Σιωπώ...

Εξακολουθώ να το λέω και να το ξαναλέω στον εαυτό μου, μέχρι να το καταλάβω και να το κατανοήσω . . .

Δεν ανοίγω το στόμα μου , να κατηγορήσω , να συκοφαντήσω , να κατακρίνω κανένα.

Αν έχω κάτι να πω, ας είναι καλύτερα λόγια αγάπης και καλοσύνης, παρά καταλαλιά και συκοφαντία .

Βλέπω τα δικά μου λάθη και κρίνω τον δικό μου εαυτό.

Στο πρόσωπο του αδελφού μου, βλέπω μόνο την Εικόνα Του Θεού.

Και αν σιωπά το στόμα, αλλά η καρδιά εξακολουθεί κρυφά να κατακρίνει, τότε παλεύω μαζί της ...
προσεύχομαι, και ζητώ ενίσχυση από Τον Κύριο,
να τον νικήσω, αυτόν τον ύπουλο και κρυφό πειρασμό .

Οδεύοντας, σε μια πορεία προς Τον Ουρανό,
αν δεν νικήσουμε πρώτα τον εαυτό μας και τα πάθη μας,
τίποτα δεν μπορεί να μας βγάλει στο ξέφωτο ...

( Αυστηρές προσωπικές νουθεσίες προς τον δικό μου εαυτό )

Διαβάτης

Αναδημοσίευση από: Οδεύοντας