H μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, ΕΥΛΟΓΙΑ που είχα στη ζωή μου.
Αφορμή για να συντάξω το πιο κάτω άρθρο ήταν μία αναφορά, σε μία εκπομπή τηλεοπτικού καναλιού, σχετικά με τους δότες μυελού των οστών. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε ότι κατά τη διαδικασία συλλογής αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων υπάρχουν κάποιες πιθανότητες, ελάχιστες μεν, ο δότης να χάσει τη ζωή του. Πράγμα αναληθές, καθώς πρόκειται για μία εντελώς ανώδυνη και ακίνδυνη διαδικασία που δεν έχει καμία επίπτωση στον εθελοντή δότη. Παραθέτω τη δική μου προσωπική εμπειρία ως δότης μυελού των οστών.
Η μεταμόσχευση για τον αδελφό μου ήταν μία δεύτερη γέννηση...
Πριν από περίπου 6 χρόνια ο αδελφός μου διαγνώστηκε με λέμφωμα Hodgkin. Ξεκίνησε τις απαιτούμενες χημειοθεραπείες, αλλά η ασθένεια εξακολουθούσε να μην υποχωρεί. Έτσι, τον Αύγουστο του 2014 πήγαμε στη Γερμανία για ένα νέο κύκλο θεραπειών. Παράλληλα όμως, έπρεπε να ξεκινήσουμε τη διαδικασία εύρεσης συμβατού δότη μυελού των οστών, καθώς μετά το τέλος των θεραπειών και εάν η ασθένεια ήταν σε ύφεση, θα ακολουθούσε μεταμόσχευση μυελού των οστών. Όπως όλοι γνωρίζετε, τα πρώτα άτομα που εξετάζονται για τυχόν συμβατότητα είναι τα αδέλφια. Έτσι, όλα τα αδέλφια δώσαμε αίμα για να εξεταστεί εάν είμαστε συμβατοί δότες. Όλοι μας παρακαλούσαμε την Παναγία να ήμασταν κάποιος από εμάς συμβατός δότης, γιατί μετά οι πιθανότητες για να βρεθεί δότης θα ήταν λιγότερες. Προς μεγάλη μου χαρά μού ανακοίνωσαν ότι εγώ ήμουν συμβατός δότης και μάλιστα με ποσοστό συμβατότητας 100%. Η συγκίνηση και η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη... Χαρά που θα μπορούσα να δώσω κάτι από τον εαυτό μου σε ένα συνάνθρωπό μου και πόσο μάλλον στον αδελφό μου. Παράλληλα όμως, ένιωθα και έναν αόριστο φόβο λόγω της άγνοιάς μου (στο μυαλό μου είχα την εντύπωση ότι η όλη διαδικασία είναι επίπονη) για το τι σημαίνει να είσαι δότης και πώς γίνεται η όλη διαδικασία. Η απάντηση του πνευματικού μου σε αυτή την ανησυχία μου ήταν: Κανένας φόβος. Μόνο χαρά.
Αμέσως άρχισα να ψάχνω για πληροφορίες στο ίντερνετ για το τι σημαίνει να είσαι δότης και πώς γίνεται η όλη διαδικασία. Είχα κάπως ηρεμήσει, γιατί όλα όσα είχα διαβάσει με διαβεβαίωναν πως πρόκειται για μια εντελώς ανώδυνη διαδικασία χωρίς επιπτώσεις στον εθελοντή δότη. Επίσης, ενημερωτικά έγγραφα για το πώς γίνεται η διαδικασία και τυχόν «παρενέργειες» που θα μπορούσα να έχω, μου είχαν δοθεί και από τους γιατρούς στη Γερμανία. Ό,τι είχα διαβάσει ήταν αληθές και δεν είχα κανέναν κίνδυνο ως δότης μυελού των οστών.
Η δωρεά μυελού των οστών/αιμοποιητικών κυττάρων έγινε ως εξής:
Για 4 μέρες πριν τη συλλογή των κυττάρων μου χορηγείτο πρωί και βράδυ, μέσω ενέσεων, ένας ειδικός αυξητικός παράγοντας για την αύξηση των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Οι ενέσεις είναι όπως οι ενέσεις εμβολίου που χορηγούνται στα παιδιά. Η περίοδος αυτή ήταν η μοναδική που ένιωσα πόνους στη μέση, αφού από εκείνο το σημείο εξέρχονταν τα κύτταρα των οστών στο αίμα. Με τα κατάλληλα παυσίπονα, όμως, οι πόνοι είχαν σχεδόν γίνει ανύπαρκτοι. Ακολούθησε η συλλογή των κυττάρων με μηχανήματα κυτταραφαίρεσης, διαδικασία που κράτησε 4 ώρες.
Η διαδικασία ήταν πολύ απλή και καθόλου επίπονη. Ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι για 4 ώρες. Από το ένα χέρι έβγαινε το αίμα και αφού περνούσε από το μηχάνημα κυτταραφαίρεσης και αφαιρούνταν τα κύτταρα που χρειάζονταν για τη μεταμόσχευση, επέστρεφε πίσω σε μένα μέσω του άλλου μου χεριού. Το τρύπημα και στα δύο χέρια ήταν όπως το τρύπημα που γίνεται στην αιμοδοσία, με βελόνες του ιδίου μεγέθους. Επίσης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είχα συνέχεια δίπλα μου μία νοσοκόμα που με επέβλεπε. Ας σημειωθεί ότι τυχόν παρενέργειες που μπορεί να παρουσιαστούν είναι πολύ ελαφράς μορφής και άμεσα αντιμετωπίσιμες με τη βοήθεια των γιατρών και των νοσοκόμων. Μετά το τέλος της διαδικασίας επέστρεψα στο ξενοδοχείο συνεχίζοντας κανονικά τις δραστηριότητές μου.
Στην περίπτωση που τα απαραίτητα κύτταρα δεν μαζεύονταν με την πρώτη συλλογή, η διαδικασία θα επαναλαμβανόταν ξανά την επόμενη μέρα. Αν και μετά τη δεύτερη προσπάθεια, τα κύτταρα δεν έφταναν στον επιθυμητό αριθμό, τότε θα γινόταν η συλλογή κυττάρων με το δεύτερο τρόπο.
Ο δεύτερος τρόπος είναι η λήψη μυελού των οστών που γίνεται υπό γενική αναισθησία με παρακέντηση των οστών της λεκάνης (κι όχι της σπονδυλικής στήλης, στην οποία βρίσκεται ο νωτιαίος μυελός και αποτελεί μέρος του κεντρικού νευρικού συστήματος). Συλλέγεται λιγότερο του 5% των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων, τα οποία αναπληρώνονται πλήρως τις επόμενες ημέρες. Η πλειοψηφία των δοτών, μερικές ώρες μετά τη διαδικασία, φεύγει από το νοσοκομείο.» (http://www.eimaimama.gr/2015/02/dose-elpida-dose-zoi.html)
Περνώντας από όλη αυτή την ευλογημένη διαδρομή διαπίστωσα πως πρόκειται για μία εντελώς ανώδυνη και ακίνδυνη διαδικασία που δεν έχει καμία επίπτωση στον εθελοντή δότη. Πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας και συμπατριώτες μας, και μεταξύ αυτών πολλά παιδιά και νέοι, πάσχουν από ασθένειες που απαιτούν μεταμόσχευση μυελού των οστών. Είναι αναγκαίο να ενισχυθεί το δίκτυο δοτών μυελού των οστών. «Η δωρεά μυελού των οστών είναι δωρεά ζωής. Είναι η μόνη μεταμόσχευση που γίνεται ενώ και ο δότης και ο δέκτης είναι εν ζωή» (Βίκυ Τσακιράκη). Ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου το Θεό που μου χάρισε μια τέτοια ευλογία και που έδωσε δύναμη, κουράγιο και υπομονή στον αδελφό μου να το αντέξει. Εύχομαι ο Θεός να δίνει δύναμη και πίστη σε όσους κουβαλούν τέτοιους Σταυρούς.
Τα πιο πάνω αφορούν προσωπική εμπειρία και γνώση και δεν μιλάω ως γιατρός. Περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδικασία συλλογής αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων και τους δότες μυελού των οστών μπορείτε να βρείτε στις πιο κάτω ιστοσελίδες:
Πώς μπορώ να γίνω δότης;
Δότες μπορούν να γίνουν άτομα μεταξύ 18-45 χρονών και σε καλή κατάσταση υγείας (ιατρικά κριτήρια), δίνοντας λίγο αίμα στους χώρους όπου γίνονται αιμοδοσίες, στο Καραϊσκάκειο Ίδρυμα ή στην Τράπεζα Αίματος του νοσοκομείου της επαρχίας σου.
Πριν αρνηθείτε να γίνετε δότης, σας παρακαλώ όπως ενημερωθείτε από εγκεκριμένα κέντρα για το τι είναι και πώς γίνεται.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αφήσω αυτό το μήνυμα:
Γίνε και εσύ δότης, χάρισε μία ζωή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και ευλογία.
Ανώνυμος Εθελοντής δότης μυελού των οστών που
εκκλησιάζεται στην Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου