Οι άγιοι Λαυρέντιος ο αρχιδιάκονος, Ξυστός πάπας της Ρώμης και Ιππόλυτος, μαρτύρησαν το 53 μ.Χ. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο πάπας της Ρώμης Ξυστός, ομολόγησε πρώτος την πίστη του στον Κύριο, με αποτέλεσμα να θανατωθεί με αποκεφαλισμό. Κατόπιν συνέλαβαν τον Άγιο Λαυρέντιο, ο οποίος έχρηζε διαχειριστής της Εκκλησιαστικής περιουσίας. Του ζητήθηκε να παραδώσει τούς θησαυρούς της Εκκλησίας. Ο Λαυρέντιος τότε, τούς παρουσίασε τούς φτωχούς, τα ορφανά και όσους είχαν ανάγκη την συνδρομή της Εκκλησίας και τούς είπε ότι αυτοί ήταν οι θησαυροί της. Για αυτό το τόλμημά του, οι ειδωλολάτρες τον βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό. το λείψανο του Αγίου Λαυρεντίου το παρέλαβε ο Άγιος Ιππόλυτος. Μόλις όμως μαθεύτηκε αυτή του η πράξη, η ηγεμόνας διέταξε τον βασανισμό του. Έτσι μαρτύρησε και ο Άγιος Ιππόλυτος.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Τω θείω Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ως άνθραξ έφλεξας, πλάνης την άκανθαν, Αρχιδιάκονε Χριστού, Λαυρέντιε Αθλοφόρε, όθεν ως θυμίαμα, λογικόν ολοκαύτωσαι, τω σε μεγαλύναντι, τω πυρί τελειούμενος, διό τους σε τιμώντας θεόφρον, σκέπε εκ πάσης επήρειας.
Κοντάκιον. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Πυρί θεϊκώ, φλεχθείς την καρδίαν σου, το πυρ των παθών, εις τέλος απετέφρωσας, αθλητών εδραίωμα, θεοφόρε Μάρτυς Λαυρέντιε, και αθλών εβόας πιστώς, Ουδείς με χωρίσει της αγάπης Χριστού.
Αναδημοσίευση από: Συναξαριστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου