Ο καρπός της Υπακοής

Για τον αββά Ιωάννη τον Κολοβό διηγούνται το εξής περιστατικό:

Κάποτε επισκέφθηκε ένα γέροντα, που εμόναζε σε μία σκήτη της Θηβαΐδος και κάθισε και αυτός εκεί στην έρημο. Ο αββάς αυτού του γέροντα πήρε μία μέρα ένα ξερό ξύλο και το έμπηξε στην γη και είπε στο γέροντα:

-Θα το ποτίζεις κάθε μέρα με μία στάμνα νερό, μέχρι να καρποφορήσει.

Το νερό βρισκόταν πολύ μακριά από το κελλί τους. Για να το μεταφέρει, έπρεπε να ξεκινήσει από βραδύς, για να επιστρέψει το πρωί. Ο γέροντας αν και ηλικιωμένος, αδύναμος από την άσκηση και την νηστεία δεν έφερε καμία αντίρρηση και πρόθυμα υπάκουσε στον γέροντά του, στον πνευματικό του καθοδηγητή.

Και ω του θαύματος, μετά από τρία χρόνια το ξερό ξύλο φύτρωσε και έδωσε καρπούς, καρύδια. Ο αββάς του γέροντα πήρε τους καρπούς και τους έφερε στην εκκλησία λέγοντας στους αδελφούς:

-Πάρτε και φάτε από τον καρπό της Υπακοής.

Αναδημοσίευση από: Με παρρησία...