Σᾶς λέω... κάτι ἀξιοθαύμαστο ποὺ ἄκουσα γιὰ κάποιον μεγάλο καὶ διορατικὸ Γέροντα, ὅτι ἐνῶ στεκόταν στὴν ἐκκλησία, μόλις ἄρχιζαν νὰ ψέλνουν οἱ ἀδελφοί, ἔβλεπε ἕναν λαμπροφορεμένο νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὸ ἰερό, κρατῶντας ἕνα μικρὸ στρογγυλὸ σκεῦος μὲ ἁγίασμα καὶ μιὰ μίλη καὶ τὴ βουτοῦσε στὸ σκεῦος καὶ πέρναγε ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀδελφούς, καὶ τοὺς σφράγιζε σὲ σχῆμα σταυροῦ. Τὶς θέσεις δὲ ὅσων ἔλειπαν, ἄλλοτε σφράγιζε καὶ ἄλλοτε πέρναγε χωρὶς νὰ σφραγίσῃ. Καὶ πάλι, ὅταν ἐπρόκειτο νὰ σχολάσῃ ἡ ἐκκλησία, τὸν ἔβλεπε νὰ βγαίνη ἀπὸ τὸ ἱερό, καὶ νὰ ξανακάνῃ τὸν ἴδιο. Μιὰ μέρα λοιπόν, τὸν σταματάει ὁ Γέροντας καὶ πέφτει στὰ πόδια του παρακαλώντας τον νὰ τοῦ ἐξηγήσῃ ποιὸς ἦταν καὶ τί νόημα εἶχε αὐτὸ ποὺ ἔκανε. Καὶ τοῦ λέει ἐκεῖνος ὁ λαμπροφορεμένος: - Ἐγώ, εἶμαι Ἄγγελος Κυρίου, καὶ πῆρα ἐντολὴ νὰ σφραγίζω ὅσους βρίσκονται στὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἀκολουθίας καὶ ὅσους παραμένουν μέχρι τὸ τέλος της, γιὰ τὴν προθυμία καὶ τὴν ἐπιμέλεια καὶ τὴν καλὴ προαίρεσί τους. Τοῦ λέει ὁ Γέροντας: -Καὶ τότε γιατὶ σφραγίζεις τὶς θέσεις μερικῶν ποὺ λείπουν; Τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Ἄγγελος λέγοντας: -Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς εἶναι ἐπιμελεῖς καὶ μὲ καλὴ προαίρεση, ἀπὸ κάποια ὅμως ἀνάγκη ἤ ἀῤῥώστια ἀπουσιάζουν μὲ εὐλογία τῶν Πατέρων ἤ πάλι, ὑπακούοντας σὲ κάποια ἐντολή, εἶναι κάπου ἀπασχολημένοι καὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο ἀπουσιάζουν, αὐτοὶ παρ᾿ ὅλο ὅτι λείπουν σφραγίζονται, ἐπειδὴ μὲ τὴ διάθεσί τους βρίσκονται μαζὶ μὲ αὐτοὺς ποὺ ψέλνουν. Καὶ μόνον ὅσους μποροῦν νὰ παρευρίσκωνται καὶ ἀπὸ ἀμέλεια ἀπουσιάζουν, ἔχω ἐντολὴ νὰ μὴ σφραγίζω, γιατὶ αὐτοὶ γίνονται μόνοι τους ἀναξιοι. Ἄς φροντίσωμε λοιπόν, ἀδελφοί μου, νὰ μὴ χάσωμε ποτὲ τὴ σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Ἀγγέλου.
Ἀββᾶς Δωρόθεος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου