Ο Αμβρόσιος, διακεκριμένος Ρωμαίος πολίτης, γεννήθηκε περίπου το 340 μ.Χ. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και νομική. Στα Μεδιόλανα ασχολήθηκε με το επάγγελμα του δικαστή. Φύλαττε με λόγια και έργα την αλήθεια και απέδιδε αντικειμενικά τη δικαιοσύνη, αν και δεν είχε βαπτισθεί ακόμη χριστιανός.
Όσον αφορά σ’ αυτό, όμως, απαντά ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής: «σε κάθε έθνος, όποιος σέβεται τον Θεό και πολιτεύεται στη ζωή του με δικαιοσύνη, είναι δεκτός απ’ Αυτόν και είναι δυνατόν να αρέσει σ΄ Αυτόν». Και πράγματι ο Αμβρόσιος με τη ζωή του άρεσε στον Θεό. Γι’ αυτό και τον αξίωσε να βαπτισθεί χριστιανός, να γίνει έπειτα αναγνώστης, και αφού μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα πέρασε όλους τους εκκλησιαστικούς βαθμούς, μετά από απόφαση του βασιλιά Ουαλεντιανού του Α΄ χειροτονήθηκε επίσκοπος Μεδιολάνων.
Ως επίσκοπος, ο Αμβρόσιος ποίμανε άριστα το ποίμνιό του, αγωνίστηκε κατά των αιρέσεων, αλλά και στο βασιλιά Θεοδόσιο δεν επέτρεψε να εισέλθει στο ναό, παρά μόνο όταν μετάνοιωσε ειλικρινά για τους φόνους που έκανε στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Ο Αμβρόσιος πέθανε ειρηνικά το 397, σε ηλικία 57 χρονών.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 7η Δεκεμβρίου.
Απολυτίκιο
Ως θείος διδάσκαλος και ιεράρχης σοφός, δογμάτων ακρίβειαν μυσταγωγείς τους πιστούς, Αμβρόσιε όσιε. λύεις αιρετιζόντων την αχλύν τοις σοις λόγοις. φαίνεις της ευσεβείας την θεόσδοτον χάριν, εν η τους σε γεραίροντας συντήρει απήμονας.
Αναδημοσίευση από: Ενοριακά Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου