Την πίστη μου καλλιεργώ
σ' ένα ποτάμι με νερό
που ταξιδεύει,
απ' τα ρηχά ως τα βαθιά
μέσα η ψυχή μου κολυμπά
και γαληνεύει.
Κι άμα φανεί ο πειρασμός
σαν του ψαρά μια έφοδος
με δοκιμάζει
μα 'χει η πίστη αντοχή
απ' το εγώ πιο δυνατή
που μ' αγκαλιάζει.
Θεέ μου άγνωρε γνωστέ
σαν Σου μιλώ με προσευχές
βλέπω στον ξύπνιο μου το χθες
να με τρομάζει
μα η παρουσία Σου εδώ
μες της αγάπης το βυθό
δεν κρύβει Ό,τι αληθινό
με πλησιάζει.
Διψώ το Λόγο Σου να πιω
μ' όλη τη Γη να μοιραστώ
τον Εαυτό σου
μες στην ψυχή να Σ' αισθανθώ
μες στον Παράδεισο να μπω
κι εγώ μαζί Σου.
Κι άμα ανταμώσω μια βροχή
ένα βοριά που μ' απειλεί
και με ταράζουν
έχω στο νου μου τα γλυκά
τα λόγια τα αγγελικά
να μ' ησυχάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου