρήτη. Από τη νέα του θέση, η αρετή του έλαμψε ακόμα περισσότερο και ο Θεός του έδωσε τη χάρη και τη δύναμη να θαυματουργεί. Και όπως αναφέρει η παράδοση, μια φορά με αναμμένες λαμπάδες κατέκαυσε έναν δράκοντα, που όρμησε εναντίον του. Έπειτα ο Ευμένιος πήγε στη Ρώμη, όπου με τη θεία του διδασκαλία και με θαύματα στερέωσε τους πιστούς. Ποθώντας, όμως, περισσότερη σκληραγωγία και άσκηση, πήγε στη Θηβαΐδα της Άνω Αιγύπτου, κοντά στους μεγάλους ασκητές. Εκεί παρέδωσε και το πνεύμα του στο Θεό. Το δε λείψανο του μεταφέρθηκε και θάφτηκε με τιμές στην έδρα της επισκοπής του, στην Κρήτη.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ταχὺν προμηθέα σέ, καὶ ἀρωγὸν εὐμενῆ, κεκτήμεθα Ὅσιε ὡς τοῦ Χριστοῦ μιμητήν, Εὐμένιε ἔνδοξε, σὺ γὰρ ἀναβλυστάνων, συμπαθείας τὰ ρεῖθρα, βρύεις τὴ Ἐκκλησία, Ἰαμάτων πελάγη. Ἀλλὰ καὶ τοὶς τιμώσι σέ, σκέπη γενήθητι.

Κοντάκιον
Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Φωτὶ θεϊκῶ, ἑλλαμφθεῖς παμμακάριστε, φωτίζεις ἠμᾶς, τοὺς πόθω ἀνυμνοῦντάς σου, τὴν σεπτὴν καὶ ἔνδοξον, καὶ ἁγίαν Πάτερ μετάστασιν, Ἱεράρχα Εὐμένιε, πρεσβεύεις γὰρ ἀπαύστως ὑπὲρ ἠμῶν.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὀρθοδόξοις ἐμπρέπων Πάτερ διδάγμασι, τὰς ζοφώδεις αἱρέσεις πάσας ἐμείωσας, καὶ θαυμάτων αὐτουργὸς δειχθεὶς Εὐμένιε, περιβόητος παντί, προμηθείᾳ θεϊκῇ, ἐγένου· ὅθεν σε πίστει, τιμῶμεν ὡς Ἱεράρχην, καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμότιμον.

Ὁ Οἶκος
Οἴκτειρον Κύριε τὸν σὸν δοῦλον, καὶ συγχώρησον πάντα τὰ ὀφειλήματα νῦν, καὶ δώρησαί μοι τὸ ἔλεος τῆς εὐσπλαγχνίας σου, ἵνα ὕμνοις σε δοξάζω ἀπαύστως, καὶ τὸν πιστόν σου θεράποντα στέψω ᾠδαῖς, τὸν πρόεδρον Γορτύνης σήμερον, Εὐμένιον τὸν φωστῆρα, γῆς πάσης τὸ μέγα κειμήλιον, τῆς Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα, καὶ τῆς Κρήτης τὸ θεῖον ἀγλάϊσμα· πρεσβεύει γὰρ ἀπαύστως ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Θάνατος ανθρώπων - Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

-Γέροντα, γιατί ο Θεός επιτρέπει να πεθαίνουν τόσοι νέοι άνθρωποι;

-Κανείς δεν έχει κάνει συμφωνία με τον Θεό πότε θα πεθάνει. Ο Θεός τον κάθε άνθρωπο τον παίρνει στην καλύτερη στιγμή της ζωής του, με έναν ειδικό τρόπο, για να σώσει τη ψυχή του. Εάν δει ότι κάποιος θα γίνει καλύτερος, τον αφήνει να ζήσει. Εάν δει όμως ότι θα γίνει χειρότερος, τον παίρνει για να τον σώσει. Μερικούς πάλι που έχουν αμαρτωλή ζωή, αλλά έχουν την διάθεση να κάνουν το καλό, τους παίρνει κοντά Του, πριν προλάβουν να το κάνουν, επειδή ξέρει ότι θα έκαναν το καλό, μόλις τους δινόταν η ευκαιρία. Είναι δηλαδή σαν να τους λέει: «Μην κουράζεσθε˙ αρκεί η καλή διάθεση που έχετε». Άλλον, επειδή είναι πολύ καλός, τον διαλέγει και τον παίρνει κοντά Του, γιατί ο Παράδεισος χρειάζεται μπουμπούκια.

Φυσικά οι γονείς και οι συγγενείς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός, και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρονται, γιατί πού ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε; Θα μπορούσε άραγε να σωθεί;

Αλλά και τους γονείς βοηθάει ο θάνατος των παιδιών. Πρέπει να ξέρουν ότι από εκείνη την στιγμή έχουν ένα πρεσβευτή στον Παράδεισο. Όταν πεθάνουν θα έρθουν τα παιδιά τους με εξαπτέρυγα στην πόρτα του Παραδείσου να υποδεχθούν την ψυχή τους. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό! Στα παιδάκια πάλι που ταλαιπωρήθηκαν εδώ από αρρώστιες ή από κάποια αναπηρία ο Χριστός θα πει: «Ελάτε στον Παράδεισο και διαλέξετε το καλύτερο μέρος». Και τότε εκείνα θα του πουν: «Ωραία είναι εδώ Χριστέ μας, αλλά θέλουμε και την μανούλα μας κοντά μας». Και ο Χριστός θα τα ακούσει και θα σώσει με κάποιον τρόπο και τη μητέρα. 

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα. Όπως , όταν πάει κάποιος, ας υποθέσουμε, στο εξωτερικό για έναν χρόνο, οι δικοί του στενοχωριούνται, γιατί θα τον αποχωρισθούν για έναν χρόνο, ή αν λείψει δέκα χρόνια, έχουν στενοχώρια για τον αποχωρισμό των δέκα χρόνων, έτσι πρέπει να βλέπουν και τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον θάνατο. Αν πεθάνει, ας υποθέσουμε, κάποιος και οι δικοί του είναι ηλικιωμένοι, να πουν: «Μετά από καμιά δεκαπενταριά χρόνια θα ανταμώσουμε». Αν είναι νεώτεροι, να πουν: «Μετά από πενήντα χρόνια θα ανταμώσουμε». Πονάει φυσικά κανείς για τον θάνατο κάποιου συγγενικού του προσώπου, αλλά χρειάζεται πνευματική αντιμετώπιση.

Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας. Γιατί τί νομίζεις, θέλει να βλέπει το παιδάκι Του να ταλαιπωρείται; Όλα τα βάσανα του, τα κλάματά του, τα λαμβάνει υπόψη Του και ύστερα πληρώνει. Μόνο ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά.