Μαθητεία στην αγάπη του Χριστού
“Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ”.
Μετά από τον κύκλο των εορτών του Πεντηκοσταρίου, βλέπουμε ότι το έργο του Κυρίου για τη σωτηρία του ανθρώπου, προσλαμβάνει δυναμικές πλέον διαστάσεις, όπως αυτές αποκαλύπτονται αυθεντικά μέσα στο χώρο του ιδίου του Σώματός Του, που είναι η Εκκλησία. Η πρόσκληση που απηύθυνε προς τους πρώτους μαθητές Του, σηματοδοτεί τη νέα περίοδο σε πολύ διευρυμένους ορίζοντες, με φόντο την πραγματικότητα της Εκκλησίας, τα βήματα της οποίας κατευθύνει αδιάλειπτα εις “πάσαν την αλήθεια”, η συνεχής παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Η κλήση των πρώτων μαθητών του Κυρίου, στην οποία αναφέρεται το σημερινό ανάγνωσμα, απευθύνεται ουσιαστικά σε όλους τους ανθρώπους. Όπως τότε οι μαθητές έτσι κι εμείς σήμερα μπορούμε να δείξουμε την ίδια προθυμία. Έτσι με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος έχουμε τη δυνατότητα να βιώνουμε μέσα στην πραγματικότητα της Εκκλησίας όλα τα γεγονότα της Θείας Οικονομίας ως παρόντα. Μέσα από αυτά τα γεγονότα, ο Χριστός μάς φανερώνει και μάς προσφέρει την Βασιλεία Του, ως κατ’ εξοχή ζωή , βίωμα και εμπειρία.
Θεία πρόσκληση
Η κλήση των μαθητών του Κυρίου, δεν είναι βέβαια έργο ανθρώπινο. Πρόκειται για θείο προσκλητήριο που εκφράζει τη βούληση του Θεού να σώσει τον άνθρωπο. Ο Χριστός προσκαλεί όλους μας να μετάσχουμε στην πραγματικότητα της Εκκλησίας, γι’ αυτό η ανταπόκρισή μας θα πρέπει να είναι ανάλογη. Οι μαθητές δέχθηκαν τότε αμέσως και χωρίς αναστολές την κλήση του Κυρίου: “Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ”. Η άμεση αυτή ανταπόκριση, πήγαζε από κάποια χαρακτηριστικά, όπως ήταν π.χ. η απλότητα της καρδιάς τους. Ήταν τόσο ανοικτή, που δεχόταν τα μηνύματα της αγάπης του Θεού και μάλιστα τα αντιπρόσφερε και στους άλλους ανθρώπους. Διέθεταν επίσης οι μαθητές αυτό που ονομάζουμε αγαθή προαίρεση. Αγάπησαν με όλη την ψυχή τους το Χριστό και πίστεψαν σ’ Αυτόν, ότι είναι ο μόνος αληθινός Σωτήρας. Ακριβώς, αυτή την αγαθή προαίρεση που πλημμυρίζει τον άνθρωπο από την αγάπη του Κυρίου μας, ζητεί ο Θεός από τον καθένα μας σαν προϋπόθεση για μαθητεία κοντά στο Χριστό.
Απόδραση από τις μέριμνες
Οι μαθητές του Κυρίου μόλις έγιναν αποδέκτες της θείας πρόσκλησης, που συνιστούσε και μια μεγάλη ευλογία που καταξιώνει τον άνθρωπο, εγκατέλειψαν χωρίς αναστολές όλες τις μέριμνες της ζωής, οι οποίες συνήθως κρατούν τον άνθρωπο δέσμιο στη γη. Άφησαν τα δίχτυα, τα πλοία, τους συγγενείς τους και ό,τι άλλο τους δέσμευε για να ακολουθήσουν ολοκληρωτικά τον Χριστό. Αυτή η στάση βέβαια δεν σημαίνει με κανένα τρόπο ότι περιφρονούμε αυτά που μας προσφέρει η αγάπη του Θεού. Σημαίνει όμως απελευθέρωση του ανθρώπου από όλες εκείνες τις φροντίδες και τις μέριμνες που δεν επιτρέπουν πολλές φορές να θυμούμαστε την αγάπη του Χριστού. Είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να προσέξουμε κι εμείς σήμερα, δηλαδή μήπως οι φροντίδες και οι μέριμνες μας αφήνουν προσκολλημένους και προσδεδεμένους στις δικές μας αδυναμίες και δεν μας επιτρέπουν να πλησιάσουμε τη δύναμη του Χριστού. Με άλλα λόγια κατά πόσο μας καθηλώνουν στη γη και μας κόβουν τα φτερά που ανεβάζουν στον ουρανό.
Αγαπητοί αδελφοί, ο Κύριος στέκεται και απευθύνει πάντοτε την πρόσκληση αγάπης Του σε όλους τους ανθρώπους. Ας φροντίσουμε κι εμείς λοιπόν να την αποδεχθούμε για να πλημμυρίσει πραγματικά η ύπαρξή μας με την παράκληση και την παρηγορία του Αγίου Πνεύματος. Με αυτό τον τρόπο οπλιζόμαστε με αισιοδοξία και χαρά και λειτουργούν έτσι όλες οι προϋποθέσεις για να γίνουμε πραγματικοί μαθητές του Χριστού. Αυτό έπραξαν και όλες εκείνες οι αγιασμένες μορφές που κοσμούν το οικοδόμημα της Εκκλησίας και το καθιστούν αιώνια πραγματικότητα. Τέτοια περίπτωση είναι και ο Ευσέβιος Σαμοσάτων, ο ιερομάρτυρας, του οποίου τη μνήμη τιμούμε σήμερα. Έγινε μάρτυρας Χριστού προσφέροντας την ίδια τη ζωή του για την αγάπη Του. Η μαρτυρία Χριστού, μπορεί να δίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου, σύμφωνα με το παράδειγμα του αγίου Ευσεβίου αλλά και των μαθητών του Κυρίου, η ακολουθία των οποίων για την αγάπη του Χριστού είχε ολοκληρωτικό χαρακτήρα.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.
****************************************************
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ρωμ. β΄10-16.
Δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, ᾿Ιουδαίῳ τε πρῶτον καὶ ῞Ελληνι· οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ. ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται. οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται. ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος, οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων — ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Δόξα, όμως, και τιμή και ειρήνη σε κάθε εργαζόμενον το αγαθό, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα. Δεν υπάρχει, βέβαια, προσωποληψία από μέρους τού Θεού· επειδή, όσοι αμάρτησαν χωρίς τον νόμο, θα απολεσθούν και χωρίς τον νόμο· και όσοι αμάρτησαν κάτω από τον νόμο, θα κριθούν με τον νόμο, (επειδή, δεν είναι δίκαιοι μπροστά στον Θεό οι ακροατές τού νόμου, αλλά οι εκτελεστές τού νόμου θα δικαιωθούν. Επειδή, όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους εκείνα που ανήκουν στον νόμο, αυτοί, ενώ δεν έχουν νόμο, οι ίδιοι είναι νόμος στον εαυτό τους· οι οποίοι δείχνουν το έργο τού νόμου να είναι γραμμένο μέσα στις καρδιές τους, έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους)· κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ματθαίου δ΄18-23.
Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς· καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ ᾿Ιησοῦς διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Και ο Ιησούς περπατώντας κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Σίμωνα, που λέγεται Πέτρος, και τον Ανδρέα τον αδελφό του, να ρίχνουν δίχτυ στη θάλασσα· επειδή, ήσαν ψαράδες. Και τους λέει: Ελάτε πίσω μου, και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων. Και εκείνοι, αφήνοντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν. Και αφού προχώρησε από εκεί, είδε άλλους δύο αδελφούς, τον Ιάκωβο, τον γιο τού Ζεβεδαίου, και τον Ιωάννη τον αδελφό του, μαζί με τον Ζεβεδαίο τον πατέρα τους, να επισκευάζουν τα δίχτυα τους, στο πλοίο, και τους κάλεσε. Και εκείνοι, αφήνοντας αμέσως το πλοίο και τον πατέρα τους, τον ακολούθησαν. Και ο Ιησούς περιερχόταν ολόκληρη τη Γαλιλαία, διδάσκοντας στις συναγωγές τους, και κηρύττοντας το ευαγγέλιο της βασιλείας, και θεραπεύοντας κάθε αρρώστια και κάθε ασθένεια ανάμεσα στον λαό.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Παπακυριακού, Θεολόγος
Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου