08/12: Ο Άγιος Τυχικός

Μη τον τυχόντα Τυχικόν τούτον νόει,
Ούτος γαρ εις πέφυκε των Αποτόλων.

Oύτος ο Τυχικός κατήγετο εκ της Εφέσου της Ασίας, μνημονευόμενος εις τας Πράξεις (κ 4) μεταξύ των συνοδών του Αποστόλου Παύλου από Μακεδονίας εις Ασίαν, κατά το τέλος της τρίτης περιοδείας αυτού. Υπό του Αποστόλου Παύλου χαρακτηρίζεται ως «αδελφός αγαπητός και πιστός διάκονος και συνδούλος εν Κυρίω» (Κολοσσαείς δ 7. Εφεσίους στ 21). Ο Τυχικός ανέλαβεν όπως μεταφέρει την προς Κολοσσαείς Επιστολήν και ενημερώσει τους παραλήπτας αυτής, καθώς και τους παραλήπτας της προς Εφεσίους Επιστολής, αναφορικώς προς την κατάστασιν και την δράσιν του Παύλου, όστις ετέλει δέσμιος εν Ρώμη. Εις την Β πρός Τιμόθεον Επιστολήν (δ 12) αναγινώσκομεν ότι ο Τυχικός απεστάλει εις Έφεσον, εις δε την προς Τίτον Επιστολήν (γ 12) αναγγέλλεται νέα αποστολή αυτού προς τον Τίτον, Επίσκοπον Κρήτης.

Εις τον Βίον του αγίου Αυξιβίου αναφέρεται ότι, όταν επληροφορήθη ο Απόστολος Παύλος υπό του Μάρκου «ότι εξήλθε Βαρνάβας τον ανθρώπινον βίον και ουδείς εστί των αποστόλων εις Κύπρον του διδάσκειν και ευαγγελίζεσθαι τον Χριστόν, απέστειλεν Επαφράν και Τυχικόν και τίνας άλλους εις Κύπρον προς Ηρακλείδην τον Αρχιεπίσκοπον της νήσου, γράψας αυτώ ίνα τον μεν Επαφράν καταστήσει Επίσκοπον εν Πάφω, Τυχικόν εν Νεαπόλει». Εκπληρώσας ο Τυχικός τον ευαγγελισμόν της Κύπρου, επανήλθεν πλησίον του Αποστόλου Παύλου μέχρι του μαρτυρικού θανάτου αυτού. Ακολούθως εγένετο, μετά τον απόστολον Σωσθένην, δεύτερος Επίσκοπός της Κολοφώνος της Ιωνία

 

Πηγή: Ι. Μ. Πάφου